Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΤΑΓΗ


(ο Master G μας έδωσε την πιο γαμημένη συνταγή καφέ. Σαν φόρος τιμής, για ακόμα μία φορά προς τον μεγάλο, δίνω κι εγώ τη συνταγή για μακαρόνια με σάλτσα)




Μπαίνοντας στην κουζίνα, υπάρχει μόνο ένας κανόνας για να πετύχεις ό,τι φαγητό θες να φτιάξεις: να μην φοβάσαι τα υλικά. Αν μπεις και τρέμεις μήπως δεν πετύχει το φαγητό, τότε θα έχει τη γεύση του φόβου της αποτυχίας και μην εκπλαγείς ακόμα κι αν ο αστακός με μπέικον μυρίζει κατρουλιό και χυλόπιτα.

   Παίρνεις τη μεγάλη κατσαρόλα με προσεκτικό μίσος, από το ντουλάπι που βρίσκεται, καπακωμένο από άλλα τσουκάλια, καπάκια και ρετρό εκδοχές φλυτζανιού του ελληνικού. Μην αφήσεις στο τσουκάλι ούτε μια στιγμή να πιστέψει ότι είναι κάτι παραπάνω από σκεύος, μην το κοιτάξεις καν στα μάτια. Χύσε του μέσα νερό όσο τα δάκρια που έχυνες για σκάρτες πουτάνες και ένοχα μυστικά που μαθεύτηκαν και βάλε το στο μάτι. Άναψε την κουζίνα στο τέρμα και σκέπασε το κατσαρόλι με τις πίκρες.

   Ανοίγεις το ψυγείο γυμνός. Το μυστικό είναι να σοκάρεις τα ζαρζαβατικά και τα κρέατα. Όλα αυτά τα αρχίδια σου ανήκουν, τα έχεις αγοράσει με τον ιδρώτα σου και τους κάνεις χάρη που θα ψοφήσουν στα χέρια σου αντί να σαπίσουν σε μια πράσινη χνουδωτή μπάλα πάνω σε μια κρύα σχάρα.
Απλώνεις με οργή το χέρι σου και αδράχνεις της πιπεριές, το κρασί (κόκκινο) και τη μουστάρδα (όχι Ντιζονέζ, είναι μαλακία και κάνει το φαΐ να μυρίζει κλανιά). Τα πετάς όλα με αηδία μέσα στο νεροχύτη και η ορμή όλης αυτής της ορμής κάνει το γυμνό σου κορμί να πάλλεται και το καβλί σου να σφαλιαρίζει τα μπούτια σου σκορπίζοντας κύματα κάβλας στα χερούλια του ντουλαπιού του νεροχύτη -ίσως του μόνου αξιόπιστου μάρτυρα ότι έχεις ένα τέρας ικανό να σκορπίζει κατουροπιτσίλες στα πιο απίστευτα σημείς- και ανοίγεις το νερό να τα καθαρίσεις.

Αφού πλύνεις πιπεριές, μουστάρδα και κρασί, παίρνεις το ξύλο κοπής, το αντρικό, το βαρύ με τις χιλιάδες χαρακιές και το μαχαίρι που καθάριζε ο Λεωνίδας τα δόντια του και αρχίζεις να τεμαχίζεις τις πιπεριές με χριστοπαναγίες και εξαπτέρυγα, σε λεπτά, στρογγυλά κομμάτια -αν είναι πιπεριές "κέρατο"- ή σε χοντρά τετράγωνα κομμάτια -αν είναι κλασικές ντοματοπιπεριές-.

