ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Δεν μπορω καν να μπω στη θεση σας.
Δεν εχω ζησει αυτο που ζησατε και τα δυο μου χερια δεν μπορουν να κανουν κατι να ανακουφισουν το πως ενιωσε ο καθενας σας ξεχωριστα. Τις ψυχες που χαθηκαν και τα σπιτια που καηκαν. Ακομα και αυτα τα λογια που γραφω τωρα ειναι ενα ματσο σκατα, ενα τιποτα, αντιστοιχα με αυτα που θα ελεγε η φαρα που μισω χειροτερα απ' ολους, τους πολιτικους.

Το μονο που μπορω να γραψω ειναι ενα χαζο κειμενακι, με λιγο χιουμορ, ελπιζοντας -αν και δυσκολα- οτι εστω για 5 λεπτακια, να ξεχασετε το τι περνατε. Αληθεια, δεν εχω αλλο τροπο...


...

Πριν κατι χρονια, καμια εικοσαετια και βαλε, ειχα μια γατα που την ελεγα Κιτσο, αλλα και την ελεγα ΚΑΙ Καραϊσκακη, λογω του οτι ειχε πυκνα μακρια μουστακια και επειδη οταν του γαβγιζαν οι σκυλοι στις αυλες, ο Καραϊσκακης ξαπλωνε πλαγιαστα, σηκωνε το αριστερο του ποδι και εγλυφε με αδιαφορη λαγνεια τα απαφτα του κι ας ηταν μολις 4 μηνων.
Εδειχνε χαρακτηρα και θαρρος.
Αυτος ηταν ο Καραϊσκακης που τον ελεγα και Κιτσο γιατι νιαουριζε χωρις φωνηεντα, καπως σαν "μνιε", κοφτο σαν βλαχος που παιζει κομπολογα στο καφενειο και περναει μπροστα του Λαρισσαια με κωλαρα και θελει να ειδοποιησει τους υπολοιπους να σταματησουν την πρεφα.

Λιγους μηνες αργοτερα, ειδα ενα αδεσποτο γατο να εχει βαλει κατω τον Κιτσο και να τον πηγαινει καβαλα, χοροπηδηχτο-στακατο και ο Κιτσος να ουρλιαζει επιτακτικα "ΜΝΙΕΕΕΕΕΕ!!!".

ΑΧΑ!!! Αυτο ηθελε να πει ο ποιητης!!!
Οτι ο Κιτσος δεν ειναι Κιτσος, αλλα...Κιτσα!
Τον ψαχουλευω λιγο να σιγουρευτω (δεν ειμαι κανας ζωοφιλοφιλος να καθομαι να πιανω ταπαφτα των τετραποδων, προς θεου), και αμεσως μολις ανακαλυψα την τραγικη απουσια τριχωτων μπαλων εγκατελειψα την ιδεα του μερακλη ηρωα του '21 και κατεφυγα σε αλλες πηγες για να λυσω το ονοματολογικο.

Και ενταξει, ο καθενας μπορει να βγαλει τα παιδια του, διποδα-τετραποδα δεν εχει σημασια, οπως θελει, αλλα εγω ειμαι μαλακας και θελω το ονομα να αντιστοιχει και στη χαρη.
Δεν θελω διπλα μου εναν "Τζακ" που θα του λεω να παει να πιασει το ξυλο κι αυτος θα καθεται να κλανει. Δεν θελω μια "Ιρμα" που θα δει τον αρουραιο και θα του κανει χαρουλες. Ουτε βεβαια ενα "Μπουμπη" που θα θες πανοπλια και φλογοβολο για να του πεταξεις σπαλομπριζολα ελεφαντα απ' τα δεκα μετρα.
Επισης, βασικο στην ονοματοδοσια ειναι το ιδιο το ονομα να μην προσβαλλει κανεναν.

*ονοματα οπως "Αραπης" δεν προκαλουν και τις καλυτερες εντυπωσεις ακομα κι αν στο σπιτι του φωναζεις "yo ma nigga wazzup", και επισης καλο ειναι να αποφευγουμε το ονομα "Λεωνιδας" αν προκειται για Γατα Περσιας*

Για μερες με προβληματιζε το θεμα.
Καθομουν και τον παρατηρουσα, ψαχνοντας να βρω εκεινο το ΕΝΑ χαρακτηριστικο που τον...την...ΤΗΝ καθοριζει σαν γατα και σαν προσωπικοτητα. Σε ενα παραλληλο συμπαν η γατα μου με ετρεχε στους κτηνιατρους και τα ληξιαρχεια, φανερα ενοχλημενη δειχνοντας το βιβλιαριο της νιουριζοντας μνιε μνιε μνιε και εκανε την μπροστινη της πατουσα σφιγμενη πανω-κατω δειχνοντας εμενα κι εγω ειμαι να ανοιξει η γη να με καταπιει η γη ειμαι απο τη ντροπη.

Την παρατηρουσα λοιπον

Ξεκινησα με ινδιανικα ονοματα, φανερα επηρρεασμενος απο το "Χορευοντας με τους λυκους".

"Ξυνοντας την κεφαλα"
"Γλυφοντας το ΜΝΙΕ"
"Τρωγοντας τον αμπακο"
"Ριχνοντας το τασακι"
"Γρατζουνωντας το μαλακα"

Μετα το εριξα στο χεβι-μεταλ γιατι ηταν ολομαυρη, αλλα αρνιομουν κατηγορηματικα να τη λεω "Μαυρη"

"Μνιεγκαντεθ"
"Αηρον Μνιεηντεν"
"Γατ Σαμπαθ"

Φτου σκατα, τιποτα λεμε. Και ξανα παλι τα ιδια.
Οχι αυτο...ισως να την ελεγα...ΜΩΡΗ ΜΑΛΑΚΑ ΜΟΥ 'ΣΠΑΣΕΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΑΣΑΚΙ;;; ΑΧΑ ΤΟ ΒΡΗΚΑ!!...οχι, μαλακια ειναι...ελα το 'χω...δεν κυνηγαει κατσαριδες ουτε ποντικια ολο κοιμαται, ξυνεται και πηδ....

Μια φορα που τρομαξε και παραλιγο να σηκωθει ορθια ηθελα να την βγαλω Σουζα ή Σουζη, αλλα τελικα δεν σηκωθηκε.

...Αποκαμωμενος, μερικες βδομαδες αργοτερα επεφτα για υπνο, οταν ενιωσα βηματα πανω στο κρεβατι μου. Ειπε ενα "μνιε" και κοιμηθηκε διπλα μου γουργουριζοντας.

...φυσικα την ονομασα Μνιε, τι να εκανα;