ΔΥΟ ΡΟΜΠΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

   Μια τεραστια προσωπικοτητα δεν ειναι αρκετα τεραστια αν δεν κανει ρομπα τον εαυτο της μια στο τοσο




Ηταν 2012 οταν βγηκε αυτο το...πραγματικο ΔΙΑΜΑΝΤΙ. Σε ενα ταπεινο μπαρακι με μια μπομπινα και τον Όβιτσε, το ρουμανο οπερατερ να γυριζει τη μανιβελλα της καμερας να γραφτει ιστορια

Κι αυτο εδω το μονολογο του Γυφτου μπορειτε να τον δειτε οσοι εχετε φεσπουκ. Γυρισμενο το 2009, ημουνα νιος και γερασα.

ΑΗ ΤΟΚ ΒΕΡΥ ΠΕΣΤ ΙΝΚΛΙΣ



Υ.γ. προς τισε δαγμαστριες: το μαλλι καλα ειναι

ΣΟΥΙΝΓΚΕΡΣ-Η ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ

   Ο εγκεφαλος ειναι ενα ηλιθιο οργανο.

Κανονικα θα επρεπε να κλεισω αυτη την αναρτηση εδω και να αφησω τον καθενα να την ερμηνευσει οπως θελει. Επειδη ομως ο δικος σας εγκεφαλος, οπως και ο δικος μου ειναι ηλιθιοι, και σε ατομικο, αλλα και σε συλλογικο επιπεδο, θα κατσω να το αναλυσω.

Φυσικα, χωρις εγκεφαλο, αλλα με ενα απλοϊκο νευρικο συστημα, θα ειμασταν αβουλα κομματια σαρκας, ικανα μονο να τραφουν και να αναπαραχθουν. Ομως η σκεψη και η επεξεργασια συνθετων πληροφοριων μεσα στη γκριζα μυξα του κρανιου, μας εδωσαν τη δυνατοτητα να κατακτησουμε τον κοσμο και γενικα...να κανουμε του κεφαλιου μας. Κι αυτος ο διισμος Σκεψης-Πραξης ηταν που εφερε την προοδο.

   Ομως ο εγκεφαλος δεν γεννα μονο ιδεες, αλλα εχει και εναν αλλο, πιο σκοτεινο και αποτροπαιο ρολο, αυτο του ρουφχιανου, του προδοτη και του χειραγωγου.
Ας παρουμε ενα παραδειγμα απο τη ζωη: εχεις μπροστα σου ενα μεσημεριανο γευμα με γαλοπουλα στη σχαρα και τηγανιτες πατατες. Αυτος το συνδιασμο οπτικης καυλαντας και γευσης τον παιρνει ο εγκεφαλος και σου δινει εντολη ΕΣΕΝΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ (οταν πεινας δεν εισαι ο εαυτος σου, οποτε ας πουμε οτι στις μεγαλες αναγκες σου λειτουργεις ως μιστερ Χαϋντ και κανεις πραγματα που δεν θα εκανες ως ντοκτορ Τζεκιλ), δινει λοιπον εντολη να φας μεχρι να ξεκωλιαστεις "τρωε πουστη γιατι αμα δε φας κι αλλο θα πεθανεις της πεινας, θα μεινεις ο μισος και θα σε δερνει Εβραιος τσιλιμπιθροξυλος που εχει ροζ ζωνη στο Krav Magay. Τρωγε μεχρι να φτασει η πατατα στο ρουθουνι".
   Και τρως.
Τα ζωωδη ενστικτα που κληρονομησες απ' τα εκατομυρια χρονια εξελιξης των σαρκοβορων προγονων σου ειναι ακομα εδω, αναλλοιωτα.
Πιρουνιά την πιρουνιά, η επιδραση της πεινας περναει κι εσυ επιστρεφεις στο κανονικο σου. Εισαι ξανα ο ιδιος που ησουν πριν.

...ή μηπως οχι;
Βλεπεις, οσο εσυ ετρωγες, ο εγκεφαλος σου εστελνε υπουλα σηματα σε αλλα σημεια του κορμιου σου, ετοιμαζοντας με ακριβεια διαβητη την ιδια σου την καταστροφη. Στρατηγικα σηματα που εσυ δεν επαιρνες χαμπαρι γιατι το γλειωδες αφεντικο της Υπαρξης σου, γεμιζε τις νευρικες αποληξεις της Ενσυνειδησης σου με ορμονες που σου ουρλιαζαν "ΚΑΥΛΑ ΜΑΛΑΚΑ ΤΟ ΦΑΪ ΣΗΜΕΡΑ!!!", κι εσυ ησουν απλα τυφλωμενος και ανυμπορος να συνειδητοποιησεις το παιχνιδι που παιζοταν πισω απο την πλατη σου.

Και οταν πια εχεις χορτασει και εισαι ικανος μονο να αναψεις το τσιγαρο της ευχαριστησης ΤΟΤΕ ΕΞΑΠΟΛΥΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Ισχυροι πονοι στο εντερο και βιαια ανοιγματα της σουφρας να απελευθερωθουν τα πρωτα νεφη μεθανιου, αποτελουν το πρωτο κυμα της κολασης που θα ακολουθησει.

Συνειδητοποιεις εφιδρος οτι εκανες τεραστια μαλακια που εφαγες το πρωι τρια σαντουιτς ζαμπονοτυρια, αλλα πλεον ειναι πολυ αργα...
...η κοντινοτερη τουαλετα ειναι εκατομετραγαμωτιμου και πρεπει να ανεβω και σκαλια...

Τρεχεις, ή προσπαθεις να τρεξεις, αλλα αν προσπαθησεις να ανοιξεις το βημα σου λιγο παραπανω θα γεμισεις τα μπουτια σου σκατο, οπως τοτε στη Δευτερα Δημοτικου...ωωωωχχχιγαμωτιμου δεν μπορω να το αφησω να ξανασυμβει *κλωτσια του αντερου κατευθεια στ' αρχιδια*
Προχωρας ηλιθια και καταϊδρωμενος σαν αθλητης του βαδειν
Ακομα τριανταμετραααααχχχχχ....θα προλαβω

Οσο πλησιαζεις προς την τουαλετα, τοσο πιο πολυ ο εγκεφαλος σου στελνει δικτατορικα χτυπηματα στα αντερα σου να αποβαλλουν το περιεχομενο τους κι εσυ πονας και απορεις "μα γιατι το κανεις αυτο, αφου φτανουμε;" κι αυτος χαχανιζει μεσα στο κρανιακο του ανακτορο, χωρις να σου δινει σημασια. Σαδιστικη, μπασταρδη μυξα, πετρα του Σισυφου (εγω ειμαι αυτος) που ειμαι αναγκασμενος να σε κουβαλαω μια ζωη.

Φτανεις εξω απο την εισοδο των τουαλετωχχχχχχ θα πεθανω πουστη...και ειναι κλειδωμενη.
Ο εγκεφαλος σου εχει γαμηθει στα γελια και ξελασκαρει λιγο την κλανοβαλβιδα να φυγει μια ακομα σαδιστικη κλανιτσα (ευτυχως οχι υγρη) ισα-ισα για να σε κανει να νιωσεις μεγαλυτερη αμφιβολια.

ΠΟΝΑΩ ΠΟΥΣΤΗ ΠΟΝΑΩΩΩΩΩΩ

Εκεινη τη στιγμη βλεπω ενα μικρο σκυλακι να περνα απο διπλα μου και ευχομαι να ημουν ενα σκυλακι που κανενας δε θα νοιαζοταν αν θα σφιξει τα ποδαρακια του και αμολησει μια αναλογου μεγεθους κουραδιτσα πανω στο...οπουδηποτε.
Γαμημενες κοινωνικες συμβασεις που "απελευθερωσαν" τον ανθρωπο, αλλα ετσι και ο Χωστηρας σπρωξει μια αφρατη στο πατωμα θα του φερουνε και τους μπατσους, χωρια τη ρομπα.
Πρεπει να δρασω αμεσα.
Οι τουαλετες εχουν αλλη μια εισοδο -σιγουρα ξεκλειδωτη- αλλα ειναι ΩΩΩΩΩΠΟΥΤΑΝΕΣΨΟΦΑΩΩΩΩ αλλα σαραντα μετρα.

Κανεις το σκατο σου πετρα και ανεβαινεις τα τελευταια μετρα του Γολγοθα.
Οσο φτανεις τοσο ο εγκεφαλος σου αρχιζει να μετακινει το Θηριο. Ολο και πιο χαμηλα. Ολο και πιο χαμηλα.
Το νιωθεις να κατεβαινει ξυνοντας ανελεητα τα αντερα σου και εισαι ετοιμος να λιποθυμισεις απ' τον πονο.
Ενα μουγκο ουρλιαχτο ειναι το μονο που ακους μεσα σου, οσο η Ναυαρχιδα του Νταρθ Βεηντερ ξεσκιζει τα σωθικα σου.
Μουγκριζεις προσπαθωντας να φοβερισεις το Δαιμονα, ή εστω να τον καθησυχασεις οτι σε λιγο φτανεις, αλλα ο σαδιστης εγκεφαλος τον σπρωχνει, χειροτερα αυτη τη φορα.

