ΣΟΥΙΝΓΚΕΡΣ-ΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ

   Αγαπημενο μου ημερολογιο

σου γραφω παλι απο αναγκη, η ωρα πα να γαμηθει.
Την τριτη μερα, παρολο που ο ηλιος ηταν καταμεσις στον ουρανο σαν μια τεραστια συμπαντικη ντισκομπαλα, εντουτοις δεν ειδαμε τιποτα σοβαρο.
Το λεφουσι των πολυδιαφημισμενων ακολαστων καπιταλων ηταν για τα πανηγυρια.
Δυο ζευγαρια βυζια κι αυτα μεγαλα, κρεμαστα με βαριαστημενες ρωγες να κοιτουν το πατωμα και να αναρρωτιουνται ποσο ματαιη ειναι η ζωη καθως  κουνιωνταν σαν εκκρεμη στο αφαλο.
Το προγραμμα το μεσημερι ειχε ενα ψιλοσοου οπου μια τυχαια συζυγος που εχει αραξει στις ξαπλωστρες πηγαινε στο συζυγο αλλης και του ξηγιοτανε τσιμπουκι τριαντα δευτερολεπτων. Δεν ξερω ποιος ηταν ο σκοπος του παιχνιδιου, αλλα απο ο,τι ειδα δεν το κανανε και πολυ φιλοτιμα, αποδειξη οτι οι τυπαδες ητανε με μια μελατη στυση κι ο ψωλος απλα αραζε βαριεστημενος και σαλιωμενος πανω στ' αρχιδια να παιρνει μεσημεριανη σιεστα να στεγνωσει στο ηλιοφως σα φωκια στη Ζακυνθο ή σε καποιο αλλο νησι του Γιδικου Πελαγους.
   Μετα φερανε παλι το αεροστρωμα και βαλανε κανα-δυο αντρες απανω και γυρω-γυρω γκομενες και καλα να κανουνε ενα συμπλεγμα και κατι τετχοιες μαλακιες, γιατι φορουσανε ολοι τα ρουχα τους και κατι κουλα. Αμεσως μετα οι γκομενες πηγανε περιμετρικα στο στρωμα και στη μεση οι αντρες, και γυρω το πληθος να παρακολουθει, και τους ειπανε να σκυψουν και να βαλει η μια το δεξι χερι της στο μουνι της διπλανης της που φορουσε εσωρουχο ΜΗ ΤΑ ΞΑΝΑΛΕΜΕ και επρεπε να της τριβει το μουνι για 30 δευτερολεπτα, αλλα με μανια ομως, σαν να εξαρτιωταν η ζωη της απ' αυτο.
   Και τριβανε και τριβανε. 
Για να πω την αληθεια, οσο μαγικο κι αν ειναι γενικα το μουνι, τιποτα δε συνεβη, ουτε μιση σταλιτσα μουνοζουμο στο βρακακι, που κανονικα με τοσο τριψιμο επρεπε να πεταγονται απο μεσα τζινια με σωσιβια ξερωγω.
Μετα που τελειωσε αυτο, ηρθε ενας ντιτζεης και χαρηκε το πληθος.

   Σημερα ομως ηταν καλυτερα.
Με το που ηρθα, εβγαιναν οι καργιες απ' το εστιατοριο με τις στριγκαρες και πετουσανε οξω τους βυζους τους τρομπαριστους τους Πιρελι που ειναι παντος καιρου και δεν βουλιαζουν αν καποτε οι μνημονιακοι φευγουν με σαπιοκαραβα προσφυγες του Γαμμα Παγκοσμιου Πολεμου.
   Ειδα καποια εκπληκτικα βυζια που μεχρι τωρα παρεμεναν κρυμενα λογω πρωινης ντροπης που πιανει τις εκφυλες, αλλα ειδα και καποια βυζια που προτιμουσα να ημουν τυφλος γκεη και να μην τα εβλεπα ουτε με Μπραϊγ.
Καργιες χωρις εσωρουχα και εξαιρετικες κωλαρες να κυκλοφορουν με διαφανα φορεματα και να μου 'ρχονται στο μπαρ να παραγγειλουν κρασα και απεραλ σπριτζ κι εγω να προσπαθω να γεμισω με παγο τις χαρτοπετσετες και να βαζω καλαμακια στο σιντιπλεηα.
Μιλαμε για το δραμα του Δραμαλη
Αντε γεια γιαγια

Ειναι κακο πραμα να εχεις πουτσο υπο τετοιες συνθηκες. Σε εμποδιζει να σκεφτεις καθαρα και γενικα συνιστω σε οσα παιδια εχουν πουτσο ή κατι αναλογο να απευθυνθουν σε καποιο ειδικο να τους συμβουλεψει και να ελπιζουν οτι καποια στιγμη θα βρεθει καποια θεραπεια.

