Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

ΚΡΑΧΤΗΣ-ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΚΟ Ή ΣΚΕΤΟ ΚΑΚΟ;

   Το αντίθετο του "οργανωνόμουνα" είναι το "yoloπουτσες" κι αυτό είναι μια βασική αρχή πάνω στην οποία στηρίζεται η δομή της Κοινωνίας, αν και ορισμένοι αναθεωρητές βρίσκουν το "αναρχοαυτόμπουτσες" ως πιο δόκιμο αντίθετο, με βάση την πάλη των τάξεων και τις διαφορετικές πολιτικές απόψεις.

    Όμως σήμερα δεν βρέθηκα εδώ για να μιλήσω με Σοφία, ή κάποια άλλη κοπέλα με ευφάνταστο όνομα, βγαλμένο από τα παιδικά κόμπλεξ των γονιών της.

    Σήμερα βρέθηκα εδώ να σας πω για τα Καμάκια ή Κράχτες, όπως ονομάζονται στη γλώσσα του Τουρισμού, τα άτομα δηλαδή εκείνα που βρίσκονται έξω από τουριστικά μπαρ και εστιατόρια (και στριπτιτζάδικα, αν πάτε στην Πράγα), και προσπαθούν να πείσουν διερχόμενους περαστικούς να μπούνε στο μαγαζί. Ένα 5-6% νέων από 22-35 απασχολείται με αυτό ο επάγγελμα, ελλατώνοντας αισθητά την ανεργία, πράγμα που θα ήταν εξαιρετικά καλό αν οι ίδιοι οι Κράχτες ήταν κανονικά παιδιά που βγήκαν απ' την κοιλιά της μάνας τους και όχι από το κωλάντερο του ίδιου του Σατανά, όπως έχει πολλάκις αποδειχτεί. Πολλές φορές ο τρόπος που προσπαθούν να πείσουν κόσμο κυμαίνεται από σιχαμερός έως εκνευριστικός, αλλά κυρίως αντιτουριστικός και προκλητικός. Πολλοί περαστικοί έχουν φαντασιωθεί στα υγρά τους όνειρα να ισιώνουν τα μούτρα καμακιού με τεφάλ σε μέγεθος δορυφορικού πιάτου (-"μα πώς βρέθηκε το αντικολλητικό της μαμάς στα χέρια σου;" -"γιόλο, ιτ'ς μαη ντριμ, μπιτς"), και αυτή είναι μια απολύτως φυσιολογική, φροϋδική φαντασίωση. Σε άλλες περιπτώσεις ο φαντασιαζόμενος παντρεύεται τη μητέρα του καμακιού μόνο και μόνο για να περνά από μπροστά του και να του λέει "εμένα πούστη θα με φωνάζεις Μπαμπά".

Η δουλειά του χωρίζεται σε 3 ευδιάκριτα στάδια: 1) το Κάλεσμα, με το οποίο στρέφει την προσοχή του τουρίστα απάνω του, 2) την Κίνηση, με την οποία επιδεικνύει το μαγαζί και τα καλούδια του και 3) την Αποδοχή, με την οποία αποδέχεται είτε την ήττα του είτε τη νίκη του. 


"Κάθε επαφή με Κράχτη ενέχει κινδύνους για την υγεία. Φροντίστε να έχετε πάντα μαζί σας μπεταντίν, αγιασμό και μια ψεύτικη ταυτότητα της ιντερπολ."
Βούδας 




Ο Κονιόρδος: είναι η κλασσική περίπτωση νεοεισερχόμενου στα τουριστικά επαγγέλματα που η πουτάνα η κρίση δεν του έδωσε την ευκαιρία να εργαστεί, αυξάνοντας το ΑΕΠ της χώρας, ως ανθυποσκλάβος σε ξενοδοχείο.
   Απόφοιτος ΙΕΚ Οικοδομή ή Ανωτέρας Σχολής Βενζινοπωλείας, ή ακόμα και ΤΕΙ/ΑΕΙ (μην το γελάτε, τόσα βλέπουμε), ψάχνει για δουλειά και του λένε να πιάσει ένα μενού στα χέρια του και να προσπαθήσει να βάλει κόσμο μέσα, ελπίζοντας πως ίσως αυτός ο ψάρακας έχει το Μαγικό Καβλοφλάουτο να μαζεύει τα αρνιά στο μαγαζί.
Ντρέπεται της πουτάνας  λες και:
λες και του ζητήσανε να ξεβρακωθεί μπροστά στον κόσμο 
λες και του είπε η ίδια του η μάνα να του πάρει πίπα 
λες και τον υποχρεώσανε να πιάσει σκατά μέσα σε γκαλά ντίννερ και τον κοροΐδευε μέχρι και η λατζέρα. Έχει ακόμα πολλά ψήγματα αξιοπρέπειας γι' αυτό και προτιμά να συμπεριφέρεται σαν τον μπάτλερ του Μπρους Γουέην (αόρατο φράκο και ύφος "τρώω αστακό για μπρέκφαστ") παρά να καταντήσει σαν τους επόμενους της λίστας μας.

