FREESTYLE ΑΡΘΡΟ

    Συνήθως, πριν ξεκινήσω ένα άρθρο, τη μέρα δηλαδή που είναι να το γράψω, ξυπνώ το πρωί, έχω 2-3 μεγαλειώδεις ιδέες, αλλά με τις πρώτες ρουφιές καφέ αντιλαμβάνομαι ότι, είναι μεγαλειώδεις μόνο στο ταραγμένο μου μυαλό και τις παρατάω.
   Αμέσως ξεκινάω να ψάχνω για πιο φρέσκες ιδέες στην τουαλέτα, όπου παραδοσιακά, κάθε καλός μπλόγκερ τις βρίσκει χαρχαλεύοντας την πρωινή "κατάθεση" στην χέστρα, ή κάπου ανάμεσα στο σήκωμα του σώβρακου και το πλύσιμο των δοντιών. Δεν είναι τόσο δύσκολο, γιατί με το που ξαλαφρώνει ο εγκέφαλος και τα μάτια επικεντρώνονται στο πιο σημαντικό αντικείμενο του σπιτιού (στον καθρέφτη), αμέσως πέφτουν στον πιο σημαντικό πρόσωπο του σπιτιού (στην Κρήτη, αλλά για χάρη της αφήγησης, ας πούμε ότι είμαι εγώ). Κάθε μέρα το καημένο το κορίτσι μου αναγκάζεται να με βάζει με το ζόρι να καθαρίζω απ' το καθρέφτη όλα τα "φτουσουλεβέντημου,μα πόσοσγαμάτοςπια;", ανάκατα με οδοντόκρεμα και αδικοσκοτωμένα μυγάκια που μυρίζουν μέντα και φλουοράηντ.


   Μετά έρχεται ένα ερέθισμα, που στην αρχή δεν του πολυδίνω σημασία και κάνω πως δεν το βλέπω. Όμως αυτό αρχίζει και αναπτύσσεται σιγά-σιγά, σε σημείο που όταν φτάνω πια στη δουλειά, ξέρω μέχρι και που θα βάλω σημεία στίξης. Μέχρι να τελειώσω τη δουλειά, έχω προβλέψει και τα σχόλια που θα κάνουν. Γι' αυτό κάθε φορά σας βουλώνω με τις γαμάτες μου ατάκες. 


     Αλλά enough is enough. Το άρθρο αυτό δεν έχει σκοπό να περιγράψει πως ταλαντώνεται το πρωινό σκατό πάνω στην κωλότριχα -και θέλει πριόνι Makita για να το ρίξω-. 
Απλά, αυτή την ώρα που μαλακίζομαι, είπα να ........

(μέρος ντέφτερον το βράδυ.....ελπίζω)




































 

ΓΚΡΙΧΕΝΛΑΝΤ

αυτό είναι το δεύτερο άρθρο της πολυπόθητης σειράς άρθρων που δείχνω το ταλέντο μου σαν γλωσσολόγος. Οι λόγοι που το κάνω είναι για να κατατοπήσω το κοινό μου στην υφήλιο :

Ελλάδα	68591
Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής	17191
Γερμανία	4477
Ρωσία	2453
Ηνωμένο Βασίλειο	1003
Σουηδία	637
Βουλγαρία	553
Κύπρος	397
Ουκρανία	296
Ολλανδία	270

Γαλλία                                               28

ξέρω....εντάξει, το σκατό το 28 της Γαλλίας τι το έβαλα, αλλά εντάξειασούμ'. Βασικά έχει να κάνει ότι θα πιάσω και τη Γαλλία κάποια στιγμή και ξερογλύφομαι ήδη.