Σιγα-σιγα η ακολαστη μνημονιακη αγελη αρχισε να μαζευεται και μια ρωσιδα πηρε εθελοντριες να τους μαθει pole-dancing το λενε, αλλα στην ουσια ειναι πως να κουνας τον κωλο σου και να ανοιγεις τα ποδια σου σε μη-φυσιολογικες γωνιες ενοσω εκμεταλευεσαι τους νομους της κεντροφορου δυναμεως για στροβιλιζεσαι σαν γουρουνοπουλα πανω σε ενα μεταλικο στυλο προσπαθωντας να σαγηνεψεις τα αρσενικα του γενους sapiens-sapiens.
Εξι καλες μιλφ...gilfαρες μαθαιναν τα κολπα κι εμεις βλεπαμε τι σχεδιακι ειχανε κανει τις μουνοτριχες και ποιες το ειχανε καραφλο με σκουλαρικακια.
   Μετα την θεαματικη, ομολογουμενως, παρασταση, σειρα ειχε διαγωνισμος ομορφιας, οπου καμια ντουζινα απ' αυτες ηρθαν απ' την πισω πλευρα του μπαρ, εκει που στεκομουν και γδυθηκαν ΤΕΛΕΙΩΣ.
ΜΑΛΑΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΕΤΑΞΑΝ ΟΛΑ.
Και να εκει δυο Βραζιλιανες με κωλαρες και...τι να σας λεω τωρα...κοπανουσα με το γουδοχερι του μοχιτο το πουλι μου να σπασει να παει στο διαολο κι αυτο κι εγω. Επισης η καυλογιαγια με τις ξεχειλιστες βυζαρες που σας ειπα προχθες, ναι η ορθια τσοντα, αααααυτη. Μια αλλη ρωσιδα σαν αλογο ιπποδρομου.
Τελοσπαντων γδυνοταν ολες γιατι εκει ειχε μια τσαντα με πορνοεσωρουχα τυπου Φλωρινιωτη, με στρασακια και σκατουλακια που θα φορουσαν για να κανουν πασαρελα.
Αυτες τα ειχαν ηδη φορεσει κι εγω κοπανουσα ακομα το πουλι μου με βαριοπουλα εκσκαφεα μπας και καταφερω βγαλω κανα ποτο.
   Ολα κυλισαν ομαλα στο σωου, ενω το πουλι μου ειχε τυλιχτει γυρω απ' το λαιμο μου σε ενα φονικο κεφαλοκλειδωμα και τ' αρχιδια να μου κλεινουν τους αεραγωγους.

ΟΧΙ ΠΟΥΛΙ ΔΕΝ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙΣ
ΕΧΩ ΔΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ
ΤΟ ΧΑΟΣ
ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΩ ΜΟΥΝΙ
ΕΧΩ ΣΦΙΞΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΕΖΗΣΑ ΝΑ ΠΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΝΙΚΗΣΕΙΣ
ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΜΟΥΝΑΡΕΣ ΠΕΤΑΧΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΞΕΣΚΙΣΤΕΙΤΕ ΣΤΟ ΜΠΟΥΤΣΟ

Ουρλιαζα πλεον σαν τυφωνας.
Χωρις ελεος.
Η θεα των γυμνων συζυγων των αφεντικων ηταν μπροστα μου κι εγω μονομαχος και θεατης στην αρενα με τους χριστιανους.

   Το ουρλιαχτο μου οσο δυνατο και η μουσικη στα ηχεια.
Το ακολαστο λεφουσι αφηνιαζοταν στα κελευσματα μου, αλλα οσο τυφωνας κι αν ημουν ντρεποντουσαν να ξεκινησουν ενα μικρο, τοσοδα οργιακι μεσημεριατικα...
Φλωροι...

Ενηγουεη, η δουλεια πηγε μπαλα.
Σημερα ο Τομ ο Κρουζ απο το "Κοκτεηλ" μου εβγαζε τα σκουπιδια και επαιρνε με τη σκουπα κατι γρεναδινες που πεσανε στο πατωμα και του 'δωκα και κατιτις μπουρμπουαρ.

Ειχα και κατι επαφες, αλλα θα δω πως θα γινει το εξελιχθing αυριο