Κάλεσμα: ξεκινάει και τελειώνει με ένα απλό Hello που το προφέρει
"χέ-λόου(μπ)" για το οποίο μετανιώνει αμέσως γιατί ακούγεται σαν φραγκόκοτα με λόξυγγα.
Κίνηση: κρατώντας το μενού στο δεξί χέρι λες και κρατάει τη λίστα με το mile high club και αφού σε κοιτάξει με ύφος "δεν σ' έχω ανάγκη εγώ δεν σε χρειάζομαι, είσαι για μένα ένα τίποτα", απλώνει το αριστερό χέρι προς τα πίσω χωρίς να διακόψει την οπτική επαφή μαζί σου, επιδεικνύοντας το μαγαζί. Η κίνηση αυτή είναι πολύ λεπτεπίλεπτη και μοιάζει σαν να ετοιμάζεται να σου ρίξει αεροπορική σφαλιάρα με τον πιο εστέτ και ελεγκάντ τρόπο.
Αποδοχή: στην περίπτωση που ο περαστικός αρνηθεί να μπει, τότε χαμηλώνει το κεφάλι ελαφρά σε φάση "χαιρετισμός καρατερίστα". Η καρδιά του έχει σπάσει πεντακόσες φορές γιατί δεν έχει καταφέρει να βάλει κανένα μέσα όσο κι αν χρησιμοποιεί το σαβουάρ-βιβρ και την αβρότητα, ενώ το αρχίδι στο απέναντι μαγαζί, που κάνει τον καραγκιόζη και γελά ο κόσμος μαζί του, το γέμισε για πλάκα. Στην περίπτωση όμως που ο πελάτης αποδεχτεί την ευγενική του πρόσκληση, ξεκινά ένα μπαράζ επιθέσεων με γαλλικά και πιάνο και ανοίγματα καρεκλών που όμοιό του θα ζήλευαν στα ρεστωράν της Γαλλίας. Η καρδιά του αγαλλιάζει, μη γνωρίζοντας πως θα φάει ακόμα πολλές χυλόπιτες, ενώ μετρά από μέσα του έναν-έναν τους λογαριασμούς κάθε τραπεζιού για να δει αν έβγαλε το μεροκάματό του. Στο τέλος της βραδιάς καταλήγει σκνίπα.


Ο Ελεγκάντ: αυτός αποτελεί τη μετεξέλιξη του προηγούμενου. Έχει πλέον αποδεχτεί το γεγονός ότι η απόρριψη είναι δεδομένη, οπότε κάθε που βάζει πελάτη μέσα, κατεβάζει κρυφά μισό λίτρο μπύρα σαν σφηνάκι, θεωρώντας ότι το κέρδισε επάξια. Έχει πάρει πια το κολάι και μιλάει λίγο πιο άνετα με τους περαστικούς αλλά έχει ακόμα πολλές αναστολές μήπως νευριάσει κάποιον ή η χυλόπιτα του πέσει πιο βαριά απ' όσο μπορεί ν' αντέξει, όμως αναπτύσσει και το χιούμορ του διερρωτώμενος πάντα "γιατί στο μπούτσο τα κάνω όλ' αυτά και γιατί μιλάω σε αγνώστους;". Η απάντηση έρχεται κατευθείαν από τη βρύση της βαρελίσιας μπύρας: "πιες και σκάσε". Πλέον έχει μάθει τι είδους τουρίστες μπορεί να προσελκύσει οπότε δεν μιλάει σε όλους και ειδικά στις πιτσιρίκες και στους σαραντάρηδες και στους τύπους με το κοτσίδι στην κεφάλα σαν φοίνικας σε μοναχικό νησί....και σε μεγάλες παρέες Νορβηγών...και σε ρωσίδες...και σε ζευγάρια με δύο παιδιά κι ένα τρίτο σε καροτσάκι...σε μοναχικές γριές...σε μοναχικά μιλφ...σε μάνα μιλφ με πατσαβούρα κόρη...σε καλοντυμένους...σε αυτούς με μαύρισμα 10 ημερών...σε αυτούς που πάνε και τα πίνουν στο διπλανό μαγαζί.

