ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Δεν μπορω καν να μπω στη θεση σας.
Δεν εχω ζησει αυτο που ζησατε και τα δυο μου χερια δεν μπορουν να κανουν κατι να ανακουφισουν το πως ενιωσε ο καθενας σας ξεχωριστα. Τις ψυχες που χαθηκαν και τα σπιτια που καηκαν. Ακομα και αυτα τα λογια που γραφω τωρα ειναι ενα ματσο σκατα, ενα τιποτα, αντιστοιχα με αυτα που θα ελεγε η φαρα που μισω χειροτερα απ' ολους, τους πολιτικους.

Το μονο που μπορω να γραψω ειναι ενα χαζο κειμενακι, με λιγο χιουμορ, ελπιζοντας -αν και δυσκολα- οτι εστω για 5 λεπτακια, να ξεχασετε το τι περνατε. Αληθεια, δεν εχω αλλο τροπο...


...

Πριν κατι χρονια, καμια εικοσαετια και βαλε, ειχα μια γατα που την ελεγα Κιτσο, αλλα και την ελεγα ΚΑΙ Καραϊσκακη, λογω του οτι ειχε πυκνα μακρια μουστακια και επειδη οταν του γαβγιζαν οι σκυλοι στις αυλες, ο Καραϊσκακης ξαπλωνε πλαγιαστα, σηκωνε το αριστερο του ποδι και εγλυφε με αδιαφορη λαγνεια τα απαφτα του κι ας ηταν μολις 4 μηνων.
Εδειχνε χαρακτηρα και θαρρος.
Αυτος ηταν ο Καραϊσκακης που τον ελεγα και Κιτσο γιατι νιαουριζε χωρις φωνηεντα, καπως σαν "μνιε", κοφτο σαν βλαχος που παιζει κομπολογα στο καφενειο και περναει μπροστα του Λαρισσαια με κωλαρα και θελει να ειδοποιησει τους υπολοιπους να σταματησουν την πρεφα.

Λιγους μηνες αργοτερα, ειδα ενα αδεσποτο γατο να εχει βαλει κατω τον Κιτσο και να τον πηγαινει καβαλα, χοροπηδηχτο-στακατο και ο Κιτσος να ουρλιαζει επιτακτικα "ΜΝΙΕΕΕΕΕΕ!!!".

ΑΧΑ!!! Αυτο ηθελε να πει ο ποιητης!!!
Οτι ο Κιτσος δεν ειναι Κιτσος, αλλα...Κιτσα!
Τον ψαχουλευω λιγο να σιγουρευτω (δεν ειμαι κανας ζωοφιλοφιλος να καθομαι να πιανω ταπαφτα των τετραποδων, προς θεου), και αμεσως μολις ανακαλυψα την τραγικη απουσια τριχωτων μπαλων εγκατελειψα την ιδεα του μερακλη ηρωα του '21 και κατεφυγα σε αλλες πηγες για να λυσω το ονοματολογικο.

Και ενταξει, ο καθενας μπορει να βγαλει τα παιδια του, διποδα-τετραποδα δεν εχει σημασια, οπως θελει, αλλα εγω ειμαι μαλακας και θελω το ονομα να αντιστοιχει και στη χαρη.
Δεν θελω διπλα μου εναν "Τζακ" που θα του λεω να παει να πιασει το ξυλο κι αυτος θα καθεται να κλανει. Δεν θελω μια "Ιρμα" που θα δει τον αρουραιο και θα του κανει χαρουλες. Ουτε βεβαια ενα "Μπουμπη" που θα θες πανοπλια και φλογοβολο για να του πεταξεις σπαλομπριζολα ελεφαντα απ' τα δεκα μετρα.
Επισης, βασικο στην ονοματοδοσια ειναι το ιδιο το ονομα να μην προσβαλλει κανεναν.

