Μάγκες και μαντόνες καλησπερίζω και πάλι.
Άλλη μια παλιά ανάρτηση, η δεύτερη χρονολογικά (4 τ' Απρίλη του δυο χιλιάδες έντεκα), έπεσε στα χέρια μου και την σχολίασα όπως έπρεπε. Θέμα τότε ηταν το Toyota, αλλά κυρίως ένα συγκεκριμένο Toyota. Θα αντιμετωπίζατε τεράστια προβληματα ανάγνωσης και κατανόησης αν το διαβάζατε χωρίς τον σχολιασμό που του έκανα σημερα.
Θέλω να πω πως από δω και στο εξης δεν θα ξανακάνω ανάρτηση για να ενημερώσω ότι "πείραξα" παλιές αναρτησεις. Αυτό θα το κάνω έτσι κι αλλιώς -καθημερινά ελπίζω-. Όποιος θέλει, μπορεί να ξεκινησει από το πρώτο άρθρο που το έκανα εχθές (εδώ) και να προχωράει.
Σημερα σειρά είχε το δεύτερο το οποίο μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ
Ευχαριστώ όλους σας και καλη ανάγνωση!
Αφού διάβασα τις δύο πρώτες επανεκδόσεις (Τζωρτζλούκα μου εσύ, remastered special editions with director's commentary κι έτσι), ένα έχω να πώ: δεν ξέρω αν το αποτέλεσμα θα δικαιώσει τις αρχικές προσδοκίες (μέχρι στιγμής πάντως και ενδιαφέροντα είναι και αστεία τα γραφόμενα), το μόνο σίγουρο όμως είναι οτι ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΚΑΛΑ για να το κάνεις αυτό, με τον τρόπο που το κάνεις. Οπότε ειλικρινά, σταράτα, και χωρίς ενδοιασμό, ρησπέκτ.
ΑπάντησηΔιαγραφήelPre αγόρι μου, παίρνω τη γνώμη σου πάντα σοβαρά και ξέρω ότι αν μου πεις ότι έγραψα μαλακία, έχω όντως γράψει μια ψιλομαλακιούλα, αν μου λες ότι είναι εντάξει, είμαι σίγουρος ότι το ίδιο σκέφτεται και μεγάλη μερίδα του κόσμου (άσχετα από το πόσο υποκειμενικό είναι το "καλό" σε αυτό το μπλογκ). Καλη μέρα Κουτσογιαννόπουλέ μου εσύ!!
Διαγραφή