Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΑΝΑΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ




Κάποιοι που διαβάζετε αυτό το ιστολόγιο, ξέρετε τον Κωστάκη Ανάν. Κάποιοι άλλοι πάλι, όχι.

   Εγώ μόνο ακουστά τον είχα και πριν από μια βδομάδα είχα την ευκαιρία να διαβάσω για πρώτη φορά ένα του βιβλίο και η κατάσταση έγινε απελπιστική.
   Από τη μία δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω με τη "Βολική Αναισθησία" και από την άλλη μαράζωνα σαν κομμένο μπουμπούκι γιατί αναγνώριζα στη γραφή του κάτι οικείο: τον τρόπο που γράφω κι εγώ.

Ναι κυρίες και κύριοι, δεν είχα ιδέα ότι μερικά από τα στυλ γραφής μου έμοιαζαν απελπιστικά πολύ με αυτά του Κωστάκη.
Το φταίξιμο ανήκει σε εσάς που διαβάζετε αυτή εδώ τη μαλακία και κανένας δεν είχε τ' αρχίδια να μου πει "ξέρεις κάτι, νομίζω ότι τον αντιγράφεις", ώστε να ξέρω τι να κάνω. Αλλά επειδή είστε μουνόπανα και σας αρέσει να διαβάζετε τσάμπα κάτι που "μοιάζει" του Μεγάλου Δασκάλου, μου το κρατούσατε κρυφό. Και ας μη γελιόμαστε, ο Ανάν πρέπει να είναι μεγάλη σχολή γραφής και προχθές ξεκίνησα να διαβάζω το "Τελική λήθη/δε φάιναλ θολούθιον".

Ό,τι ξέρατε να τα ξεχάσετε.


   Πριν μερικές μέρες έγινε το κακό και η Κρήτη εξολόθρευσε σε ένα απόγευμα όλες μου τις αράχνες χωρίς να έχω τρόπο να τις υπερασπιστώ, αφού έλειπα στη δουλειά. Αυτή είναι η ιστορία των τελευταίων τους ημερών:




 Το τεράστιο παλάτι της Βαλέριας Α' της Μεγαλοπόδαρης δέσποζε επιβλητικά πάνω από την εξόπορτά μου. Μοναχή της το είχε φτιάξει και ήταν ένα κομψοτέχνημα της πανάρχαιας τέχνης των Αραχνίδων των Μεγαλοπόδαρων που δεν βρωμούν οι πατούσες τους, το οποίο ξεκινούσε από το ταβάνι, κατέβαινε μισό μέτρο μέχρι το κασελίκι της πόρτας και έπιανε σε επιφάνεια όλο το παράθυρο πάνω από αυτήν.
   Ήταν μια μοναχική βασίλισσα που είχε παρέα μόνο τις 2 της αδερφές, τη Φωφώ και τη Μήτσαινα, οι οποίες ήταν σημαντικά μικρότερές της και επίσης την παρέα στελέχωναν και οι 3 βασιλικοί σύζυγοι, ο Βας-Βας (σύζυγος Φωφούς), ο Μήτσος (σύζυγος Μήτσαινας) και ο Τσέρνυ (σύζυγος Βαλέριας Α' της Μεγαλοπόδαρης που ήθελε άντρα από το εξωτερικό). Οι τρεις σύζυγοι ήταν και αδέρφια και μπατζανάκια, πολύ αγαπημένα. Ζούσαν όλοι μαζί στο παλάτι και συχνά-πυκνά καλούσαν στα γκαλά τους διάφορες μύγες και κουνούπια για να αποτελέσουν το κυρίως πιάτο της βραδιάς.