Κάλεσμα:"γεςχελλόουσερβέρυβέρυγουέλκαμ" ....όλο...μονοκόμματο ρε, έτσι να μην προλάβει να πάρει είδηση το μουνί από πού του ήρθε, με ασορτί χαμόγελο κάτι μεταξύ Τζόκερ και Τσέζαϊρκατ από Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων ή αλλιώς "νυστέρι απ΄ τόν' αφτί στο άλλο". Ο τουρίστας στρέφει αμέσως το βλέμμα του για να δει ποιος στο μπούτσο ραπάρει τόσο γρήγορα. Πολλά συμβόλαια με χιπχοπάδες κλείστηκαν έτσι.
Κίνηση:...ταυτόχρονα με το σιδηρόδρομο σκάει και η γνωστή κίνηση με το χέρι, μόνο που τώρα έχει αλλάξει λίγο. Το καμάκι στέκεται σχεδόν στο δρόμο του περαστικού, προσπαθώντας κάπως να του κόψει το πέρασμα. Το σώμα του είναι γυρισμένο προς το μαγαζί και το κεφάλι του προς τον τουρίστα. Η καρατιά πέφτει γρήγορα και αποφασιστικά δείχνοντάς του το καλύτερο τραπέζι για να κάτσει, ενώ ένα αυτάρεσκο ντακφέις ζωγραφίζεται στα χείλη του, λες και του έδωσε ελευθέρας για τα VIP του Σταβέντο.
Αν ο τουρίστας φανεί λίγο αναποφάσιστος, κινείται σαν τον γατόπαρδο μέσα στο μαγαζί και του ανοίγει δυο καρέκλες να κάτσει, προσπαθώντας να τον πιάσει αιφνιδιαστικά πριν πάρει χαμπάρι.
Αποδοχή: ο τουρίστας βλέπει ότι το άτομο μπροστά του έχει αποφασιστικότητα (δεν μπορείς να γράψεις "αποφασιστικότητα" χωρίς το "φασίστ"), αλλά όχι αρκετή ώστε να τον αναγκάσει να μπει με το ζόρι. Αν του πει "όχι ευχαριστώ" θα του απαντήσει "οκ, σας περιμένω μια άλλη μέρα", αν ο τουρίστας τρίψει την κοιλιά του σε φάση "όχι ευχαριστώ, έχω ήδη φάει σα βόδι στο ξενοδοχείο" θα του απαντήσει "αααα, είστε έγκυος ε;! Συγχαρητήρια! Αγόρι ή κορίτσι;" και θα συνεχίζει να τον λούζει με τέτοιες μαλακίες μέχρι ο τουρίστας να καταραστεί την ώρα και τη στιγμή που έτριβε λάγνα τη στομάχα του.
Στην περίπτωση που ο άνθρωπος δεχτεί να μπει, τότε εκτός από το σαβουάρ-βιβρ ξεκινάνε και οι ερωτήσεις τύπου "από πού είστε; Από Σουηδία; Α, τι ωραία έχω πάει εκεί: φτηνές μπύρες, πιο φτηνές γυναίκες! Γκέτεμποργκ ε; Ομαδάρααααα!!! (high-5)".







Ο Μουνίδης: αυτός ο τύπος αποτελεί την επιτομή του καμακιού και γαμεί κιόλας ο πούστης.
   Ο δερματολόγος του τον φωνάζει με το μικρό του στα συχνά τσεκάπ που έρχεται για να δει μην έχει κολλήσει τίποτα. Ξέρει κάθε στατιστική πιθανότητα να αρπάξεις οποιοδήποτε αφροδίσιο νόσημα κι αν του βάλεις στο τραπέζι με ή χωρίς καπότα. Η δουλειά του Κράχτη του έδωσε τη δυνατότητα να βάλει το κωλόχερό του σε κάθε θηλυκό που κινείται και μάλιστα με τις ευλογίες του μαγαζάτορα. Έρχεται στη δουλειά μυρωδάτος και φρεσκοξυρισμένος φορώντας πάντα την τελευταία λέξη της μόδας στο κάζουαλ ντύσιμο: βράκες φανταχτερές και μπλουζάκι Monster και Jack Daniel's (παλιά, Ed Hardy και Element, αλλά ευτυχώς αυτά τα μουνοξεπλύματα πήραν το μπούλο από τις γκαρνταρόμπες των ευρωγύφτων) και ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ με ένα επιτηδευμένο φρατζοτσούλουφο στα μαλλιά να γέρνει προς τ' αριστερά.