....

...
Κανονικα η θεα της λεκανης θα επρεπε να κατευνασει τον Εγκελαδο στα σπλαχνα σου, αλλα αυτος ουρλιαζει.
Πονας
ΩΩΩΩΡΕΠΟΥΣΤΗΜΟΥ λυνεις τη ζωνη
ΨΟΦΟ ξεκουμπωνεσαι

Στον αερα πλεον, και με ξεσκεπαστο κωλο ο Τιτανας αρχιζει να γεννιεται.
Δεν εχεις καν κλεισει την πορτα της τουαλετα, ουτε εχει καν καθισει στον Αλαβαστρινο Θρονο της Απολυτης Σωτηριας.

Μεσα σε πονους, νιωθεις οτι το Μεγαλο Αφεντικο κυλιεται στα πατωματα κλασμενος στα γελια με τη φαρσα που σου σκαρωσε κι εσυ εχεις ξενερωσει με ολο αυτο το χουνερι.

Αυτη ακριβως ηταν και η εμπειρια μου με τους swingers.
Αληθεια πιστευα οτι θα ηταν κατι εξαιρετικο που θα εβλεπα για πρωτη φορα στη ζωη μου, αλλα στην ουσια με εκανε να ξενερωσω με πολλα πραγματα. 
Κατ' αρχην επαθα υπερβολικη εκθεση σε βυζια. Θεοι των Γραφων ειδα πολλα παραπανω ζευγαρια βυζια απ' οσα αντιστοιχουν στον μεσο ανθρωπο και επαθα το χειροτερο: τα απομυθοποιησα.
Και να ξερετε, δεν υπαρχει χειροτερη καταρα για εναν αντρα, απο το να περναει μπροστα του γυναικαρα και να μη θελει καν να κοιταξει τα βυζια της. Να μην ονειρευεται να χωθει αναμεσα τους και να τα πιπιλαει μεχρι να του ξεφτισει η γλωσσα. Και το ακομα χειροτερο...να μην του αρεσουν πλεον και τα πλαστικα βυζια.
Θυμαμαι εποχες που ανοιγα το πισι και μου εγραφε ο Γουγλης "καλως το λεβεντη, μισο ν' ανοιξω την καρτελα με τα τεραστια μεμέ".
Ποσα βυζια ειδα θεε μου. Μικρα, μεγαλα, πλαδαρα, στητα, πλαγιαστα, κολλητα, ξεχωριστα, σκατα, φατά....

Επισης ειδα και πολλα μουνια.
Ναι, υπερβολικα πολλα και ολα εκτεθειμενα μπροστα μου να κανουν παρελαση λες και ηταν η 25η Μουνίου και μερικα ειχαν απανω τους μεταλλα και φουμα και ηταν σαν οϋκαδες. Αλλα πλαδαρα με κρεμαστα μουνοχειλα (παλιουρες, παλιοσειρες) και μερικα με τριχες (βουνισιοι καταδρομεις). Σιχαθηκα τη ζωη μου ναπουμε, γιατι να ξερετε, δεν υπαρχει χειροτερη καταρα για εναν αντρα απ' το να βλεπει ενα ωραιο, γυμνο μουνακι και να μη θελει να το βαλει κατω και να το πηδαει και μετα να βαλει το ενα του ποδι εεετσι και μετα το αλλο ποδι του εεετσι και μετα να παει απο πλαγια και τελος παντων να πηδα μεχρι να ξεφτισει το πουλι απ' το τριψε-τριψε.

Ειδα επισης πολλους κωλους. Οι περισσοτεροι χαλια, αρκετοι μμμμμμνιαχ μνιαχ μνιαχ και καμποσους πολυ καλους. Αλλα τους εβλεπα σε μονιμη βαση, ξεσκεπαστους να τριγυρνανε, ετσι, χωρις να υπαρχει καποιο μυστηριο, κανενα σασπενς, κανενα σκοτεινο παρελθον. Απο ενα σημειο και μετα βαριομουνα να τους κοιταω και βρηκα οτι το ξεφυλλισμα μεντας για μοχιτο αποτελει μια εξαιρετικη ψυχοθεραπευτικη ασχολια. Και να ξερετε, δεν υπαρχει χειροτερη καταρα για εναν αντρα απ' το να περνα διπλα του κωλαρα, κι αντι να μονολογει "πω να σου γαμησω τι πατουρα ειναι αυτη παλι πρωινιατικα;", να κοιτα το απεναντι παρτερι με τις μεντες και να ξερογλειφεται σαν υπογλυκαιμικος μπροστα απο ζαχαροπλαστειο.

Ειδα και πολλες πουτσες. Παραπανω απο το επιτρεπτο οριο της μιας πουτσας που του αντιστοιχει στη ζωη του μεσου αντρα (της δικιας του), εκτος αν ειναι γκεϋ.

Και ξερετε, δεν υπαρχει χειροτερη καταρα για εναν ετεροφυλοφιλο αντρα απ' το να βλεπει αλλες πουτσες. 
   

ΣΟΥΙΝΓΚΕΡΣ-ΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ

   Αγαπημενο μου ημερολογιο

σου γραφω παλι απο αναγκη, η ωρα πα να γαμηθει.
Την τριτη μερα, παρολο που ο ηλιος ηταν καταμεσις στον ουρανο σαν μια τεραστια συμπαντικη ντισκομπαλα, εντουτοις δεν ειδαμε τιποτα σοβαρο.
Το λεφουσι των πολυδιαφημισμενων ακολαστων καπιταλων ηταν για τα πανηγυρια.
Δυο ζευγαρια βυζια κι αυτα μεγαλα, κρεμαστα με βαριαστημενες ρωγες να κοιτουν το πατωμα και να αναρρωτιουνται ποσο ματαιη ειναι η ζωη καθως  κουνιωνταν σαν εκκρεμη στο αφαλο.
Το προγραμμα το μεσημερι ειχε ενα ψιλοσοου οπου μια τυχαια συζυγος που εχει αραξει στις ξαπλωστρες πηγαινε στο συζυγο αλλης και του ξηγιοτανε τσιμπουκι τριαντα δευτερολεπτων. Δεν ξερω ποιος ηταν ο σκοπος του παιχνιδιου, αλλα απο ο,τι ειδα δεν το κανανε και πολυ φιλοτιμα, αποδειξη οτι οι τυπαδες ητανε με μια μελατη στυση κι ο ψωλος απλα αραζε βαριεστημενος και σαλιωμενος πανω στ' αρχιδια να παιρνει μεσημεριανη σιεστα να στεγνωσει στο ηλιοφως σα φωκια στη Ζακυνθο ή σε καποιο αλλο νησι του Γιδικου Πελαγους.
   Μετα φερανε παλι το αεροστρωμα και βαλανε κανα-δυο αντρες απανω και γυρω-γυρω γκομενες και καλα να κανουνε ενα συμπλεγμα και κατι τετχοιες μαλακιες, γιατι φορουσανε ολοι τα ρουχα τους και κατι κουλα. Αμεσως μετα οι γκομενες πηγανε περιμετρικα στο στρωμα και στη μεση οι αντρες, και γυρω το πληθος να παρακολουθει, και τους ειπανε να σκυψουν και να βαλει η μια το δεξι χερι της στο μουνι της διπλανης της που φορουσε εσωρουχο ΜΗ ΤΑ ΞΑΝΑΛΕΜΕ και επρεπε να της τριβει το μουνι για 30 δευτερολεπτα, αλλα με μανια ομως, σαν να εξαρτιωταν η ζωη της απ' αυτο.
   Και τριβανε και τριβανε. 
Για να πω την αληθεια, οσο μαγικο κι αν ειναι γενικα το μουνι, τιποτα δε συνεβη, ουτε μιση σταλιτσα μουνοζουμο στο βρακακι, που κανονικα με τοσο τριψιμο επρεπε να πεταγονται απο μεσα τζινια με σωσιβια ξερωγω.
Μετα που τελειωσε αυτο, ηρθε ενας ντιτζεης και χαρηκε το πληθος.

   Σημερα ομως ηταν καλυτερα.
Με το που ηρθα, εβγαιναν οι καργιες απ' το εστιατοριο με τις στριγκαρες και πετουσανε οξω τους βυζους τους τρομπαριστους τους Πιρελι που ειναι παντος καιρου και δεν βουλιαζουν αν καποτε οι μνημονιακοι φευγουν με σαπιοκαραβα προσφυγες του Γαμμα Παγκοσμιου Πολεμου.
   Ειδα καποια εκπληκτικα βυζια που μεχρι τωρα παρεμεναν κρυμενα λογω πρωινης ντροπης που πιανει τις εκφυλες, αλλα ειδα και καποια βυζια που προτιμουσα να ημουν τυφλος γκεη και να μην τα εβλεπα ουτε με Μπραϊγ.
Καργιες χωρις εσωρουχα και εξαιρετικες κωλαρες να κυκλοφορουν με διαφανα φορεματα και να μου 'ρχονται στο μπαρ να παραγγειλουν κρασα και απεραλ σπριτζ κι εγω να προσπαθω να γεμισω με παγο τις χαρτοπετσετες και να βαζω καλαμακια στο σιντιπλεηα.
Μιλαμε για το δραμα του Δραμαλη
Αντε γεια γιαγια

Ειναι κακο πραμα να εχεις πουτσο υπο τετοιες συνθηκες. Σε εμποδιζει να σκεφτεις καθαρα και γενικα συνιστω σε οσα παιδια εχουν πουτσο ή κατι αναλογο να απευθυνθουν σε καποιο ειδικο να τους συμβουλεψει και να ελπιζουν οτι καποια στιγμη θα βρεθει καποια θεραπεια.

