ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΡΕΚΟΡ ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ

"Δεν κάνω πάντα αναρτήσεις για να αυξήσω τη δημοτικότητά μου, αλλά πρέπει να κάνω κάτι για να μην καπνίζω όλη την ώρα"

Χωστήρ 13,4





   Να πως έχουν τα πράγματα: θέλω ακόμα γύρω στις 700 θεάσεις, μέχρι το τέλος του μήνα, ώστε να ξεπεράσω το προηγούμενό μου ρεκόρ και να τα γαμήσω όλα (τρίψιμο στη μάπα των άλλων μπλόγκερ και άλλες τέτοιες εκδηλώσεις ωριμότητας).
Κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου δύσκολο, αν αναλογιστεί κανείς ότι στατιστικά, μετά από κάθε νέα ανάρτηση, έχω γύρω στις 200 θεάσεις ανά ημέρα για 3 μέρες και μετά ισορροπεί γύρω στις 150-170 (πάλι ανά ημέρα) και νιώθω καλά.

   Έχω ήδη κάνει την e-προίκα μου με πρόστυχες αναρτήσεις, οι οποίες θα εξακολουθούν να δεσπόζουν και να μου χαρίζουν e-ευημερία, μέχρι κάποια στιγμή η φύση να αποφασίσει ότι το γαμήσι δεν είναι trendy μέθοδος ευχαρίστησης και αναπαραγωγής και ολόκληρη η βιομηχανία πορνό να καταρρεύσει συθέμελα.


   Έτσι λοιπόν η συνείδησή μου, σαν γραφιάς καριέρας (μπλόγκερ με προοπτικές και τηλεοπτικής φήμης), μου λέει:

ΖΟΡΙΣΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΑ....

κι εγώ της απαντάω, όπως απαντάω πάντα σε μία κοπέλα:

ΓΔΥΣΟΥ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ...

   Όπως καταλάβατε, η ανάρτηση αυτή, ούτε θα σας μάθει κάτι καινούριο, αλλά ούτε και αποτελεί μια ακόμα κλειδαρότρυπα στο μπουρδέλο που ονομάζεται "ζωή του Χωστήρα".

   Είναι μια καθαρά ψυχαγωγική ανάρτηση, χριστουγεννιάτικου και όχι μόνο, περιεχομένου, προκειμένου εγώ, γνωστός για τη μεγάλη μου τελειοφροσύνη, να γίνω διάσημος πέρα από τη ζώνη Van Hallen και ως και τη ζώνη Van Gelis (ο οποίος μετά τους Afrodaits tsildren, χόντρυνε τόσο, που η ζώνη του χωράει ηλιακά συστήματα).

   Έτσι λοιπόν θα γράψω για σας μια ιστοριούλα free-style και να ξεκουράσω λίγο τα εγκεφαλικά σας κύτταρα.

    Κάποτε σε ένα πολύ όμορφο λιβάδι φύτρωσε ένα πανέμορφο αγοράκι που ήτανε ορφανό από πατέρα, γιατί το γέννησε η μάνα-Γη....εκτός και αν μύρισε κι αυτή τον κρίνο, οπότε θεωρούμε ότι ο Θεός της έριξε στο ποτό ένα όσιο χάπι βιασμού, ευλογημένο κατά τ' άλλα και όσα συνέβησαν μετά θα τα βρείτε στο σύγγραμμα "Pornopedia", το οποίο φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας κατόπιν εντολής του Χέοπα του Μερακλή.

   Το αγοράκι ήταν τόσο όμορφο, που αμέσως τα ελφ της γύρω περιοχής του έδωσαν το όνομα Χωστήρας, που στα αρχαία ξωτικίστικα σημαίνει "αυτός που είναι uber"

και αποφάσισαν ότι η επέτειος της γέννησής του θα γιορτάζεται κάθε πέμπτο δίσεκτο έτος, σαν "Χωστηρούγεννα".

   Εκείνη την εποχή, οι αρχαίοι σαμάνοι είχαν προβλέψει τη γέννησή του, αλλά πιο αρχαία και όχι ακριβώς εκείνη την εποχή, γιατί αλλιώς δεν θα ήτανε σαμάνοι αλλά υπερηχογράφοι.

....έτσι την εποχή της γέννησής του, ξεκίνησαν τέσσερις απ' αυτούς να πάνε στο βρέφος δώρα.