Κάλεσμα: σηκώνει το δεξί χέρι και αρχίζει να το ανοιγοκλείνει λες και παίζει κουκλοθέατρο, ενώ ένα πονηρό χαμόγελο ανέμελου βιαστή λάμπει στο πρόσωπό του. "Χέλλόυ γκέρλζζζζζζζ" (προσπερνώντας για μια στιγμή τις χριστοπαναγίες για το πόσο εύκολα τραβά την προσοχή της κάθε γκόμενας η προφορά-"ασβός με κάβλες".....όχι....δυστυχώς οι γκόμενες είναι λίγο ηλίθιες και λίγο μαλακισμένες). Στην σπάνια περίπτωση που δεν είναι γκόμενες, αλλά κάτι άλλο....άντρες π.χ. ή ένα ζευγάρι ασπούμε, τότε πάει αλλιώς: πλησιάζει το αρσενικό που φαίνεται να έχει τη μεγαλύτερη επιρροή στην παρέα και....--->
"Χέλλου σερ" (ταυτόχρονη χειραψία).
Κίνηση: ο λίγδας μας δεν είναι χαζός. Ξέρει πως αν από την αρχή πάει να τον βάλει μέσα έχει 90% πιθανότητες να τον χάσει, οπότε αρχίζει να χαζολογεί μαζί του: και "από πού είστε; Από Σουηδία;
 Έλα ρε Μπρούσα (κολλητέ/αδερφέ) πήγα Σουηδία, πολύ όμορφη χώρα με πανέμορφες μπύρες και φτηνές γυναίκες" (γελάκια και high-5 ανά δίλεπτο). Όταν πια έχει ωριμάσει η φάση, ρίχνει την ατάκα για να τους βάλει μέσα. Υπάρχει και ένα άλλο κόλπο που πιάνει στις γυναίκες αρκεί ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΤΡΕΣ: τις σταμπάρει από μακριά και τους χαμογελάει χωρίς να κάνει τίποτα. Όταν πια έχουν φτάσει σε κοντινή απόσταση, ανοίγει το χέρι του στα πλάγια και περπατώντας παράλληλα μαζί τους, τους προτείνει αγκαζέ. Στις γκόμενες -όπως είναι γνωστό- στις διακοπές, το καντράν ηλιθιότητάς τους δείχνει τεράστιους αριθμούς. Αυτό, παράλληλα με το δείχτη νοημοσύνης τους που αργοψοφά σ' ένα υπόγειο υγρό τις κάνει να αποδέχονται το αγκαζέ του λίγδα, ο οποίος, την ίδια στιγμή που τους λέει πόσο σέξυ είναι, μαρκετάρει και την ειδική προσφορά στο μουσακά και τον πιτόγυρο. Σε αυτή τη φάση είναι 80% σίγουρο ότι θα μπούνε μέσα.
Αποδοχή: Στις ελάχιστες φορές που θα αποτύχουν, θα χαιρετίσουν ευγενικά. Ούτως ή άλλως έχουν σχεδόν γεμάτο μαγαζί. Αν βάλουν τον πελάτη μέσα, τότε τον κατευθύνουν αυτοί που να κάτσει, ώστε το μαγαζί να φαίνεται γεμάτο και να έρθουν να κάτσουν και άλλα πρόβατα, γιατί ως γνωστόν, τα πρόβατα πάνε εκεί που βλέπουν πολλά άλλα πρόβατα.