   Εκείνη την εποχή η Βαλέρια μόλις είχε ζευγαρώσει με τον Τσέρνυ και στη κοιλιά της μεγάλωναν ήδη δεκαδυμάκια υψωμένα στην 5η δύναμη (105) (κοίτα να δεις που η παρένθεση κάθεται σαν το μουνί του τσιμπουριού πάνω στο 5). Ο Τσέρνυ μετά το ζευγάρωμα εκτόξευσε ιστό από τον κώλο του από φόβο μην τον φάει η Βαλέρια και απομακρύνθηκε σαν Σπάιντερμαν.
Οι άλλοι δύο σύζυγοι δεν είχαν ακόμα ζευγαρώσει με τις συζύγους τους, γιατί διαπραγματεύονταν ακόμα αν οι κυρίες είχαν καννιβαλιστικές τάσεις ή απλά το έπαιζαν παρθένες.
Την απάντηση την πήραν όταν πριν 2 μέρες τους έκανε επίσκεψη μια κρεατόμυγα, από αυτές τις μεγάλες, σέξυ μύγες που συχνάζουν πάνω στα πιο τροφαντά σκυλοκούραδα και σε ψόφιες γάτες στην εθνική, την οποία κυριολεκτικά βίασαν πριν την φάνε.


   Στη γωνιά, δίπλα στον καναπέ, βασίλευε ο Δον Τάκης, ο βασιλιάς αράχνη με ιστό σε σχήμα ισόπλευρου τριγώνου.
Ο Δον Τάκης ήταν μια κοντοπόδα αράχνη με τεράστια κόμπλεξ, όπως άλλωστε όλοι οι κοντοί αυτού του κόσμου (γεια σου Πέρη) και αυτός ήταν ο λόγος που σνόμπαρε όσες θυληκές ήρθαν στον ιστό του.....αυτός ήθελε να ζευγαρώσει με σκορπιό (και αν γινόταν να έχει τον ωροσκόπο του στο λέοντα που είναι και γαμάτος συνδυασμός).

Μερικά μέτρα απέναντι και δίπλα στα ντουλάπια ήταν το βασίλειο των γκέυ αδερφών (ναι, από την ίδια μάνα ρε χαϊβάνια) Άσπρος (επειδή ήτανε άσπρος) και Μαύρος (επειδή έκανε σολάριουμ στις λάμπες της κουζίνας), οι οποίοι ήταν τόσο κίνκυ που θέλανε να κάνουνε παρτούζα με χταπόδι (χταπούζα) ή με σαρανταποδαρούσα (σαρανταποπαρτούζα). Γι' αυτό το λόγο άλλωστε ο ιστός τους ήταν φτιαγμένος με ανθρακόνημα και παγίδες-δονητές που πλαισίωναν αυτό το μεγαλοπρεπές και βιομηχανικό τέρας που ονόμαζαν "Ιστός Αγάπης, το "γ" με "ρ"".



   Στα δεξιά μου, πάνω στο κασελίκι του υπνοδωματίου, ήταν ο ιστός του Λόλου, ο οποίος αυτές τις μέρες είχε κάβλες.
Εκείνη την τελευταία τραγική ημέρα τον είχα χάσει, δεν ήταν πάνω στον ιστό του.
Ο Λόλος υπέφερε από άσθμα και γι' αυτό όταν καθόμουν στον υπολογιστή δεν κάπνιζα για να μην επιδεινωθεί η κατάστασή του. Πλέον καπνίζω σαν καμινάδα.
Τον είχα χάσει το Λόλο. Τον έψαχνα εδώ, τον εψαχνα εκεί, τον έψαχνα στην τουαλέτα, στη λάμπα....πουθενά Λόλος.
Πίστεψα ότι ή ψόφησε ή ότι γαμάει. Τα οποία και τα δύο ήταν απίθανα, μια και για να γαμήσει πρέπει να περπατήσει ένα μαραθώνιο κι αυτός δεν μπορούσε να σύρει τα πόδια του. Μια μέρα μάλιστα του είχα φέρει μια αραχνούλα θηλυκιά που της είχα βγάλει -με μεγάλη τρυφερότητα εννοείται- τα πόδια, μπας και συγκινηθεί ο μαλάκας και τρέξει να γαμήσει......πέθανε στα προκαταρκτικά κι από τότε ο Λόλος θέλει να γαμήσει.