Σιγα-σιγα η ακολαστη μνημονιακη αγελη αρχισε να μαζευεται και μια ρωσιδα πηρε εθελοντριες να τους μαθει pole-dancing το λενε, αλλα στην ουσια ειναι πως να κουνας τον κωλο σου και να ανοιγεις τα ποδια σου σε μη-φυσιολογικες γωνιες ενοσω εκμεταλευεσαι τους νομους της κεντροφορου δυναμεως για στροβιλιζεσαι σαν γουρουνοπουλα πανω σε ενα μεταλικο στυλο προσπαθωντας να σαγηνεψεις τα αρσενικα του γενους sapiens-sapiens.
Εξι καλες μιλφ...gilfαρες μαθαιναν τα κολπα κι εμεις βλεπαμε τι σχεδιακι ειχανε κανει τις μουνοτριχες και ποιες το ειχανε καραφλο με σκουλαρικακια.
   Μετα την θεαματικη, ομολογουμενως, παρασταση, σειρα ειχε διαγωνισμος ομορφιας, οπου καμια ντουζινα απ' αυτες ηρθαν απ' την πισω πλευρα του μπαρ, εκει που στεκομουν και γδυθηκαν ΤΕΛΕΙΩΣ.
ΜΑΛΑΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΕΤΑΞΑΝ ΟΛΑ.
Και να εκει δυο Βραζιλιανες με κωλαρες και...τι να σας λεω τωρα...κοπανουσα με το γουδοχερι του μοχιτο το πουλι μου να σπασει να παει στο διαολο κι αυτο κι εγω. Επισης η καυλογιαγια με τις ξεχειλιστες βυζαρες που σας ειπα προχθες, ναι η ορθια τσοντα, αααααυτη. Μια αλλη ρωσιδα σαν αλογο ιπποδρομου.
Τελοσπαντων γδυνοταν ολες γιατι εκει ειχε μια τσαντα με πορνοεσωρουχα τυπου Φλωρινιωτη, με στρασακια και σκατουλακια που θα φορουσαν για να κανουν πασαρελα.
Αυτες τα ειχαν ηδη φορεσει κι εγω κοπανουσα ακομα το πουλι μου με βαριοπουλα εκσκαφεα μπας και καταφερω βγαλω κανα ποτο.
   Ολα κυλισαν ομαλα στο σωου, ενω το πουλι μου ειχε τυλιχτει γυρω απ' το λαιμο μου σε ενα φονικο κεφαλοκλειδωμα και τ' αρχιδια να μου κλεινουν τους αεραγωγους.

ΟΧΙ ΠΟΥΛΙ ΔΕΝ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙΣ
ΕΧΩ ΔΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ
ΤΟ ΧΑΟΣ
ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΩ ΜΟΥΝΙ
ΕΧΩ ΣΦΙΞΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΕΖΗΣΑ ΝΑ ΠΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΝΙΚΗΣΕΙΣ
ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΜΟΥΝΑΡΕΣ ΠΕΤΑΧΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΞΕΣΚΙΣΤΕΙΤΕ ΣΤΟ ΜΠΟΥΤΣΟ

Ουρλιαζα πλεον σαν τυφωνας.
Χωρις ελεος.
Η θεα των γυμνων συζυγων των αφεντικων ηταν μπροστα μου κι εγω μονομαχος και θεατης στην αρενα με τους χριστιανους.

   Το ουρλιαχτο μου οσο δυνατο και η μουσικη στα ηχεια.
Το ακολαστο λεφουσι αφηνιαζοταν στα κελευσματα μου, αλλα οσο τυφωνας κι αν ημουν ντρεποντουσαν να ξεκινησουν ενα μικρο, τοσοδα οργιακι μεσημεριατικα...
Φλωροι...

Ενηγουεη, η δουλεια πηγε μπαλα.
Σημερα ο Τομ ο Κρουζ απο το "Κοκτεηλ" μου εβγαζε τα σκουπιδια και επαιρνε με τη σκουπα κατι γρεναδινες που πεσανε στο πατωμα και του 'δωκα και κατιτις μπουρμπουαρ.

Ειχα και κατι επαφες, αλλα θα δω πως θα γινει το εξελιχθing αυριο 

ΣΟΥΙΝΓΚΕΡΣ-ΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΗ

   Το κρυο και η συννεφια χαλασε απο το πρωι τα σχεδια των ευρωκαπιταλων για γυμνισμο και σεξ γυρω απ' την πισινα.
Τα χιλιαδες χρονια εξελιξης αντοχης στο κρυο που ειχαν οι προγονοι τους, εξανεμιστηκε απο τη γαμημενη τους τη γενια που μεγαλωσε με κεντρικη θερμανση, ισοθερμικα μπουφαν και γραφεια με ερκοντισιον και  καργιες με βιζον.
Ολοκληρος Ρωσος ντομπροβοσνιε καπρισνιε στολιτσναγια και βοτκες και με 20 βαθμους συν μου κυκλοφορουσε με σακακι και τζιν αντι να βουτα γυμνος στην Αρκτικη και να δαγκωνει παγοβουνα για μπρεκφαστ.
Γερμανος, γονος Γοτθων που ετρωγαν βραστα αντερα εχθρων στην κορυφη των Αλπεων μου κυκλοφορει με ανορακ και καλτσουλα.
   Αναγκαστικα λοιπον κουβαλησαμε σομπες σαν αυτες που ειναι στις καφετεριες και μοιαζουν με μεταλλικα δυστοπικα μανιταρια να ζεσταθουν τα τζουτζουνια μη μου κρυωσουν.

   Σε μια ακρη ενας τυπας εκανε ζωγραφικη τυπου αερογραφιας πανω στα κορμια εθελοντων με το αζημιωτο. Ο καλλιτεχνης, ενας συμπαθητικος 45ρης Γερμανος σχεδιαζε πανω τους απο βουλες λεοπαρδαλης μεχρι ο,τι σκατα θελανε.
   Σε καποια φαση σκαει απο το πουθενα ενας τυπας γυρω στα 55 με ενα ψαθινο καβουρακι στο κεφαλι και μια κοκκινη ολοσωμη σκελεα...ναι, καλα διαβασατε. Μια ολοκοκκινη σκελεα σαν αυτες που φορουσανε οι παππουδες μας αντι για πυτζαμες και ητανε το θεαμα τοσο απεριγραπτο, που ο Νταλι, που ειναι γνωστος εικαστικος ιμπρεσιονιστης και σουρρεαλιστης, εκκεντρικος, γυρνουσε ζβουρες στον ταφο του και μονολογουσε "μα ποιος ειναι αυτος ο μαλακας;".
Ο τυπας λοιπον παει καρφι στον καλλιτεχνη που καλλιτεχνευε σε μια γωνιτσα και του ανοιγει τερμα τη σκελεα και του σβουριζει μπροστα στα μουτρα το χοντρο και μακρυ του ψωλο, που παρολο που κι εγω αμα ειμαι μελενιος και νταουν και καμαρωνω για το λιλι μου....ε, αυτουνου ητανε ακομα πιο μεγαλο και παρολο που ειμαι αντρας και γενικα δε γουσταρω ψωλες και κατι τετχοια νομιζω ζηλεψα.
Κι εκει που λες "ωχ, τωρα θα του ζητησει του καλλιτεχνη να του ριξει μια ρουφοκαβλετα" (αυτο θα εκανε, ισως, ενας τυπος που ξερω απ' το χωριο), κατι του λεει και ο αρτιστας αρχιζει και τον μπογιαντιζει με τον αερογραφο.
Οταν τελειωσε, περναει μια βολτα απ' το μπαρ και μου παραγγελνει μια μπυρα δειχνοντας μου περηφανα την ψωλη και τις αρχιδαρες του που πανω τους ειχε ζωγραφισει ενα Πινοκιο (η μυτη ητανε ο καυλος που λεγαμε)....ωωωω να σου γαμησω ρε μαλακα μου....

...εκατονταδες χιλιομετρα μακρια, ενας εκκεντρικος ζωγραφος γυρνουσε σαν αρνι στον ταφο του βριζοντας...
   Ομως ο τυπας ηταν ο μονος που ητανε αρκετα μπρουταλ και αρκετα αντρικος αντρας που γυρνουσε στο ψωλοκρυο ολογδυμνος κι εγω γενικα, παρολο που δεν τη βρισκω με πουτσες αλλα αυτουνου ενα τρομπονοκλαρινο του το εριχνα γιατι ητανε ο πιο αντρας απ' ολους τους φλωρομπινεδες και μετα θα πηγαιναμε για μπυρες και πουτανες για να εξισορροπιστει ολη αυτη η αρχοντοκαφριλα.