   Στο θέμα μας. Σήμερα σειρά έχουν οι Γερμανοί φίλοι μας και όποιος την έχει ακούσει "πατριώταρος", "τοπικιστής" και λοιπά, να πάει σε άλλα μπλογκ που μιλάνε για την κατάκτηση 5 γαλαξιών στα ερχόμενα 3 χρόνια από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Ελληνικών Εμιράτων των Ελλάνιων Γιδοβοσκών. 
(alt-shift για γερμανικά)









ΓΚΟΥΝΤΕΣΒΑΧΤΕΝ ΦΡΟΫΝΤΕ ΦΡΟΜ ΝΤΟΪΤΣΛΑΝΤ!!!


Βι γκετς;;; Ετσ' κι έτσ'; 
Άλλες γκούττε γιαβόλ!!!

Χίαρ ιν Γκρίχενλλαντ ντας γουέδερ ιστ σο γκουντ αλς ντερ φέρστε ντέυ γουέν Βέρμαχτ γουόζ χίαρ τζβάι ζβούντεν γίαρς μπιφόρ. 



Νατούρλιχ, βιρ χάμπεν άλλες ξεχάσεν ουντ βιρ χάμπεν ντισάηντεντ τσου μπικάμ φρόυντεν άλλες τσουζάμεν ζβάχτεν-ζβούχτεν χερ κομμαντάντ.

Ντι λάστε 30-40 χρόνεν, γιού, άουαρ φρόυντεν, "δε Γιαγμαναγάδεν" ιν γκρίχις γλώσσεν, κάμμεν χίαρ ουντ γιού μασαμπούκεν άλλες γουρούνεν, φρομ σουβλάκεν μιτ τζατζίκι, ουντ γιου καταστρόφεν άλλες ντερ μουζάκα φρομ λοκάλ ταβερναρίεν ουντ αφήνεν ζερ μένυ μόνευ ιν Γκρίχενλαντ.....

ΝΤΑΝΚΕ ΣΟΥΝ!!!

Γιου αρ κόμμεν μιτ ντε τσίλντρεν, "δε κλάιν μάιν Γιαγμαναγάδεν" ιν γκρίχις γλώσσεν, ουντ βαν γιου μασαμπούκεν "γκρίχισεν σαλάτ μιτ φέτα κέζε", βιρ νταχτιρίζεν δε κλάιν μάιν Γιαγμανάκια, μπικόουζ, 5 γίαρς μπιφόρ, γιορ φράου-συζυγούχτεν γουώζ χίαρ φουρ βακέισσιον ουντ κάποιος ζβάχτεν-ζβούχτεν μερακλάινεν ελληναρούχτεν έκανε ζερ γκουντ "καμάκι" τσου ντάινε φράου και τώρα το τσίλντρεν είναι 50 προ τσεντ (50%) κλάιν μάιν γιαγμανάκι και full 100 προ τσεντ (100%) κλάιν μάιν ελληνάκι. Ντας ίστ δε ρίζον γουάι δε τσίλντρεν χαζ ζβάχτεν-ζβούχτεν 22cm καβλιτσέκεν κι ας είναι μόλις 5 χρονόνεν.

   Ντας ιστ ζερ γκουττ στρατιτζίε, μπικόουζ μένυ πίπολ ιν γκρίχενλαντ χάβεν ντερ μπιγκ ντριμ, άιν ντέι, ντερ Σαλόνικα-σίτυ του χαβ δε μετρό οφ Βερολίνεν, ουντ ντερ λόκαλ ομάδεν φον Σαλονίκεν γουίλ μπι Μπάγερν Καλαμαριάς. Γουί, ιν γκρίχενλαντ ΝΟΤ λάηκεν σεξ βέρυ ματσ εντ γουί χαβ σεξ του χαβ α μπίγκερ Ελλαδάρεν.

    Χίαρ ιν Γκρίχενλαντ γουί χαβ ντερ μπέστε μπυρούχτεν, νατούρλιχ άλλες ντελικατέσσεν: Μύθος, Άλφα, Χελλάς Πιλς, Φιξ, μπατ ιστ ζερ νιχτ γκουντ: ΝΟ ΜΠΙΓΚ ΓΚΛΑΣΣΙΖ. Χίαρ ιν Γκρίχενλαντ, άλλες ιστ κλάιν μάιν, ουντ όνλυ γουί χαβ: μπιγκ "ζβάχτεν-ζβούχτεν πούτσεν (γιαβόλ χερ κομμαντάντ ιστ ΜΠΙΓΚ)".

