Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

DOOM ΣΠΥΡΟ;;;-ΣΠΕΡΝΩ





    Κατ' αρχήν μια τεράστια ευχαριστία στις πρώτες φίρμες του μπλόγκινγκ, που χωρίς αυτές, η ζωή μου στο ίντερνετ θα ήταν μια μονοτονία μεταξύ facebook, youtube και 9gag.
   Στον τεράστιο Master G που χωρίς αυτόν ό,τι και να γράφαμε θα ήταν τίποτα.
   Στον Mikeius, που είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι, χωρίς αυτόν όλα τα μπλογκς θα είχαν χρώμα ροζ ή σβαστιγκί.
   Στον Διπρόσωπο, που χωρίς αυτόν δεν θα μαθαίναμε να κάνουμε παρομοιώσεις.
   Και τέλος στον Shinobi, που χωρίς αυτόν δεν θα μαθαίναμε τι σημαίνει "σκληρό trolling". 



   Δυστυχώς φτάσαμε μοιραία στην εποχή που ο κόσμος βαρέθηκε τα μπλογκς. Λίγο ή πολύ, όλοι το περιμέναμε αλλά κλείναμε τα μάτια και λέγαμε ότι έφταιγαν μερικές κακές αναρτήσεις ή ότι αναρτήσαμε λάθος μέρα όπως ΣΚ και ο κόσμος είχε βγει έξω και γι' αυτό δεν είχαμε αρκετές θεάσεις. Πολλοί μας μάλιστα (ανάμεσά τους κι εγώ) είχαμε και έχουμε επαναπαυτεί στις δάφνες του παρελθόντος και γράφουμε πλέον όποτε μας καβλώσει. Αυτό έχει πολλά αρνητικά, γιατί όπως και ο γέρος έτσι και ο μπλόγκερ καβλώνει μόνο κάθε-όποτε του δέσουν το πουλί στο ταβάνι...και αυτό είναι ένα πολύ-πολύ κακό πραματάκι.
     Δεν είναι όπως παλιά που με το που έκανες την πρώτη ανάρτηση είχες έτοιμες άλλες δέκα και περίμενες τα μουνάκια (ή του κάβλους αν είσαι γυναίκα) να σκάσουν με σχόλιο όλο υπονοούμενα και να αρχίσει. Αλλά (χουεχεουχεχουεχεχε) πρέπει να πούμε ότι οι κοπέλες-μπλόγκερ ήταν και είναι πιο συντηρητικές κι από τα "Ε" της cocka-κώλα, μπλοκάρωντας κάθε σεξουαλικό υπονοούμενο άντρα σχολιαστή λες και φοβάται μην ξεπροβάλει ο ψώλος του στην οθόνη σαν σε θάλαμο με glory-holes και απαιτήσει λόλιποπ και μουνί. Μωρή, μη φοβάσαι. Με τι θα σε βιάσει; Και 69 τεραμπάιτ ROM να έχει, σου κλάνει, μην ξενερώνεις τον γενικό αντρικό πληθυσμό που ήρθε για το casual καμάκι....καλά-κάλα, μη βαράς, δεν σου είπα να είσαι σαν μπουγάτσα από ψωλοχύματα και να ανοίγεις το ιντερνετικό σου μουνί σε όποιον συστήνεται σαν άντρας, αλλά να υπάρχει αυτό το "έτσι".
    Αλλά τέλοσπάντων αυτά είναι παλιά. Τώρα πλέον και ο μέσος αναγνώστης βαριέται να κάνει κι αυτός σχόλιο ή να ανοίξει καν το σύνδεσμο να δει το καινούριο άρθρο και δεν του καταλογίζω. Έχει διαβάσει ένα κάρο παπαριές (σαν κι αυτές που γράφω, καλή ώρα) και είναι σε φάση "δεγαμιέσαι". 

   Μου λείπει ρε μαλάκα τότε, όπως παλιά που έκανε ο ένας ανάρτηση και μαζεύονταν ένα τσούρμο και σχολίαζε. Δεν μπορώ βέβαια να πω ότι μου λείπουν όλοι. Μερικά άβαταρ θα μου ήταν εμετικά ακόμα και σε σχόλια τύπου "γάμησες" (και καλά θα κάνουν να μην μπουν κααααααν στον κόπο). Αλλά τότε ήταν ακόμα φρέσκια η φάση. Ο κόσμος ζήτούσε μια διέξοδο από το χαζοκούτι και κάτι πιο διαδραστικό από τα σχόλια σε μια μαλακία που έχεσε κάποιος στο φβ. Νομίζω ότι ήταν σαν να είχες μπροστά σου ένα βιβλίο και μπορούσες να γράψεις στο συγγραφέα ότι είναι μαλάκας γι' αυτούς και γι' αυτούς τους λόγους.

   Το λατρεύω το blogging, αλήθεια. Και όχι μόνο γιατί έγινα γνωστός σε ανθρώπους που, υπό κανονικές συνθήκες, δεν θα γνώριζα ('νταξ, κυρίως γι' αυτό χουεχεουεχουχεχεουχε!!), αλλά επειδή είναι ένας φανταστικός τρόπος να δεις τις σύντομες σκέψεις και απόψεις κάποιου, χωρίς να χρειάζεται να τον τρως στη μάπα αυτοπροσώπως και χωρίς να είναι κανείς άλλος εκεί κοντά και να τον διακόπτει, πρήζοντας τ΄αρχίδια σου. Είναι ΤΟΣΟ άμεσο: εσύ και αυτός....και μετά πορνοβίντεο με μουνάκια να κάνουν παρέα σε μοναχικές ψωλές που υψώνουν με πίστη το πουτσοκέφαλό τους στον ουρανό και ευλογούν με άσπρο αγιασμό το πρόσωπο και τα βυζιά της πιστής

  Θέλω να πω ότι αυτή η σχέση μεταξύ 
blogger-ανάρτησης-αναγνώστη είναι κάτι πολύ ξεχωριστό και προσωπικά, ένας από τους λόγους που έγραφα ήταν και για να παροτρύνω και άλλους να δημιουργήσουν το δικό τους μπλογκ και να εκφραστούν. Στ' αρχίδια μου αν η μπλογκόσφαιρα γέμιζε με ιστολόγια. Έτσι είναι ο πλουραλισμός (πάλι είπα δύσκολη λέξη ο μαλάκας. Πρέπει να το κόψω αυτό με την παραμόρφωσή μου που έχει κλείσει σπίτια)...έτσι είναι ο πλουραλισμός. Ίσως να γεμίσει το ίντερνετ με "άχρηστα" ιστολόγια, αλλά θα έχουμε ανθρώπους που εκφράζονται. Μπορεί ρε φίλε να μην διαβάσω ποτέ δεύτερο άρθρο από το μπλογκ σου, μπορεί και να το σιχαίνομαι κι ας είσαι πιστός μου αναγνώστης, αλλά....γκαντέμμιτ, ΕΚΦΡΑΖΕΣΑΙ και αυτό είναι κάτι που το έχουμε και οι δύο ανάγκη. Γδύνεις και ξεμπροστιάζεις το μυαλό σου αντί να καταλήξεις σε ψυχίατρο ή να βγεις έξω με το Καλάσνικωφ και να αρχίζεις να ανοίγεις κωλοτρυπίδες στο δοξαπατρί του κάθε μαλάκα.

   Βέβαια, πιστεύω ότι ο μέσος αναγνώστης είναι πιο ψυχικά υγιής από τον μέσο μπλόγκερ (που είναι πολλές φορές στα όρια της παραφροσύνης από τα κόμπλεξ του), αλλά το γράψιμο είναι σαν την πρέζα που σε κρατάει πειθήνιο στο σπίτι σου, αντί να βγεις στο δρόμο γαμώντας). Αλλά το κύριο που με απασχολεί είναι τα όλο και πιο συχνά ερωτήματα: θα πεθάνει ή δεν θα πεθάνει το διαδραστικό γράψιμο; Θα αλλάξει μορφή; Θα βαρεθούμε και εμείς οι ίδιοι που "ορκιστήκαμε" να γράφουμε;

  Λέω με σιγουριά: "ίσως" και αν αυτή τη στιγμή διαβάζετε ένα μη-χιουμοριστικό άρθρο του Χωστήρα, δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι σοβάρεψε με τα χρόνια ή ετοιμάζεται να τα παρατήσει. Έχει να κάνει με το ότι καμιά φορά πρέπει να γράφω πράγματα στο μπλογκ που δεν με ενδιαφέρει αν τα διαβάσουν άλλοι, αλλά είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ να τα διαβάσω εγώ, με μια μικρή-μικρή διαστροφούλα: να ξέρω ότι τα έχει διαβάσει κι ο υπόλοιπος πληθυσμός...και άσχετοι και άνθρωποι που αγαπάω και φίλοι μου και πουτάνες και γαμημένοι παλιοσκατοκαριόληδες, του οποίους όλους μαζί θα τους κάνω print-screen στα παπάρια μου (γιατί το γράψιμο είναι ντεμοντέ) και να νιώσω κι εγώ καλά.
   Επίσης ένας άλλος λόγος που κάνω καμιά φορά τέτοιες αναρτήσεις είναι γιατί μπορεί να έχω σκουριάσει που δεν έγραψα για καιρό (το τελευταίο που έγραψα στο "Δούκα" το είχα έτοιμο από καιρό, απλά προχθές έκανα το τελευταίο fine-tunning) και πρέπει να ξηγηθώ στα δάχτυλά μου λίγο γαμήσι για να λαδώσει λίγο το "μηχάνημα" και να ξαναδουλέψει με περίσσια όρεξη. 

   Επίσης θέλω να ευχαριστήσω αυτούς τους λίγους αναγνώστες και σχολιαστές που μου έχουν απομείνει, γιατί, αν και χωρίς αυτούς πάλι θα έγραφα, αλλά χωρίς αυτούς όλα θα ήταν μάταια. Πρόσφατα διάβασα σε ένα βιβλίο του Stephen King ένα πολύ γαμάτο απόφθεγμα που έλεγε "αν δεν υπάρχει κάποιος να σε ακούσει είσαι μουγγός", αλλά από την άλλη, άμα είναι να λες μαλακίες καλύτερα να μένεις μουγγός. Αλλά όπως είπα πιο πριν προτιμώ να εκφραζόμαστε όλοι. Πάντα θα βρεις ένα ζευγάρι αυτιά ή μάτια που θα βρει τις απόψεις σου ενδιαφέρουσες και αν σε κάποιους μπορεί να φαίνεσαι άχρηστός σε κάποιους άλλους μπορεί να τους φτιάξεις τη μέρα.

  Γενικά θέλω να πω στα παιδιά που θέλουν να φτιάξουν μπλογκ ότι αν δεν βρίσκουν κάτι να γράψουν μπορούν να αναρτούν ενδιαφέροντα πράγματα από άλλες πηγές.....έστω και πορνό ρε φίλε!!! Δεν βρίσκω καθόλου μεμπτά τα πορνομπλογκς, το αντίθετο μάλιστα!! Μπορούν να κάνουν αυτό που ονομάζω "μπλογκ-θεματική βιβλιοθήκη" όπου αν κάποιος ενδιαφέρεται να δει κάτι εξειδικευμένο μπορεί να έρθει στο μπλογκ και να ενημερωθεί.

  Πόσες φορές στο παρελθόν δεν είχα κάνει αφιερώματα σε μπλόγκερς ώστε μέσω εμού να μάθουν κι οι άλλοι καινούριες πηγές. Τρανά παραδείγματα: ο Snake Plissken π.χ. με μπλογκ εξειδικευμένο σε ανασκοπήσεις ταινιών, ή η Dark Chef με τα μπλογκς της περί μαγειρικής και μπύρας (όχι ρε μουνιά δεν είμαι η Μενεγάκαινα του ίντερνετ, να ξεστραβωθείτε θέλω μπας και ταΐσετε κανένα σπιτικό φαΐ τη γκόμενά σας που έχει ρέψει μόνο πούτσα-πούτσα και πιτόγυρο).


  Γενικά να περνάτε καλά και να γράφετε ή/και να διαβάζετε μπλογκς. Δεν είναι ότι θα μας δώσετε λεφτά ή θα γίνουμε πλούσιοι και πασίγνωστοι (στην Ελλάδα ζούμε), αλλά είναι ένας καλός τρόπος να νιώσεις ότι δεν είσαι μόνος και να δεις πράγματα από άλλη οπτική. Επίσης τις ευχές μου στα στα πιπίνια και τα milfs που χωρίς αυτά η ύπαρξη του μέσου και καλού μπλόγκερ θα ήταν αδύνατη. Τέλος τις μεγαλύτερες ευχαριστίες μου σε αυτούς που φροντίζουν να έχουμε ένα καθαρό και χωρίς σκατολεκέδες εσώρουχο και ένα πιάτο χαβιάρι να τρώμε όταν επιστρέφουμε από το γραφείο.








15 σχόλια:

  1. Να σου πω. Ο κόσμος δε διαβάζει πια μπλογκς όσο παλιότερα για ένα και μόνο λόγο. Β-Α-Ρ-Ι-Ε-Τ-Α-Ι. Ναι, τώρα που το ίντερνετ έχει τα πάντα και ακόμα περισσότερα όλο και πιο γρήγορα, προτιμάει να δει 358 ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ προτάσεις της 1 γραμμής παρά να διαβάσει ένα κείμενο 358 προτάσεων όσο ανώτερο και αν είναι. Προτιμάει να δει 10 βίντεο του ενός λεπτού παρά ένα 10λεπτο απείρως καλύτερο. έχει τόσες πολλές πληροφορίες να διαλέξει που διαλέγει τις πιο εύκολες για να πάει και σε άλλες μετά γρήγορα. Και επειδή συνήθως τα μπλογκζζζζ δεν έχουνε 5 γραμμές μόνο, τρέχουνε σε άλλα πράματα και ας είναι η χειρότερη ποιότητα που θα μπορούσανε να διαλέξουνε, το προτιμάνε.

    Δες και αυτό με την ευκαιρία, ταιριάζει απόλυτα:
    https://www.youtube.com/watch?v=Edx9D2yaOGs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είδα όλο το βίντεο προσεκτικά, αν και κυρίως το είδα για να παρατηρησω πράγματα όπως ο Σέρλοκ Χόλμς (έχω εθιστεί και με τις δύο σειρές).
      Όπως και να έχει, πιστεύω στον κόσμο που θέλει να διαθέσει χρόνο σε κάτι πο τον ενδιαφέρει. Μπορεί να καταληξεις με 5 αναγνώστες ή με 5 μπλόγκερ, αλλά έτσι φιλτράρεις τα σκατά από τα διαμάντια και αυτό είναι κάτι αναζωογονητικό γιατί ελπίζεις ότι αυτό που σου τραβάει την προσοχη δεν είναι για όλους, αλλά για λίγους εκλεκτούς όπως κι εσένα: τις εξαιρέσεις στον κανόνα!

      Διαγραφή
  2. Να προσθέσω ότι ούτε καν τους δημοσιογράφους στα έγκριτα ΜΜΕ δεν διαβάζει πλ΄΄εον ο μέσος ιντερνετικός αναγνώστης. Μπήκα στο κάπιταλ (την οικονομική εφημερίδα) και διαπίστωσα ότι αρκετοί από τους τακτικούς σχολιαστές αρκούνται στην επικεφαλίδα και τον υπότιτλο, και μετά γίνεται χαμός από τις παρεξηγήσεις.
    Πόσο μάλλον σε ένα "απλό" μπλογκ.

    Σε αυτό το σημείο θα σου δώσω μία αποκλειστική είδηση, προσωπικής φύσεως: εγώ το μπλόγκιν το άρχισα αντί για ψυχοθεραπεία.
    Έπιασε.
    Είμαι και πάλι λειτουργική.
    Στα φρύδια μου ποιός με διαβάζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "ψυχοθεραπεία";;;;; Δεν ηθελες να γίνεις (φοβάμαι και να το προφέρω...)...δ...δ..διάσημη;;;;;

      Όπως και να έχει, ο μέσος μπλόγκερ δεν ασχολείται σοβαρά με τη δημοσιογραφία, παρόλο που και το δημοσιογραφικό μπλόγκινγ είναι αμφιλεγόμενα σημαντικό. Τα ιστολόγια είναι, όπως έχω τονίσει, τα ημερολόγιά μας και οι νουβέλες μας, στα οποία σχεδόν πάντα, ο πιο σημαντικός ηρωας είναι ο συγγραφέας του, οπότε έχουν αυτό το ισχυρό Εγώ να τα δυναστεύει. Αυτη ακριβώς τη μαλακία γουστάρουμε όλοι, και αναγνώστες και ιστολόγοι. Όλες τις αδυναμίες μας και αυτά που δεν μπορούμε να εκφράσουμε σαν Μανώλης, Κώστας, Χοσέ, Πίου. Γινόμαστε η περσόνα μας και έτσι αυτοί (οι λίγοι) που θα μπουν να διαβάσουν ξέρουν τι τους περιμένει: σίγουρα όχι το απροσδόκητο μιας είδησης βασισμένης σε έναν τίτλο, αλλά σε ένα κείμενο ελεύθερο να απλωθεί και χωρίς να φοβάται αν είναι έγκυρο ή όχι. Αυτή είναι η μαγεία του. Και ίσως αυτό να σώσει το μπλόγγινγκ...αυτοί οι λίγοι εναπομείναντες "μάγοι/θεατρίνοι" και οι "μαθητές/θεατές" τους!

      Διαγραφή
  3. Δυστυχώς ο κόσμος έχει περιοριστεί στο βίντεο και γενικά στην εικόνα.Βαριέται να διαβάζει άρθρα και να βάζει τον εαυτό του στη διαδικασία να σκεφτεί πάνω σε αυτό που διάβασε. Κι αν υπάρχουν άρθρα που προτιμούνται, αυτά θα είναι κάτι παπαριές τύπου "ΣΟΚ! Δείτε πώς έγινε η τάδε διάσημη μετά από 3 ιστορικές περιόδους" ή, στην καλύτερη περίπτωση, οι ελαφρο-προτάσεις της Lifo. Και το θέμα είναι πως δύσκολα οι εικόνες και τα βίντεο θα αντικαταστήσουν το γραπτό. Κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα βλέπω με μισό μάτι, ακόμα και μετά από ένα χρόνο από εκείνο το άρθρο που είχα γράψει πριν κλειδώσω το άλλο μπλογκ.
    Παρόλα αυτά, εγώ αγαπάω το μπλόγκιγκ. Δεν έχω πάντα ιδέες γι' αυτό και δε γράφω τόσο συχνά όσο παλιά. Προτιμώ να δώσω κάτι ποιοτικό παρά ένα δις παπαριές χωρίς νόημα, να έχω να ανατρέξω σε κάτι καλό τουλάχιστον.Μάλιστα, βλέποντας κι ακούγοντας opinionated συμφοιτητές,που γενικά έχουν να προσφέρουν κάτι, τους προτρέπω να φτιάξουν μπλογκ. Ελπίζω να με ακούσουν κάποτε. Κρίμα είναι να χαθεί η μπλογκόσφαιρα, με την πιο casual έννοια, και να υπερισχύσουν οι επισημότητες των ειδησεογραφικών sites, του βίντεο και του tumblr.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Κι αν υπάρχουν άρθρα που προτιμούνται, αυτά θα είναι κάτι παπαριές τύπου "ΣΟΚ": έπιασες το βαρύ νόημα αυτού που συζητούσα από πάνω με την Αθηνά Μπλε. Αλλά θα επαναλάβω, ας μείνουμε εμείς οι λίγοι. Δεν θα είναι κακό. Κάποτε όλοι θέλαμε να γίνουμε opinion makers και υποχθόνια/υποσυνείδητα leaders και διάσημοι. Δυστυχώς αυτό δεν πρόκειται να συμβεί σε μια εποχη μ.Μ (μετα Mikius). Αλλά όπως είπες, είναι καλό να γράφουμε λίγα και καλά παρά να γεμίζουμε άρθρα με παπαριές. Αλλά από την άλλη....αυτό που μου έχει δείξει η εμπειρία μου είναι ότι αν εσύ σαν ιστογραφιάς θεωρείς τα πρώτα σου άρθρα σαν ανώριμες μαλακίες, για άλλους αυτά ηταν πολύ εμπνευσμένα λόγια. Έστω και ένα γαμημένο άρθρο μιας πρόταση μπορεί να γίνει μια μικρη χιονοστιβάδα σχολίων.

      Δεν είναι -το ξαναλέω- απαραίτητο να γράφουμε ελπίζοντας να μας διαβάσουν οι μάζες. Καλύτερα έχω να κρατηθεί η μαγεία για τους λίγους και αν θέλουν και άλλοι να ακολουθησουν ας το κάνουν!

      Διαγραφή
  4. Δε θα πω πολλά, γιατί δε μου ταιριάζουν τα παχιά λόγια και σέβομαι τα πολύτιμα γκιγκαμπάιτ του μπλογκ σου: Ασταδγιάλα, με συγκίνησε ο μαλάκας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η αποψάρα μου περί μπλογκινγγκγκγ.
    Ναι το πιστεύω και εγώ. Ο αναγνώστες έχουν βαρεθεί αλλά περισσότερο έχουν βαρεθεί οι ίδιοι οι μπλογκκγερς. Βασικά οι περισσότεροι έχουν κάνει ανακύκλωση ιδεών μεταξύ τους. Θα γράψει ο Χωστήρας για το μουνί της Εύας θα γράψει και ο Θωμάς για το μουνί της Καλοιρώης. Ναι μεν γράφουν για διαφορετικές κοπέλες αλλά η κεντρική ιδέα δηλαδή το μουνί είναι η ίδια. Επίσης ένα για μένα σφάλμα των μπλογκερες που λογικά έχει κουράσει τους αναγνώστες είναι οι αναρτήσεις του τύπου "προσωπικές". Δηλαδή, Γράφω εγώ ο Περίνιος 10 πράγματα που κάνω στην καθημερινότητα μου ή 10 ιστορίες για το πως πέρασα την ημέρα μου και τι σώβρακο φόρεσα στην κηδεία της προγιαγιάς μου. Αυτές οι ιστορίες ναι μεν βοηθάνε τους άλλους αναγνώστες να μάθουν καλύτερα τι μουνόπανο είναι ο Περίνιος αλλά στο βάθος της σκοτεινής ψυχής τους λένε ένα : Στα αρχίδια μας ρε μεγάλε !!! Ο αναγνώστης για μένα θέλει να διαβάσει 5-10 αποψούλες με τις οποίες να συμφωνεί ή να διαφωνεί να γελάει ή να κλαίει. Θέλει επίσης ένα προσιτό και ευκολοδιάβαστο τρόπο γραφής ώστε να μην χρειάζετε λεξικό ελληνικής ή κάποιον φιλόλογο από δίπλα του να τους εδειξεί τι εννοεί ο ποιητής. Το μπλογκινγνγ για μένα είναι κάτι σαν χαλαρωτικό μασάζζζζζ. Όχι φυσιοθεραπεία να σου σπάσει τα νεύρα ούτε ασκήσεις εδάφους εδάφους να χύσεις ιδρώτα. Το μπλογκινγνγδ είναι να αράξεις στην πισάρα σου κρατώντας τις αρχιδόμπαλες σου ή τρίβοντας τα ρωγίδια σου και να διαβάσεις σε χαλαρούς ρυθμούς χωρίς να αλλάξει κάτι στην ζωή σου μετά την ανάγνωση. Απλά να μείνεις με ένα χαμόγελο ικανοποίησης στα χείλη σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι ρε συ, όμως δεν χρειάζεται να είναι το άρθρο υπερβαρύγδουπο για να προσελκύσει κόσμο και αυτό το "σταρχίδια μου Πέρη/Χώστη/Μπίχτη/Πρίχτη" δεν είναι απαραίτητα κακό.

      Όλα αυτά που έγραψες είναι η ουσία ενός καλού άρθρου, αλλά υπάρχουν και φορές που τον μπλόγκερ τον πιάνουν γκάβλες και ασχολείται με τελείως άσχετα θέματα (τα Ταρώ σου πχ) που κάνουν πάταγο και μένουν...............μαλάκα.......μου ηρθε μόλις επιφώτηση για νέο άρθρο!!!!
      Θενξ ρε γκάβλο!!!

      Διαγραφή
  6. Επίσης, όταν ξεκινάει κάποιος ένα μπλογκ έχει συνήθως ένα κάρο ιδέες. Γι' αυτό τα περισσότερα μπλογκζ έχουν πολλά άρθρα στην αρχή και λιγότερα αργότερα. Μετά από λίγο καιρό βρίσκεις ένα "μέσο ρυθμό" και από κει και πέρα ανάλογα με την έμπνευση γράφεις περισσότερο ή λιγότερο. Αλλά υπάρχει και ο χρόνος. Έχω ας πούμε εγώ τώρα 2 μισοτελειωμένα κείμενα, άλλα 3-4 θέματα στην κεφαλή αλλά δεν προλαβαίνω να τα γράψω. Και μην ξεχνάμε ότι η πλειοψηφία αυτών που αρχίζει τα μπλογκζ έχει συνήθως αρκετό χρόνο για ξύσιμο, οπότε αντί να κάθεται να τα ξύνει κάθεται και γράφει. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα όμως αυτός ο χρόνος ξυσίματος περιορίζεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μαλάκα εμένα πάλι μου κάβλωσε να γράψω καινούριο άρθρο!!!
      Μιλάμε εντάξει, το 'χω. Πιστεύω ότι θα ξανακάνω μπαμ και θα αρχίσω να γράφω πολύ πιο συχνά!!

      Διαγραφή
  7. ΘΑ ΠΩ ΚΑΤΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΩΡΑΙΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΥ Stephen King.
    "ΤΟ ΝΑ ΑΚΟΥΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ"
    https://www.youtube.com/watch?v=vZstutqNfDo

    ΑπάντησηΔιαγραφή