   Λιγο αργοτερα εφεραν ενα τεραστιο στρωμα αερα και απανω του ξαπλωσε μια γκομενα γυμνη που φορουσε μονο μια μασκα υπνου για να μη βλεπει.
Ευθυς το λεφουσι μαζευτηκε γυρω-γυρω και τα καπιταλιστικα μουνοπανα μου κρυβανε το θεαμα.
Απο τα λιγα που προλαβα να παρω χαμπαρι ηταν οτι εφαγε ενα δεκαλεπτο πουτσα κατω απο τις επευφημιες του πληθους, ενω αργοτερα ξαπλωσαν αλλες δυο και ολη αυτη η δημοσια παρτουζα κρατησε κανα μισαωρο.
Στο τελος μαζευτηκε το στρωμα, μαζευτηκαν κι οι γκομενες που ειχανε απανω τους κατι ασπρους λεκεδες σαν αβα που πλενουμε τα πιατα, που ενας αδαης ισως σκεφτοταν οτι καποιος εκανε λαντζα εκει κοντα.

   Σε καποια φαση μου ερχεται κι ενας ξεμπαρκος μαυρουλης, αρκετα συμπαθητικος και προσχαρος που δεν κολλουσε στην ολη φαση. Παραγγειλε ενα-δυο ποτακια στο χαλαρο και απορουσα πως ενα τοσο καλο και νορμαλ ατομο βρισκοταν στο ευτραπελο.
Η απαντηση μου δωθηκε συντομα οταν τον καλεσανε στο μικροφωνο του ντιτζεη, οπου και τον παρουσιασαν. Εκεινη τη στιγμη εγω εβγαζα δυο Βοσπορους και δεν προλαβα να συγκρατησω ονομα, αλλα τραγουδησε live μερικα παλια ντισκο των ενενηντα'ζ και αρεσε πολυ στον κοσμο και ειχε σουξε και σε μια φαση λεει οτι θα τραγουδησει ενα δικο του τραγουδι "απτα παλια".
...και ηταν ο Αρ Κελλυ και ετραγουδουσε το "I believe I can fly"...ζωντανα!!!
Ειχα χυσει πανω στα βρακια μου τοσες φορες που αμα ριχνανε μπλακ-λαϊτ απανω μου σαν τις αστυνομικες σειρες τυπου Σιεσαη, θα ητονε το παντελονι μου τοπος εγκληματος και θα με σουρνανε στον Κορυδαλλο των φονιαδων των λαων.

Θυμηστε μου μια μερα να σας βαλω το βιντεακι που το τραγουδαω εγω και κυκλοφορει στο γιουτουμπ και εχει 60 θεασεις δυο χρονια τωρα.

Μετα το παλικαρι τελειωσε το σοου και πηγα και του εσφιξα το χερι και να πα να γαμηθουνε εικοσι μοχιτα και τριαντα καπιρινιες που με περιμεναν.

Μετα ο τιτσεης επαιξε κατι αμπιεντ-χαους της κωλαρας κι ανεβηκανε κατι πλουσιες καργιες και κανανε Χορο της Κολωνας ξωβυζες (η μια ητανε εξαιρετικο τουμπανο κι οι αλλες γαμευσιμες), αλλα εγω ακομα ειχα αφτερ-σεξ με το τραγουδι και νομιζω οτι αυτη ηταν η πιο γκεη εμπειρια που ειχα ποτε.

Τελος για σημερα.
Αυριο παλι.     

ΣΟΥΙΝΓΚΕΡΣ-ΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ

   Ξυπνησα στις 8μιση απ' το ξυπνητηρι.

Μια ομορφη μαζα απο μαλλια, τσιμπλες και σωβρακο-τυροπιτακι να καλυπτουν ανεμελα, κομματια του ναρκισσικου κορμιου μου.

  Ενα απαλο Πωρεμπουστημου γλυκοκελαϊδησε στην ακρη των χειλιων μου και σηκωθηκα απο το σκληρο μου στρωμα, αναρρωτιωμενος πως εκανε καρδια στους υπεφτηνους του ξενοδοχειου να βαλουνε τον καλυτερο τους βραδινο μπαρμαν να δουλεψει πρωι...
...παρανοϊκο και συναμα κατι αλλο, πολυ λογοτεχνικο, που το εγραψα ετσι για να φανει οτι και καλα μου προκαλει αναμεικτα συναισθηματα και να νομιζετε οτι διαβαζετε τον Ελληνα μπασταρδο γιο του Κουντερα.

Η ωρα ειχε παει ηδη 11-παρα κι εγω ειχα ηδη πιει ενα πανισχυρο φραπε μετριο μαυρη.
   Η δυναμη του καφε ειναι τοσο μεγαλη που πριν τον φερουνε οι εξωγηινοι στην Ευρωπη, η Ανθρωποτητα ηταν ενα ματσο Νεαντερνταλ που επινε τσιπουρο και ψωμοτυρι και οι γιδες ειχανε ακομα χαυλιοδοντες. Με την ελευση του καφε προχωρησαμε μπροστα αφηνοντας πισω μας, μια για παντα, τις προβιες, τα ροπαλα και τις πουτσες που εκαναν φλιπιτι-φλοπ ανεμελα στις αρχεγονες πεδιαδες και μπηκαμε αγερωχα σε μια νεα εποχη αϊφονς, γκομενακιων και ριζοσπαστικης αριστερας.

...11-παρα και παιρνω το μακρυ μιλι για το ξενοδοχειο, ενω διαφορες σκεψεις χαραζαν με βια το μυαλο μου...

...θα ειναι αραγε οι πλουσιες καργιες με τιποτα ξεκωλες στριγκαρες και μικροσκοπικα μπικινι που μεσα τους θα παλευουν να ξεχυθουν ορμητικα τεραστιες σιλικονιασμενες βυζαρεπουστη μου μακαρι να μην πεθανει το σκυλι μου δε θα την παλεψω...

   Το ξενοδοχειο ενα οχυρο.
Σηκωμενες τεραστιες αυτοσχεδιες ψαθιες για να μην μπορουν να δουν οι περιοικοι το τι γινεται και δυο τετραμετρες μεταλικες πορτες υψωνονταν, κλεινοντας το δρομο προς τις εισοδους.
Τα φιλελεδια ειχαν πληρωσει αδρα την ιδιωτικοτητα τους, κι αν αυτο σημαινε οτι το ξενοδοχειο προστατευεται απο τις πυλες της Μορντορ απο ορκ με αλεξισφαιρα και ασυρματους, so let be it.

   Προχωραω μεσα αδυσωπητος, αλλα προβληματισμενος.
Ο καιρος αν και συνεφιασμενος ειναι ακομα ζεστος.
Γιατι δεν εχουν βγαλει οι καργιες ακομα τα ρουχα τους, να ξεχυθουν σε ενα μαραθωνιο πουτσας και αναστεναγμων; Που ειναι τα βογκητα στα μπαλκονια και στις τουαλετες;
ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΓΑΜΙΩΝΤΟΥΣΤΟ ΤΕΛΩΣΠΑΝΤΩΝ;
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩΠΕΡΑ
ΜΗΠΩΣ ΣΝΟΜΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗ ΠΟΥΤΣΑ Ή ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΕΡΓΗΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΚΑΡΤΕΛΕΣ ΒΙΑΓΚΡΑ;;;

ΨΟΦΟ ΓΑΜΙΟΛΙΑ ΑΝΕΡΑΣΤΟΙ

ΜΟΝΟ ΤΑ ΛΑΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΞΥΠΝΑΝΕ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΟ ΚΑΚΑΔΙ ΑΠΤΗ ΜΥΞΑ ΚΟΥΜΠΩΝΟΥΝΕ ΨΩΛΗ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΤΑΚΙ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

ΒΕΣΕΡΕΜΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ!

...οι συναδελφοι μου εκει γυρω προσπαθουνε ακομα να στησουν το μαγαζι.
Εγω αρπαζω ενα μπαλτα κι αρχιζω να κοβω με χαρη και προσηλωση τα πορτοκαλια και λαϊμ που θα στολισουν τα μπακαρντι κολα και τα απερολ-σπριτς των ακολαστων μνημονιακων.

Σιγα-σιγα αρχιζουν να απαντωνται τα ερωτηματα μου περι πρωινης ελλειψης πουτσας, καθως παρατηρουσα τα ζευγαρια και κοβοντας στα τυφλα πορτοκαλια, λεμονια, νυχια, σεσουλες και ψυγεια.
Πολλοι απο αυτους ερχοταν για πρωτη φορα σε swingers-party και ενω τα παλια ζευγαρια αρχιζαν τις χαιρετουρες και τα "ωωωω μα τι κανεις γλυκεια μου (εσενα στον ειχα καρψωσει δυο φορες στη ρεσεψιο)" και τα "αααα ποσο καιρο εχω να σε δω βρε;;; (καλα, δεν ειχες και καμια σοβαρη ψωλη εδωπουταλεμε)", εντουτοις, τα νεα ζευγαρια επρεπε να συζητησουν μεταξυ τους, να κοψουν φατσες, ποιοι τους αρεσουν και ποιοι οχι, αν θα μπορουσαν να κολλησουν με καποιο αλλο ζευγαρι και αν αυτοι ειναι απο τη χωρα τους, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ, παιζει ΚΑΙ ΑΥΤΟ: αμα ο αλλος δεν μιλαει μια κοινη γλωσσα ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΣ ΡΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ ΜΕ ΤΟ ΤΡΕ ΜΠΙΕΝ; Θα σε κοιτανε σαν ουφο.