*ονοματα οπως "Αραπης" δεν προκαλουν και τις καλυτερες εντυπωσεις ακομα κι αν στο σπιτι του φωναζεις "yo ma nigga wazzup", και επισης καλο ειναι να αποφευγουμε το ονομα "Λεωνιδας" αν προκειται για Γατα Περσιας*

Για μερες με προβληματιζε το θεμα.
Καθομουν και τον παρατηρουσα, ψαχνοντας να βρω εκεινο το ΕΝΑ χαρακτηριστικο που τον...την...ΤΗΝ καθοριζει σαν γατα και σαν προσωπικοτητα. Σε ενα παραλληλο συμπαν η γατα μου με ετρεχε στους κτηνιατρους και τα ληξιαρχεια, φανερα ενοχλημενη δειχνοντας το βιβλιαριο της νιουριζοντας μνιε μνιε μνιε και εκανε την μπροστινη της πατουσα σφιγμενη πανω-κατω δειχνοντας εμενα κι εγω ειμαι να ανοιξει η γη να με καταπιει η γη ειμαι απο τη ντροπη.

Την παρατηρουσα λοιπον

Ξεκινησα με ινδιανικα ονοματα, φανερα επηρρεασμενος απο το "Χορευοντας με τους λυκους".

"Ξυνοντας την κεφαλα"
"Γλυφοντας το ΜΝΙΕ"
"Τρωγοντας τον αμπακο"
"Ριχνοντας το τασακι"
"Γρατζουνωντας το μαλακα"

Μετα το εριξα στο χεβι-μεταλ γιατι ηταν ολομαυρη, αλλα αρνιομουν κατηγορηματικα να τη λεω "Μαυρη"

"Μνιεγκαντεθ"
"Αηρον Μνιεηντεν"
"Γατ Σαμπαθ"

Φτου σκατα, τιποτα λεμε. Και ξανα παλι τα ιδια.
Οχι αυτο...ισως να την ελεγα...ΜΩΡΗ ΜΑΛΑΚΑ ΜΟΥ 'ΣΠΑΣΕΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΑΣΑΚΙ;;; ΑΧΑ ΤΟ ΒΡΗΚΑ!!...οχι, μαλακια ειναι...ελα το 'χω...δεν κυνηγαει κατσαριδες ουτε ποντικια ολο κοιμαται, ξυνεται και πηδ....

Μια φορα που τρομαξε και παραλιγο να σηκωθει ορθια ηθελα να την βγαλω Σουζα ή Σουζη, αλλα τελικα δεν σηκωθηκε.

...Αποκαμωμενος, μερικες βδομαδες αργοτερα επεφτα για υπνο, οταν ενιωσα βηματα πανω στο κρεβατι μου. Ειπε ενα "μνιε" και κοιμηθηκε διπλα μου γουργουριζοντας.

...φυσικα την ονομασα Μνιε, τι να εκανα;

  

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-ΓΥΦΤΟΙ ΣΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ

Αγαπημενο μου ημερολογιο, τι τραβας κι εσυ ρε μαλακα μου καθε φορα που τον πινω ξερα...

Αναγνωστες και illumiγατοι, η μανα μου λειπει-η πρωην στ' αρχιδια της, μην τα ξαναλεμε.

Το παρον αρθρο ειναι μια καταθεση ψυχης, μια ωδη στις παρασιτικες καμπιες που ειναι οι απανταχου γυφτοι. 

Δεν αναφερομαι στους συμπαθεις Ρομα, διοτι θα ηταν μεγαλη γαϊδουρια να βαλω στο ιδιο καζανι μια φυλη που, παρολα τ' αρνητικα της (τα οποια εχουν να κανουν με την περιθωριοποιηση που τοσο απλοχερα τους "προσφερουμε" ως Κοινωνια), ειναι κιμπαρηδες ανθρωποι, ανοιχτοχερηδες και μπρουκληδες ΚΑΙ ΟΧΙ σαν τα τσιγγουνοπαρασιτα που μετατρεπουν την εξοδο τους σε ρεσιταλ ελεημοσυνης.
Τα παραδειγματα των μπατιροαρχοντων, απειρα, και μετα μεγαλης μου λυπης, ολα αντρικα.

Ναι μαλακες μου, η μαμα Φυση μπορει να εχει κανει τις γυναικες πουτανες για την επιβιωση, αλλα μολις η επιβιωση ειναι σιγουρη, τοτε ενεργοποιειται στο αντρικο DNA το γονιδιο της Γυφτινης, το οποιο αναγκαζει τον εγκεφαλο να εκκρινει μια ουσια, την Φτηνιαλινη, που μετατρεπει τον αντρα απο homo sapiens-sapiens σε ζητιανοσαυρο.