   Ξαφνικά, βγαίνοντας από το μπάνιο, λίγα λεπτά πριν αναχωρήσω για τη δουλειά, βλέπω την Κρήτη να πετάγεται από την καρέκλα της, λες και της είχαν βάλει καύσιμα από πύραυλο μην πω που και με χωρίσει. Έπεσε απάνω μου με τη δύναμη που έχουν τρία γόνατα που προσγειώνονται σε αναπαραγωγικό σύστημα και με τον αντίστοιχο πόνο.

   Τη ρωτάω τι έγινε και μου έδειξε στο πάτωμα κάτι που έμοιζε με μισοπεθαμένο κουφάρι εντόμου.
"Ο ΛΕΛΟΣ" αναφώνησα και πήγα να δω τι γίνεται.
Προφανώς ο ήρωάς μας είχε ξεκινήσει κούτσου-κούτσου να βρει καμιά γκόμενα γιατί το σπέρμα στην κοιλιά του κόντευε να πάει στο στρατό τόσο καιρό εκεί μέσα. Όσο έσερνε το κουφάρι του, τόσο πιο πολύ η Κρήτη ενσωματώνονταν στον τοίχο σε σημείο το μωρό μου να γίνει αφίσα.
Χαμογέλασα, της έδωσα ένα τρυφερό φιλί στο σοβά πάνω στα χείλη της κι έφυγα για τη δουλειά.

   Όπως έμαθα αργότερα από τον Κλεόβουλο, τη σοφή κατσαρίδα που μένει κάτω από την κουζίνα και αποτελεί τον πιστό μου ρουφιάνο, μόλις έφυγα ξεκίνησε το μακελιό:

Η Κρήτη άρχισε να πετά τα παπούτσια μου στην αράχνη, που παρόλο που σερνόταν πιο αργά κι από πρεζάκι, δεν τον πέτυχαν. Σειρά είχαν τα παπούτσια της, όπου ένα ζευγάρι πριν τις 12ποντες τον πέτυχε και τον έκανε προϊόν προς πώληση στο "Αφισόραμα".

   Αφηνιασμένη από αυτή της την επιτυχία, βγήκε έξω και άρπαξε το όπλο μαζικής καταστροφής: τη σκούπα....η γενοκτονία που θα ακολουθούσε έκανε πολλούς παγκόσμιους οργανισμούς να δακρύσουν.


Πρώτα ο ιστός του Λόλου έγινε το συντρίμμι νάμπερ ουάν.
Το βλέμμα της γύρισε σαν του Τερμινέητου το σπίτι και ανακάλυψε τον Δον Τάκη να τον παίζει μπροστά στην φωτογραφία των Scorpions. Η σκούπα τον βρήκε σε σημείο που το κεφάλι του βρέθηκε να κάνει πίρσινγκ στο πουλί του και ο ιστός του από τρίγωνο έγινε τρίγωνο Πανοράματος.


   Σειρά είχαν το δύο αδέρφια που μόλις πριν λίγο είχαν πιάσει μια σαρανταποδαρούσα και ετοιμαζόταν να τους σοδομήσει, όταν η μοίρα σαν σκούπα τους έκανε όλους μαζί ιμάμ-μπαϊλντύ.


    Ο μεγαλοπρεπής θόλος της βασίλισσας Βαλέριας Α' δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητος από το μανιασμένο τέρας που αποκαλώ "αγάπη μου", "τζουτζουμπρουτζουλίνι μου" και "χαχαρίδα μου", η οποία με μια στριφογυριστή τέθοια της σκούπας τον έκανε μακαρονάδα για το πιρούνι, ή σαν μαλλί της γριάς (μαζί με τις ψείρες της γριάς), τον πέταξε χάμω και καπάκια του έριξε οινόπνευμα και φωτιά......χωρίς φυσικά να αναλογιστεί τι θα γινόταν αν η φωτιά έπιανε κι αλλού και το σπίτι γινόταν σουβλάκι στα κάρβουνα....
Όλη οικογένεια των Μεγαλοπόδαρων ξεκληρίστηκε μαζί με τα αγέννητα, αλλά ευτυχώς τώρα έχουμε την παρέα των πιο γαμημένων μυγών, ενώ τα κουνουπάκια κάνουν γκουρμέ-γκαλά (που λεν κι οι Τούρκοι) πάνω στο κορμάκι μας κάθε βράδυ, αδιαφορώντας για τα αντικουνουπικά που δεν τους κάνουν τίποτα 








