ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ-A BEDTIME STORY

   Θυμαμαι οταν πηγαινα σχολειο οτι ολα τα παιδακια ειχαμε καλες σχεσεις μεταξυ μας

Καλα, μαλακιες λεω, ολοι δεν γουσταραμε κανεναν και μας ενωνε μονο η αγαπη για τους Μεηντεν και τα κρουασαν

Παλι μαλακιες λεω. Ολοι μισιομασταν σαν κανιβαλοι ακομα και τα μουνια μισουσαν.λιγο. Καναμε συνεχως καφριλες ο ενας στον αλλον και μαλιστα οποιος δεν εκανε μπουλινγκ σε αλλο παιδακι τοτε μαζευομασταν ολοι μαζι και τον δερναμε!!!! Ωωω θεε μου ποσο καλα περνουσαμε που τον δερναμε!!! Αυτος ο αλλος ηταν εγω.

   Θυμαμαι 5η δημοτικου ερχεται μια μερα χαλαρα ο κολλητος μου ο Μενελαος, αλλα πολυ χαααλαρα μιλαμε, λες και μολις ειχε βγει απο τη χεστρα που ειχε καταθεσει μόλτο γεμιση σοκολατα-χαααλαρα και μου πιανει την κουβεντα. Εγω εκεινη την ωρα εκανα κατι σημαντικο.πολυ.που για 5η δημοτικου το σημαντικο ηταν να δεσω τα κορδονια μου ή να σκουπισω τις μυξες στη μπλουζα να μη με λενε γλίτζη και βρωμιαρη. Και πως το κανει ο πουστης (Μενελαε ελπιζω να εγινες πλουσιος γιατι θα ηταν κριμα τοση πουστια να παει χαμενη γαμω τη Βισση) και ερχεται ο γαμεολης απο πισω και με πιανει πισθαγκωνα, αλλα οχι σφιχτα πολυ και αρχισε να με πηγαινει περπατητή κωλοφερατζα.καπου.
Οσο ηλιθιο κι αν ακουγεται, ακομα πιο ηλιθιο ηταν να βλεπεις δυο παιδακια μεσα στο καταμεσημερο να προχωρανε πουτσα-κωλο λες και πανε στα στουντιο του Salieri για δοκιμαστικο.
Εγω ως αθωος και απονηρευτος, παρολο το ξυλο που ετρωγα, δεν ψυλλιαστικα οτι ηταν κατι ανησυχητικο. Νομιζα οτι ηταν ακομα ενα παιχνιδι μουσικοχορευτικου θεματος γιατι περπατουσαμε ρυθμικα δεξια-αριστερα ποδι-ποδι λες και χορευαμε το βαλς της πουτσας. Δεν υπηρχε μουσικη, αλλα το φαντασμα του Μοτζαρτ που κατοικει στο μυαλο μου εγραφε παρτιτουρες σαν τρελος!!!
Και κουτσα-κουτσα με παει ο μουνοπανος στο αρχηγειο του εχθρου, δηλαδη εξω απο τα παγκακια που αραζαν οι προαιωνιοι εχθροι μας...τα 6άκια.Και με παραδιδει ο μπασταρδος γιος στον αρχηγο της φυλης των ζουλου που τυχαινε να ηταν ξαδερφος του.
Προδοτη μουνοπανε γιε της ιερας δουλης του Ξεκωλωθ.
Και με βαζουνε κατω τα μουνοπανα και μου γαμανε τα ραμματα να 'ναι καλα τα παιδια που δεν βαρουσαν κεφαλι γιατι δεν θελανε να μπλεξουν οι γονεις.

    Ε μ' αυτα και μ' αυτα την επομενη μερα ειχαμε παλι συρραξη ως αντιποινα που με δειρανε. Συνηθως ο "πολεμος με τα 6άκια (που την περασμενη χρονια ηταν πολεμος με τα 5άκια)" περιλαμβανε τακτικες συμβατικης μαχης, ξερετε τωρα, νερόμπομπες, γιούχα, ξωφαλτσα χαστουκια και "σαλαμακια" που τσουζανε, κατι για της μαμας τους το μουνι και γενικα υπηρχε μια πολιτισμενη προσεγγιση. Σπανια γινοταν κλιμακωση της εντασης.
Ομως σημερα ηταν διαφορετικα...σημερα επρεπε να παρθει εκδικηση για το ξυλο που εφαγα, ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΝΑ ΑΡΧΙΔΑΚΙ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΞΕ ΤΟΝ ΜΕΝΕΛΑΟ ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΤΣΟΓΛΑΝΟΙ;;;