   Έχεις ξεχάσει ότι θες ακόμα ένα τσουκάλι για να φτιάξεις τη σάλτσα, οπότε ξανανοίγεις το ντουλάπι, σκορπάς το ανοιγμένο σακουλάκι με το ρύζι ΠΟΥΝΑΣΟΥΓΑΜΗΣ....φέρνεις τη σκούπα και το φαράσι, ενώ ακούς ότι το νερό στο τσουκάλι βράζει, βρίζεις και αμολάς ένα κλανίδι από το σκύψιμο.
    Η κλανιά δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Είναι ένας βρυχηθμός ικανός να μετατρέψει ένα τσουκάλι βραστό νερό σε μια απλή γαβάθα πάγο.
Αφού υπέταξες και το νερό, μαζεύεις το υπόλοιπο ρύζι που έχει πάει και κάτω απ' το νεροχύτΝΑΣΟΥΞΑΝΑΓΑΜΗΣ....και παίρνεις το τσουκάλι που ήθελες αρχικά. Το τοποθετείς στο μάτι, αναλογιζόμενος αν ο αδερφός σου σου έφτιαξε τελικά την κιθάρα που του έστειλες για επισκευή και αναστενάζεις σιωπηρά γιατί καταβάθος ξέρεις ότι όχι.
  Ρίχνεις λίγο λαδάκι στο δεύτερο τσουκάλι, ανάβεις την κουζίνα στο τέρμα και συνεχίζεις να κόβεις τις πιπεριές νιώθωντας ότι κάτι λείπει....

    Βάζεις το αναμμένο τσιγάρο στο τασάκι, βήχεις τον καρκίνο πάνω από την κατσαρόλα, ρίχνεις στο τσιγαριστό λάδι τις πιπεριές και ανοίγεις το πρώτο τσουκάλι όπου στο εντωμεταξύ το νερό ξανάβρασε. Θυμάσαι ότι δεν έβγαλες το πακέτο μακαρόνια και μ' ένα χμφφφφφ ξανασκύβεις στο ίδιο γαμωντούλαπο και το αρπάζεις απ' το λαιμό. Μια απότομη περιστροφή της μέσης και ο πάτος του πακέτου χτυπάει με δύναμη τον τοίχο και ανοίγει στο χέρι σου, αφήνοντας έναν κόκκινο λεκέ στο ντουβάρι από την συσκευασία όχιΜίσκο.....Σκέφτεσαι ότι δεν είσαι εσύ ο ηλίθιος αλλά το πλαστικό που παραήταν κόκκινο.
   Το τσιγάρο κρέμεται νωχελικά στα χείλη σου καθώς σπας τα μακαρόνια (σπαγγετόνι ή no10) με αδιαφορία αν καταλήξουν στο νερό ή γύρω-γύρω και με ένα πιρούνι τα ανακατεύεις για να μην κολλήσουν, χαμηλώνοντας τη φωτιά.
    Κάνεις μια έτσι και να μια πιπεριά που δεν είχες δει, βρίσκεται ακόμα στο νεροχύτη. Αυτήν θα την κάνεις Άποψη: οι υπόλοιπες πιπεριές θα γίνουν γάγγραινα στο τσιγάρισμα και αυτή θα μπει στο τέλος για να φαίνεται ότι είναι "ζωντανό".
Το μάτι σου ξανασκαννάρει το χώρο και βρίσκει ελιές τσακιστές στην άλμη, μια κονσέρβα συμπυκνωμένη ντομάτα και ένα φακελάκι σκόνη μυρωδικά, ενώ τα μακαρ.....ΤΟ ΜΑΛΑΚΑ ΞΕΧΑΣΑ ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ. Πετάς τη μισοκαμμένη γόπα στο νεροχύτη και ξαναανακατεύεις τα μακαρόνια.

   Πιάνεις μία-μία τις τσακιστές ελιές και τους αφαιρείς το κουκούτσι, εργασία που μπορεί να σου φέρει στο νου αναμνήσεις δυσάρεστες. Εμένα μου θύμησε τότε που ανακάλυψα ότι είμαι στρέιτ και αναγκάστηκα να πετάξω τη συλλογή με μου με Μπάρμπι. Γαμώ το χριστό μου τις είχα μαζέψει όλες, ακόμα και την πουτάνα την αδερφή της Μπάρμπης την Στέισυ που γαμιώταν από το γυμνάσιο. Αφού καθαρίσεις τις ελιές γλύφεις τα κουκούτσια για να εδραιωθείς στο μυαλό σου σαν "Το Απόλυτο Αρσενικό (ΤΑπΑ).