Περιπτωση α: ο "Νοικοκυρας του Χωριου".
Εχετε ολοι ακουσει απο ιστοριες, οτι παλια δεν ειχαν ολα τα σπιτια του χωριου φουρνο για να ψησουν οι οικογενειες το φαγητο τους, οποτε, συχνα οι νοικοκυραδες πηγαινανε το ταψι στο φουρναρη να το φουρνησει, συνηθως Κυριακες που ειχε κρεας. Δυστυχως, ο χωριατης μπορει να εφυγε απο το χωριο, αλλα το χωριο δεν εφυγε ΠΟΤΈ απο την καρδια και την ψυχη του χωριατη. Ξανα...μην κανετε το λαθος να νομιζετε οτι μιλαω για τους κατοικους της Επαρχιας, θα ειστε μαλακες και εγω θελω αναγνωστες-σπιρτα. Ο συγχρονος χωριατης πηρε πεσκεσι 5 κιλα κρεας και αντι να κατσει σπιτι του και να βαλει τηνε γαμιολα τηνε γυναικα του να φτιαξει δυο κιλα χωριατικη και ενα ανατρεπομενο πατατες να την κανουν ταρατσα, αποφασισε οτι παραειναι κυριλες και "ρε μωρακι μου εχουμε να βγουμε καιρο, ας παμε καπου να ξεσκασουμε μπλα μπλα μπλα..." και "ποιος μωρε καθεται να ψηνει κυριακατικα", οποτε σου σκαει στο μαγαζι κρατωντας τη μπλε σακουλα του χασαπη με δυο μπουτια αρνισια και σου λεει οτι θα ερθει σε κανα δυωρο με με την ξελοτζα του, τα μουλικα και τους μισοπεθαμενους γονιους του που πασχουν απο Αλτζχαημερ μεχρι καλπαζουσα πυτιριδα, να κατσουν να φανε....ναι, εννοειται οτι δεν θα πληρωσουν οι μπασταρδοι τιποτα για το γκαζι που χαλασε το μαγαζι για να τα ψησει, και εννοειται οτι το αφεντικο δεν θα πει τιποτα γιατι υπαρχει κριση και εχει αναγκη τους πελατες. Ακομα χειροτερος και πιο γυφτομπαλαμο ειναι ο ψαρας που θα φερει 5 κιλα ροφο και θα παραγγειλει μια πατατα, ενα σαγανακι και μια χωριατικη με μισο λιτρο κρασι. Ξανα, θα το επαναλαβω, οι πλειψηφια των ψαραδων τρωει καθε μερα ψαρι και δεν εχει αναγκη να κανει κατι τετοιο...και να σου πω; Αμα τρως καθε μερα το ιδιο δεν εισαι τοσο μαλακας να πας σε μαγαζι και να σε βριζει ολος ο κοσμος που εισαι γιουφτος και με σφραγιδα. Απλα, καθε επαγγελμα εχει και μερικα καθυστερημενα. Συγκεκριμενα, η ευρωπαϊκη νομοθεσια οριζει: "σε καθε επαγγελμα πρεπει να υπαρχουν και μερικα καθυστερημενα. Δεν ειναι κακο μαλακες, καν'τε το"...αυτη ειναι η ευρωπαϊκη νομοθεσια.
Γιατι ομως ειναι γυφτια να το κανεις;






ΔΙΟΤΙ ΜΩΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΠΙΑΝΕΙΣ ΧΩΡΟ ΣΤΗΝ ΨΗΣΤΑΡΙΑ ΠΟΥ Ο ΜΑΓΕΙΡΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΚΟΣΕΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ, ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΟΥΛΑΕΙ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΝΤΙ ΝΑ ΦΕΡΝΕΙΣ ΤΟ ΤΖΑΜΠΑ, ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ, ΓΥΦΤΟ, ΤΣΙΓΓΟΥΝΗ, ΜΑΛΑΚΑ, ΓΙΔΙ, ΓΥΦΤΟ.