52 σχόλια:

  1. Η κηδείες πότε είναι να περάσουμε να φάμε κανά μπαξιμάδι ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γαμάτο... Να το ξανακάνεις!

    Γράψε για την αδερφή μου που πήδησε πάνω μου ενώ κοιμόμουν γιατί είδε μια κατσαρίδα στο δωμάτιό της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γρηγόρη, ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ.
      Μην μου βάζεις φωτιές στο σπίτι μου

      Διαγραφή
    2. Εγώ;! Άλλη βάζει τις φωτιές!

      Διαγραφή
  3. Πέθανα στο γέλιο σε μερικά σημεία. Πάλι καλά που στην πολυκατοικία είμαι,κατά πάσα πιθανότητα,μόνη. Καλά έκανε η Κρήτη μας και τα φόνευσε πάντως. Να ζήσετε να τα θυμόσαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σιγά μη τους κάνω και κηδεία. χαχα. Πέταξα τα πτώματα στα σκουπίδια.Αν είναι τυχερά, θα πάνε για ανακύκλωση. Δε θυμάμαι σε πια τσάντα τα πέταξα, από την ταραχή μου!

      Διαγραφή
    2. *ποια
      Διορθώνω γιατί άμα το δει το ορθογραφικό ο Χωστήρας, θα με ζαλίσει κανένα δίωρο και σήμερα δεν είμαι και πολύ καλά.

      Διαγραφή
    3. Ναι,τυχερή θα είναι η Βαλέρια άμα ανακυκλωθεί. Εμείς οι υπόλοιποι δεν ξέρω.
      Τι έχεις; Πάρε καρδούλα ♡

      Διαγραφή
    4. Άσχημες γυναικείες μέρες. :)
      Ευχαριστώ για την καρδούλα. :))

      Διαγραφή
    5. γυναικεία υποστήριξη....
      μωρό μου, για πες στην Κ.† πόσα λίτρα αίματος δώρησες εχθές στα κουνούπια

      Διαγραφή
  4. Αυτό που μου έμεινε από το χρονικό της αράχνης, εκτός που χρήζεις άμεσης ψυχιατρικής παρακολούθησης, είναι οι δολοφονικές τάσεις της μαμάς Κρήτης. Δεν την είχα και για Φραγκογιαννού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φροντίζω για το καλό της οικογένειας ΜΟΥ ακόμη κι αν αυτό είναι η εξόντωση της οικογένειας της Βαλέριας της Μεγαλόποδης.

      Και Παπαδιαμάντη διαβάζεις; Τέρας μορφώσεως πια. Είμαι η καλύτερη μάνα μακράν. Γιε μου.

      Διαγραφή
    2. Δεν τον διάβασα από μόνος μου. Είναι το μόνο που θυμάμαι από τη Λογοτεχνία της Β' Λυκείου, με τη μόνη φιλόλογο που συμπάθησα ποτέ.

      Διαγραφή
    3. Επειδή σκότωνε παιδιά το θυμάσαι. τελικά παίρνω πίσω το "μορφώσεως" αλλά κρατάμε το "τέρας".

      Πίστεψέ με, θα συμπαθήσεις κι αλλες φιλολόγους στο μέλλον. Κι ας μην σου διδάξουν Παπαδιαμάντη.

      Διαγραφή
    4. Να την διαβάσεις Τόμμυ τη φόνισσα. Δε θα σου κάνει κακό.