   Ήτανε ο Μελι-χιόν, ο Γκρινιάρης, ο Μπλε Πάουερέηντζερ και ένας βοσκός-σαμάνος, που είχε παρατήσει το τυρόψωμό του σε μια σπηλιά στη Γαλλία, για τα μάτια μιας τσαχπίνας κατσικούλας και γυρίζοντας βρήκε το τυρί του να έχει γίνει Ροκφόρ.

   Ξεκίνησαν οι τέσσερίς τους λοιπόν για να βρούνε το βρέφος και να του προσφέρουν δώρα. Ο Μελι-χιόν κρατούσε τσιγάρα, ο Γκρινιάρης χαρτάκια, αναπτήρα και φιλτράκια, ο Μπλε Πάουερέηντζερ μπύρες και ο βοσκός, που για χάρη της αφήγησης θα τον ονομάσουμε Τίτο (έψαχνα να βρω λέξη πιο μικρή από το "βοσκός") κρατούσε δυο κεφάλια Ροκφόρ, (το οποίο ο Αισχύλος, όπως μας πληροφορεί στο σύγγραμμά του "Αερολογίες και λοιπές μπούρδες", ήταν η Αμβροσία των Θεών).

..............................................................................

   Εκείνη την εποχή, βασιλιάς στη χώρα των ξωτικών, ήτανε ένας μοχθηρός άρχοντας που τον λέγανε Σπυρίδωνα (ποτέ δε μου άρεσε αυτό το όνομα και επίσης μισώ κάθε γυναίκα που τη λένε Ηρώ).

    Ο Σπυρίδωνας, που για χάρη συντομίας θα τον λέμε Σάουρον (υποκοριστικό του Σπυρίδων. Στις γυναίκες το "Ηρώ" προέρχεται επίσης από την ίδια λέξη "Σάουρον"), κυβερνούσε τη χώρα των ξωτικών με σιδερένια πειθαρχία και ατσάλινη βούληση. Ήταν ένας κακάσχημος άρχοντας, ντυμένος πάντα στα κίτρινα με μωβ αποχρώσεις, ενώ στο πρόσωπό του ήταν πάντα βαμμένη μια κόκκινη, λοξή, φωσφοριζέ γραμμή.

   Οι μάγοι του τον είχαν πληροφορήσει από παλιά, ότι στη γη που κυβερνούσε, θα γεννιόταν μια μέρα ένα παιδί που θα ήταν ξεχωριστό και δεν θα ήταν ελφ (όχι τουλάχιστον σαν αυτά που βλέπουμε στον Άρχοντα ή στις ταινίες με τον άηβα-silly).

Η προφητεία έλεγε ότι αυτό το παιδί μια μέρα θα γινότανε άντρας και δεν θα είναι σαν "κάτι παιδιά που δεν γίνονται άντρες", όπως ένα γνωστό όρκ με το όνομα ο Αχιλλέα από το Κάιρο, που εδώ και χρόνια ζει στο Σάιρ.

Και όταν θα μεγάλωνε θα γινότανε μεγάλο όνομα, εκτοπίζοντας το βασιλιά από το θρόνο του, εγκαθιστώντας ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης, τη "Φιρμοκρατία", όπου αυτός θα ήταν το πρώτο όνομα σε όλες τις μαρκίζες όλων των νυχτερινών πανδοχείων και οι μπαλάντες του θα παιζόταν πάντα με άρπα κουρδισμένη στη ντο-δίεση μινόρε, που είναι και η πιο δύσκολη μουσική κλίμακα.

Ο Σάουρον ήταν τρομοκρατημένος από την προφητεία γιατί ήταν δαιμονικά καλός στο πιάνο, αλλά μόνο στα λευκά πλήκτρα, γιατί ήταν πιο εύκολα να τα παίξεις.

.......................................

Οι σαμάνοι μας λοιπόν ξεκίνησαν από τη χώρα τους, την Άσαμανσ-ρεκουκλίτσαμου, με τα πόδια και με οδηγό τους τα άστρα, κατευθύνθηκαν προς τη χώρα τον ξωτικών για να βρουν το Βρέφος και να του δώσουν τα δώρα.

   Απέφυγαν να κόψουν δρόμο μέσα από τη Χώρα του "ΚλισέπουπεριμένετεναδιαβάσετεαπότοΧωστήρα", ενώ είδαν από μακριά τα επικίνδυνα εδάφη της "Χαζάαστείαπουδιαβάζετεσεμπλογκ" και του νησιού "Πάωκαλύτεραγιαμπύρες"....ευτυχώς. Γιατί έτσι και αντιμετώπιζαν τα επικίνδυνα πλάσματα που καραδοκούσαν εκεί, η περιπέτειά τους θα τελείωνε πρόωρα.

