Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

ΚΙ ΟΜΩΣ ΓΥΡΙΖΕΙ




πολλές φορές βρίσκεσαι μόνος σ' ένα άδειο δωμάτιο και απλά δεν κάνεις τίποτα. Δεν απολαμβάνεις κάτι, ούτε κάτι σε ενοχλεί. Δεν είσαι σε καμία νιρβάνα, αλλά ούτε και η αδρεναλίνη σου δεν έχει καμιά όρεξη να παίξει σαν μπαλίτσα του φλίππερ μέσα στο καρδιαγγειακό σου σύστημα.

γουέλ....ας περιγράψω λίγο το χώρο που βρίσκομαι, τον οποίο εγγυημένα, θα βρείτε το ίδιο βαρετό και αδιάφορο όπως εγώ




....και έτσι τελειώνει η περιγραφή αυτού του χώρου....




δεν είμαι κανένας συγγραφέας και σίγουρα η ανάγνωση αυτού εδώ του άρθρου και γενικότερα αυτού του μπλογκ, δεν πρόκειται ν' αλλάξει τη ζωή κανενός.....προς μεγάλη μου λύπη φυσικά, αφού διακαής μου πόθος είναι να γίνω ένα ίνδαλμα γραφής, ένας μέντορας σκέψης!!!

Αλλά ας αφήσω λίγο το λογικό συνειρμό να κατευθύνει τα δάχτυλά μου σε κάποιο αποτέλεσμα:



Τι είναι αυτό που οδηγεί όλους εμάς να γράφουμε σε μπλογκς; Και ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ δεν μιλάω μόνο για τους μπλόγγερς, αλλά και για τους αναγνώστες. Φτιάχνεις μια περσόνα, ξεκινώντας από μια φωτογραφία που θα απεικονίζεται σε κάθε δήλωσή σου, σε κάθε σχόλιο που θα γράψεις και σε κάθε άρθρο.
   Θες πάντα κάτι υπεργαμάτο, που από τη μία θα αντικατοπτρίζει το "υπερεγώ σου", το ποιος θα ήθελες δηλαδή να ήσουν και από την άλλη, να μπορείς με μια φωτογραφία να προκαταβάλλεις τον άλλον για το τι θα διαβάσει στο σχόλιό σου ή άρθρο σου, διατυπώνοντας άμεσα το "εγώ" σου και την προσωπικότητά σου. 

Κάποιοι από μας έχουν αλλάξει κάμποσες φορές αυτή τη μικρή φωτογραφιούλα, για διάφορους λόγους, αλλά ο στόχος μας παραμένει ο ίδιος.



    Μετά επιλέγεις ένα όνομα-παρατσούκλι (αν και σε μερικές περιπτώσεις, ρισκάρεις και βάζεις το κανονικό σου), με την ίδια ακριβώς λογική.


    Κατευθείαν, ο συνδυασμός εικόνας-ονόματος έχει γεννήσει το προφίλ σου, το οποίο χρησιμοποιείς και σαν σημείο αναφοράς για να προστατέψεις την ανωνυμία σου.....χέυ....ζούμε και σε καιρούς που η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ή Κυβερνόμπατσοι, δεν θέλουν και πολύ να σε τσακώσουν για ένα "καταλάθος" πάτημα ενός κουμπιού και επίσης το τελευταίο που χρειάζεσαι είναι haters και τρολλς στον τοίχο του φβ σου να αναρτούν διάφορα.


    Σιγά-σιγά, διαβάζοντας και γράφοντας, "χτίζεις" την εικονική σου προσωπικότητα.....που τις περισσότερες φορές δεν ανταποκρίνεται στο πως πραγματικά φέρεσαι, γι' αυτό και οι συνδαιτυμόνες των μπλογκς θα έπρεπε να ονομάζονται και "κότες λυράτες" και "σκύλοι που μόνο γαυγίζουν".


    Χωστήρ κι απόστολος, δεν το κατακρίνω για κανένα λόγο, διότι όλοι είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας και όλοι έχουμε το δικαίωμα να είμαστε σουπερ-ήρωες σε κάποια έκφανση των ζωών μας. Όπως για παράδειγμα, κάποιος ο οποίος είναι εντελώς άχρηστος στη ζωή του, η γυναίκα του τον έχει πεταμένο, το παιδιά του τον λένε "ο φίλος του κανονικού μου μπαμπά" και η μεγαλύτερη γνώση που έχει, είναι να κερδίζει τους πάντες στο σκάκι.....εκεί τώρα θέλω να επικεντρωθώ για λίγο. Μας έχουν όλους του πεταματού σε κάποια κομμάτια της κανονικής μας ζωής, αλλά όταν γράφουμε γινόμαστε κάποιοι άλλοι. Μας δίνουν σημασία.....μαλάκα μου....μας γράφουν και απάντηση στα σχόλιά μας!!!