   Παραταω για λιγο τους παντες και φευγω να κανω ενα τσιγαρο στην υπογα. Ουτως η αλλως δεν ειχε κανενα ενδιαφερον και ο σκυλος μου ειναι βαρια αρρωστος. Ηθελα μια μικρη δοση αυτολυπησης και νικοτινης.

   Επιστρεφοντας προς την πισινα, βλεπω μια μικροσκοπικη "γιαγια" (;;;;) γυρω στα εξηντα, ξανθια με προσωπο καθηγητριας σε τσοντα του Νοτη Αμερικα, με εξαιρετικο μποτοξ στο μετωπο, να βγαζει με χαρη ενα ποντσο που εκανε ΚΑΙ ΤΕΤΡΑΚΟΣΑ ΕΥΡΩ ΜΗ ΣΟΥ ΠΩ και να πεταει οξω ενα ζευγαρι πλαστικους βυζους με τη ρωγα να αναστενα καθως συγκρατουσε με το ζορι κατι κιλα σιλικονης και ενα κορμι 35ρας, οπου ο δε κωλος εσφιγγε σαν μεγγενη, ενα μικροσκοπικο και ανυμπορο χρυσαφι στριγκακι κι εγω να νιωθω το σαγονι μου να μετατοπιζεται στο παχυ εντερο.
Ο πουτσος μου χαϊδεψε αισθησιακα τις ρωγες μου.

...πωνασουγαμησοσκυλοςμουειναιαρρωστος μωρη καργιολα, δε με λυπασαι;
Κοιταζω γυρω και βλεπω κι αλλα τετοια αγρια ζωα.
Ενας λεοπαρδαλοστριγκος Rex εδω, ενας βυζοχαραδροσαυρος εκει, ενας μαμουθοδοντας πιο περα. Ολες οι καργιες προσεγμενες και οι αντρες στην πουτσαρα τους. Φαντασου τυπακο με σαγιοναρακι να φαινεται ο δαχτυλης και να κανει η φτερνουλα χλιτς-χλατς καθως περπαταει, με μπυροσκεμπε γοητειας και στο λαιμο να κρεμεται σειρα ζαρια που γραφουν τ' ονομα του. Δηλαδη ο τυπος ειναι πιο "απολυομαι" κι απο αμεταθετο παρταλοφανταρο που παει για υπνοσκοπετο σε φυλακιο βραχονησιδας.

Στο μεταξυ κατα τις δυο αρχιζει ο κοσμος να παιρνει μαζικα ποτα.
Και να οι σαμπανιες και να τα μοχιτα και να και οι καπιρινιες και τα απεραλ σπριτς και εμεις να δινουμε λες και ειμαστε περιπτεραδες που μας την επεσε αγελη διψασμενων ματατζηδων.
   Και ολα τσαμπα φυσικα.

Τελικα τα ακολαστα φιλελεδια δεν ηταν και τοσο αντιπαθητικα οσο περιμενα...βασικα μια χαρα ηταν τα σιχαματα και εξαιρετικα ευγενικοι για μνημονιακοι εκμεταλευτες της υπεραξιας της εργατιας.

Σε καποια φαση επιασε το ματι μου μια μαυρη γαζελα, γυρω στα 40 με ατελειωτα ποδια και βυζι που καρφωνε στα ματια τον ιδιο το θεο, προφανως βολεμενη, που βρηκε το χορηγο της στην τσεπη ενος 60ρη Ολλανδου.

Οι καργιες ειχαν αρχισει να τη βρισκουν και ξεκινησαν να πετανε τα πολλα ρουχα.

Η δουλεια να πηγαινει μπαλα.
Γαμιωμεθα κυριολεκτικα να βγαζουμε ποτα.

Εχετε δει τονε Τομ τον Κρουζ στο "Coctail"; Ε, τον ειχα για την πλακα μου, να μου σκουπιζει τα πατωματα με τη ρακλετα και να μου βανει πλυντηρια.
Τοσο γαμαουα.
Και ευγενικος μαλακες, ετσι; Οχι σαν κατι μουνια-μπαρμεν που ξερω, που ετσι και παραγγειλεις μοχιτο και κανεις λαθος μισο φωνηεν σε ξεφτυλιζουνε λες και η μανα σου εκανε πιπες του Τζουμακα στα συνεδρια του πασοκ (μετα τις εκλογες του 2015, εννοειται).
Και αρχιζουνε να ερχονται με τα σιθρου και τα μπουστακια με τη μιση ρωγα πεταμενη οξω.
Καπου μεταξυ εφτα καπιρινιων και δεκα απερολ σπριτς μου ερχεται και η καθηγητρια με τους βυζους να μου παραγγειλει και εβαζα εγω ουισκυ μεσα στη βοτκα κολα και το καλαμακι στη μηχανη που τριβει παγο.
Μια σαμπανια αυτοκτονησε εκτοξευοντας το φελλο της αυτοματα, ο οποιος χτυπησε καπου και προσγειωθηκε καπου αλλου, σαν ολο το συμπαν να συνωμοτουσε καρμικα, σε εναν αορατο οργασμο που δεν συνεβη ποτε.

Κι εδω καπου τελειωσε η βαρδια μου και επρεπε να φυγω.

Ζητω συγνωμη απ' τα παιδια που δεν απαντησα στα σχολια τους στα προηγουμενα δυο αρθρα. Επιφυλλασσομαι να απαντησω στα επομενα.

Υ.γ.: ο σκυλος ειναι καλυτερα σημερα και ευχαριστω για τη συμπαρασταση!! 

  

ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ

Αυτη την αναρτηση την αφιερωνω στο σκυλο μας τον Παμπλο, μεγιστο καυγατζη, υπερτατο μπαϊσεξουαλ πουτανιαρη, ασυγκριτο παμπλικριλεησιονα, τραμπουκο, γαμια, ασυμβιβαστο....

   Πριν απο μερικες μερες (απ' ο,τι μας εξηγησε ο κτηνιατρος) κολλησε Λαϊσμανιαση απο τσιμπημα μολυσμενου κουνουπιου και αν δεν ανταποκριθει στη θεραπεια απο αυριο μεσα σε 3 μερες, θα πρεπει να του κανουμε ευθανασια γιατι θα ταλαιπωρηθει ασχημα μεχρι το τελος.

   Κανονικα αυτη η αναρτηση θα επρεπε να ειναι τιγκα στο κλαμα και την αυτολυπηση. Ενα λυρικο μπουρδελο, μια ξεκωλιασμενη ελεγεια, ενας λεκτικος αυτοακρωτηριασμος, γεματος αναμνησεις απο αυτο το σκυλι, ομως ο Παμπλο δεν εχει ακομα πεθανει και ειναι κριμα να ψηνεις κολυβα και να μοιρολογεις οσο ακομα χτυπα καρδια.

   Γι' αυτο θα αδραξω την ευκαιρια να απευθυνθω σε οποιον εχει ματια και διαβαζει, να δουμε τι μπορουμε να κανουμε.
Λογικα, αφου του εχω κανει ολα τα εμβολια, δεν εχει βρεθει εμβολιο γι' αυτη τη μαλακια τη Λαϊσμανιαση, οποτε παμ'παρακατ.

   Τα κουνουπια εχουν δυο ειδη φυσικων εχθρων: α) αραχνες, βατραχια και λοιπα ζωα που τρεφοντα απ' αυτα και β) την ανθρωπινη παλαμη στον τοιχο με ασορτι ξεσταυρισμα για το αιμα που ρουφηξε.

Ομως οσες σφαλιαρες κι αν ριξεις, οσους ψεκασμους κι αν κανεις, αυτα τα αχρηστα εντομα ειναι ανυπερβλητα σε αριθμους και εχουν ορκιστει οτι θα ρουφανε οτι υγρο εχει σφραγιδα Ρεζους και κωλοτρυπιδα.

Θα απευθυνθω λοιπον στους επιστημονες:

ΛΟΙΠΟΝ ΓΑΜΙΟΛΙΑ ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΛΑ,

δεν γινεται οι φυσικοι εχθροι του κουνουπιου να ειναι ενα ματσο αργοσχολα ζωα.
Δεν γινεται ο βατραχος να αραζει τσιλαουτ εξω απ' τη λιμνη και να περιμενει ποτε θα κοντοζυγωσει κανα κουνουπι για να του ριξει θανατηφορο μπλοτζομπ με τη γλωσσαρα.
Φτιαξτε ενα βατραχο με φτερα.

ΝΑΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ 
ενα βατραχο να πεταει και να γαμαει τη μπαναγια στα κουνουπια οπου τα πετυχαινει. Να γεμιζει η στοματαρα του με τα νεκρα σαλιωμενα κορμια τους, καθως κανει αγερωχος κυκλους στα ψηλα βουνα και τα λαγκαδια.

Καθε κουαξ και ψοφος. Και λεω να μη σταματησουμε εκει. 
Να τους εκπαιδευσουμε και να εχουμε ολοι απο κατοικιδια ιπταμενα βατραχια και δεντρακια στον κηπο να φτιαχνουν της φωλιες τους ή εστω ενα μικρο ενυδριο στο σπιτι με κλαδια.

Δεν σου αρεσει αυτη η ιδεα;
Εχω καλυτερη.
Φτιαξε μου ιπταμενες αραχνες!!!
Καργια σε τρομαζουν οι αραχνουλες και εισαι ολη την ωρα με τη σκουπα και ξαραχνιαζεις;
Σε πιανει κρυος ιδρωτας στην ιδεα οτι μια μερα οι αραχνες θα πετανε;;;

ΣΤΟ ΜΠΟΥΤΣΟ ΜΟΥ

Ζησε μ' αυτο ή ΨΟΦΑ

Οραματιζομαι ενα κοσμο οπου ιπταμενα αραχνοειδη θα κανουν μπραφ σε στεκια κουνουπιων και ΘΑ ΤΟΥΣ ΓΑΜΑΝΕ ΤΗ ΜΑΝΑ.
Και θες να σου πω και το αλλο;
Καλα αραξανε για εκατομυρια χρονια πανω στους ιστους τους.
Ωρα να πιασουν δουλεια να βγαλουν το ψωμι τους.
Καπιταλισμο δε θελετε μουνοσκυλα;
Παρτε καπιταλισμο.

Και θες και το αλλο;

• Θανατοι και επιβεβαιωμενες επιμολυνσεις απο κουνουπια: εκατονταδες εκατομυρια

• Θανατοι και επιβεβαιωμενες επιμολυνσεις απο αραχνες: διψηφιος αριθμος

Σαλτατε λοιπον και γαμηθειτε.
Παιδακια γεννιουνται με μικροκεφαλιαση, χολερες, λοιμοι, ο σκυλος μου πεθαινει και γενικα γινεται τις καργιολας στον κοσμο απο τα προβοσκιδοφορα, φτερωτα σιχαματα. 

Ναι.
Οι ιπταμενες αραχνες ειναι το γαμημενο μελλον κι οσο πιο γρηγορα το αποδεχτειτε, τοσο πιο καλυτερη θα γινει η ζωη μας.
Εγω παντως εχω εναγκαλισει την ιδεα να εχω μια αγελη με μικροσκοπικους σπαϊντερμεν στο σπιτι μου να κανουν εκκαθαρισεις κι αν καποτε αποκτησω ξανα γκομενα και δεν τα θελει, μαντεψτε ποια θα βρεθει μονη να βαζει φιδακια σπιτι της.

Αλλα αρκετα με τα κουνουπια.

Οπως -ισως- καποιοι απο εσας ηδη γνωριζετε, απο αυριο θα εχουμε στο ξενοδοχειο το περιφημο αυτο γκρουπ με τους swingers, ζευγαρια οργανωμενα δηλαδη που βρισκονται ολοι μαζι και ανταλλασσουν μεταξυ τους ερωτικους συντροφους και να πανε να γαμηθουν και οι γαμηλιοι ορκοι για πιστη και αφοσιωση, καθως και τα κοινωνικα προτυπα που μιλανε για αποκλειστικοτητες κι αλλα τετχοια γραφικα.

But there's a catch, Sherlock

Ολοι αυτοι ειναι πελουσιοι
Οικονομικα πολυ ευκαταστατοι
Εχουν λεφτα για ξοδεμα κι αντι να βοηθανε τους φτωχους, χωνουνε φραγκα για το βιτσιο τους, που ειναι ακριβως αυτο: να βλεπουν το/τη συντροφο τους να γαμιεται με random ατομα και παραλληλα να γαμανε κι αυτοι αλλους τοσους και πληρωνουν γι' αυτο αδρα ξενοδοχεια και κρουαζιεροπλοια ωστε να ειναι μονοι τους εκει και να ξεπατωνονται στο γαμησι, στα ξυδια και τις κοκες

Δεν γινεται λοιπον ενα τετοιο λεφουσι να την ακουσε ξαφνικα Ανταρτικο Πολεως, Αντισυστημικοι Μαχητες, Αναρχια-γαμω την Εκκλησια και το Κατεστημενο, ετσι δεν ειναι;

Εξυπηρετουν τις γεννετησιες ορμες τους και με εργαλιο το Χρημα, προσπαθουν να γεμισουν με ενδιαφερον την Υπαρξη τους.

Προχθες λοιπον που εφτασαν οι πρωτοι, βρεθηκαν στο ξενοδοχειο οπου ειχε και λοιπους πελατες μεσα, οποτε δεν μπορουσαν να κυκλοφορουν γυμνοι με τις μαλαπερδες και τα βυζια εξω κι εδω ξεκιναει η ιστορια....

Φτανω στο ξενοδοχειο ντυμενος στα μαυρα: μαυρο πουκαμισο, μαυρο παντελονι, μαυρη καρδια και μονο η χρυσαφι κονκαρδα με το ονομα μου "ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ" εσπαγε τη μαυριλα με κατι σκοτεινοτερο και λιιιιγο πιο χαοτικο απ' τα υπολοιπα.

...ακουω ζωηρες συζητησεις απο μακρια...

Ηταν σε σπαστα αγγλικα, οποτε ηξερα ηδη τι γινοταν...


"...μπαινω μεσα και βλεπω ριγμενα στο τραπεζι ενα αδειο μπουκαλι Μπακαρντι και μια βοτκα..."


Καταρριφθηκε αμεσως μεσα μου ο μυθος που κυκλοφορουσε μεταξυ του προσωπικου, οτι οι τυπαδες ηταν εκατομυριοζαπλουτοι με κοτερα και ουρανοξυστες, καταρχιν γιατι κανενας γκατζιλιονερ δεν θα καταδεχοταν να ριξει το βλεμμα του σε Μπακαρντι (απο Zacapa και El Dorado και πανω).
Αρα οι τυπαδες ηταν μεταξυ κατηγοριας "μικρομεσαιου επιχειρηματια που τρωει λεφτα απο ΕΣΠΑ" και "ξεπεσμενου μπον βιβερ που δεν εχει πλεον λεφτα για μοντεκαρλα και γουαδαλουπες και μαζευει ολο το χρονο τα νοικια απ' τις πολυκατοικιες".

Σκαω λοιπον στο ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΠΑΡΑΚΙ, οπου ηδη δουλευε η πρωινη βαρδια για να μαζεψω φρουτα και να φυγω.

Ειμαι πραγματικα αγλαϊσμα οφθαλμων, ενα κουκλι ζωγραφιστο, ενα γυμνασμενο μονδελο, ενα μπιμπελο οταν συνανταω φιλελεδες και γι' αυτο παντα προχωραω μπροστα τους με ντιβιστικο περπατημα και ενα γαμημενο θανατηφορο χαμογελο που κανει τις καργιες τους να αναστεναζουν, ενοσω εγω σνομπαρω τα φραγκα τους.

Σαν νιτζα ομως εχω δει ηδη με την περιφερειακη οραση τα βλεμματα φθονου και ζηλειας των αντρων. Και ιδιαιτερα του αρχηγου τους, ενος 55ρη πανυψηλου Ολλανδου, που δεν μπορουσε να χωνεψει πως ξαφνικα ειχε κοπει το γελακι απ' τις καργιες τους.

Μπαινω μεσα με αναρχικη δυναμη και βουνισια φρεσκαδα και χαιρεταω χαμογελωντας τους συναδελφους μου, αγνοωντας επιδεικτικα τα αναλγητα σιχαματα που στεκονταν απ' εξω.

Η προετοιμασια μου κρατησε μερικα λεπτα, μεχρι που ο αρχηγος τους, -προφανως- μην αντεχοντας αλλο που αγνοουσα τοσο πολυ το πρεστιζ της αγελης τους, γερνει το μακρυ κορμι του προς τη μπαρα και μου απηυθυνε το λογο:

-Γεια σου, πως ονομαζεσαι;
-Χωστηρας
- Χωστηρα, εδω εχω δυο αναπτηρες (και μου τους δειχνει), ο ενας (ενας φτηνουλης) ειναι διαφημιστικος του γκρουπ μας. Να, πιαστον
-...(τον πιανω και τον επεξεργαζομαι)
- αναψε τον να δεις
-....(τον αναβω)
- και αυτος εδω ειναι ενας πολυ καλος αναπτηρας, οριστε (και μου τον δινει)
- πολυ ωραια!!! Ευχαριστω! (και παω να τον βαλω στην τσεπη μου)
- οχι, οχι, δες τον καλα
-....(κατι βρωμαει εδω αλλα η προσοχη μου ηταν στραμμενη αλλου. Τον γυριζω τον κοιταζω). Ειναι απ' αυτους που ειναι αντιανεμικοι;
- αναψε τον να δεις....