      Διαγραφή
    5. Ό,τι μου διδάξουν οι άλλες φιλόλογοι στο μέλλον ευπρόσδεκτο είναι. Και αυτό λέω, ότι η Φόνισσα είναι το μόνο διήγημα που θυμάμαι από το μάθημα της Λογοτεχνίας. Α, κι η Εορτή του Πατρός μου, του Ροΐδη.

      Διαγραφή
    6. ^----ένα παιδί κοιτάζει τ' άσπρα (σωστά το 'γραψα)

      Διαγραφή
    7. διασυλλογιστικό πληκτροδακτυλοανασκο(ό)πισμό έχει. Δεν είναι τίποτα, θα το συνηθίσεις :)

      Διαγραφή
    8. Για ολα φταινε η διδακτεα υλη του μαθηματος της λογοτεχνιας.

      Θα μπορουσα να προτεινω και ενα καλο φαρμακο κατα της δυσκοιλιοτητας αμα δυσκολευεσαι να αποβαλεις το καρο μαλακιες που ειχανε σαν υλη αλλα νομιζω πως και η κατασκευη και το διαβασμα μιας βιβλιοθηκης Playboy μπορει να διευρυνει τους.... οριζοντες σου αμα δυσκολευεσαι.

      Σιγουρα ειναι πιο ευχαριστο διαβασμα στη τουαλετα απο τον Παπαδιαμαντη.

      Διαγραφή
  5. Άντε την επομενη φορα θα ανακαλυψεις και το Λενο Χρηστιδη, τυχερουλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κάτσε να γκουγκλάρω, αλλά αν υποψιαστώ τίποτα, το κλείνω το μπουρδέλο το μπλογκ και να πάει να γαμηθεί

      Διαγραφή
    2. Αμα ματω πους το μπλογκ τουτο παει να γκαμηθει θα σι κινιγισου να σιναντισις μιρα χοιρομερι απου τανατο φρικτου μι γκαργαλιμα μι χισμενα φτιρα κουτουπουλου που ιφαγκα κι τα ιχεσα....

      Σι προυιντουπιισα.

      Μπουνταλας βουντου σαμανος
      Καραγιφτιντις ΓιατοΠεογλου

      Διαγραφή
    3. σε ποιό τομέα πάει να γάμηθεί;
      ουψ συγκνώμη, ιννουού, τι κάνου λάθους κύριου Ζάχους

      Διαγραφή
  6. Τώρα αντιγράφεις και τον Λουδοβίκο των Ανωγείων? "Στο σαλόνι μας έχουμε 3 μύγες"... κι έτσι
    http://www.youtube.com/watch?v=ETX4FuzshJQ
    θα σε κάνουμε ρόμπα οι τακτικοί πας γυρεύοντας!
    υγ. Μου αρέσει ο Λούντβιχ κι ας τον μισεί σύμπασα η Κρήτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν τον μισούν στην Κρήτη το Λουδοβίκο, αλλά τώρα που το λες έχω ένα θέμα με το Χαρούλη

      Διαγραφή
  7. Ποιος Ανάν;
    Περνάς υπαρξιακή κρίση διότι έφυγαν οι προστάτιδες.

    Btw αρσενικοί αράχνοι είναι σα να μην υπάρχουν. Μόνο (κι αυτό είναι πολύ γλυκό κι ιδιαίτερο) όταν φλερτάρουν μπαίνουν στον ιστό και κινούνται σα πάνω σε χορδές κι όποιος κιθαρίστας δονήσει την Υφάντρα καλύτερα αυτός θα γίνει ο πατέρας της επόμενης γενεάς. Οι άλλοι πεθαίνουν παρθένοι (ΜΗN ΑΚΟΥΣ THOMAS, για αράχνες λέμε, σε άνθρωπο δε συμβαίνει συχνά).

    Είναι βαρύ το πένθος, σε νιώθω
    (έχω απολύσει για φόνο Αράχνης).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1.  P.S. 1. Μη διαβάζετε Lifo.
      (Εκτός κι αν σας πονά που ο ΣΚΑΙ μεταφέρεται στο STAR)

      P.S. 2 O Άρης Δημοκίδης είναι ο Ποιητής-Μπογδάνος του Χιπστερά.