     Γιατί κάπου καλά κρυμμένα στο κεφάλι μας, κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης, κάποιες συνάψεις αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και μας κάνουν να κρίνουμε τα γραφόμενα. Με την κρίση έρχεται και η απόκριση, δηλαδή η απάντηση στον γράφοντα.



    Μέσα στο χαζό και σχεδόν ολόξερό μου κεφάλι πιστεύω ότι ΠΟΤΕ δεν θα μπορούσα να είμαι ένα επιτυχημένος κανονικός συγγραφέας. Για την ακρίβεια, έτσι και τολμούσα να γράψω ένα κανονικό βιβλίο, τα δέντρα που κόβονται για αυτό το σκοπό θα κατεβαίνανε σε απεργία φορώντας και ατσάλινες πανοπλίες για να το έχουν σιγουράκι ότι δεν θα εκδοθώ ποτέ....!!!



    Αλλά όμως σε κατιτίς είμαι κι εγώ, αλλά και πολλοί άλλοι που συμμερίζονται αυτά που γράφω και νιώθουν το ίδιο, καλός ή έστω ανεκτός: Στη δημιουργία μικρών κειμένων, που πολλές φορές έχουν κάποια συνοχή μεταξύ τους, ώστε να κάνουμε τον κόσμο να περνάει λίγο καλά για λίγα λεπτάκια. Παρομοίως και σαν σχολιαστής, παρόλο που σε καμία περίπτωση δεν θα έπαιρνε καμία "σοβαρή" εφημερίδα τις γνώμες μου για να τις συμπεριλάβει σε κάποια στήλη της, εν τούτοις, όταν γράφω ένα σχόλιο σε κάποιο μπλογκ περιμένω σαν μαλακισμένο να μου απαντήσει ο συγγραφέας ή/και κάποιος από τους υπόλοιπους.


   Είναι τόσο γαμάτο!!!
Φαντάζομαι (και μιλάμε τώρα για καλπασμό φαντασίας), να γραφόταν ΤΩΡΑ  για πρώτη φορά η αγία γραφή και ΜΑΛΙΣΤΑ σαν άρθρο στο μπλογκ του θεού (αν υπήρχε κάτι τέτοιο), θα ξεκινούσε ο Πρώτος Παγκόσμιος Διαδικτυακός Πόλεμος, με τα τρολλς, haters, followers, αναρτησάκηδες σε φβ και λοιπούς να τα κάνουν όλα μπουρδέλο!!!

   Η διαδραστικότητα σε μία τέτοια ανάρτηση θα είχε σαν αποτέλεσμα.......900 τετράκις εκατομμύρια σχόλια, επισκεψιμότητα στο ταβάνι και το θέμα θα έληγε σε 3 μέρες, γιατί τόσο διαρκεί ένα σχετικό μπάχαλο μετά από επικά άρθρα παντός τύπου....κοινώς....μια τρύπα στο νερό που όμως ανέβασε την υπερηφάνεια του θεού ότι έκανε μια γαμηστερή ανάρτηση και ότι είναι ο φακιν' νούμερο ένα μπλόγκερ και θα μας το κολλάει κάθε φορά στη μάπα όταν το όνομά του θα βγαίνει πάντα πρώτο στις αναζητήσεις του γκουγκλ....αλλά πέρ' απ' αυτό, ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ!!



   Όμως μια γαμηστερή ανάρτηση είναι τίποτα χωρίς εξίσου γαμηστερά -αν όχι γαμηστερότερα- σχόλια από τους αναγνώστες.
   Θα 'βλεπεξερωγω ο θεός το avatar μου στα σχόλια και θα έλεγε από μέσα του:
 "ωχ ήρθε πάλι ο μαλάκας να μας πει ότι την έχει μεγάλη κι αν δεν με είχε στη λίστα ανάγνωσης του, θα του είχα διαγράψει το σχόλιο πριν καν το διαβάσω"



     Και με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται στο διαδίκτυο διάφορες "κοινωνίες" και "παρέες", όπως και στην κανονική ζωή. 
   Ο ένας ανταλλάσσει με τον άλλο απόψεις σε μορφή, ας το πούμε, χρονολογικά ιεραρχημένου διαλόγου (διότι αν ήταν ζωντανός διάλογος θα κατέληγε σε μπάχαλο, μια και όλοι θέλουμε να εκφράζουμε άποψη την ώρα που μιλάει ο άλλος, καθώς και την υπέρτατη παπαριά -που κάνω κι εγώ κάποιες φορές-, να προσποιούμαστε ότι ακούμε τον άλλο, ενώ στην πραγματικότητα σκεφτόμαστε τι να πούμε ώστε να φανεί πιο γαμηστερό από τη γνώμη του) και με αυτόν τον τρόπο διασκεδάζουμε και μαθαίνουμε.

