ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Δεν κάνει κρύοοοοο στην Ελλάδααααααα (λαλαλαλαλαλαλαλα)


μπορεί να μην κάνει κρύο στην Ελλάδα, αλλά στο Κρητικό Πέλαγος και κατ' επέκτασιν και στο Αιγαίο (ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΕ ΜΕΓΕΘΟΣ ΡΕ ΠΟΥΤΑΝΕΣ, ΕΤΣΙ...ΝΑ ΜΑΣ ΓΛΥΦΕΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΟΥΛΑ ΠΡΙΝ ΤΟ ΜΟΥΝΟΤΡΙΨΙΜΟ), έχει της πουτάνας το κρύο.

"Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του" λένε και το σπρέι σκατού γεμίζει τον τόπο.
Αν είναι κάθε φορά που πάω να κολυμπήσω η ψωλή μου να χώνεται στον οισοφάγο μου και να μου φυτρώνουν λέπια και πτερύγια, τότε να πάει να γαμηθεί με όλες τις φυλές των Ζουλού και των Πυγμαίων.....βασικά να πάει να γαμηθεί με όλους τους Αφρικάνους με λήψω μεγέθους σωλήνα βοθρατζίδικου.


   Τι να κάνεις όμως που είναι καλοκαίρι και όταν φτάνει το καλοκαίρι η υγρή πόρνη που ονομάζεται Θάλασσα με καλεί, υποσχόμενή μου ότι θα με κάνει πιο γαμάτο κι από καρχαρία πάνω σε κουφάρι φάλαινας.
Με πλανεύει με λόγια όπως "έλα αγόρι μου και θα σε κάνω τόσο κορμάρα που η γκόμενά σου θα παίζει τάβλι πάνω στην κοιλιά σου και θα βαράει τουμπερλέκια πάνω στα τριχωτά βυζιά σου".


Φοράω το μαγιουδάκι μου και τα γυαλάκια μου (σκουφάκι δεν φοράω γιατί και το YOLO έχει τα όριά του) και πάω προς το νερό.
   Με το που οι πατούσες μου νιώθουν τις πρώτες σταγόνες του νερού αισθάνομαι πρώτα σταλαγμίτες να χτυπάνε σαν σφυριά τους σφιχτούς μηρούς μου και μετά να τραβάνε μια κατεδάφιση στα ήδη συρρικνωμένα, από το φόβο μου, αρχίδια. 
Προσπαθώ να διασκεδάσω μαλακισμένα το φόβο μου λέγοντας ότι........βασικά προσεύχομαι η θάλασσα να μην μου κρύψει τ' αρχίδια μέσα στα πνευμόνια και η ψωλή μου να μη γίνει σαν κλειτορίδα αρουραίου. 
Είναι μια δύσκολη στιγμή που κρύος -σαν φραππές- ιδρώτας λούζει το πρόσωπό μου και νιώθω like a vigin NOT ready for the very first time.


.....γάμπες στο νερό και ήδη η ψυχή μου κλαίει για το κομπρεσσέρ στα κωλομάγουλά της.
Μπαίνουν και τα μπούτια και έχει γαμηθεί το σπίτι μου μαζί με τα υπάρχοντά μου και κάτι σεμεδάκια που βάζει η μάνα μου στην τηλεόραση. Το δέρμα μου έχει γίνει σαν κατεψυγμένο κοτόπουλο και το καβλί έχει ήδη αρπάξει το μπιστόλι  και φωνάζει πως θα αυτοκτονήσει έτσι και προχωρήσω παραπάνω.

Πιάνω λίγο νερό στις χούφτες μου και βρέχω το στήθος και τα μπράτσα μου. Οι μασχαλότριχες έχουν γίνει σαν ατσαλόβουτσα κι εγώ συνεχίσω και προχωράω με βήμα πλέημομπίλ μέσα.

"Ήρεμα κορίτσι μου, με θυμάσαι έτσι δεν είναι" λέω στη θάλασσα, η οποία μάλλον πάσχει από αλτσχάημερ και προχωράω....


.....θεεεε μουυυυυ δεν υπάρχει πλέον ψωλή και τ' αρχίδια έχουν αποκτήσει ένα βιολετί χρώμα που συναντάς μόνο σε βαριά κατάγματα. Οι αρχιδότριχες έχουν ισιώσει και όλο το σύστημα μοιάζει σαν αχινός με κάβλες....


.....δεν αντέχω, σκέφτομαι μήπως να το αναβάλλω για τον άλλο μήνα και να κάνω κάτι πιο εποικοδομητικό, όπως πχ να πάω να χέσω ή να παίξω πασιέντζα



(2 ώρες αργότερα)

ΚΟΡΝΦΛΕΗΞ ΜΕ ΓΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕΛΙ ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΒΑΛΤΕ ΤΙΣ ΠΑΣΤΙΛΙΕΣ ΣΤΟ ΓΚΩΛΟ ΣΑΣ!!!

και τραγούδι που ταιριάζει στην περίπτωση:

(έψαχνα να βρω μια σοβαρή μέταλ-διασκευή του Άη-Γουηλσαρβάηβ, αλλά δεν είχε παρά μόνο μαλακίες)