Τρίτη 3 Ιουλίου 2018

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ



Πριν λιγο γυρισα απο τον οδοντογιατρο, ο οποιος μου αφαιρεσε ενα(1) ολοκληρο δοντι και συγκεκριμενα εναν τραπεζιτη, το οποιο απο μονο του ειναι σωστο, διοτι οι τραπεζιτες των δοντιων, οπως και της Οικονομιας, πρεπει να αφαιρουνται για τους ιδιους ακριβως λογους.

~το παρον μπλογκ περναει ΚΑΙ κοινωνικοοικονομικα μηνυματα~

Που λετε, αφαιρεσα το δοντι, οποτε σημερα δεν κανω γλωσσοφιλα για να μη με κολλησει καμια πουτανα εητζ.
Βεβαια, η αληθεια ειναι οτι εχω ξεπερασει το οριο της αποτυχιας -τουλαχιστον στο αντιθετο φυλο, για τους αντρες δεν ξερω-
εχω ξεπερασει λοιπον το οριο της αποτυχιας, διοτι εκει που καποιος αλλος απλως ατυχος/κακομοιριασμενος/χτυπημενος απο ολες τις συμφορες/με πανουκλα και εητζ και καρκινο, θα εβγαζε το δοντι ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΑΚΡΙΒΩΣ θα του καθοτανε το δεκα το καλο/κεντα και φλος ρουαγιαλ/μουνι ψηλο σαν τον πυργο του Αηφελ να τονε παρακαλαει κι αυτος να φοβαται να χρησιμοποιησει το στομα του ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΕΧΕΙ ΕΗΤΖ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΑΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΗΣ ΗΠΑΤΗΤΙΔΑΣ. Ενω ολ' αυτα, στη δικη μου περιπτωση, οχι μονο δεν θα δω γυναικα, αλλα θα σουλατσαρει μπροστα μου ενα τσουρμο αργοσχολες πουτσες, λες και ειμαι στις φυλακες Διαβατων και τα "Διαβατα" να ειναι μια κυριολεκτικη μεταφορα για τις πουτσες που μολις προανεφερα.

Γυριζω σπιτι και σκαει στην πορτα ο Λακης να με υποδεχτει γαβγιζοντας μου λες και πα να προστατεψει το σπιτι απο μπουκαδορους.
Ο Λακης, απο τα 3 σκυλια μου, ειναι ο μονος που μας αναγνωριζει μοναχα αμα του μιλησουμε. Αμα δεν του πουμε κουβεντα, ετσι μικροσωμος και μαλακισμενος που ειναι, μπορει να μας ορμηξει και να δαγκωσει κανα κορδονι. Δεν ειναι τυφλος, μην μπερδευεστε, απλα μαλλον οταν ηταν μικρος, η Φυση δεν του εγκατεστησε σωστα το σκυλογισμικο και το Facial Recognition App (ΦΡΑΠ) δεν δουλευει. Επισης, τον φωναζω "πηνείο" γιατι ο μαλακας παει και μπερδευεται μεσα στα καλωδια και μου ριχνει κατω το λαπτοπ και το ταμπλετ.

Λακη, αγορι μου, σου γαμω το σπιτοκαλυβακι σου.

Του Λακη επισης του αρεσει να κυνηγαει μυγες (το μοναδικο θηραμα στο μεγεθος του), ενω ο Παμπλο -ο αλλος μου σκυλος- γαμαει τα πεταλα σε καθε ειδους πανιδα, ανεξαρτητως...
Τις προαλλες, παω να βγαλω τον Παμπλο βολτα, και στην πορτα της εισοδου πεταριζε μια πεταλουδα, προσπαθωντας να βρει τροπο να βγει εξω. Για 2 δευτερολεπτα το σκυλι την εβλεπε μαγεμενο ετσι ομορφη που ηταν να χτυπαει τα πανεμορφα φτερα της κι εγω να του λεω "κοιτα Παμπλο μου!!! ΜΙΑ ΩΩΩΩΡΑΙΑ ΠΕΤΑΛ..." και κανει μια ΧΡΑΚ και την αρπαζει με τα δοντια και μασωντας την επιδεικτικα με σηκωμενα τα ουλα να βλεπω φτερουγες και ποδαρακια να γινονται πατσας, και την καταπινει ξερογλειφοντας τα χειλη του λες και μολις ειχε φαει προβατινα με χοντρο μακαρονι, γιατι τετοιο μουνοπανο ειναι.

Αυτα για τωρα.
Κλεινω να παω να δω Lucifer.

  

2 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Το "D" στο τελος το εχουνε τα αμερικανακια σαν συντομογραφια του dick...αρχισε λοιπον ο τελετουργικος χορος των Ψωλων.
      Καλα ξεκινησαμε...

      Διαγραφή