 Παράλληλα αναπτύσσουμε και ένα είδος "σεβασμού" προς τους γράφοντες που παίρνουν μέρος στον διάλογο κι έτσι ΓΥΡΙΖΕΙ και κυλάει το όλο πράμα....!



    Δεν λείπουν φυσικά και αυτοί που έχουν τέτοια ευφράδεια λόγου, καθώς και σοβαρά επιχειρήματα, οι οποίοι ξεχωρίζουν και αποτελούν σημεία αναφοράς ανάμεσα σ' αυτές τις κοινότητες. Είναι σαν να λέμε οι "διαμορφωτές άποψης", και αποτελούν φάρο γνώσης και ενίοτε αντιγραφής, αλλά και οι "καλοί μαθητές", οι οποίοι παίρνουν στοιχεία από τους πρώτους και τα εξελίσσουν σε τέτοιο καλό σημείο που φτάνουν τους δασκάλους τους.....


   Δυστυχώς όμως η κοινωνία των μπλογκς, όσο μεγάλη κι αν είναι, δεν είναι αρκετά μεγάλη ώστε να επηρεάσει τον τρόπο γραφής αυτών που γράφουν καλά βιβλία, πόσο μάλλον να επηρεάσει την παγκόσμια τέχνη. Δεν είναι αρκετά δυνατή (όχι ακόμα τουλάχιστον) ώστε να επηρεάσει την κοινή γνώμη, παρόλο που υπάρχουν πολλοί μπλογκερς/σχολιαστές, οι οποίοι με μικρά αποφθέγματα θα μπορούσαν να είχαν συμβάλει στην παγκόσμια φιλοσοφία.....



......ευτυχώς!!!!


διότι όσο ευρείες κι αν είναι αυτές οι "παρέες", το κοινό μας στοιχείο και ζητούμενο είναι να περνάμε όμορφα και να έχουν πλάκα!!!
   Ναι ρε μαλάκα, να έχουν πλάκα!!!
Να είναι σαν το αγνό παλιό ροκεντρόλ, πριν πλακώσουν οι δισκογραφικές απάνω του και το κάνουν σα μούτρα χρυσαυγήτη. Να γουστάρουμε και να συμπονάμε, να καυγαδίζουμε και να...."αγαπάμε" ανθρώπους που μπορεί να είναι εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά, αλλά το πνεύμα τους ταξίδεψε μέσω της τεχνολογία και έφτασε μέχρι τον φλοιό του εγκεφάλου μας δίνοντάς μας ερέθισμα να έχουμε και μία πιο....."άααααλλη" ζωή και πραγματικότητα.....κάπου που να μπορούμε να πετάμε και να έχουμε κάποιον να μας λέει "το γάλα της μάνας σου ήταν ξινισμένο, γι' αυτό βγήκες τέτοιος μαλάκας"!!!!  











48 σχόλια:

  1. Mind fuck!
    Πρέπει να κόψω τα ξύδια νωρίς το απόγευμα!
    Διέκρινα πικρία ή μου φάνηκε;

    Το βασικότερο είναι να περνάς καλά όταν μπαίνεις να διαβάσεις ένα blogg αλλιώς γιατί να διαβάσεις κάτι που θα σε χαλάσει. Ευτυχώς υπάρχουν πολλά άτομα που κάνουν γαμάτες αναρτήσεις για να μπορούν να φτιάξουν τη στιγμή κάποιου!

    Ωραίο θα ήταν να μπορούν όλοι όσοι γράφουν γαμηστερά άρθρα σε blogg να έχουν το απαιτούμενο ταλέντο για να γράψουν γαμάτα βιβλία και ο κόσμος μας να γίνει ένα κλικ καλύτερος!

    Υ.Γ. Τι σχόλιο έκανα γαμώ τα κρασιά μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. όχι απαραίτητα πικρία ρε, απλά προσωπικές σκέψεις σε ρεαλιστικέςκαικαλά βάσεις....προσωπικά μιλώντας, θα έλεγα ότι έκανες ένα γαμάτο σχόλιο, αλλά δες αν μπορείς να τα καταφέρεις το ίδιο καλά χωρίς να είσαι ζάντα!

      Διαγραφή
  2. Έχεις εντρυφήσει στο θέμα,βλέπω...

    Να σου πω,ίσως είναι καλύτερα που οι bloggers δεν εκδίδουν βιβλία.Δεν ξέρω,ίσως κάνω λάθος,αλλά είναι άλλη φάση η συγγραφή βιβλίων και πολλοί πέφτουν στην παγίδα της φιλαργυρίας.Ενώ το blogging δε σου αποφέρει κανένα υλικό κέρδος,το κάνεις καθαρά και μόνον επειδή γουστάρεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. συμφωνώ απολύτως, αν και τα χεντ-κουώρτες του μπλογκερ σου δίνουν τη δυνατότητα να γίνεις εμποράκος, αναρτώντας εκεί διαφημίσεις και παίρνοντας χρήματα κάνοντας κλικ απάνω τους.

      Να προσθέσω όμως ότι γράφεις (σχόλια και άρθρα) για να υπάρξεις και να ανήκεις....αντίστοιχο του "ντουμ σπίρο, σπέρω".

      Διαγραφή
    2. Το δεύτερο σκέλος δεν το 'χα σκεφτεί,πλάκα-πλάκα...
      Συνδέεται μ' αυτό που ανέφερες για τη διαδικτυακή κοινωνία.Είναι κι ανθρώπινο χαρακτηριστικό,επίσης: οι περισσότεροι θέλουν να είναι μέρος ενός συνόλου,μικρού ή μεγάλου,να ενταχθούν...Δε γίνεται να ζεις μοναχός σου,μακριά απ' όλους κι από όλα!

      Διαγραφή
    3. Ούτε τα βιβλία φέρνουν κέρδη.
      Ελάχιστοι (διεθνώς) αποκτούν χρήματα από το γράψιμο κι όποτε συνέβη ήταν μέσω Κινηματογράφου.
      Στην Ελλάδα που βγαίνουν το χρόνο περισσότερα 'λογοτεχνικά' (Ποίηση-Μυθιστόρημα) απ' ό,τι στις ΗΠΑ (fact!) οι μισό εκατομμύριο 'Αναγνώστες Βιβλίων' θεωρούνται αναγώστες επειδή διαβάζουν 4 (ναι, 4) βιβλία ετησίως..

      Πλούτη αμύθητα για μας τους συγγραφείς δηλαδή.

      Διαγραφή
    4. αν είναι δυνατόν!!!!

      μιλάμε για στατιστικά που ακόμα και οι μεσαιωνικοί θα μας κορόιδευαν!!

      Διαγραφή
    5. Δάφνη,αυτή την λεπτομέρεια δεν τη γνώριζα και καλά κάνεις και την αναφέρεις,μιας που είσαι ειδήμων.

      Δεν πιστεύω πως είναι κανόνας τ' ότι επειδή θα εκδόσεις ένα βιβλίο,από φτωχομπινές θα γίνεις μεγιστάνας!Εστιάζω στο γεγονός ότι πολλοί ίσως θεωρήσουν τη συγγραφή μέσο να πλουτίσουν,σε αντίθεση με το blogging.Για 'μένα εξάλλου,η αξία των βιβλίων και του να γράφει κανείς γενικότερα είναι ανώτερη των χρημάτων.

      Αυτάααα! :)

      Διαγραφή
  3. Συνεχίζεις να με εκπλήσεις ευχάριστα τελευταία!
    Το βιβλίο μου είναι η αλήθεια κανένας σοβαρός εκδότης δεν θα γύριζε καν στην σελίδα Νο2 (μην σου πω από το εξώφυλλο θα καταλάβαινε πολλά)...
    Στην αρχή θυμάμαι γούσταρα απλά να μπαίνει κόσμος άσχετος και να διαβάζει αυτά που γράφω, πλέον πιο πολύ με ενδιαφέρει να απαντάω στα σχόλια συγκεκριμένων e-φίλων μου και να κάνουμε παρεϊστικο χαβαλέ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μην ξεχνάμε και το τσατ έτσι;!;!

      παρεμπιπτόντως, τώρα που λέμε για το τσατ σου, δυσκολεύομαι πολύ να μπω να τα πούμε, από τη μια γιατί το λαπτοπ μου καίει μαζούτ κι από την άλλη έχεις φορτώσει το μπλογκ σου και είναι ψιλοαδύνατο να μπω στο τσατ χωρίς να περάσει χαλαρά ένα μισάωρο μέχρι να φορτωθει

      Διαγραφή
    2. Το βιβλίο σου Partali πως μπορεί να το διαβάσει κάποιος?

      Διαγραφή
    3. @ΧΩΣΤΗΡΑΣ: Όντως πρέπει να το ξεφορτώσω λίγο το τσίρκο, αλλά και εσύ που κατάντησες μέγας Χωστηρ με μπακατέλα υπολογιστή;

      @Georgina: Όχι δεν έχω γράψει βιβλίο (αν και θα μπορούσα), υποθετικά μιλούσα με βάση αυτό που είπε ο Χηστηρας. Πιο πιθανό να με θαυμάσεις στην 7η τέχνη...

      Διαγραφή
  4. Είχες έναν κυνισμό στο άρθρο σου σαν να απομυθοποιείς το θαύμα του να γνωρίζεις άτομα με αυτή τη διαδικασία. Είναι κάτι απαράμιλλα όμορφο να γνωρίζεις ότι η πανάγια ρητορεία σου εκπέμπεται στα πέρατα του κόσμου (για τη δική μου ρητορεία μιλάω, μη χαίρεσαι!). Αν αυτός δεν είναι ο στόχος του ανθρώπου, τότε ποιος είναι;

    Υ.Γ: Μετά από αυτόν τον λόγο ένα έχω να πω: Women of Europe ONE AT A TIME, PLEASE!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το Υ.Γ πήγαινε και αυτό για μένα ΜΗ ΧΑΙΡΕΣΑΙ!!!

      Διαγραφή
    2. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑ (αυτό ήταν ένα πραγματικό γέλιο που ακούστηκε και όχι ένας απλός συνδυασμός πλήκτρων)!!!!

      παρόδω εν παρίστω, το τελευταίο σου άρθρο είναι βαρύ για τη δική μου υποδομή. Το κατάλαβα, αλλά επειδή δεν έχω σοβαρή και κυρίως ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ άποψη να εκφέρω, εμπιστεύομαι τη γραφή σου. Έκαστος στο είδος του κι ο Κρεμμύδης (αυτός είσ' εσύ για να χαίρεσαι) στους καφέδες του!!

      Υ.Γ.: αν το "ταβάνι" σου είναι τόσο χαμηλό και σκέφτεσαι μόνο Ευρώπη, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου, όπερ μεθερμηνευόμενον: ΨΟΦΑ

      Διαγραφή
    3. Η Ευρώπη είναι η αρχή. Δεν είναι το ταβάνι. Θα το δεις σε ορίζοντα 10 ετών ότι το στρατηγικό μου σχέδιο χαρακτηρίζεται από βιωσιμότητα, υπευθυνότητα και σθένος. Η λαϊκιστική σας αντιπολίτευση, κύριε, δε θα αποδώσει καρπούς!

      Ναι, διαθέτω μία ευφράδεια που σαγηνεύει τους πάντες ανεξαρτήτως φύλου, το ξέρω. ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΩ, ΚΥΡΙΟΙ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ. ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ = ΠΟΙΟΤΗΣ.

      Διαγραφή
    4. α εντάξει....ε άμα έχεις και σχέδιο, ωραία, αλλά μισό λεπτό να πιάσω τ' αρχίδια μου γιατί μ' έπιασε μια ψωλοκράμπα διαβάζοντας αυτό το τελευταίο μεγαλειώδες σου σχόλιο!

      Διαγραφή
    5. Είμαι αφοπλιστικός στο λόγο μου... σαν να λέμε "Hands up, dicks down"...

      ΝΑΙ, ΡΕ... ΤΡΟΛΛΑΡΩ LIKE THERE'S NO TOMORROW...

      Διαγραφή
  5. Εξαιρετικό.
    Αρχαία ερωτήματα και είτε για blogs είτε για βιβλία τα κίνητρα είναι ίδια. Προσπαθούμε να ανασκευάσουμε τον κόσμο με τη φαντασία μας συμπεριλαμβάνοντας όσο περισσότερους μπορούμε. Μικροί θεοί γινόμαστε (-as you know)..

    Πιστεύω ήδη επιδρά το blogging στο παγκόσμιο γράψιμο,
    όπως τα emails ξαναέφεραν στη ζωή μας την αλληλογραφία (προ skype).

    Κοινοποιώ (τέτοια άρθρα θέλουμε όταν σου ζητάμε).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν το είχα σκεφτεί αυτό με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο!!!
      Γινόμαστε μικροί θεοί και μικροί ήρωες...ενίοτε και μικροί ΑΝΤΙΗΡΩΕΣ!!!

      Διαγραφή
  6. xwsthrako nomizw to nobel blogging prepei na paei se sena.kai kouklos kai gentleman kai syggrafefs.kai,kai,kai.evge sthn prwth kyriagia thn epilogh.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πού είσ' εσύ μικρή μου λατρεία;!;!;!
      σ' ευχαριστώ για όσα μου λες!!!

      Διαγραφή
    2. parakalw mesie,kai na mh lew ta ldia,eisai uber alles.kalhnyxta.

      Διαγραφή
  7. Το θέμα που πραγματεύεσαι σήμερα Μανωλιό εμένα μου έχει φάει πολλά εγκεφαλικά κύτταρα και τώρα που μεγαλώνω και καταλαβαίνω σιγά σιγά να φθίνουν οι δυνάμεις μου νοητικές και σωματικές τα κλαίω. Στη ζωή αν είσαι παρατηρητικός μορφώνεσαι εύκολα. Αλλά φλερτάρεις επικίνδυνα με την παράνοια. Η ροκιά είναι μια διέξοδος. Αλλά πάντα ξυπνάς με κεφάλι την επομένη και όλη η μέρα δεν μπορεί να κυλήσει με ροκιά. Ούτε όλη η ζωή. Γίνεσαι φαιδρός και γραφικός κάποια στιγμή. Προσωπικά μπλογκάρω και ξεμπλοκάρω όπως λέω. Μόνο καλό μου έκανε το μπλογκ σε πραγματικό χρόνο. Εννοώ στην ιδιωτική μου ζωή και με τους ανθρώπους γύρω μου. Είναι σαν ξαφνικά όλο αυτό το υπερβολικό άτομο που υπήρξα ανέκαθεν να απέκτησε λόγο ύπαρξης και συνοχή. Πάντα καλλιτεχνιζα ανεπαρκώς. Αυτή όμως η τελευταία μου έκφραση μέσα από το μπλογκινγκ είναι η πλεον αντιπροσωπευτική μέχρι να μου τελειώσει κι αυτό. Η Georgina είναι αυτή που έδωσε στη Γιωργίτσα την ευκαιρία να συστηθεί, να εξηγηθεί, να ανοίξει τα χαρτιά της, τη ζωή της, τη σκέψη της στους ανθρώπους που αγαπά, να εκφραστεί. Με κέφι, με συγκίνηση, με τρέλα, με διανοητικά παιχνιδάκια και αλληγορίες, και με βασικό στόχο έντιμη, αγαθή και ζαβολιάρικη διάθεση του μικρού παιδιού. Έτσι πολλοί κατάλαβαν την παράφορη και νευρωτική και καλλιτεχνίζουσα (οχι καλλιτεχνική ε? έχει διαφορά) φύση μου, την συμπάθησαν και την εμπιστεύτηκαν και με άλλους έβαλα όρια που ποτέ άλλοτε δεν μπόρεσα να βάλω όσο κι αν προσπαθούσα. Οι αναγνώστες που κέρδισε το μπλογκ με τον καιρό και δίχως σημαντικη προσπάθεια από την πλευρά μου, έμειναν μάλλον επειδή οι άνθρωποι γενικά δεν μπορούν να εμπιστευτούν εύκολα και να ανοιχτούν και να σπάσουν τα στερεότυπά τους και χρειάζονται εμάς τους πιο συνειδητοποιημένους νευρωτικούς για να τους δώσουμε λόγια να εκφραστούν. Οπως και στην παραγματική ζωή άλλωστε. Πάντα οι αουτσάϊντερς προσδιορίζουν τα όρια της κανονικότητας. Εμένα πάντα μου άρεσαν οι αουτσαϊντερς. Ποτέ δεν ήθελα ούτε να μοιάζω με τους πολλούς, αλλά ούτε μπορούσα να διαφέρω τέρμα. Αλλά αγαπούσα και αγαπώ όλους τους αουτσαίντερς για την αυθεντικότητά τους και την πρωτοτυπη σκέψη τους. Μάλιστα σιγά σιγά γίνομαι μια συνειδητοποιημένη αουτεσάϊντερ και αυτό μου αρέσει πολύ περισσότερο.
    Κορυφαία η σύλληψή σου για το μπλογκερ θεό! Να τέτοια γράφεις και σε βλέπω και σε βάζω στο δωμάτιο των ξεχωριστών αουτσάϊντερς που με εμπνέουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. να τώρα!!!!

      κάτι τέτοια σχόλια είναι που δίνουν νόημα στις αναρτήσεις!!!
      κρατάω ειδικά αυτά που αναφέρεις ότι ένα άρθρο ή ένας αρθρογράφος, δίνει νόημα και φωνή σ' αυτούς που δεν έχουν τρόπο να εκφράσουν αυτό που νιώθουν μέσα τους!!

      Διαγραφή
  8. Κοίτα, γράψε εσύ ένα βιβλίο και θα δεις ότι θα υπάρχουν πολλοί που θα το πάρουν.
    Και ξέρεις γιατί; Γιατί έχουν γραφτεί ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΜΑΛΑΚΙΕΣ από πάρα πολλούς που δεν είναι άξια ούτε για προσάναμμα στο τζάκι.
    Οπότε ότι και να γράψεις, είτε καλό είτε μαλακία σε κάποιους θα αρέσει (ειδικά αν είναι μαλακία πιστεύω θα αρέσει σε περισσότερους)

    Για τα μπλογκς δεν έχω να πω τίποτα, σωστά τα λες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. που είσαι ρε προεδράρα!!!

      βασικά, αν μαζέψω τα κονέ με τα παιδιά εδώ μέσα στο μπλογκ ίσως καταφέρω να εκδώσω κάτι, αν γράψω κάτι σε μορφή βιβλίου.....το θέμα όμως ρε συ, είναι να υπάρχει κι ένα θέμα και να εργαστώ μαζί με μια ομάδα και όχι μόνος μου, γιατί θα πάει άπατο. Και βασικό: να υπάρχει και ένα θέμα.....τώρα που το λες όμως......!!

      Διαγραφή
  9. Εγώ παρόλο που είμαι καινούργια στη ''γειτονιά σας'',διαβάζω εδώ και χρόνια blogs.Έχω δει και καλά κείμενα και αστεια κείμενα και μαλακίες κείμενα...Αυτό που κάνω σε κάθε blog για να δω αν αξίζει τελικά,είναι να διαβάσω όλες τις αναρτήσεις,όπως έχω κάνει στους περισσότερους που έχω στη λίστα που διαβάζω...Έχω δεί άτομα που γράφουν και που τα ξέρω προσωπικά και έχω μείνει μαλάκας με τα κείμενά τους,γιατί στην προσωπική τους ζωή δεν είναι έτσι και ούτε πιστεύουν πολλά από αυτά που γράφουν.Είναι εκείνοι που γράφουν,για να δείξουν ότι είναι κάποιοι.Το χειρότερό μου δε,είναι οι blogger του στυλ γαμάω και δέρνω εδώ μέσα και ο σνομπισμός τους...Το παίζουν κάποιοι ενώ στην ουσία δεν είναι τίποτα,απλά τους αρέσει να τραβάνε τα φώτα πάνω τους...Δεν εννοώ αυτούς που τα χώνουν εδώ μέσα...ίσα ίσα.Κι εγώ χώνω...αλλά όχι να τα χώνεις εδώ και έξω να είσαι ένα άλλο άτομο...Προσωπικά το blog το έκανα με παρακίνηση κάποιων γνωστών που βλέπανε κάποιες αναρτήσεις μου σε άλλα μέσα και το είδα σαν μία ευκαιρία να έχω ένα χώρο να ξεσπάω,να λέω αυτά που νιώθω και πιστεύω αλλά χωρίς να χάνω τον εαυτό μου...Το θέμα είναι να γράφεις όπως ακριβώς σκέφτεσαι και όχι όπως θα ήθελες να βγάλεις τον εαυτό σου στους άλλους ή να δείξεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι,γιατί έτσι κάνουν κάποιοι.Με λίγα λόγια να είσαι ΕΣΥ και μέσα από αυτά που γράφεις να βγάζεις δικά σου στοιχεία...Δε με νοιάζει που δε θα γινόσουν συγγραφέας...με νοιάζει που όταν σε διαβάζω νιώθω ότι καθόμαστε σε μία παρέα και μιλάς και ακούω...Την καλησπέρα μου...καλή συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. συμπατριώτισσα, απλά ελπίζω την επόμενη φορά (σε λίγο καιρό, πότε ακριβώς δεν ξέρω), θα βρεθούμε με όλο την παρέα του μπλόγκερ, να είσαι κι εσύ εκεί!!!

      Διαγραφή
  10. Μακάρι!Θα χαρώ πολύ..Φιλάρες και καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χωστήρας ρε μουνιά...όταν δεν τον πιάνει η αυταρέσκεια και το "γαμάω τη μαμά σου τα βράδια", σου ξεκωλιάζει την ψυχή. Ασταδγιάλα, παλιομαλάκα, με έκανες και συγκινήθηκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τελικά εσείς οι τοξότες είστε πολύ ευσυγκίνητα πλάσματα!!

      σταδιάλα παραλίγο να κοκκινίσω από τα λόγια σου!!

      Διαγραφή
    2. Δεν είμαι Τοξότης. Θα ήμουν Λέων, αν είχα μονοψήφιο IQ και πίστευα στα ζώδια.

      Διαγραφή
    3. kai seis oi parthenoi glykoulides eiste

      Διαγραφή
    4. ποιός είναι παρθένος στο ζώδιο;!;!;!;!

      ΨΟΦΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥΣ....ειδικά στις γυναίκες παρθένους.....οι Χίτλερ με μουνί

      Διαγραφή
    5. κοίτα ρε και το χα σίγουρο...
      Λίγα τα λόγια σου για τους άντρες παρθένους ( για τις γυναίκες συμφωνώ)
      Χαίρω πολύ! πρώτη φορα στο μπλογκ ελπίζω να μη σε τρόμαξα

      Διαγραφή
    6. ο αδερφός μου είναι τοξότης, αλλά είναι ένα καλόκαρδο αρχίδι!!

      κι εγώ χαίρω πολύ ρε Τοξότρια κι ας μπήκες στο μπλογκ σα ντο νίτζα

      Διαγραφή
  12. Η "φάση" είναι πως ορισμένες φορές η "περσόνα" δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η απόσταση είναι μόναχα το "nickname" (το οποίο σε αυτές τις περιπτώσεις λειτουργεί ως ένα στοιχείο που σε κάνει να πεις ή να μοιραστείς πράγματα τα οποία συνήθως λέγονται σε hush-hush τόνους όξω). Και κατ' εμέ είναι μια "φάση" που μου αρέσει να την συναντώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μπορώ να πω με σιγουριά ότι είσαι ένας από μερικούς εκλεκτούς που το προσωνύμιο ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα...καμιά φορά περδεύομαι αν ο Σ. είναι ο Φίδης, ή ο Φίδης ο Σ., αν με πιάνεις!

      Διαγραφή
  13. Uri;
    Εσύ είσαι;
    (άν δεν το κατάλαβε το χοντροκέφαλό σου, αυτό ήταν κοπλιμέντο...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχεχεχεχεχεχεχεχεε!!!!!!!

      δεν είχα καμιά πρόθεση να μοιάσω στο Γιούρη, αλλά αντιλαμβάνομαι τη φύση του σχολίου σου!!!

      υ.γ.: ο Γιούρης γαμεί!

      Διαγραφή
    2. Και δέρνει, κι ας κλαίγεται ότι έχει ξεμείνει από έμπνευση.

      Να γράφεις ρε, να αποσυμπιέζεσαι, γιατί σ' έχω πάρει από φόβο εσένα!

      Διαγραφή
  14. Αγαπητέ κύριε Χωστήρα, διακρίνω μια πικρία που εκφράζεται σε περιγραφή της διαδικασίας του blogging. Μην ανησυχείς, κατά βάθος όλη η κοινωνία του blogger θέλει να αλλάξει τον κόσμο, αλλά το Tumblir (ξέρεις, το blogger των τεμπέλιδων) θέλει να μας φάει λάχανο. Υπομονή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το Tumblir δεν το ξέρω, αλλά έχεις δίκιο, ότι θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο ΜΟΝΟ με τα γραφόμενά μας, να το παίξουμε λίγο φιλοσοφία...δυστυχώς όμως πάνε οι εποχές που τα γραφόμενα μπορούσαν να αποτελέσουν πνευματικό υπόβαθρο αλλάγης....γι' αυτό το λόγο πρέπει να κάνω και βλογκ στο γιουτούμπ και να δει ο κόσμος τον μεσσία να του μιλάει!!

      Διαγραφή
    2. Σαν τον Φάε Ένα Μαλάκα; No way darling!

      Διαγραφή
    3. όχι αγαπούλα, δεν θα κάνω σαν τον Μικέιους, αλλά πολύ διαφορετικό και συν τοις άλλης η φωνή μου είναι πχιο αντρική, και όχι μετά από εγχείρηση αφαίρεσης αμυγδαλών!! (γειά σου Μικέ, γράψε κάνα άρθρο ρε μαλάκα!)

      Διαγραφή