   Ήδη οι πιπεριές τσιτσιρίζουν πολύ και η χαρακτηριστική μυρωδιά τέτανου των λαχανικών σου τρυπάει τη μύτη σαν κακόγουστο piercing. Αρπάζεις το κόκκινο κρασί και με λύσσα το χύνεις μέσα στην κατσαρόλα. Αυτό, στην αμφιβόλου-σεξουαλικότητας μαγειρική ονομάζεται "σβήσιμο", στη δική μου κουζίνα ονομάζεται "το πρόλαβα πριν αρπάξει φωτιά". Το κρασί κατευνάζει το έητζ της πιπεριάς και πριν προλάβει να συνέλθει του χύνεις δυο φλόκια μουστάρδα. Ένα αριστούργημα αρχίζει να γεννιέται καθώς το κοιτάς με μίσος ανάβοντας ένα ακόμα τσιγάρο.

   Δίπλα τα μακαρόνια σιγοβράζ.....ΓΑΜΩΤΟ ΞΕΧΑΣΑ ΠΑΛΙ ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ. Ανακατεύεις ξανά τα μακαρόνια που πλέον έχουν σχηματίσει ομάδες των είκοσι και έχουν ρουφήξει όλο το νερό. Είναι κάτι χειρότερο από αλ ντέντε και κάτι πιο άσχημο από μακαρονόπιτα. Τα βγάζεις από το μάτι, τους ρίχνεις λίγο ηλιέλαιο και ελπίζεις στο καλύτερο, ξεφυσώντας Drum μπλε εικοσπεντάρι τυλιχτό σε χαρτάκι ρίζλα πράσινο.
   Παίρνεις ξανά το μακρύ μαχαίρι κοπής ιπποποταμομπριζόλας και ανοίγεις προσεκτικά τη συσκευασία με το συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας, τον οποίο θα χύσεις μέσα στην κατσαρόλα. Αμέσως η σάλτσα αλλάζει χρώμα από κίτρινο του Ίκτερου σε κόκκινο της Θρόμβωσης, προσθέτωντας πινελιές βασιλικού και χρωματιστού πιπεριού.

    Βασικός κανόνας: δεν δοκιμάζεις ποτέ το φαγητό όσο το φτιάχνεις. Ένας μάγειρας πρέπει να δείχνει σίγουρος μπροστά στα υλικά του και η επιτυχία εξαρτάται όχι στις ποσότητες, όσο στις κινήσεις, όπως σε μια γυναίκα: σημασία δεν έχει πόσο μεγάλο πουλί έχεις, αλλά τι θα κάνεις για να μη φανεί ότι είναι μικρό.
Πολλές θαυμάσιες συνταγές χάλασαν όταν ο μαγειρας δοκίμασε και είπε "μάλλον έριξα παραπάνω αλάτι" που μοιραία οδήγησαν σε επιπρόσθετα υλικά, με αποτέλεσμα να ξεκινήσεις για ένα ρυζάκι και να καταλήξεις σε ντιλιβεράδικο ή στο νοσοκομείο.


   Ανοίγεις λίγο την κατσαρόλα με τα μακαρόνια και ξέρεις ότι αύριο θα τα κάνεις παστίτσιο.
Εντωματαξύ, χαμηλώνεις λίγο τη θερμοκρασία στη σάλτσα, σβήνεις τα τσιγάρο και πας στον υπολογιστή να μαλακιστείς στο φβ.


Αυτό.



27 σχόλια:

  1. Και πότε ανακάλυψες ότι είσαι στρέιτ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. παλιά, όταν η πιο σωστή παχνιδομηχανή έπαιζε τέννις με δύο γραμμές και μπάλα ένα κινούμενο πίξελ. Ατάρι το λέγανε θαρρώ

      Διαγραφή
    2. Αυτό ήτανε το 1975, οπότε για να είχες προλάβει να κάνεις συλλογή με Μπάρμπι θα πρέπει τώρα να είσαι εκατόν πενηνταδώδεκα χρονών χωρίς το ΦΠΑ.

      Διαγραφή
  2. Απορίες:

    1. Πλένουμε (ΠΛΕΝΟΥΜΕ) τη μουστάρδα;

    2. Κρεμμύδι δε βάζουμε (ή σκόρδο) στο τσιγάρισμα;

    Το ηλιέλαιο και το μίσος για τη dijon δε θα τα σχολιάσω (γούστα..) αλλά πιπεριά-ελιά μαζί δίχως άλλα μήπως δίνουν μια ξινίλα; Κι εκείνο το κουταλάκι ζάχαρη που βάζουμε στη ντομάτα μάλλον το ξέχασε ο καπνιστής μάγειρας...

    Περιμένω νεότερα όμως..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1.πλένουμε το μπουκάλι της μουστάρδας που είναι στο ψυγείο και έχει τόσο καιρό μαζέψει κρυοβακτηρίδια.

      2.κρεμμύδι ή/και σκόρδο δεν τσιγαρίζουμε γιατί το μεν κρεμμύδι γλυκαίνει και το δε σκόρδο θα μου δώσει στη σάλτσα έναν χαρακτήρα που δεν θέλω....άσε που δεν έχω ούτε το ένα ούτε το άλλο.

      3.πιπεριά και ελιά μαζί είναι τα βασικά συστατικά σε μια σάλτσα ρουστίκ (χωριάτικη). Επίσης, επειδή πλέον οι συμπυκνωμένοι χυμοί ντομάτας είναι αρκετά επεξεργασμένοι δεν χρειάζονται ζάχαρη ή έτσι θέλω να πιστεύω

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. κι εγώ με συνεχάρην ρε, με χειροκρότησα και μου έκανα ψηλό-5

      Διαγραφή
  4. Βασικός κανόνας 2 : Ποτέ δεν τρως το φαγητό που φτιάχνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. βασικότερος κανόνας 3: βάζεις άλλον να μαγειρέψει για σένα

      Διαγραφή
  5. Γιατί να ανοίξεις το ψυγείο γυμνός πουλάκι μου; Βάλε κάτι πάνω σου, θα κρυώσεις!

    Με αγάπη, η μάνα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μαμά πες του ΑΠΙ να κατεβάσει τα παντελόνια του να δεις πόσο τον έχει να γελάς μια τριετία με την καρδιά σου

      Διαγραφή
    2. Δε φταίω εγώ, ήταν κρύο το νερό στο μπάνιο!

      Επίσης γαμιέσαι γιατί με ανάγκασες να ξαναδιαβάσω όλα τα άρθρα του Μάστερ Τζι και έχω και δουλειές να κάνω!

      Διαγραφή
  6. πάλι αρχίδια φαί έκανες... το μονο καλό ήταν ότι ξεχαρμάνιασαν οι οικοδόμοι απέναντι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. που είδαν το γυμνό απολλώνιο να τσιγαρίζει πιπεριές;
      Εκκλησία είναι απέναντι, κάνε τα μαθηματικά

      Διαγραφή
    2. Καλά ρε Χωστήρα, πόσο blogger είσαι πια και ούτε οι γριές- νίντζα δεν όρμησαν στην απολλώνια κορμάρα σου με το σχόλασμα του όρθρου;
      Υ.Γ. Οι οικοδόμοι σε έπαιρναν μάτι από το καμπαναριό.

      Διαγραφή
    3. κοίτα, αν οι γριές καταφέρουν να σκαρφαλώσουν έως τον τρίτο όροφο με μπαλκονάτο παρκούρ και νιντζόγαντζους με σκοινιά, τότε θα τις κεράσω όλες παγωτό φυστίκι, τόσο που θα κάνουν δυο χρόνια η Αίγινα και η Αραπιά να συνέλθουν.
      υ.γ.: οι οικοδόμοι εδώ είναι λίγο πιο στρέιτ από τους κανονικούς και δεν τα κάνουν αυτά

      Διαγραφή
  7. vasiliko de vazeis xwsthrako;tairiazei super.kalhmera.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πού 'σαι ρε Ελενίτσα;!;!;! Πόσο καιρό έχω να δω σχόλιό σου;!
      Βασιλικό, ε; Πρέπει να αγοράσω καμιά γλάστρα βασιλικό, όντως. Θα φτιάξω και καμιά χωριάτικη πίτσα.....πίτσα. Θα αναρτήσω και την αντίστοιχη συνταγή

      Διαγραφή
    2. otan kaneis anarthsh gia pitsa,grapse se parakalw ti kanoume gia na vgei lepth h zymh,giati emena panta to zymari fouskwnei poly,ti me ta xeria,ti me plasth thn anoigw,de ginetai tipota.les na ftaiei pou to zymari to agorazw apo fourno;oute blog mageirikhs naxes xwsthrako.