.....................................................

  

    Μετά από δυο βδομάδες εξαντλητικού περπατήματος, οι τέσσερις σαμάνοι έφτασαν στη χώρα που αναζητούσαν. Τη χώρα που θα υμνούσαν για πολλές βδομάδες όλα τα fora του κόσμου και θα δημιουργούνταν εκατομμύρια fun-pages στο facebook. 

Η χώρα που θα φιλοξενούσε χιλιάδες φαντασιόπληκτους μετανάστες με πλαστικά μυτερά αυτιά και ξύλινα τοξάκια, αν δεν ήταν ο μισαλλόδοξος και σκληρός, αλλά φοβισμένος άρχοντάς της.

    Φτάνοντας εκεί, κατευθύνθηκαν στην πρώτη δενδρούπολη μετά τα σύνορα για να βρούνε πληροφορίες για τον ακριβή τόπο γέννησης του Χωστήρα της Γης. 

Ρωτούσαν κάθε έναν που συναντούσαν. Σε αγορές, σε κλαδιά, σε πηγάδια, σε σκοπευτήρια, όμως αυτά τα ξωτικά ήταν τόσο λυπημένα και εξαντλημένα από τη σκλαβιά, που δεν μπορούσαν να κάνουν search στο Google Maps πόσο μάλλον να ξέρουν που γεννήθηκε ένα  uber-βρέφος.....

...οι σαμάνοι γυρνούσαν για μέρες τα δάση, ρωτώντας κάθε είδους ξωτικό μήπως ήξερε τίποτα, μέχρι που έφτασαν στην Πρωτεύουσα, την πόλη απ' όπου βασίλευε ο σκληρός άρχοντας Σάουρον.

   Το κάστρο του δέσποζε στον πιο ψηλό λόφο της πόλης, πάνω σε μια καταπατημένη έκταση του δημοσίου, πρώην δάσος, την οποία είχε νομιμοποιήσει με σκοτεινά ξόρκια, με τη βοήθεια των πιο μοχθηρών του μάγων, των......"Αδικηγόρων" και των "Αδικαστών" και προστατεύονταν από τα πιο ισχυρά μάγια που τα φύλαγε σε ένα τρομαχτικό βιβλίο με τον τίτλο "Παρανομοθεσία" 

Με πολύ δυσκολία ξεκίνησαν οι τέσσερις σύντροφοι να διασχίσουν το επικίνδυνο δάσος που περιέβαλλε το κάστρο.

Κάποια στιγμή μάλιστα, ο Μελι-χιόν έπεσε από μια ελιά και ένα κλαδί τον χτύπησε απότομα ανάμεσα στα πόδια....εκεί ανακάλυψε ότι μπορεί να βγάλει κορώνα.

   Πάλευαν για πολύ ώρα με τα δύσβατα εδάφη μέχρι να φτάσουν στο κάστρο. Τα ρούχα τους σκίστηκαν, τα μαλλιά τους μπερδεύτηκαν. Όλα θα ήταν πολύ εύκολα αν ήταν κι αυτοί ξωτικά και πηδούσαν από κλαδί σε κλαδί, αλλά ο ρόλος τους σε αυτή την ιστορία δεν ήταν εύκολος. Η ίδια η δυσκολία της διαδρομής τους, συμβόλιζε με ακρίβεια ότι, όπως και σε όλες τις άλλες ιστορίες όπου ο ήρωας θα έχει μια τετριμμένα δύσκολη ζωή, πως αυτοί που θα τον αναζητούσαν πρώτοι θα είχαν μια εξίσου δύσκολη αποστολή.....

...ιδρωμένοι και εξαντλημένοι, έφτασαν μπροστά από την τεράστια αυλόπορτα του κάστρου.

Τίναξαν από πάνω τους τα φύλλα και τη σκόνη και πλησίασαν.

Πάνω στις σιδερένιες μπάρες ήταν κρεμασμένη μια επιγραφή τόσο δυσοίωνη που έκανε το αίμα τους να παγώσει. Ένα μαγικό μήνυμα που η θέα του και μόνο προκαλούσε αναστάτωση και πανικό. Κάθε βίαιο έγκλημα ξεκίνησε από αυτά ακριβώς τα μαγικά λόγια: