ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Κάποιοι άνθρωποι γενιούνται με ταλέντο στο να μην τα σκατώνουν ποτέ μα ποτέ.
Ό,τι και να κάνουν, είτε τους πετυχαίνει, είτε -ακόμα κι αν αποτύχουν- έχουν το ύφος τους "εγώ προσπάθησα κι απέτυχα", ή "η αποτυχία μου ήταν πολύ μικρή".

   Δεν ανήκω σε αυτούς.
Ανήκω σε αυτούς που μαζεύανε καρπαζιές ακόμα κι από παιδάκια με νοητική καθυστέρηση, που είχαν υποβληθεί σε λοβοτομή και μετά τα καημένα τα βαρούσαν εξεπίτηδες στο κεφάλι με βαριοπούλες μέχρι να φωνάξουνε "Ολυμπιακός".
   Ακόμα κι αυτά μπορούσαν να κάνουν το κομμάτι τους πάνω στο κωλί μου, όταν η ατυχία μου έκανε επίσκεψη.


   Από την άλλη πάλι, υπάρχουν και άνθρωποι που είναι τόσο αποτυχία, τόσο fail-οι, τόσο σκατωμαζώχτες εκ πεποιθήσεως που κάποτε πήγε ένας στη μάνα του και της είπε: 
-μάνα, το μοναδικό μου ταλέντο είναι να αναπνέω
-έχεις άσθμα ηλίθιε

και αυτό ήταν ένα αστείο που δεν είναι δικό μου, αλλά το βρήκα κάπου και δεν θα σας πω που, γιατί μετά πολλοί από σας θα βρείτε και άλλες ατάκες και θα τις χρησιμοποιείτε για δικές σας, ενώ εγώ όταν κλέβω ένα αστείο λέω ότι δεν είναι δικό μου.


  Εν πάσει πειπτώσει.
Και οι τρεις αυτές κατηγορίες ανθρώπων δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν μια κατάσταση όταν ο τροχός ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ γυρίσει.


  Πάρε για παράδειγμα τον πρώτο, που γεννήθηκε με το τετράφυλλο τριφύλι στο γκώλο και μια μούρη όλο uber.
Όταν η κακοτυχία, η πραγματική, η μεγάλη φανεί στο δρόμο του, όπως πχ, να του φάνε όλα τα λεφτά αυτοί που νόμιζε πως δούλευε, να είναι σούπερμόντελος κι εκεί που κάνει τα μπάνια του στον Αργοσαρωνικό να του σκάσει τσούχτρα στα μούτρα και να του την κάνει σα μπέικο, να γυρίσει σπίτι και να βρει τη γυναίκα του να τη γαμάνε 5, γιατί οι πρώτοι 8 είχαν ήδη χύσει, τότε τα χάνει.
'Εχασε τον έλεγχο σε πράγματα που νόμιζε για καιρό ότι τα είχε όπως γούσταρε. Είχε την αμαξάρα και φόρτωνε μέσα γκομενίδια και τώρα είχε τ' αρχίδια του. Είχε τη σπιταρόνα του και τώρα έμεινε με μισή χέστρα λόγω διαζυγίου. Δεν τον προσλαμβανουν ούτε για μπάτσο...
   Δυστυχώς, όταν ήταν παιδιά, κανένας πούστης γονιός δεν γείωνε ένα τέτοιο παιδί, μόνο καμάρωναν σαν μαλάκες που το μούλικό τους θα γαμάει και θα δέρνει όταν μεγαλώσει. Και τώρα είναι εδώ και γαμημένο και δαρμένο. 

   Και τι με νοιάζει εμένα, έτσι; Τι με κόφτει; Γιατί δεν γελάω κι εγώ με τα χάλια του μαλάκα, αντί να γράφω άρθρα;
Ο λόγος είναι απλός, αλλά είστε πολύ μαλάκες για να τον καταλάβετε και έχει να κάνει με τον τρόπο που αυτοί οι τύποι χειραγωγούν και άλλους νεότερους, θέλοντας να τους κάνουν σαν τα μούτρα τους.
Ο μέγιστος αυτός αποτύχας θα πιάσει τα παιδιά του και θα τα μάθει να συμπεριφέρονται ακριβώς όπως ο ίδιος πριν φάει το στριμωχτό στην κωλάρα. Και θα τα καθοδηγήσει να γίνουν εξίσου μπαστάρδια και καλύτερα....αλλά αρκετά με αυτόν.


Η δεύτερη κατηγορία -στην οποία ανήκω- είναι αυτή που τρώει τις μπάτσες με το φτυάρι, το οποίο είναι και το ίδιο ασημικό το οποίο χρησιμοποιεί για να φάει και το σκατό.

   Προσπαθεί να ελιχτεί εδώ, τσουπ μια πορδή στ' αρχίδια της μοίρας που τον γαμάει. Προσπαθεί να ελιχτεί εκεί και βρίσκεται με το καβλί στο στόμα. Βλέπει ένα πεντάευρω στο δρόμο και σκύβει να το πιάσει....μαντέψ'τε τίνος ο πούτσος βρέθηκε που.
Είναι μια κατάσταση που δεν σταματάει, αλλά έχει μικρά διαλείμματα επιτυχίας κι αυτό τον παροτρύνει να προχωράει ακάθεκτος, αν και συγκαμμένος.

   Όταν η μεγάλη αποτυχία τον χτυπά, τότε αρχίζει ο κατήφορος της καφρίλας: κατάθλα, μισανθρωπιά, μιζέρια, χεβυμέταλ, μπλόγκινγκ, αποτυχημένες στύσεις, σκορβούτο στα φρύδια, μερέντα και τελος θάνατος θα ορθοποδήσει πάλι και θα πάρει το δρόμο το γνωστό, για πιο επικές πούτσες και έητζ στα σκώθια.

   Από την άλλη, όταν η σούπερ γαμάτη επιτυχία του χτυπάει την πόρτα, είναι γιατί χρόνια καβλιού στην κωλάρα του, του έμαθαν που έχει κακοτοπιές και είναι ζήτημα καλού υπολογισμού.
Έχει μάθει να μην ουρλιάζει σαν χιμπατζή όταν κάτι του πάει καλά και αυτό είναι που του μαραζώνει την καρδιά.
Θέλει και δεν μπορεί να σκαρφαλώσει στην Πόρσε του, καταϊδρωμένος από ευτυχία, πετώντας διακοσάευρα στον αέρα και να φωνάξει "ΠΑΡΤΕ ΤΑ ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΕΙΧΑ ΠΑΘΕΙ ΑΥΧΕΝΙΚΟ ΑΠ' ΤΑ ΤΣΙΜΠΟΥΚΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΑΣ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΚΩΛΙ......" καταλάβατε που το πάω.
Αυτό λοιπόν που δεν μπορεί να διαχειριστεί είναι ο φόβος του μην το γρουσουζέψει και πάει κάτι στραβά.....



   Τέλος είναι ο αποτυχημένος με τη βούλα. Ο "Fail-or Moon, ο Fail-os Κρανιδιώτης, ο Προ-fail-τερόλ, ο Fail-οτερότερος, ο Loss-τρόμος, ο ά-loss για Χίο τράβηξε, ο loss κέτσαπ, ο Loss-Angeles και άλλα πολλά, ο γνωστός σε όλους μας "ξόγλας"..."ξόδλας"....ΞΟΦΛΑΣ.

  Από συνήθεια δεν τον πτοεί τίποτα, το 'χει ρίξει λίγο και στα ναρκωτικά, αλλά ούτε ο χάρος αλεξίου δεν τον παίρνει....κάποτε έκανε μπάντζυ χωρίς σκοινί και προσγειώθηκε στο κρεβάτι του.


   Δεν του 'χει μείνει τίποτα....και ξαφνικά....από το πουθενά.....κερδίζει ένα 'κατομύριο ευρά και πριν απ' αυτό φασώνεται με γνωστό σούπερ μόντελ που γουστάρει χτικιασμένα ρεμάλια και πριν απ' αυτό τον κυνηγούσαν οι μπάτσοι και καταλήγει νικητής στο μαραθώνιο Αθηνών και πριν απ' αυτό, από τυχαία φωτογραφία γίνεται meme στο ίντερνετ και πριν απ' αυτό βάζει καταλάθος φωτιά στο Μέγκα και καίγεται όλο το καστ του "είσαι το ταίρι μου", του "παρά πέντε" και η Μαρία Παπάδη ΚΑΙ ΑΝΑΚΥΡΗΣΣΕΤΑΙ ΜΕΓΑΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ!!!!!!


   Φαντάσου λοιπόν, αυτόν τον τύπο να του κάτσει το δεκατριάρι στο προπό της ζωής τι μεγάλο κοκομπλόκο παθαίνει!!!



   όσοι από σας τους τελεμέδες γράψετε σχόλιο, δώστε και τη δική σας εκδοχή στο πως μπορεί να τα κάνει όλα μπουρδέλο ένας τέτοιος τύπος