Περιπτωση β: ο "Μιλαω Μονο με το Αφεντικο".
Στο μυαλο αυτου του παρασιτικου σαπροφυτου, το αφεντικο του μαγαζιου ειναι φιλος του, ενω στην πραγματικοτητα εχουνε γνωριστει σε καποιο τραπεζι, κι απο τοτε το αφεντικο εχει επενδυσει ολα του τα λεφτα σε χρονομηχανες ελπιζοντας να μην τον γνωριζε ποτές, οπως η Ελλη Κοκκινου (call me😉) το αρχιδι. Αυτος ο γαμιδογυφτος, ο κροταλιας της φτηνιας και της τσιγγανοαρχοντιας, παραγγελνει ΜΟΝΟ στο αφεντικο να του φερει "απ' τα καλα" (σουπια κατεψυγμενη και λαβρακι απο τη χαβουζα βρωμομπινε), και ναι, δεχεται σερβιτορο διπλα του μονο οταν ερθει το φαϊ. Το πρωτο δειγμα ποιοτητας αυτου του διποδου ειναι οτι παραγγελνει τελικα μια πατατες, μια χωριατικη, μια σαρδελες σχαρας κι ενα φιλετο κοτοπουλο για τη μπουρουχα που σερνει και κανει διαιτα.
Δευτερο χτυπημα τσιγγουνιας, οταν ζηταει το λογαριασμο, οχι απο τον σερβιτορο ΑΛΛΑ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ απο το αφεντικο, επειδη ξερει οτι θα του κοψει κατι.
Και ναι, και αυτος ειναι γαμοσπιτος και τον βριζουν ολοι.


Περιπτωση γ: "00,7€, ο Μυστικος Γυφτος"
   Ο Μυστικος Γυφτος, γνωστος και ως Γυφτος-Τζεημς Μποντ, μοιαζει σε ολα με εναν κανονικο πελατη. Βηχει/κλανει/φτυνει/τρωει με τα χερια οπως ενας κανονικος πελατης, λερωνει μισο πακετο χαρτοπετσετες οπως ενας κανονικος πελατης, γεμιζει το τραπεζι του ψυχουλα, σαλτσες και αποφαγια οπως ενας κανονικος πελατης και τρωει απο τα ντεκορ μεχρι τα τραπεζομαντηλα, οπως ενας οποιοσδηποτε κανονικος πελατης. Βγαινει ομως απο την κρυψωνα του και αποκαλυπτει τον πραγματικο του εαυτο μολις ερθει η ωρα για το γλυκο-κερασμα απο το μαγαζι. 
Εκει θα συμβουν 3 τινά: 
1η περιπτωση:

-παλικαρι, θα μας κανεις το λογαριασμο;
-τελειωσαμε κυριοι; Φαγαμε καλα;
-ναι, ναι, ολα πολυ ωραια!
-ωραια, μεχρι να ετοιμαστει ο λογαριασμος να φερουμε λιγη ρακι και γλυκακι;
-ε, ναι μωρε, αφου γι' αυτο στο ειπα. Το γλυκακι περιμενουμε.

(το μουνοπανο θεωρει το γλυκο αυτονοητο και δεν κραταει καν τα προσχηματα)

2η περιπτωση:

-παλικαρι θα μας μαζεψεις να μας φερεις κανα γλυκο και φρουτακι;

(το μουνοπανο απαιτει)

3η περιπτωση:

-παλικαρι το λογαριασμο παρακαλω
-(μπλαμπλα ωραιο φαϊ κλπ) να σας φερουμε και λιγο γλυκο με ρακι;
-(αφου και καλα κανει πως το σκεφτεται) νταξ' ξερωγω, αντε φερτο

(το μουνοπανο, οχι μονο εφαγε ολο το γλυκο, το επαιξε οτι και καλα μας κανει χαρη).



Περιπτωση δ: "ο Γυφτος ειναι ο Καλυτερος φιλος του Ανθρωπου"
Ξεπετα κατηγορια, μιας και μιλαμε για σκατομυγες που ερχονται για να φανε τσαμπα, εκμεταλλευομενοι οτι ειναι φιλοι του αφεντικου και "κατα τυχη" ηρθαν την ωρα που ετρωγε.