...και παταω να αναψει

Ευθυς ενα ηλεκτρικο ρευμα χτυπαει το χερι μου, αλλα τα ατσαλινα αντανακλαστικα μου δεν τον αφηνουν να πεσει απ' τα χερια μου

(γελια οι φιλελεδες για την πλακα που μου σκαρωσαν)

Δεν εχασα ουτε μισο κλικ απ' το κουλ μου.

Απλωνω το χερι και του τον αφηνω κατω να τον παρει και ευθυς ανταποκρινεται.
Με αστραπιαια κινηση παω να σφιξω την ιδια του τη χουφτα ωστε να φαει το ζεστο πιατο της ηλεκτρικης εκδικησης.
Αμυνεται δυνατα να μην ακουμπησει.
Αξαφνα αυτος ηταν ενας γιγαντιος δρακος που με ειχε λαβωσει, αλλα εγω ενας γαμημενος αγριος τιγρης που εψαχνε να ανταποδωσει το υπουλο χτυπημα...

...αντιστεκοταν ο καριολης σθεναρα στη σφιχτη λαβη μου

Και τοτε συνεβη...

Κλεινω στη χουφτα μου τον αναπτηρα και αφηνω το ρευμα να με χτυπησει δυνατα και μαζι μ' εμενα και το σφιχτοκρατημενο χερι του αρχιφιλελε.
Τιναχτηκε ο καργιολης και προσπαθησε να γλειψει το ραπισμα μου με ενα ανετο-και καλα γελακι, ομως την ειχε φαει δυνατα.

ΑΝΤΑΡΤΗΣ-ΑΝΑΛΓΗΤΟΣ ΦΙΛΕΛΕ ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ Χ



(απο αυριο και καθε μερα το απογευμα θα ανεβαζω ενα κειμενο με το τι γινεται εκει μεσα.
Μεινετε συντονισμενοι.
Γαμιεται η βονταφον που μου ξανακοψε το τηλεφωνο)

  

ΤΑ ΡΟΚ ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ

   Ειχα βαλει που λες τις προαλλες στο ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΠΑΡΑΚΙ ΤΟΥ ΑΣΥΒΙΒΑΣΤΟΥ ΗΡΩΑ στο ξενοδοχειο με τους φιλελεδες της Ευρωπης, ροκ ν' ακουσουμε καμια δεκαρια πελατες κι εγω. Η ωρα ειχε παει 11, οποτε ολοι οι υπολοιποι μνημονιακοι γεροπαραξενοι ειχαν παει στα δωματια τους για νανι, και δε θα ενοχλουσε κανεναν η επιλογη της μουσικης.

  Σουπερ-ντρουπερ ολα.
Ξεκιναω με Σκορπιονζζζ, μετα Καζεροζες, Φαϊαρχαους και ολα αυτα τα ωραια με τα μαλλια κομμωτηριου και τις ποζες. Μετα καποιος ζητησε Ρασταην (τουχαστμιχ), το βανω και το αφηνω στην τυχη του να παιξει ο,τι προτεινει ο αρχιτιτζεη Γιουτουπ τελεια κομ.

   Σε καποια φαση -με τον τροπο που κανει τους συσχετισμους το γιουτουμπ βασει του τι εχεις επιλεξει και ξεκινα αυτοματη αναπαραγωγη απο Αηρο Μεηντεν και καταληγει "Εσυ που δηλωνεις γυναικα μου" του Γονιδη- σε καποια φαση λοιπον, βρεθηκαμε να ακουμε Συστεμ οφ ε Νταουν το "τσοπ σουεη".
   Με τους Συστεμ δεν εχω ιδιαιτερο θεμα. Μια πολυ καλη μπαντα, διαφορετικη, στα ορια μεταξυ αλτερνατιβ, ιντι και γκραντζ (εμεις οι μεταλλαδες δεν τους πολυκαταλαβαινουμε αυτους τους ορους αλλα τους λεμε για να φανουμε ανοιχτομυαλοι και σπουδαιοι με τεραστια δισκοθηκη και μικρες πιθανοτητες να γαμησουμε). Εξαιρετικη μπαντα ενηγουεη και μετα θυμηθηκα ενα αφιερωμα που τους ειχε κανει καποτε αυτο το μουχλιασμενο κωλοχαρτο τουρκικης χεστρας που ονομαζεται "Metal Hammer" την εποχη που οι Συστεμ θα ερχοντουσαν στην Αθηνα για συναυλια.

   Ολοκληρο τετρασελιδο αφιερωμα με την πλεον ΒΑΡΕΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΠΑΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ.
Μαλακα μου, τετρασελιδο αφιερωμα δεν ειχε κανει στον Οζζυ και το Λεμμυ!!! Αλλα μαλλον καποιος απο τους διοργανωτες της συναυλιας τους εχωσε φραγκα και τους ειπε "ξεμουνιαστε το μεχρι να ξεχειλωσει, γραφτε ο,τι μπορειτε μεχρι να τελειωσει το μελανι".
   Εκατσαν που λετε και γραααααψανε...και γραααααψανε...και γραψανε προσπαθωντας να μετατρεψουνε το χασμουρητο σε παρτυ με κοκα και καργιες. Στο τελευταιο μαλιστα κομματι του αφιερωματος κανανε και λιστα με τελιτσες (ανα μελος της μπαντας), μερικα πραγματα που πρεπει να ξερουμε γι' αυτους, σε μια απελπιδα προσπαθεια δημιουργιας ιματζ.
Μαθαμε για παραδειγμα οτι ο...ας τον πουμε Τζεησον Γιδοβοσκιαν κανει το μουσι του πλεξουδες απο τα 15, ή οτι Πιτερ Παπαριαν εχει τρεις κιθαρες σπιτι του και τρωει μπισκοτα με γευση τραχανα.

ΣΤΗ ΜΠΟΥΤΣΑΡΑ ΜΟΥ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ

Εγω το ροκ ηρωα μου τονε θελω μεγαλοπρεπη με ταραχωδη ζωη να σφαζει παρθενες και να κανει γλυκο ερωτα με δρακους μεσα σ' ενα καστρο γεματο ψοφιους δεινοσαυρους.
Τονε θελω να εχει ερθει κοντρα με το συστημα και να εχει τουλαχιστον δεκα ψυχικα τραυματα που οδηγουν στη σχιζοφρενεια.
   Θελω να εχει πηδηξει δυο φορτηγα Σκανια απ' την εξατμιση (παρα φυσιν) και να τραβαει μυτιες μανογαλο απ' τα βυζια εγκυμονουσας γκρουπι. Δε γουσταρω ενα γαμιδη χιπη που μια φορα του καλεσανε την αστυνομια στο σπιτι κι απο τοτε το εκανε ολοκληρο θεμα.
Δεν θα δεχτω σαν γαμαουα ροκ αηντολ ενα φλωρο που βρηκε μαγικη συνταγη να χεζει χιτακια καθε εξι μηνες.
Ρωτησανε καποτε ενα τετοιο ζωαδι ποιο ειναι το πιο ακραιο που εχει κανει στο σεξ κι αυτος απαντησε οτι μια φορα στο λεωφορειο που πηγαινε τη μπαντα παραλιγο να κανει σεξ με δυο φαν του συγκροτηματος.

ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΠΑΣ ΚΑΛΑ;;;;

Ο Λεμμυ, οταν τον εδιωξαν απ' τους Χωκγουιντ, επισκεφτηκε μια-μια τις γκομενες τους και τις πηδηξε ολες. 

...και τις 5

Του γερο-Οζζυ του παιρνουνε ακομα πιπες οι φανς και μαλιστα ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΤΟΥ!! (δυο θαυμαστικα για να μη φανω υπερβολικος).

Τσογλανια φλωροι, ολα σας ερχονται βολικα με τις καταλληλες γνωριμιες, ετσι δεν ειναι;

Ο Τσακ ο Σουλντινερ (rip) σηκωθηκε απ' το σπιτι του και πηγε στον Καναδα να κανει μπαντα, απ' την οποια εφυγε αμεσως. Μετα πεθανε ο αδερφος του και ονομασε δικια του μπαντα, τους Death, προς τιμην του αδερφου του. Αμα δεν του αρεσε καποιος τονε σουτερνε κι αυτο ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ. Κι οταν επαθε καρκινο και δεν ειχε τα φραγκα για να κανει θεραπειες ειχε κερδισει τοσο ρισπεκτιδι που βαλανε ρεφενε ολες οι μεγαλες φιρμες του μεταλ φραγκα να σωθει το παλικαρι...αλλα δε σωθηκε και κλαιγαμε 3 μερες.

Τονε Αξλ το Ροουζ τονε βιαζε ο πατερας του απ' τα δυο του χρονια και εχει ιστορικο βιας και καταχρησης ναρκωτικων και αλκοολ. Μεγαλη ντιβαρα και εγραφε στο μπουτσο του κοσμο, γεγονος που καποτε οδηγησε σε βιαιες ταραχες μετα απο ακυρωση συναυλιας των Ροουζες στον Καναδα. Τωρα γαμαει μανες σαν τραγουδιστης των ACDC.