    Μπίτε, μάινε ντόιτσε φρόιντεν, μπίτε, ριμέμπερ ντας Γκρίχενλαντ ουντ Ντόιτσλαντ πίπολ ζίντ μπράδερς: Βιρ, λάηκ γιού, βιρ ζίντ 1,90 ύψος ουντ άλλες κατασπρούχτεν σαν το μιλκ φρομ αγελάδεν......ΒΙΡ ΖΙΝΤ ΑΡΙΑΝ ΜΠΡΑΔΕΡΟΥΧΤΕΝ!!!!

Καμία πουτάνεν δεν μπόρεσεν να μαγαρίσεν δε γκρίχισεν, ουντ μπίτε, χελπ ας ξεμαγαριζούχτεν δε πακιστάνούχτεν ουντ κογκολεζούχτεν φρομ Γκρίχενλαντ.
Χερ Κομμαντάντ-Μιχαλολιακούχτεν (100000% Ελληνούχτεν), ιστ ντερ μπέστε Βέρμαχτ κομμαντάντ, ουντ χιζ ντότερ (1000000 κιλούχτεν αγνός πατσάς) ιστ ντερ νέξτε κυβερνησάρεν φουρ Γκρίχενλαντ.

Τσουζάμεν γουί καν!!!


Γκουντεμπάχτεν ουντ ιχ λίμπε ντιχ μάινε ζβάχτεν-ζβούχτεν!!!


ΤΡΙΧΕΝΛΑΝΤ ΟΥΜΠΕΡ ΑΛΛΕΣ!! 

ΛΑ ΓΚΡΕΤΣΙΑ

σαν γνωστός γλωσσολόγος, αυτή εδώ η ανάρτηση αφιερώνεται στα παιδιά από Ιταλία, γι' αυτό είναι γραμμένη στα ιταλικά ώστε να μάθουν απ' το ίντερνετ τι γίνεται. Όσοι δεν ξέρετε ιταλικά να πάτε να διαβάσετε κανένα ξενοφοβικό μπλογκ να νιώσετε καλύτερα......








Μποντζόβι αμιτσι ντιτάλια!!!
Μι Κιάμο Χωστήρας εντ ίο σόνο ιλ πιου γράντε μπλογκατόρε ντι Γκρέτσια!!
Τουντέη άη παρλάρε περ γιου περ λα Γκρέτσια, λα γκράντε.
Γουί, ιν Γκρέτσια γουί χεβ ιλ πιου γκράντε αντίκα κουλτούρα ιν τουτα λα γκράντα πίτσα-λα κόσμος.
Βιζιτάρε λα Γκρέτσια, ιζ λε μπέστε περ γιου, περκέ νόι -ιλ Γκρέκι- γκαμάρε κον γκράντε πούτσο. Λασιάτε μι εξπλικάρε περκέ ιλ πούτσο-γκρέκο ιζ λε μπεστ:

Πρίμα: Ιν ιστόρια, γουί αρ λε πρίμι κε αφησαμάρε ιλ πούτσο κον λες τρίχες σένσα προτεξιονάρε και λι αρτίστι φτιαξάρε αγαλματάρε κον "σιξ-πάξ" εντ μούσκολι γκράντε. Μα, περ νον κοκομπλοκάρε εντ δημιουργησονάρε κόμπλεξ ντι κατωτερότητα περ λε άλτρε πουτάνε, τα αγκαλματάρε είναι κον "πούτσο γκια κλάμματα" ή "πούτσο πίκκολο" ή "πουτσοβιόλα".