Στον αντιποδα, αγαπαμε:

• Οσους φερονται ευγενικα
• Οσους αφηνουν κανενα ψιλο μπουρμπουαρ και δεν ειναι αρχιδια να κανουν διακοσα ευρω λογαριασμο και να μην αφησουν ουτε μισο σεντ.
• Οσους καταλαβαινουν οτι εκεινη την ωρα εχουμε πολυ δουλεια και δεν πρηζουν πεη (αυτους τους περιποιουμαστε λιγο καλυτερα)
• Οσους δειχνουν κατανοηση οταν καποιος πελατης συμπεριφερεται σαν αρχιδι
• Οσους ριξουν γαμηδι αν καποιος στο τραπεζι τους αρχισει να κανει καγκουριες στο σερβιτορο
• Οσους ξεκινανε μια προταση με "θα μπορουσατε παρακαλω"...εκει μαλακα παιζει να τον πετυχω εξω και να τον κερασω ο,τι πιει
• Οσους απολαυσουν το φαγητο τους και φυγουν στην ωρα τους χωρις να καθομαστε μεχρι τις 2 το βραδυ να ειναι τελευταιο τραπεζι και να τους βριζουμε που ειναι 5 ωρες στο μαγαζι
• Οσους ερχονται μεχρι μια λογικη ωρα για να φανε
• Τη μαμα του Γιαννακη
• Τη μαμα του Κωστακη και του Δημητρακη
• Τον κυριο Γιαννη που ερχεται με τα παιδια του και εκαστοτε γκομενες, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΡΑΠΕΖΙ και τα παιδακια ειναι μετρημενα, η γκομενα δεν το παιζει βεντετα και αυτος τερμα ευγενης. Κυριε Γιαννη, εισαι ινδαλμα ρε!
• Τη μαμα του Πετρου, οταν ερχεται χωρις τον Πετρο

Αυτα

Αν σας αρεσε το κειμενο, πατηστε 8 φορες το λαικ και μην ξεχασετε να το κοινοποιησετε παντου, απο το λογαριασμο στο φεησμπουκ μεχρι το λογαριασμο τραπεζης.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-ΣΤΟΝ ΟΔΟΝΤΟΓΙΑΤΡΟ

Πριν λιγο γυρισα σπιτι και ο Λακης, το μικρο μου γλυκοσκυλο ειχε σκοτωσει 1(μια) μελισσα, πραγμα το οποιο καταμαρτυρα οτι εξελισσεται σε εναν αιμοδιψη κυνηγο. Ελπιζω σε πεντε χρονια να ξεπαστρεφει σκαθαρια και σε καμια εικοσαετια να εχει εξολοθρευσει πληρως τους επικινδυνα αυξανομενους πληθυσμους των σαλιγκαριων που λυμαινονται το σπιτικο μας κατα τους χειμερινους μηνες.

Σημερα λοιπον πηγα παλι στον οδοντογιατρο και αφου, οπως εχουμε πει, η μανα μου λειπει για να της τα πω και την πρωην μου στ' αρχιδια της, μειναμε εγω κι εσεις.

Καθιστε λοιπον αναπαυτικα στον τενεκε που εχετε βαλει αναποδα στον κηπο να δροσιζεστε. Απλωστε στο δερμα σας μια ικανοποιητικη ποσοτητα ραδιενεργου φωσφορου για τα κουνουπια και απολαυστε μια περιγραφη μουρλια!

Κατ' αρχην.
Σιγουρα εχετε διαβασει και αλλου για εμπειριες στον οδοντογιατρο και επιπλεον, αν δεν πασχετε απο καποια σπανια τροπικη ασθενεια που καταστρεφει τα δοντια και σας μετατρεπει σε θεες/θεους της πιπας (ποιος ειμαι εγω για να σας κρινω), εχετε, μετα βεβαιοτητας, βρεθει σε κρεβατι οδοντιατρειου, με ανοιχτο το στομα να κοιτατε τα μπιμπικια στο ταβανι.

Στην περιπτωση που προσπαθησουμε να συγκρινουμε τις δικες σας περιγραφες (τραγικες, θα ελεγα) με τη δικη μου (εκλεπτισμενα λογοτεχνικη με εναν υποθαλπτοντα ερωτισμο, θα ελεγα), θα ειναι σαν να συγκρινουμε εναν που θα ηθελε να ηταν Κρητικος, με εναν που βγηκε απο την κοιλια της μανας του με κατσουνα και μουστακι.
Ειστε σαν αυτους που λενε τα λυχναρακια τα γεμιστα με γλυκια μυζιθρα "σκαλτσουνια" και οχι "καλτσουνια" ή "καλιτσουνια" (εξαρταται σε ποιο μερος της Κρητης αρμεγε ζωα ο παππους σου)...τραγικο και συναμα ενδεικτικο της βαθιας εμμονης των υπολοιπον Ελληνων να βαζουν το σιγμα παντου και γι' αυτο εμεις οι Κρητικοι υπερτερουμε.