Ο Μπλακης ο Λολες, γιος παπα που δεν τον εκανε ζαφτι ο πατερας του και τον εστειλε στρατιωτικη σχολη να βαλει μυαλο κι εκει γνωρισε το αλλο το αρχιρεμαλο-γαμημενο-καριολη, τον Κρις Χολμς. Σηκωθηκανε και φυγανε βραδυ και φτιαξανε τους WASP προκαλωντας με τη μουσικη τους το συντηρητικο κατεστημενο ολοκληρων των ΗΠΑ. Τους ειπανε σατανιστες, κτηνοβατες και διαφθορεις και φαγανε απειρες μηνυσαρες, αλλα αυτοι ΣΤΗ ΜΠΟΥΤΣΑΡΑ ΤΟΥΣ ΧΥΝΑΝΕ ΑΒΕΡΤΑ ΚΡΕΑΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑ στα live.

Ετσι τον θελω τον ηρωα μου. Να γαμαει και να δερνει ασυμβιβαστα, προκαλωντας τους παντες και να ερχεται σε συγκρουση με τα γαμημενα τους συμφεροντα.  

ΟΙ ΑΝΑΜΜΜΝΗΣΕΙΣ

    Οι μερες κυλουν ανεμελα στο μικρο γαλατικο χωριο.
Καθ' ενας κι απανω του και ολοι μαζι στην πουτσαρα τους γιατι η κοινη αδιαφορια ειναι ο μοναδικος δεσμος που ενωνει το Ανθρωπινο Γενος και παραλληλα το ξεχωριζει απο τα υπολοιπα ζωα. Αυτο και ο φρεντο καπουτσινο μετριος μαυρη ζαχαρη.

   Τις προαλλες ηταν παλι μια απ' τις σπανιες φορες που το βραδυ δεν μπορουσα να κοιμηθω (τελικα οταν ειμαι ετοιμος να σαπισω τοτε κανω και καμια αναρτηση), και θυμηθηκα κατι απ' τα παλια.

   Αλλα ας ξεκινησω λιγο αλλιως.


Στις "1000 και μια νυχτες" η Σεχραζαντ ξεκιναει τα παραμυθια της στο Χαλιφη με την εξης ιστορια:


"Ητανε καποτε ενας ψαρας και εκει που μαζευε τα διχτυα του, βρισκει μπλεγμενο ενα παραξενο και σφραγισμενο μπουκαλι.
Ανοιγει τη σφραγιδα κι απο μεσα βγαινει ενας τεραστιος σκοτεινος καπνος και αρχιζει να παιρνει μορφη.
Ηταν ενα τεραστιο Τζινι.
Τοτε ο ψαρας λεει απο μεσα του "νταξ' μαλακα μου, δεν εχω διαβασει τις αλλες ιστοριες της Σεχραζαντ, αλλα γρηγορα να σκεφτω δυο-τρεις ευχουλες. Πρωτη ευχη να με κανει γαμημενα πλουσιο, δευτερη ευχη να εχω μια πουτσα σα παπορι, τριτη ευχη να εμφανιστουνε μπροστα μου ολες οι μουναρες του κοσμου να τις παω βαρκαδα με το παπορι". 

   Κι εκει που ετοιμαζοτανε να πει κατι για ενα βουνο χρυσαφι, το Τζινι του βουλωνει το στομα με ενα απο τα απο τα θηριωδη δαχτυλα του....
"Τσου τσου τσου", του λεει, "κομμενες οι μαλακιες με τις ευχουλες. Διαλεξε ξυλο για κασα αλλιως σε θαβω κατευθειαν για λιπασμα, κι αμα δεν επιασες το υποννοουμενο, ετοιμασου να πεθανεις".

   Ο καημενος ο ψαρας, που ηδη ψηλαφιζε τη μπουτσα του να ετοιμαστει για δευτερη ευχη, επαθε σοκ. Μικρες συρτες κλανιες εφευγαν με κροτο απο τα αραβικα του σωβρακα, ενω ενας νοτισμενος λεκες διαγραφηκε απο τη βρακα του μεχρι τα ποδοδαχτυλα.

   Κλαιγοντας γοερα επεσε στην αμμο και παρακαλουσε το Τζινι να τον λυπηθει.

-μα καλο μου Τζινι, εγω σε ελευθερωσα απ' τη γυαλινη φυλακη σου, γιατι να μου κανεις τετοιο κακο;
-γιατι πριν πολλα-πολλα χρονια ο βασιλιας Σολομωντας με αιχμαλωτισε με μαγια σε αυτο το μπουκαλι, το σφραγισε με σφραγιδες που κανενας θεος ή δαιμονας δεν μπορουσε να τις σπασει και με πεταξε στο βυθο της θαλασσας. 
Τοτε ορκιστηκα οτι οποιος με ελευθερωσει θα τονε κανω ζαμπλουτο, βαθια πελουσιο με βιλαρες στα βουπου και λαπορκινες να πηγαινει καθε μερα στο εργοστασιο με αλλο αμαξι. Χιλια χρονια περασαν και κανεις δε με βρηκε. Τοτε ορκιστηκα οτι οποιος με απελευθερωσει θα του δωσω ψωλαρα πουροσωληνα με φλεβες και μπιμπικια που θα μοιαζει με ορθιο βιαγκρα και καθε μερα εκατο μουναρες θα του αεριζουν τις αρχιδαρες....άλλα χιλια χρονια περασαν και κανεις δε με βρηκε. Ε ΤΟΤΕ ΟΡΚΙΣΤΗΚΑ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΘΑ ΤΟΥ ΓΑΜΗΣΩ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΠΟΥ ΤΟΝΕ ΠΕΤΑ ΤΟΝΕ ΠΑΛΙΟΓΑΜΙΟΛΗ...και τοτε ηρθες εσυ ❤❤❤!!!

Ο καημενος ο ψαρας δεν μπορουσε να πιστεψει ποσο ατυχος σταθηκε. Ητανε σα να επαιζε λοττο στη Ζανζιβαρη και να πετυχαινει δυο νουμερα και τα ιδια νουμερα που επαιξε να κερδιζαν το τζακποτ δεκαπεντε δις στο αμερικανικο λαχειο των γιου ες οφ εη...και να εχει και καρκινο...και μαλαρια...και δυο-τρια χρωματα πυρετους.

"Μαγκα μου..." σκεφτηκε, "...αυτο κι αν ειναι πουτσα απ' τις λιγες", ομως δεν το εβαλε κατω και το μυαλο του, στη μια και μοναδικη φορα στη ζωη του που το χρειαστηκε, δουλεψε σαν ατομικος αντιδραστηρας.

Σηκωνει το κεφαλι του και σκουπιζει τα ματια του

-Τζινι...
-ελα...
-εχω μια επιθυμια...
-κοψε τις μαλακιες λεμε, ευχουλες δεν εχει...
-οχι, αλλο θελω να πω. Εσυ που εισαι Τζινι και τοσο γαμαουα κετσι και τοσο τερααααααστιο, πως καταφερες και χωρεσες σε ενα τοσο δα μπουκαλακι;
-ΧΑΧΑΧΑΧΑ, μικρε θνητε, η δυναμη των ξορκιων του Σολομωντα ηταν πολυ ανωτερη και γι' αυτο τα καταφερε!
-Ωωωω πολυδυναμο Τζινι, δε θελω να σε προσβαλω, αλλα εγω νομιζω οτι κρυφτηκες καπου και περιμενες απλα καποιον να τον σκοτωσεις, σαν ξερωγω ενα κτηνοβατη που πηδηξε τη γιδα του επειδη-και καλα- τον κοιταξε λιγο περιεργα
-ΕΣΥ Ο ΤΙΠΟΤΑΣ ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΑΦΙΣΒΗΤΕΙΣ ΤΟΝΕ ΠΑΤΟΔΥΝΑΜΟ ΤΣΙΝΙ ΠΟΥ ΖΕΙ ΑΠΕΘΑΤΟ ΣΕ ΧΙΛΙΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ; ΣΚΑΨΕ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΤΟ ΛΑΚΚΟ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙΣ ΟΥΤΕ ΤΟ ΦΤΥΑΡΙ
ΨΟΦΟ
-Οχι, Τζινι μου, δεν σε αμφισβητω, αλλα θα μπορουσες να μου δειξεις πως εσυ ο τεραστιος χωρεσες στο μπουκαλακι;
-μμμμ....καλως...

   Τοτε το Τζινι ξαναγινε ενας κουρνιαχτος που μαζευτηκε και μπηκε σαν ανεμοστροβιλος μεσα στο μπουκαλακι.
Ο ψαρας πηδηξε σαν τσιτα, αρπαξε το μπουκαλι και καρφωσε με φορα τη σφραγιδα στο στομιο, φυλακιζοντας ξανα το Τζινι ανακουφισμενος.

...και μετα εξυσε το μικρο, κατουρημενο του παπαρι και συνεχισε τη ζωουλα του ψαρευοντας κουτσομουρες και φτυαριζοντας σκατα"


Και καπου εδω ξεχασα για ποια αναμνηση ηθελα να πω και περασε κι η ωρα