Σεκόντο: Περκέ νόι σιαμό πάρα πολλοί, αρκίσαμε γκαμάτους πολέμους, περκέ είχαμε πολύ κουλτούρα στον πούτσο μας και έπρεπε να τη μεταδωσάρε κι αλλού. Περ λα μεμόρια, ιλ Αλλεσάντρο ιλ Γκράντε δωσάρε μόλτο κουλτούρα μέκρι την Ιντία....τόση κουλτούρα έντωσε που ονομασάρε κουέστα περιόντα "ιλ Ράμπο -1, πούτσα κι αίμα"

Τρίτο: Που αλλού τα βρεις γκράντε ήλιο, ιντρώτα και σαγκιονάρε κον μπίχλα μαύρη στο ποντοντάχτυλο να προσπαθάρε να σου πουλησάρε ούνα τομάτα, κουάτρο ελιέ, ντίο κρεμμυδάρε και ντούε γκραμμάρια φέτα περ "ινσαλάτα γκρέκα, 15 έβρο περ φαβόρε".....τότε είναι που νιώτεις κε κόζα ε "λ'αμόρε γκρέκο φρομ μπιχάηντ".



χα....βόι-λε Ιταλιάνοι νομιζάρε κε λα μάφια ιταλιάνα ιζ λα σούπερ-μπεστ κον μόλτο σουάγκ;;;;
Αλόρα γιόλο!!! Μποντζόβι ιν γκρέτσια, γουί χεβ "κόζα μόστρα", "μαμά-φια", "Ξαλαφρούζος", "Νέα Δερνοκρατία", "Πατσάς;οκ", κον μόλτο τάντε γκράντε πουτάνε α λα τελεβιζιόνε περ ιμπρεσσιονάρε λε μιλιόνι ντι πρόβατι.
Χα!!! Αμπιάμο αρτίστι ντ' Ιτάλια ιν τελεβιζιόνε:

Ντούε πουτάνε καιεεεεεεεεεε......"Θόδωρος Α-νδρεάδης Σύ-γκελάκης από την Ρώμη για τον Άλφα".
Ανκόρα, μόλτο παλιά είχαμε και Εκτορα Μποντρίνι.  

ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΡΟΧΟΙ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΛΟΙΠΟΝ

Χαίρομαι όταν στα σχόλια αυτού του μπλογκ υπάρχει ομοφωνία, όταν πρόκειται να ζητηθεί η γνώμη του κοινού.
Όπως ξέρετε, αυτό το μπλογκ ανήκει στους αναγνώστες του και εγώ είμαι η μικρή, τρυφερή τους πουτάνα που τους φέρνει και τους δίνει τα καλούδια όπως ακριβώς μου ζητήσουν.

Στην προηγούμενη ανάρτηση ζήτησα από το κοινό να ψηφίσει το θέμα ΑΥΤΗΣ ΕΔΩ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ και όλοι απάντησαν ομόφωνα. Οπότε δεν έχω άλλη επιλογή από το να











ΣΑΚΗΣ ΡΟΥΒΑΣ

 ένα όνομα-μια ιστορία-μια πορεία.....


Ήταν πολύ μικρός όταν γεννήθηκε.
Γιος του Τζων Πορν Τζόρβα και της Χάλια Τζάξον, η οποία είχε ένα πολύ δύσκολο τοκετό.
Τότε ήταν πολύ παλιά τα χρόνια και η γυναίκα υπέφερε, οπότε της έκαναν αναισθησία για να μην υποφέρει και ο Πορν Τζόρβας της τραγούδησε το sleep of angels -που αργότερα έγινε το γνωστό χιτ "κοιμήσου αγγελούδι μου"- και έτσι κοιμήθηκε για να γεννήσει.