Π.χ.

τοιχος-Στιχος
τοκος-Στοκος
κατα-Σκατα
Χαρουλης-Σαλταψοφαρεμαλακαμαςεχετεπρηξειτομπουτσο

Θα το πω μια τελευταια φορα: τα λενε "καλτσουνια" και οχι "σκαλτσουνια" και ΟΧΙ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΡΗΤΙΚΟΥΣ ΑΥΤΗ Η ΜΑΛΑΚΙΑ...και δεν θα πρεπει να αρεσει ουτε σε εσας.

Αυτο ειναι ενα καλτσουνι

Κι αυτο ειναι ενα skullτσουνι

Αφου το λυσαμε κι αυτο, παμε τωρα στον οδοντογιατρο γιατι εχουμε τον ανθρωπο και περιμενει τοση ωρα.

Μπαινω στο ιατρειο του λαχανιασμενος. Ντοκτορ σορρι για την καθυστερα, του λεω.

Οχι, μου λεει, μια χαρα, ηρθες και 4 λεπτα νωριτερα, αλλα θα σε καθυστερησω λιγο γιατι εχω μεσα εναν ασθενη που δεν βγαινει το δοντι του, και αρπαζει το κλαδευτηρι με το κομπρεσερ και παει να μου κλεισει ελαφρα την πορτα στη μουρη, αλλα εγω με κινηση νιντζα καρφωνω το ποδι μου μεταξυ πορτας και κασελικιου αναγκαζοντας τον να με κοιταξει επιμονα, οπως κοιταει ο Μαχαιριτσας μια μπαμια...

οοοοοχι πουστη μου, λεω απο μεσα μου...δεν θα με ξεφορτωθεις εσυ ετσι ευκολα....

ΓΙΑΤΡΕ, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΩΔΙΚΟΣ ΤΟΥ WIFE-I;;;

..."fronimitis", μου λεει και παει να ξανακλεισει την πορτα, ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΚΟΥΝΟΥΣΑ ΤΟ ΠΟΔΙ ΜΟΥ.

...ή ετσι νομιζα, καθως με ενα αναποδο, στριφογυριστο aptsaki καρφωνει ο γιατρος τη φτερνα του πανω στα δαχτυλα του επιμονου ποδιου μου, αναγκαζοντας με να το τραβηξω με πονους και να κλεισει με ικανοποιηση Μαστερ-Σενσεϊ την πορτα.


ΠΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ WIFE-I ΣΟΥ;;;;

..."Dentist", μου λεει
Great, λεω απο μεσα μου, πεσαμε στο dr. Generic. Δηλαδη τι αλλο; Θα ονομαζει το ταβανι του "ουρανισκο";

χαχαχα...ή καπως ετσι νομιζω οτι γελασα απο μεσα μου.

Μερικα τροχισματα αργοτερα μπαινω κι εγω μεσα.
Τα ηχεια να παιζουν Νταηερ Στρεητς, αλλα τα παλια τους.
Ξαπλωνω και αρχιζουμε να μιλαμε για μουσικη, καθως αυτος ετοιμαζε τα εργαλεια του. Λιγακι Εη 'συ-Τις ει αργοτερα αρχισε να μουδιαζει το χελακι μου, σαν του Ανγκους του Γιανγκ

-Νταξει γιατρε, του λεω, ειμαι ετοιμος
-Ωραια, ανοιξε τωρα το στομα να σου κανω και την ενεση
-Με γαμας ρε γιατρε...

Ελαφροχερης, δε λεω, ο γιατρος, δεν πηρα χαμπαρι τη βελονα, αλλα λιγο μια ελαφρια μαστουρα, λιγο και η πικρη γευση του αναισθητικου και...

-χαχαχα, γιατρε ειμαι μια κομπρα, μια ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗΣ ΚΟΜΠΡΑ με ουρα και θα σε δαγκασω!
-...