      P.S.3 Ανάν;
      Τι είναι ο Ανάν μπροστά σε μια Άννα Γούλα;

      Διαγραφή
    2. Νομίζως πως το παράκανες Δάφνη μου, με την ανάλυση της αράχνης. Και εν κατακλείδι, δεν πήγα να σκοτώσω τις αράχνες στην φύση. Στο σπίτι μου μέσα τις σκότωσα.
      Σιγά μη με απολύσει κιόλας που του καθάρισα το σπίτι.
      Μήπως να με χωρίσει κιόλας;

      Διαγραφή
    3. ναι αγάπη μου ήταν κατ' οίκον αυτοαμυνα. Το δικαστήριο θα σου αναγνωρίσει αυτό το ελαφρυντικό. Εγώ σ' αγαπώ έτσι κι αλλιώς!

      Όντως ρε συ Δάφνη, λίγο ακραίο η απόλυση για την αράχνη

      Διαγραφή
  8. Συνιστώ και την "Τέχνη της Αφόδευσης" από Κωστάκη Ανάν όπου εκτός από το χιουμοριστικό στυλ γραφής, προτείνονται και λύσεις σε πρακτικά ζητήματα που μας αφορούν όλους. Μόνο που δεν είμαι σίγουρη αν έχει κυκλοφορήσει κανονικά σαν βιβλίο ή "βόσκει" γενικά στο internet.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εσένα σε παρακολουθώ στη σκοτεινή κουζίνα, γιατί έχεις ωραίες ιδέες και τα λες καλά

      Διαγραφή
  9. Φίλε τύφλα να έχουν η Γαλλική επανάσταση. Τα ξεκλήρησε όλα η κυρία σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το κυρίαρχο θέμα στο ΦΒ ήταν:

    "Ποια σκότωσε τον Σπάιντερ-μαν?
    α) Ο Σούπερ-μαν?
    β) Η Κατγού-μαν?
    γ) ή η Κρήτη-αμαναμανα-μαν?"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δ) ο Αφρικάνος άιντιμάλε τσικουλάτα τσίκιτα

      Διαγραφή
    2. Εισαι σιγουρος πως δεν ηταν καποιο μοντελο τερμινειτορ η ο μητσοτακης ?

      Η ο τερμινειτορ θυλικος κλονος του μητσοτακη με το κωδικο ονομα "Ντωρα the debugger" ???

      Και για να σε γλυκανω με τις αναμνισες απο το σχολιο με τον αταρι απο το προιγουμενο τοστ:

      https://www.youtube.com/watch?v=DZGN9fZvQhc

      Διαγραφή
    3. ευτυχώς έβαλες το καρτούν, γιατί στην ταινία ήταν φλώρος

      Διαγραφή
    4. http://www.youtube.com/watch?v=UA47ofd-xlQ

      από μένα, για να σου περάσουν ούλα :)

      Διαγραφή
  11. Μα καλα, με τοσο κοσμο στο σπιτι, ποτε μενατε μονοι;!;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όχι τις αράχνες ρε παιδιά, πιάνουν τα κουνούπια λέμε, είναι σαν να πετάς από το σπίτι τα σκόρδα γιατί σου βρωμάνε, και να μπάζεις μέσα το Δράκουλα.
    (Ζητώ συγνώμμη για την ορθογραφία του "βρωμάνε", αλλά δεν πρόκειται ποτέ να μου κάτσει στο μάτι με όμικρον, και ναι, από δω ξεκινάω την επανάστασή μου)
    Sorry Κρήτη μου, αλλά το δίκιο να λέγεται, και εδώ έχει δίκιο ο Χωστήρ (είναι μια στο τόσο, αλλά να που συνέβη).

    Τον Κωστάκη Ανάν δεν τον ξέρω, και κάτι μου λέει ότι δεν καίγομαι και να τον μάθω κιόλας,

    ΑπάντησηΔιαγραφή