ΣΟΥΙΝΓΚΕΡΣ-ΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΗ

   Το κρυο και η συννεφια χαλασε απο το πρωι τα σχεδια των ευρωκαπιταλων για γυμνισμο και σεξ γυρω απ' την πισινα.
Τα χιλιαδες χρονια εξελιξης αντοχης στο κρυο που ειχαν οι προγονοι τους, εξανεμιστηκε απο τη γαμημενη τους τη γενια που μεγαλωσε με κεντρικη θερμανση, ισοθερμικα μπουφαν και γραφεια με ερκοντισιον και  καργιες με βιζον.
Ολοκληρος Ρωσος ντομπροβοσνιε καπρισνιε στολιτσναγια και βοτκες και με 20 βαθμους συν μου κυκλοφορουσε με σακακι και τζιν αντι να βουτα γυμνος στην Αρκτικη και να δαγκωνει παγοβουνα για μπρεκφαστ.
Γερμανος, γονος Γοτθων που ετρωγαν βραστα αντερα εχθρων στην κορυφη των Αλπεων μου κυκλοφορει με ανορακ και καλτσουλα.
   Αναγκαστικα λοιπον κουβαλησαμε σομπες σαν αυτες που ειναι στις καφετεριες και μοιαζουν με μεταλλικα δυστοπικα μανιταρια να ζεσταθουν τα τζουτζουνια μη μου κρυωσουν.

   Σε μια ακρη ενας τυπας εκανε ζωγραφικη τυπου αερογραφιας πανω στα κορμια εθελοντων με το αζημιωτο. Ο καλλιτεχνης, ενας συμπαθητικος 45ρης Γερμανος σχεδιαζε πανω τους απο βουλες λεοπαρδαλης μεχρι ο,τι σκατα θελανε.
   Σε καποια φαση σκαει απο το πουθενα ενας τυπας γυρω στα 55 με ενα ψαθινο καβουρακι στο κεφαλι και μια κοκκινη ολοσωμη σκελεα...ναι, καλα διαβασατε. Μια ολοκοκκινη σκελεα σαν αυτες που φορουσανε οι παππουδες μας αντι για πυτζαμες και ητανε το θεαμα τοσο απεριγραπτο, που ο Νταλι, που ειναι γνωστος εικαστικος ιμπρεσιονιστης και σουρρεαλιστης, εκκεντρικος, γυρνουσε ζβουρες στον ταφο του και μονολογουσε "μα ποιος ειναι αυτος ο μαλακας;".
Ο τυπας λοιπον παει καρφι στον καλλιτεχνη που καλλιτεχνευε σε μια γωνιτσα και του ανοιγει τερμα τη σκελεα και του σβουριζει μπροστα στα μουτρα το χοντρο και μακρυ του ψωλο, που παρολο που κι εγω αμα ειμαι μελενιος και νταουν και καμαρωνω για το λιλι μου....ε, αυτουνου ητανε ακομα πιο μεγαλο και παρολο που ειμαι αντρας και γενικα δε γουσταρω ψωλες και κατι τετχοια νομιζω ζηλεψα.
Κι εκει που λες "ωχ, τωρα θα του ζητησει του καλλιτεχνη να του ριξει μια ρουφοκαβλετα" (αυτο θα εκανε, ισως, ενας τυπος που ξερω απ' το χωριο), κατι του λεει και ο αρτιστας αρχιζει και τον μπογιαντιζει με τον αερογραφο.
Οταν τελειωσε, περναει μια βολτα απ' το μπαρ και μου παραγγελνει μια μπυρα δειχνοντας μου περηφανα την ψωλη και τις αρχιδαρες του που πανω τους ειχε ζωγραφισει ενα Πινοκιο (η μυτη ητανε ο καυλος που λεγαμε)....ωωωω να σου γαμησω ρε μαλακα μου....