Η περιπετεια ομως αρχισε μολις ο γιατρος μου ανοιξε το μουδιασμενο μου στομα και αρχισε να μου χωνει μεσα πραματα, και ενω ξερω ο μαλακας οτι δεν προκειτε να πονεσω, εντουτοις εγω συνεχιζα να κοιταζω σαν ηλιθιος καθε εργαλειο τρεμοντας σαν γιδι στο μαχαιρι, ενω τα δαχτυλα του ποδιου μου κουλουριαζονταν ιδρωμενα, λες και μου βαζανε πρωτη φορα κωλοδαχτυλο.

Ααα, να ενα μυτερο πραμα!! ΩΩΩΩ ΝΑ ΣΟΥΓΑΜΗΣ...
Κι αλλο μυτερο με κατι στρογγυλο που στριγγλιζει...γιατρε κοψε τις μαλακιες νομιζω οτι πον....ΤΙ ΣΤΟ ΜΠΟΥΤΣΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;;; ΝΥΣΤΕΡΙ;;;για ενα σφραγισμα ηρθα ρε ντοκτορ οχι να μου βγαλεις τη σπλην....ΑΑΑΑ, ωραιο αυτο που ρουφαει τα σαλια (οταν μου ρουφανε τα σαλια παθαινω το ιδιο με το αλλο που καθαριζω τ' αυτια μου με μπατονετα και επειδη μου δινει τοση ευχαριστηση το λεω και "ευχαριστυση")...ΓΚΑΝΤΕΜΙΤ ΝΤΟΚΤΟΡ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΑΥΤΟ;;;;
Ο γιατρος ειχε συνδεσει στον ιδιο σωληνα που ρουφουσε το σαλιο, ενα αλλο ροζ, μακρυ και χοντρο πιπιρολι και το εκανε μεσα-εξω στο στομα μου και καποιες φορες το ακουμπουσε -σχεδον ερωτικα θα ελεγα-, πανω στη γλωσσα μου.

Γιατρε ελπιζω αυτο το πιπιρολι να εχει να κανει καθαρα με την εργασια σας γιατι αλλιως θα εκτεθω κι εγω σαν ανθρωπος, αλλα και εσεις σαν επιστημονας, αλλα ΚΥΡΙΩΣ ΕΓΩ σαν ανθρωπος, με καταλαβαινετε...

Μετα εβαλε ενα αλλο εργαλειο που εκανε σαν Πικατσου (απο τη δευτερη σεζον), ενα αλλο που ηταν σαν να εξυνε τ' αρχιδια του ο Μεγκατρον, καποιο αλλο που ακουγοταν σαν electro-trans (σας τσακωσα με τη γιδα στην πλατη μουνοπανα), καποιο αλλο που ηταν σαν Αρτου-Ντιτου με βραχυκυκλωμα, ο Οζζυ Οζμπορν, μια πριονοκορδελα, η Φουρεϊρα, ο Αδωνις, παπι με τρυπημενη εξατμιση, τζιτζικια (what??) κλπ κλπ κλπ

-Γιατρε ποσα σου δινω;
-Διακοσα
-Γιατρεεεεε...
-Καλα, ασε τριαντα


Γυρνουσα το Ηρακλειο ποδαρατα να φτασω στο αμαξι με μουδιασμενο στομα λες και με εβαλαν να γλειφομουνιασω ταυτοχρονα Σασα Γκρεη, Τζενι Τζιζ, Στορμυ Γουωτερς και Αννυ Μποντυ (psss, call me!).

Εφτασα σπιτι και βρηκα τη νεκρη μελισσα στο πατωμα κι απο πανω της ο Λακης με υφος "κοιτα μαλακα τι μακελεψα".


Αααααυτα!

Αν σας αρεσε το αρθρο ποσταρετε το στα σοσιαλ μυδια μωρη μαλακες να το διαβασουνε κι αλλοι. Μην ειστε παρτακηδες, γιατι κανεις δεν συμπαθει τετοια μουνοπανα.





  

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Πριν λιγο γυρισα απο τον οδοντογιατρο, ο οποιος μου αφαιρεσε ενα(1) ολοκληρο δοντι και συγκεκριμενα εναν τραπεζιτη, το οποιο απο μονο του ειναι σωστο, διοτι οι τραπεζιτες των δοντιων, οπως και της Οικονομιας, πρεπει να αφαιρουνται για τους ιδιους ακριβως λογους.