      Διαγραφή
    3. θα σου κάνω ειδικό αφιέρωμα για την πίτσα. Ειδικά τώρα που σε μερικές μέρες ξεκινάω την περιοδεία μου στην Αθήνα, σαν έγκριτος και αδιάβλητος μπλόγκερ!

      Διαγραφή
  8. Να ξέρεις οτι και το ψυγείο τρόμαξε που σε είδε γυμνό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είναι το ένοχό του μυστικό. Το ψυγείο το βίαζα επανειλημμένα από όταν ήταν ενός χρονού. Το έχω δεμένο στην πρίζα και δεν μπορεί να κουνηθεί....άσε, μιλάμε για νέο Κωσταλέξη

      Διαγραφή
  9. Μαλάκαμου, να ξέρεις δεν θα έτρωγα ποτέ το φαί σου, αλλά θα ερχόμουν ευχαρίστως σπίτι σου καλεσμένος για φαί (αφου είχες φορέσει πρώτα κάτι πάνω σου μετά την αδικαιολόγητη τάση επιδιξειμανίας προς τα ανυπεράσπιστα ζαρζαβατικά) για να πιούμε δυο καφάσια μπύρες καθώς θα παρακολουθούσαμε την κουζίνα σου να καταβυθίζεται μέσα στις φλόγες και τις στάχτες ενω θα περιμέναμε καρτερικά τον ντελιβαρά να μας φέρει τα σουβλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τις μπύρες να τις φέρεις εσύ, από 'κει απ' τα εξωτερικά που βρίσκεσαι (Βέλγιο ή κάνω λάθος;)

      Διαγραφή
    2. Παν΄ αυτά πουτ ξερες...μη μου τα θυμίζεις γαμω τη μπουτάνα. ελλάδίτσα είμαι εδω και ένα έτος. Και πίνω Αλφα. Αλφα γαμώ το χριστούλι...αλφα. Πλάκα στη πλάκα, από αυτες τις ξεπλυμένες τις πλάκας που έχουν οι βέλγοι για ποδολουτρο η άλφα είναι η πιο αξιοπρεπής...την έχουν βελτιώσει πάρα πολύ. Ή τελος πάντων οι γευστικοί μου κάλυκες ένω έφτασαν στο ζενίθ τους την προηγούμενη πενταετία, έπαθαν πολιτσιμικό σοκ και κοκομπλόκο συνάμα εξ αιτίας του επαναπατρισμου (μπορεί να ευθύνεται και η διαφορά θερμοκρασίας, ποιός ξέρει) και τώρα μου δίνουν άλλα ΄ντ' άλλων ερεθίσματα στο κέντρο της γεύσης του εγκεφάλου. Ή μπορεί απλά να έχω πάθει εγκεφαλικό και να μη το ξέρω...

      Διαγραφή
  10. Αγαπητέ διάβασα τις αναρτήσεις σου και σε κρίνω άξιο παιδί της Θεάς Καφροδίτης.
    Γι αυτό ως Ιερή Δούλη της θεωρώ καθήκον να συμβουλεύσω εσένα και τους υπόλοιπους σκλάβους σου πως καλύτερα να μη τηγανίζετε γυμνοί....Όσες φορές το δοκιμάσαμε το αποτέλεσμα ήταν εγκαύματα τρίτου βαθμού...

    Χαιρόμαστε που βρήκαμε κάποιον να μοιράζετε την αγάπη μας για Epic meal συνταγές και συνάμα να είναι ένας ερωτικός νέος σαν εσένα κάτι που σπανίζει στην εποχή μας.

    Έχεις την ευχή της Θεάς.
    Ιερή Δούλη
    Erisadesu

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πες μου ποιος είναι ο Σενπάι σου, αλλά όχι τώρα....ΤΩΡΑ.
      Από τα σχόλια που άφησε, κατάλαβα ότι σε έχει εκπαιδεύσει καλά.
      Θα συνεχιστεί αυτό που διαβάζεις εδώ και σε τρισχειρότερο βαθμό, γιατί κυρίως οι κάβλες των αναγνωστών του το διαμορφώνουν.
      Τσέκαρε και το άλλο:
      dukeofkavla.blogspot.gr

      Διαγραφή