Το Βαποράκι: Το πορδομπούκωμα της Γιαγκούζα Φαλιρακίου αρχίζει και κράζει κάποιον από τα διακόσαμε μέτρα με "ψψψψψψψψψψ" και "ΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨ".
Αν αυτός τον αγνοήσει τότε περιμένει να έρθει σε απόσταση δέκα μέτρων και σηκώνοντας τον δείχτη, τον πηγαινοφέρνει από το στόμα του ψηλά ίσαμε πεντακόσες φορές λέγοντας "καμ χίερ-καμ χίερ, α γουωνα σόου γιου σάμθινγκ", λες και θα πουλήσει το μουσακά σε γραμμές και τα ντολμαδάκια στο σακουλάκι πέντε γραμμάρια. Αν ο χαζός κάνει τη μαλακία να έρθει κοντά του, αρχίζει να του ψιθυρίζει αισχρόλογα τύπου "με το μουσακά δώρο μια μπύρα", "αν φέρεις την παρέα σου εδώ στους πέντε πληρώνουν οι τέσσερις" και το κλασσικό "μετά το φαγητό κερνάμε κοκτέιλ" καθώς και άλλα αισχρόλογα που επειδή με διαβάζουν και μικρά παιδιά δεν μπορώ να τα πω. Αν εξακολουθεί να μην ψήνεται, βάζει τα χοντρά μέσα: ανοίγει το μενού στις φωτογραφίες και αρχίζει να του δείχνει τα λαχταριστά πιάτα και τις προσφορές, παίζοντας με την πείνα του. 
Παρόλο που όλο αυτό το νταλαβέρι φαίνεται πιο φτηνό κι από προσφορά παντούφλες στα Lidl και ένας λογικός άνθρωπος δεν θα ψάρωνε, εντούτοις πολύς κόσμος από τη διαφωτισμένη Ευρώπη μπαίνει μέσα, γεγονός που με κάνει να συμπεραίνω πως ο Ντ' Αλαμπέρ, ο Μοντεσκιέ και ο Βολταίρος ήταν ένα μάτσο βρούβες και οι απόγονοί τους κεφτέδες.


 

Ο Γιούφτος στη Λαϊκή: αυτός ο τύπος πήρε όλα τα χαρακτηριστικά από το Βαποράκι και τα προσάρμοσε ώστε να πυροβολεί από κοντινές αποστάσεις χωρίς τη χρήση του "ψψψψψψ".

Κάλεσμα: "γεςςςςς χελόου σερ, βέρυ γουέλκαμ, φορ φουντ ορ φορ ντρινκς". Αν ο τουρίστας κάνει τη μαλακία να μην του απαντήσει καν τότε αρχίζει άλλο τροπάρι: "χελλόυυυυυυ....ΧΕΛΛΌΟΥΥΥΥΥΥΥΥ, άη όνλυ σέι χελλόου" και τον κάνει ρεζίλι σε όλο τον κόσμο. Είναι γαμώχριστος και θρασύς στο κάλεσμά του. Μετά όμως μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο "ντουντούκα στη λαϊκή". Όποιος περνά, δεν τον ενδιαφέρει να τον χαιρετίζει παρά περπατά δίπλα του και ξεκινά "άιρις κόφι, κοκτέιλς, μπίαρ, γουάιν, φρες τζους, άη-σκριμ, πίνα κολλάντα, στρόμπερυ ντάκιρι...." και πάει λέγοντας.
Κίνηση: ο μόνος τρόπος για να κάνει Την Κίνηση είναι να κοιτάξει κάποιος το μαγαζί, αν συμβεί αυτό αρχίζει "καμ-ΚΑΜ....έλα ΣΕΡ ΓΟΥΕΛΚΑΜ (τα κίφσα μπιθ) ΕΛΑΑΑΑ ΚΑΜ" και συνεχίζει έτσι μέχρι ο άλλος είτε να μαγευτεί από το υπνωτικό του γκάρισμα ή να τον γράψει τελείως σταρχίδιατου.
Αποδοχή: δεν είναι καλός στην αποδοχή της ήττας. Αν το παλικάρι είναι Αλβανός συνήθως ανακαλύπτεις τον πλούτο της γείτονας χώρας στις υβριστικές εκφράσεις, αν είναι Έλληνας πετά στο τραπέζι το μενού και πάει να χτυπήσει σφηνάκι. Αν όμως τον βάλει μέσα τότε αρχίζει το αρχίδι και δίνει εντολές εδώ κι εκεί ενώ ο ίδιος ξαναπιάνει θέση.

και τέλος:















Το Αρχίδι: όλα γίνονται πολύ γρήγορα, σχεδόν αστραπιαία



Αρχίδι: ΕΕΕΕΕΕ.....ΕΕΕΕΕΕ ΚΑΜ ΧΙΑΡ ΓΑΜΩΤΟΣΠΙΤΙ ΣΟΥ
τουρίστας: (δεν ξέρει ελληνικά) νο, θένκιου
Αρχίδι: ΡΕ ΚΑΜ ΡΕΕΕΕΕ
τουρίστας: .....(τον αγνοεί και προσπερνάει)
Αρχίδι: ΦΑΚΙΟΥ ΡΕ, ΦΑΚ ΓΙΟΡ ΜΑΜ
τουρίστας: (χριστοπαναγίες στη γλώσσα του, ένα ανέμελο "φάκιου του" περνά αέρινα και προσγειώνεται με χάρη στον ακουστικό πόρο του Αρχίδι, γενικό κοπλιμέντο για το τι πηγάδα είναι το μουνί της μάνας του με μια εσάνς για το πόσο πούστης είναι ο πατέρας του για να γαμηθεί με πρεζάκι και να προκύψει αυτός....ξαφνική ενεργοποίηση κινητού και κλήση στην τουριστική αστυνομία να μαζέψουν το μουνοξέπλυμα)



(πάνω δεξιά είναι το τσατ για όποιον θέλει να μιλήσει. Δεν είναι απαραίτητο να έχει λογαριασμό)

25 σχόλια:

  1. Εγώ νόμιζα ότι ο γιούφτος απ'τη λαϊκή θα πει "γιες, χαλόου, μάι νέιμ ιζ Μητσάρας, άι'μ ρίπιν γιέλοου πέιτζες λάικ Τρομάρας", αλλά απ'ό,τι φαίνεται δεν ακούνε όλοι Ημίζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτά είναι διαστρεβλομένες απόψεις της πραγματικότητας. Κάνε ένα γύρο στα νησιά να καταλάβεις πως είναι ο σωστός ο κράχτης ο τζιγγανόγυφτος

      Διαγραφή
  2. όποτε βρεθεί κράχτης και αρχίζει τις μαλακίες και δε με διακόπτει από καμιά σοβαρή συζήτηση για βυζιά όπου και θα τον περνούσα χωρίς να μιλήσω τότε καμιά φορά λέω "θα καθόμουν αλλά επειδή έχει κράχτη το μαγαζί δεν..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το αντίθετο του "καθόμουνα" είναι "ορθόμπουτσες" κι αυτό -λόγω μιας συμπαντικής ιδιορυθμίας- είναι απολύτως σωστό απ' όποια οπτική κι αν το δεις.
      Πέραν αυτού. Είναι μία δουλειά που απασχολεί κόσμο (για λίγο καιρό κι εμένα πριν 6 χρόνια, αλλά και φέτος για ένα δίμηνο), αλλά είναι ακριβώς πάνω στη γραμμή μεταξύ νόμιμης και αναξιοπρεπούς απασχόλησης....κοινώς είσαι και ημιπαράνομος (αν τσιμπήσει η αστυνομία καμάκι επί τη εργασία πάει αυτόφωρό), αλλά είναι και τέρμα αναξιοπρεπής ΚΑΙ διώχνει, όπως είπες κι εσύ, πελάτες από το μαγαζιά

      Διαγραφή
  3. De xerw gia tous kraxtes alla to arthro sto sunolo tou mou arese ta mala.
    1000 :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γεια σου ρε 1000, είσαι όσο γαμάτος που είσαι δυοχιλιάδες ναπούμε!

      Διαγραφή
    2. Αν ητανε στα Μαλια και ειχες εναν απο τους παραπανω σε μαγαζι παρεα με τον Χαρη Ρωμα θα ελεγες τα ιδια ;

      Διαγραφή
  4. Απο τον τρια και κατω θα ταιριαζε να βαλεις και την καταληξη -γυφτος κολλητα!
    Αμα αυτοι οι γυφτοληγοντες γεμιζουν μαγαζι φανταζομαι τι γυφτοευρωπαιους
    μαζεψαμε φετος..!
    Παντως επειδη εγω ειμαι λυπησιαρα, στον πρωτο θα πηγαινα..τον ντροπαλουλη..:)
    Ωραιο το αρθρο σου...μου αρεσε πολυ..:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστώ ρε μέδουσα!!

      Κοίτα να δεις όμως που είναι η παγίδα: πολλοί κονιόρδοι έχουν τόση αξιοπρέπεια που άμα υποψιαστούν ότι ο πελάτης μπήκε μέσα γιατί τον λυπήθηκε, γαμιέται τρισχειρότερα η ψυχολογία....εκτός αν ο πελάτης είναι μια παρέα 20 άτομα...

      Διαγραφή
    2. νταξ..το επιασα...διακριτικα...δεν θα τον χαιδεψω στο σβερκο...:):):)

      Διαγραφή
  5. Μαλάκα είχα βάλει το ποστ στα μπουκμάρκ μου για να μη ξεχάσω να το διαβάσω τη σωστή στιγμή, δηλαδή τώρα, και ειμαι μεθυσμένος και συγκινήθηκα (κάνω αγώνα για να γράψω σωστά).
    Καταρχάς παίρνω πίσω (όχι από κει) αυτά που σου είπα στο προηγο΄΄υμενο (δεν θυμάμαι τι σου ειχαπει). Αυτήν την ανάρτηση περίμενα τόσους μήνες, και επειδή δεν θα πάω διακοπές, το ...αυτό της αναρτησης ήτανε διπλό.
    Λοιπόν, όσο διάβαζα το τέτοιο σου, μου ήρθαν ένα σωρό ιστορίες στο μυαλό, και σαν κλασικός μεθυσμένος θα στις πω με το ζόρι και εσύ θα παρακαλάς να χτυπήσει το κινητό σου ή να περάσει κάνας γνωστός να σε σ΄ωσει.
    Τι μου θύμισες; Τους κλασικούς κράχτες στο Μουναστηράκι. Πήγαινα τόσα χρόνια πιτσιρικάς, μέταλο, κάθε Σαββατομεσημέρι για να πάρω κάνα δίσκο ή κάνα μπλουζάκι, και κάναν όλοι την εξής μαλακία. Με βλέπαν με περφέκτο; "έλα φίλε μου, έχουμε περφέκοτ" έχω περφέκτο, δεν το βλέπεις; Φόραγα αρβύλες; "έλα φίλε μου, έοχουμε αρβυλες" έχω αρβύλες, νάτες! Ενας δεν μου είπε ποτέ, "έλα φίλε μου, έχουμε σπορτέξ" μα την παναγία θα πήγαινα γιατί ΔΕΝ είχα σπορτέξ και αν δενμου το έλεγε κάποιος δεν θα έπαιρνα!
    Δεύτερη ιστορία που μου θύμισες κα κάφρικη με το πρώτο φλώρο που κάνει λες και του είπαν να του πάρει πίπα η μανούλα του (όχι δεν μου έχει πάρει πίπα η μητέρα).
    Είχα μία γκόμενα κάποτε η οποία ήταν παθαολογική ζηλιάρα, ήταν ζηλιάρα στα όρια της τρέλας, ήταν τόσο ζηλιάρα που νόμίζα ότι θα βγάλω καρκίνο (μιλάμε μου είχε κάνει σκηνή για τη Μαρία Κάλας). Αλλά ήμουν μαζί της κάμποσο καιρό για΄τι ήταν μικρούλα, μουνάρα και γαμιότανε σαν τρελή.
    Μία φορά, Χριστούγεννα, μου είχε κάνει ολόκληρη σκηνή εοειδή είχα χρυσόσκονη στην πούτσα, μη φανταστείς, ένα στρας. Είχε γίνει χαμός, της έλεγα ότι μάλλον επειδή είχα στο σπίτι Χριστουγενιάτικα στολίδια, είχε πάει από κάποια από αυτά στα χέρια μου και εν συνεχεία στο πουλί μου (επειδή το πιάνω). Την ίδια περίοδο, η τύπισσα είχα φαγωθεί να γνωρίσει τη μάνα μου, με είχε ζαλίσει, "γιατί με κρύβεις, δεν με βλέπεις σοβαρά" και τέτοια, και συγκεκρίμένα, δεν θυμάμαι γιατί, 'ηθελε τη μέρα που είχα τη χρυσόσκονη στον πέο. Εννοείται ότι δεν τη γνώρισα στη μάνα μου, αλλά όταν είδα τη μάνα μου εκείνη τη μέρα (ή την επόμενη δεν θυμάμαι) είχε χρυσόσκονη σε ένα σημείο στο στόμα της, για τον ίδιο λόγο. Σκέψου να γνώριζε η αλλη τη μάνα μου, και να είχε χρυσόσκονη στο στόμα, και ε΄γώ χρυσόσκονη τον πούτσο. Θα νόμιζε οτι με τσιμπουκώνει η μάνα μου και θα τ πίστευε και θα μου έκανε τρελη σκηνή και θα τρελαινομουμ κιεγω. Αυτά, γαμάτο ποστ και θα μετανιώσω αυριο για το σχολιο μου.

    monasrhtki, gkslia xrisoskoni tonmprtoto tis listas tha tonpifdousa
    sografises perno piso
    9oxi apo piso) oti pa stoprouhugmemo or

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είχα λοιπόν την τύχη να έχω ένα σούπερ μεθυσμένο σχόλιο σ' αυτό το άρθρο, με το δεύτερο μέρος της ιστορίας να στέκεται σαν άρθρο από μόνο του!!