~το παρον μπλογκ περναει ΚΑΙ κοινωνικοοικονομικα μηνυματα~

Που λετε, αφαιρεσα το δοντι, οποτε σημερα δεν κανω γλωσσοφιλα για να μη με κολλησει καμια πουτανα εητζ.
Βεβαια, η αληθεια ειναι οτι εχω ξεπερασει το οριο της αποτυχιας -τουλαχιστον στο αντιθετο φυλο, για τους αντρες δεν ξερω-
εχω ξεπερασει λοιπον το οριο της αποτυχιας, διοτι εκει που καποιος αλλος απλως ατυχος/κακομοιριασμενος/χτυπημενος απο ολες τις συμφορες/με πανουκλα και εητζ και καρκινο, θα εβγαζε το δοντι ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΑΚΡΙΒΩΣ θα του καθοτανε το δεκα το καλο/κεντα και φλος ρουαγιαλ/μουνι ψηλο σαν τον πυργο του Αηφελ να τονε παρακαλαει κι αυτος να φοβαται να χρησιμοποιησει το στομα του ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΕΧΕΙ ΕΗΤΖ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΑΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΗΣ ΗΠΑΤΗΤΙΔΑΣ. Ενω ολ' αυτα, στη δικη μου περιπτωση, οχι μονο δεν θα δω γυναικα, αλλα θα σουλατσαρει μπροστα μου ενα τσουρμο αργοσχολες πουτσες, λες και ειμαι στις φυλακες Διαβατων και τα "Διαβατα" να ειναι μια κυριολεκτικη μεταφορα για τις πουτσες που μολις προανεφερα.

Γυριζω σπιτι και σκαει στην πορτα ο Λακης να με υποδεχτει γαβγιζοντας μου λες και πα να προστατεψει το σπιτι απο μπουκαδορους.
Ο Λακης, απο τα 3 σκυλια μου, ειναι ο μονος που μας αναγνωριζει μοναχα αμα του μιλησουμε. Αμα δεν του πουμε κουβεντα, ετσι μικροσωμος και μαλακισμενος που ειναι, μπορει να μας ορμηξει και να δαγκωσει κανα κορδονι. Δεν ειναι τυφλος, μην μπερδευεστε, απλα μαλλον οταν ηταν μικρος, η Φυση δεν του εγκατεστησε σωστα το σκυλογισμικο και το Facial Recognition App (ΦΡΑΠ) δεν δουλευει. Επισης, τον φωναζω "πηνείο" γιατι ο μαλακας παει και μπερδευεται μεσα στα καλωδια και μου ριχνει κατω το λαπτοπ και το ταμπλετ.

Λακη, αγορι μου, σου γαμω το σπιτοκαλυβακι σου.

Του Λακη επισης του αρεσει να κυνηγαει μυγες (το μοναδικο θηραμα στο μεγεθος του), ενω ο Παμπλο -ο αλλος μου σκυλος- γαμαει τα πεταλα σε καθε ειδους πανιδα, ανεξαρτητως...
Τις προαλλες, παω να βγαλω τον Παμπλο βολτα, και στην πορτα της εισοδου πεταριζε μια πεταλουδα, προσπαθωντας να βρει τροπο να βγει εξω. Για 2 δευτερολεπτα το σκυλι την εβλεπε μαγεμενο ετσι ομορφη που ηταν να χτυπαει τα πανεμορφα φτερα της κι εγω να του λεω "κοιτα Παμπλο μου!!! ΜΙΑ ΩΩΩΩΡΑΙΑ ΠΕΤΑΛ..." και κανει μια ΧΡΑΚ και την αρπαζει με τα δοντια και μασωντας την επιδεικτικα με σηκωμενα τα ουλα να βλεπω φτερουγες και ποδαρακια να γινονται πατσας, και την καταπινει ξερογλειφοντας τα χειλη του λες και μολις ειχε φαει προβατινα με χοντρο μακαρονι, γιατι τετοιο μουνοπανο ειναι.

Αυτα για τωρα.
Κλεινω να παω να δω Lucifer.