ΤΡΙΠΑΡΟΝΤΑΣ ΣΑΝ ΘΗΛΑΣΤΙΚΟ

Τα θηλαστικα ηταν η τελευταια λεξη της φυσικης βιοτεχνολογιας και η μεγαλη ελπιδα της Ζωης για να κατανικησει ενα ματσο εχθρους, οπως τεραστιους μετεωριτες σε μεγεθος βουνου, ηφαιστεια, σεισμους, δικηγορους και μπατσους, που κατα καιρους απειλουσαν να αφανισουν καθε ελπιδα επιβιωσης νοημονων οργανισμων και κατσαριδων.
   Προηγουμενα πειραματα, οπως δεινοσαυροι με λεηζερ στην ουρα και τσιπουρες ξηρας ειχαν αποτυχει παταγωδως, κυριως λογω κακης γονικης επιμελειας, διοτι αυτα τα ασπλαχνα οντα γεννοβολουσαν λες και κανανε διαγωνισμο και μετα παρατουσαν τα παιδια τους στο ελεος των φυσικων τους εχθρων. Δεν υπηρχε καμια γιαγια να τους γκαριζει μεσα στον κοσμο να βαλουν τα μπρατσακια τους, ουτε μαμα να τους βαζει με το ζορι ζακετα στους χιλιουσδιακοσουςβαθμουςκελσιου, ουτε μπαμπας να κανει τσαμπουκαδες στα πενταχρονα που τον βαζουν συνεχεια τερματοφυλακα.
   Ομως ολη αυτη η παραμεληση σταματησε οταν η Φυση δημιουργησε τα πρωτα ζωα με βυζια που γεννουσαν αλλα ζωα και οχι καλοστρογγυλεμενες πετρες και την βοηθησε λιγο και η Κοσμικη Προνοια με την αποστολη-εξπρες τεραστιου μετεωριτη που εξαλειψε τον ανταγωνισμο.

   Τωρα, τα θηλαστικα ηταν βιολογικα σχεδιασμενα να ειναι ηλιθια απο γεννησιμιου τους. Τοσο ηλιθια και ανημπορα που η Φυση αναγκαστηκε να προνοησει και να δημιουργησει στον εγκεφαλο τους ενα κομματι που εκκρινει Καναβινοειδη, τα οποια διαχεονται κατευθειαν στο βυζογαλο της μανας και κανει τα ανυπερασπιστα μωρα να τριπαρουν τα μικροσκοπικα μπαλακια τους οταν το πινουν. Τα Καναβινοειδη ειναι που κανουν τα παιδια να κανουν σα μαλακισμενα για ρωγα και αμα δεν βρισκουν πιπιλανε το δαχτυλο τους σαν καθυστερημενα πρεζακια με στερητικα και ΟΧΙ, οπως θα μαθουν αργοτερα οτι, το Βυζι ειναι ενα πραγμα που πρεπει να το ζουλας και να το γλειφεις για καθαρα σεξουαλικους λογους...καλα, ισως και αυτη η μανια μας για βυζια να οφειλεται σε μια αναδρομικη ενθυμηση αυτης της βρεφικης μαστουρας, αλλα δεν ειναι αναγκη να γινομαι και ψυχολογος-ψυχιατρος.
   Τα νεογνα λοιπον των θηλαστικων κανουνε σαν τρελαμενα για λιγο βυζι. Και καλα να εχεις την αποκλειστικοτητα μιας ρωγας, οπως ενα ανθρωπινο μωρο. Τι γινεται ομως αμα εισαι γουρουνα και εχεις γεννησει πιο πολλα μικρα απ' ο,τι εχεις σε αποθεματικο σε ρωγες;
ΤΟΥ ΜΟΥΝΙΟΥ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΓΙΝΕΤΑΙ

Μικρα αδυσωπητα σπαλομπριζολακια και οργισμενες πανσετουλες στριμωχνονται, τραμπουκιζουν και ουρλιαζουν μανιασμενες για λιγη πρεζα και δε δισταζουν να σκοτωσουν τα αδερφακια τους γι' αυτο.
Ειναι μια μινιατουρα σαρβαϊβορ, οπου οι ηττημενοι ψοφανε στην αρενα και οι νικητες θα ζησουν για να καταληξουν στην ψησταρια του Μακη που εχει καλεσει το σουκου τους φιλους του και τις καργιες τους.

   Τα θηλαστικα χρειαζονται την πρεζα τους και αυτη η επιφατικη απεξαρτηση που γινεται οταν αφησουν το βυζι καθε αλλο απο απεξαρτηση ειναι. Αμεσως μαθαινουν απο τους γονεις τους καινουρια τριπακια: σοκολατες, κοακολες και Ολυμπιακο, λιγο αργοτερα το σεξ και λιγο πριν το φεησμπουκ.