Ενηγουεη.
Η αληθεια ηταν οτι βαλαμε το Μενελαο σε μιαν ακρη λες και ητανε ο χοντρος απο το "φονικο οπλο που ειχε διπλωματικη ασυλια" και μετα βγηκαμε εξω για να ξεκινησουμε τις προκλητικες ενεργειες που θα οδηγουσαν στη νικ...ΣΤΗ ΣΙΓΟΥΡΗ ΝΙΚΗ του στρατηγικου μας σχεδιασμου!!!
Υπουργε Εθνικης Αμυνης παρε τωρα χαρτι και μολυβι και σημειωνε γιατι μετα θα σε εξετασω!
   Χτυπαει το κουδουνι για Μεγαλο Διαλειμμα (40λεπτο) και περιμενουμε να φυγει ο δασκαλος να παει στο γραφειο με τους αλλους δασκαλους να καπνισουν και να μιλησουν για τη γιασεέ ή ο,τι στο διαολο λενε οι δασκαλοι. Μολις φευγει βγαινουμε ολοι εξω απο την ταξη...

Λοιπον, κατσε καπου εδω να στησω λιγο το θεατρο των επιχειρησεων για να εχετε εικονα. Πεντε μικρα σπιτακια στη σειρα κολλητα ηταν οι ταξεις απο Πρωτη εως Πεμπτη. Τελευταια η δικη μας. Εμεις καναμε κουμαντο στη γειτονια, αλλα δεν δερναμε καπως πολυ τις μικροτερες ταξεις. Μπροστα μας το πιο ακαταλληλο και πιο τσιμεντενιο γηπεδο βολεϋ που εχετε ποτέ δει σε σχολειο. Αριστερα μας δρομος και πιο αριστερα μας ενα ανυψωμενο χωραφι που στη μεση του ηταν καρφωμενη η ταξη με τα μουνοπανα. Απο εκει κατεβαινανε για να μας δειρουν και να μπουγελωσουν τις γκομενες.
Ξεκιναει...