      Μαλάκα, είσαι ένας μικρός θεούλης όταν πίνεις και θα σου ζητούσα μια χάρη -αν γίνεται- φτιάξε ένα μπλογκ και κάνε σύντομες, μικρές αλλά τέτοιες αναρτήσεις ΜΟΝΟ όταν πίνεις και έλα να μιλήσουμε τότε

      Διαγραφή
    2. Μη το μετανιωσεις...το καλυτερο σχολιο που εχω διαβασει ever..
      να πινεις πιο συχνα αν ειναι να σχολιαζεις ετσι..! :)

      Διαγραφή
    3. O master G den tha to eixe pei kalytera

      Διαγραφή
    4. συμφωνώ.Αυτο το μεθυσμένο σχόλιο του Λ.Τ. μπορεί να συγκριθεί με άρθρο του Master G

      Διαγραφή
    5. Πιστευω οτι θα εχει σχηματισει ενα χαμογελο αυτι με αυτι....

      FMM

      Διαγραφή
  6. Γιατι τα βλεπω διπλα? Δεν εχω πιει..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Απαντήσεις
    1. Καλά ρε Ελενίτσα!!
      Κάνουμε και κανένα μπανάκι να περνά η ώρα. Έχουμε καιρό να τα πούμε,εσύ πώς είσαι;

      Διαγραφή
  8. Όλους τους έχω συναντήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. λόγω επαγγέλματος ή απλά σαν περαστική από μαγαζιά; Έχει σημασία.
      Και επίσης τι αποκόμησες;

      Διαγραφή
    2. Τι αποκομησες....

      Αυτο ειναι ερωτηση παγιδα η μου φαινεται ; Θα αξιζε να ρωταγες αν θα ανοιγε ο εργοδοτης τα βιβλια του για να δουμε τον τζιρο πριν και μετα τον κραχτη αλλα εχω βασιμη υποψια οτι θα κανουμε βραδυα stand up comedy.

      FMM.

      Διαγραφή
  9. Δούλευα στα φοιτητικα μου χρόνια για χαρτζιλίκι σε εστιατορια στα νησιά. Αλλά έχω κάνει διακοπές και έχω δει όλους τους τύπους κράχτη. Ο πιο άθλιος τύπος είναι αυτός που νομίζει πως θα πηδήξει, οχι που πηδάει τελικά. Εμείς τον λέγαμε χλιτσούρα και πηγαίναμε και καθομασταν στο διπλανό ακριβώς μαγαζι να βλέπει ότι μας έχασε.
    Κάποιο καλοκαίρι, βρέθηκα με καλή παρέα (!!!) Σαντορίνη. Και καθώς προχωρούσαμε στο σοκάκι, μας πλησιάζει ο χλιτσούρας και άρχισε να μου πιάνει τα μαλλιά και να τα χαϊδεύει, ικετεύοντας να μπούμε στο μαγαζί. Κι επειδή έχω μακριά μαλλιά, άρχισε να χαιδεύει και τη μέση μου. Νόμιζε πως ειμασταν ξένοι. Η καλή παρέα μου λίγο έλειψε να τον πλακώσει στο ξύλο. Αρπάχτηκαν για τα καλά. Και δεν έφτανε μόνο αυτό, μα μόλις κάτσαμε φτάνει μια χαρτοπετσέτα σε μένα με ένα τηλέφωνο. Πόσο προβληματικός ήταν ο τύπος δε ξέρω. Ξέρω πως η καλή μου παρέα γκρίνιαζε ολη τη νύχτα για το συμβαν.
    Πιστεύω το επάγγελμα αυτό, πρέπει να σταματήσει κάποτε. Κάνει περισσότερο κακό, παρά καλο.
    Σας τα έγραψα αναλυτικά κι ελπίζω να σας κάλυψα τις απορίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι, αυτός διαφέρει λίγο από τα άλλα είδη κράχτη.
      Σ' ένα χωριό που ονομάζεται Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το είδος αυτό σεξουαλικού θηρευτή ονομάζεται και Date-Rape. Συνήθως έχει μαζί του χαπάκια/σκονάκια βιασμού, καπαρντίνα, μονωτική ταινία και μια ρομαντική υπόγα όπου οδηγεί τα θύματά του για "στιγμές ανεμελιάς"

      Διαγραφή