...εκατονταδες χιλιομετρα μακρια, ενας εκκεντρικος ζωγραφος γυρνουσε σαν αρνι στον ταφο του βριζοντας...
   Ομως ο τυπας ηταν ο μονος που ητανε αρκετα μπρουταλ και αρκετα αντρικος αντρας που γυρνουσε στο ψωλοκρυο ολογδυμνος κι εγω γενικα, παρολο που δεν τη βρισκω με πουτσες αλλα αυτουνου ενα τρομπονοκλαρινο του το εριχνα γιατι ητανε ο πιο αντρας απ' ολους τους φλωρομπινεδες και μετα θα πηγαιναμε για μπυρες και πουτανες για να εξισορροπιστει ολη αυτη η αρχοντοκαφριλα.

   Λιγο αργοτερα εφεραν ενα τεραστιο στρωμα αερα και απανω του ξαπλωσε μια γκομενα γυμνη που φορουσε μονο μια μασκα υπνου για να μη βλεπει.
Ευθυς το λεφουσι μαζευτηκε γυρω-γυρω και τα καπιταλιστικα μουνοπανα μου κρυβανε το θεαμα.
Απο τα λιγα που προλαβα να παρω χαμπαρι ηταν οτι εφαγε ενα δεκαλεπτο πουτσα κατω απο τις επευφημιες του πληθους, ενω αργοτερα ξαπλωσαν αλλες δυο και ολη αυτη η δημοσια παρτουζα κρατησε κανα μισαωρο.
Στο τελος μαζευτηκε το στρωμα, μαζευτηκαν κι οι γκομενες που ειχανε απανω τους κατι ασπρους λεκεδες σαν αβα που πλενουμε τα πιατα, που ενας αδαης ισως σκεφτοταν οτι καποιος εκανε λαντζα εκει κοντα.

   Σε καποια φαση μου ερχεται κι ενας ξεμπαρκος μαυρουλης, αρκετα συμπαθητικος και προσχαρος που δεν κολλουσε στην ολη φαση. Παραγγειλε ενα-δυο ποτακια στο χαλαρο και απορουσα πως ενα τοσο καλο και νορμαλ ατομο βρισκοταν στο ευτραπελο.
Η απαντηση μου δωθηκε συντομα οταν τον καλεσανε στο μικροφωνο του ντιτζεη, οπου και τον παρουσιασαν. Εκεινη τη στιγμη εγω εβγαζα δυο Βοσπορους και δεν προλαβα να συγκρατησω ονομα, αλλα τραγουδησε live μερικα παλια ντισκο των ενενηντα'ζ και αρεσε πολυ στον κοσμο και ειχε σουξε και σε μια φαση λεει οτι θα τραγουδησει ενα δικο του τραγουδι "απτα παλια".
...και ηταν ο Αρ Κελλυ και ετραγουδουσε το "I believe I can fly"...ζωντανα!!!
Ειχα χυσει πανω στα βρακια μου τοσες φορες που αμα ριχνανε μπλακ-λαϊτ απανω μου σαν τις αστυνομικες σειρες τυπου Σιεσαη, θα ητονε το παντελονι μου τοπος εγκληματος και θα με σουρνανε στον Κορυδαλλο των φονιαδων των λαων.

Θυμηστε μου μια μερα να σας βαλω το βιντεακι που το τραγουδαω εγω και κυκλοφορει στο γιουτουμπ και εχει 60 θεασεις δυο χρονια τωρα.

Μετα το παλικαρι τελειωσε το σοου και πηγα και του εσφιξα το χερι και να πα να γαμηθουνε εικοσι μοχιτα και τριαντα καπιρινιες που με περιμεναν.

Μετα ο τιτσεης επαιξε κατι αμπιεντ-χαους της κωλαρας κι ανεβηκανε κατι πλουσιες καργιες και κανανε Χορο της Κολωνας ξωβυζες (η μια ητανε εξαιρετικο τουμπανο κι οι αλλες γαμευσιμες), αλλα εγω ακομα ειχα αφτερ-σεξ με το τραγουδι και νομιζω οτι αυτη ηταν η πιο γκεη εμπειρια που ειχα ποτε.

Τελος για σημερα.
Αυριο παλι.