    Βγαινουμε απο την ταξη και αρχιζουμε τις προκλητικες ενεργειες: τροχειοδεικτικες νερομπομπες και πετρες και κατι που λεγαμε για της μανας τους το μουνι αλλα δεν το θυμαμαι πολυ καλα. Μετα βγηκε ο Νικος ο στουμπος που ητανε κοντος σαν σκαμνι αλλα μια φορα που ειχαμε παει εκδρομη και μαζευτηκαμε για "να γαμησουμε το δεντρο", πεταξε οξω ο Νικος τον Πυθωνα, δηλαδη την πουτσα του που για παιδακι 5ης δημοτικου ηταν σαν Μπαλρογκ και μετα ολοι ντρεπομασταν για τα τσουτσουνακια μας και ο Νικος αναγκαστηκε να γαμησει μονος του ολες τις κουφαλες του δεντρου κι εμεις τον κοιταγαμε, αυτος ο Νικος λοιπον βγαινει εξω και τους πεταει εξω το Πυθωνα και τους τον κουνουσε δεξια-αριστερα και αυτοι μπλοκαρανε.πολυ.δεν ξερανε τι να κανουνε κι εμεις γελουσαμε.αααααχ θεε μου πως γελουσαμε και τους πετουσαμε πιο πολλες πετρες!!!
Μετα απο το πρωτο σαστισμα, τα 6ακια μην αντεχοντας τοση προσβολλα, αρχιζουν να κατεβαινουν ζιγκ-ζαγκ προς τα κατω για να μας δειρουν. Οι γκομενες της ταξης τους καθοταν στα παγκακια σταυροποδι και τρωγανε κρουασαν.
    Βλεποντας τους να κατεβαινουν προς τα κατω με μπροσταρη τον αρχηγο τους, μοιαζανε με Σπαρτιατες απο την ταινια. Μονο που ααααυτοι οι Σπαρτιατες κατεβαινανε χωρις σχεδιο, ενω εμεις τους περιμεναμε στημενοι στρατηγικα!!...ααααα, τωρα θυμηθηκα!! Τραγικη γι' αυτους ειρωνια, τον αρχηγο τους τον λεγανε Λεωνιδα, που ειναι μαλακια ενα παιδακι να το λενε Λεωνιδα γιατι ακουγεται χαζο και μετα πρεπει δυστυχως να μαθει πως να σαπιζει αλλα παιδακια στο ξυλο για να μην τον κοροϊδευουν που τον λενε Λεωνιδα. Φακεν στιουπιντ γονεις....
Κατεβαινουν λοιπον ζιγκ-ζαγκ μεχρι που μας τελειωσαν οι πετρες οποτε αρχισαν να κατεβαινουν ισια και απειλητικα.καπως.
    Μαζευμαστε λοιπον εμεις ολοι μαζι και φτιαχνουμε με τα παιδικα μας κορμακια ενα τειχος αμυνας μπροστα απο την πορτα της ταξης. Αυτοι γελουσαν και μας ελεγαν χεστες και τωρα θα φατε το ξυλο της αρκουδας και κατι για το μουνι της δικης μας μαμας αυτη τη φορα, αλλα δεν το θυμαμαι παρα πολυ καλα.
Παρατασσονται μπροστα μας καμια εικοσαρια μετρα και δυο-δυο, τρεις-τρεις τρεχανε στο μερος μας και μας ριχνανε μια φαπα γρηγορη οποιος την ετρωγε και τρεχανε γρηγορα πισω μην αρπαξουνε καμια. Παντα το κανανε αυτο για να μας ξεφτιλησουνε.
Συνεχιζαν λοιπον τις μικρες αεροπορικες επιθεσεις. Ριχνανε, τους ριχναμε. Και ετσι σιγα-σιγα ξεθαρρεψαν και αρχισαν να κατεβαινουν ολο και περισσοτεροι. Τα γυναικοπαιδα απο τις γυρω ταξεις καθονταν σταυροποδι στα παγκακια και μασουλουσανε κρουασαν ολο αγωνια.
Οσο αυτοι πλησιαζαν τοσο πιο πολυ εμεις σφιγγαμε τις γραμμες. Αμυνα μεχρις εσχατων. Νυν υπερ παντων η πατρις μουνοπανα!!!
Και ξαφνικα αποφασιζουν οι λυκοι να κανουνε ολοι μαζι ντου γιατι νομιζανε οτι ειχανε να κανουνε με ενα φοβισμενο κοπαδι μοσχαρια.

Ντουουουοουουυυυυυ!!!!

...και τοτε ξεκινησε ο ολεθρος!!!

Οι γραμμες μας ανοιγουν στα δυο και ξεπροβαλλουν ο Γιαννης με το Βαγγελη!!!
ΑΑΑΑΑΛΗΛΟΥΓΙΑΑΑΑΑΑ ΠΟΥΤΑΝΕΣ!!!
Ειχαμε επιτελους βγαλει τον πυρηνικο ολεθρο και ετοιμαζομασταν να ασελγησουμε πανω στα ανηλικα κωλιά τους!!

Ο Γιαννης και ο Βαγγελης ηταν ειδικοι τοσο στον βιοχημικο πολεμο, οσο και στις τεχνικες μαχης σωμα με σωμα. Αυτο το δυναμικο διδυμο ηταν οι πιο απλυτοι της ταξεις. ΛΕΧΡΑ, ΜΠΙΧΛΑ ΚΑΙ ΚΑΡΑΤΕ!
Οταν εκανες παρεα με το Γιαννη και το Βαγγελη κολλουσες ψειρες διαφορα ειδη, τυφο, γαγγραινα και εμπολα. Αλλα δεν ηταν μονο αυτο. Ο Γιαννης και ο Βαγγελης φτυνανε κιολας!!! Μια ροχαλα απο το στομα τους ισοδυναμουσε με εητζ, εμπολα, κιτρινο πυρετο και ολο το αλφαβηταρι της ηπατητιδας!!!
Αλλα ουτε αυτο ηταν αρκετο.
Χρονια ολοκληρα με 14 αδερφια ο καθενας ειχανε εξασκηθει στις κλωτσιες στ' αρχιδια!!! Με το που σηκωνανε κουντουπιε ηξερες οτι μεσα στα επομενα νανοσεκοντ θα εβρισκες ολοκληρο το αναπαραγωγικο σου συστημα λιωμενο μεσα στις αμυγδαλες. Και τις ριχνανε τις κλωτσιες μύτο καραβολιδα!! Δεν ειχε μα-μου, αμα την ετρωγες εφευγες σφαιρα για νοσοκομειο και ορμονοθεραπεια αλλαγης φυλου!