   Ομως η Φυση παρατηρησε οτι η αυξημενη θερμοκρασια στα σωματα των θηλαστικων, απαιτουσε πολυ ενεργεια και δεν μπορουσε να ανεχτει να τριγυριζουν τη Γη συνεχεια, ψαχνοντας κατι να φανε γιατι μετα ο πλανητης την ειχε μπουτσισει και αυτο θα ηταν μεγαλο κριμα για τον Μεγα Σχεδιαστη.
   Οποτε η Φυση ξαναγυρισε στο εργαστηριο και σχεδιασε ενα ακομα καινουριο ναρκωτικο: τη Διμεθυλτριπταμινη που επισης εκκρινεται απο το ιδιο μας το σωμα και αποτελει το ισχυροτερο γνωστο παραισθησιογονο.
Οι επιστημονες ακομα δεν εχουν ιδεα γιατι ο εγκεφαλος μας εκκρινει ΔΩΡΕΑΝ μια τετοια τριπαρα, η οποια, αν δεν κανω λαθος, ειναι εξαιρετικα εθιστικη.
Εγω δεν ειμαι επιστημονας, αλλα εκατσα και το σκεφτηκα πινοντας καφε μετριο μαυρη χωρις γαλα.
   Σκεφτομενος λοιπον, βρηκα τη λυση: ο Εγκεφαλος μας λειτουργει σαν νταβατζης πανω στο σωμα μας, θελει να εχει τα παντα υπο ελεγχο. Η ζωη ειναι ενα γαμησι και ο εγκεφαλος μας πληρωνεται γερα καθε φορα που εμεις στηνουμε κωλο. Ομως, αν η πουτσα φτασει στο λαρυγγα και δεν μπορουμε αλλο, θα πεθανουμε, οποτε εδω ερχεται παλι ο Μεγαλος Σχεδιαστης και μας αναγκαζει να χαλαρωσουμε και να κοιμηθουμε και πανω στον υπνο, μας χορηγει μια γερη δοση αυτου του ναρκωτικου να βλεπουμε οτι πεταμε, οτι κολυμπαμε σαν ψαρια και οτι πηδαμε τη Νικολεττα που ειναι 19 χρονια μικροτερη μας και εχει φανταστικο κωλο, αλλα ειναι ανω των 18 να μη μας πανε μεσα και γινω εγω Νικολετα του καθε μερακλη βαρυποινιτη. Ενιοτε βλεπουμε οτι ειμαστε γυμνοι στο σχολειο, ή οτι δινουμε πανελληνιες, αλλα αυτο οφειλεται σε χαλασμενη ζουζου ή το κοντοσουβλι που χλαπακιασες πριν κοιμηθεις και εκανε κακη αντιδραση.
  Το θεμα ειναι οτι ο Υπνος ειναι μια βιολογικη αναγκη, ετσι δεν ειναι; Αυτο δεν μας λενε οι επιστημονες; Αυτοι δεν λενε πως αν στερηθεις τον υπνο για μερικες μερες πεθαινεις; Δεν σου θυμιζει εσενα ολο αυτο σε θανατο απο Στερητικο Συνδρομο; 
Διοτι ο Υπνος δεν ειναι σαν το φαϊ που αμα δεν φας πεθαινεις απο ελλειψη ενεργειακων πηγων. 
Δεν ειναι σαν το νερο που αμα το στερηθεις παυουν να γινονται βασικες λειτουργιες στον οργανισμο σου και ψοφας. 
Δεν ειναι σαν το φεησμπουκ που αμα δεν ποσταρεις καθε μερα μια μαλακια δεν υπαρχεις για κανενα και πεθαινεις μονος.
   Ο υπνος ειναι η πιο μυστηρια βιολογικη αναγκη που εχουμε και εγω ο καριολης που ξεκλειδωσε το μυστικο της και ακομα δεν πηρα νομπελ γι' αυτο, να φοραω φρακο και να υποκλινομαι σαν gloryfied πιγκουινος μπροστα στη Σουηδικη ακαδημια και να φορτωνω καθε βραδυ ιντελεκτσουαλ μωρα και επιστημονικα μιλφακια.

Γι' αυτο παιδια, μακρια απο την ξενη πρεζα, ο οργανισμος μας ηδη μας χορηγει τζαμπα τα καλυτερα παραισθησιογονα και εξαρτησιογονα χωρις να τηλεφωνουμε στον Ακρη για πεντε τζι.