Και ανοιγουν οι γραμμες μας και βγαινουνε μπροστα τα καμαρια μας που τα κρυβαμε τοση ωρα μεχρι να ερθει η καταλληλη στιγμη, δηλαδη οταν θα μαζευοταν ολοι οι ζουλου μπροστα μας.

ΠΑ-ΝΙ-ΚΟΣ!!!

Σκονταφτανε τα μουνοπανα τρομαγμενοι τους και πεφτανε κατω, ουρλιαζανε και τρεχανε να σωθουνε, αλλα πουυυυ;;;;
Τα καμαρια μας αρχισανε να μοιραζουνε κλωτσομπουνια και χλεπα λες και ητανε σε πανευρωπαϊκο πρωταθλημα βρωμοξυλου. Καρφωτα κλωτσιδια και τα εκτάκια κανανε μουνι και ταυτοχρονα ριχνανε ροχαλες, δυο-δυο φευγανε οι ροχαλες!!! Μιλαμε ητανε τρελοοοο!!!
Τα μονοπανα παραειχαν ερθει κοντα και τωρα επεφταν στην παγιδα μας!
Οι πρωτοι 5-6 που ηταν και οι πιο επικινδυνοι σφαδαζανε στο τσιμεντο με ολικη ριξη παπαριου και τους υπολοιπους δεκα τους ειχαμε περικυκλωσει και τους γαμουσαμε τα ραμματα.
Ποοοοολυ ξυλο. Ειχε ερθει και η Κατερινα που στην ταξη μας ηταν η πιο απλυτη κοπελα που ειχε πιο πολλες ψειρες απ' ολους μας και η χλεπα της ανοιγε τρυπες σαν το Alien με τη Σιγκούρνη. Ειχε ερθει λοιπον και η Κατερινα και τους βαρουσε κι αυτη και μετα πηγε και κλωτσουσε τους αλλους πεσμενους και γελουσαμε ολοι μαζι αγαπημενοι.ααααχ θεε μου ποσο γελουσαμεεεε!!!!

Αυτη ηταν η ιστοριουλα μας για σημερα!!

Και μην ξεχασω.
Να αναφερω εδω εναν πολυ γνωστο, πρωην μπλογκερ, ο οποιος λεει οτι δεν διαβαζει αλλα μπλογκ γιατι συγχιζεται λεει, αλλα προχθες εγραψε καπου αυτο:

"και μπορει πλεον να μοιαζει με δημοτικο συμβουλο απο την παπαδιτσα λακωνιας αλλα ροκαρει οπως ροκαρε στα 20 του, ασχετακια, λεχριτες, φτωχοδιαβολοι, διαστημοβλαχοι, αγροτηνειτζερς, ΚΡΑΣΑΤΟΡΕΣ"

Και ενταξει, εγω εχω παραδεχτει οτι εχω παρει πολλα απο αυτον, αλλα ΤΙ ΣΤΟ ΜΠΟΥΤΣΟ;;;
Το "αγροτηνειτζερ" ειναι μια λεξη που την εφερα ΕΓΩ ΠΡΩΤΟΣ στα blog!! Ειναι μια λεξη που εφηυρε ο αδερφος μου κι εγω εγραψα τα καταλληλα κειμενα για να τη χρησιμοποιησω.
Να το επαναλαβω: ΕΓΩ ΠΡΩΤΟΣ ΤΗΝ ΕΓΡΑΨΑ.
Θα μπορουσε λοιπον πολυ ευκολα καποιος να πει οτι ο Master G διαβαζει Χωστηρα και τον αντεγραψε ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΠΟΥ....αλλα αυτο νομιζω δεν ισχυει

γιατι το δικο μου αγροτηνεητζερ βγαζει γελιο ενω αυτου οχι.