   Ήταν μόνο μερικών λεπτών μωρό αλλά το κλάμα του ήταν τουλάχιστον 3 κλίμακες πιο ψηλά από την Πουείν'οΒάγκνερ ΠουείναιοΠουτσίνι και ο πατέρας του αποφάσισε να τον κάνει τραγουδιάρη.
Χαρές και πανηγύρια στο Τζορβέικο όταν το πρωτοφέρανε από το μαιευτήριο στο σπίτι και ο πατέρας του κάλεσε τους καλύτερούς του φίλους για να το γιορτάσουνε: Ozzy, Coverdale, Malmsteen, Μπουλάς, Ψαραντώνης και άλλοι.
Στο σπίτι μπήκε και ο Lemmy....κοίταξε το βρέφος....σκούπησε μια μύξα από το επικό μουστάκι του και την καθάρισε από τα δάχτυλά του πάνω στη μούρη του βρέφους, αφήνωντας πάνω στο αθώο του μουτράκι μισό κιλό "καλαμάρι" ανάμεικτο με σάπιο έητζ, μπέρμπον, μουνόχυμα και δέος λέγοντας μέσα απ' τα δόντια του: "θα γίνει αγόρι"
Και όντως το παιδί μεγαλώνοντας είχε τρομερή κλίση στη μουσική και ειδικά στο τραγούδι που ήταν το αγαπημένο του όργανο.



   Όσοι γεννήθηκαν από το 1960 και μετά ξέρετε την ιστορία -και
μη γελιώμαστε....ήταν μεγαλειώδης-. Αυτή εδώ η ανάρτηση είναι για να μαθαίνουν οι νεότερες γεννιές.


   Από τα παιδικά του χρόνια η μάνα του τον τάιζε αυγά και σκόρδο για να μην της τονε ματιάξουνε και κάθε μέρα τον πήγαινε στο ωδείο να μάθει νότες.....γράμματα δεν έμαθε ποτέ και ήταν το μεγάλο του παράπονο, μέχρι που έμαθε.


    Η πρώτη μεγάλη συνεργασία του Σάκη έγινε με τους Manowar.
Συγκεκριμένα, είχαν έρθει εδώ στην Ελλάδα για συναθλίες και τσίποθρα.
Ναααααα τα μοθνιά κάτω από το ξενοδοχείο για να γαμήσουν τα μέλη της μπάντας, που -ως γνωστόν- είναι και σεκσ-σθμπολζ και ο Joey Demayo να μοιράζει χυλόπιτες λες και ήταν ανθρωπιστική βοήθεια στη Σομαλία, αλλά τα μοθνιά δεν το έβαζαν κάτω και φώναζαν στην είσοδο του ξενοδοχείου ότι άμα θα μποθνε μέσα θα τοθς γαμήσοθν και τοθς τέσσερις.


   Τη λύση την έδωσε ο κιθαρίστας του πατέρα του Σάκη, ο Ρίτσης ο Σαμπόρας που με ένα επικό σόλο της κιθάρας του, που το έπαιξε χωρίς καλώδιο και ενισχυτή απάνω στο βουνό, έστειλε το ελικόπτερο που του έκανε τα πανοραμικά πλάνα στο ξενοδοχείο των άμοιρων των Μάνογοθορ και τους έσωσε την τελευταία στιγμη. Κι αυτό επιτεύχθει γιατί το σενάριο της διάσωσης δεν το έγραψε ο συγγραφέας του Game of Thrones που, αν ήταν στο χέρι του- τώρα οι Manowar θα ήταν πιο νεκροί κι από κάτι πάρα πολύ νεκρό όπως η καριέρα της Σελήν Ντιόν στη Σελήνη.
   Οι Μάνογοθορ μεταφέρθηκαν στο σπίτι του Τζων, όπου είχαν την ευκαιρία να απολαμβάνουν το τραγούδι του 18χρονου τότε Σάκη, την ώρα που ξεπάστρεφαν κοπάδια προβάτων στη σούβλα, μαζί με greek salad και αναβολικά από το μαγαζί του Μήτσου στα Καλάβρυτα.


    Σύντομα του ζήτησαν να έρθει μαζί τους στην Αγγλία για να ηχογραφήσουν το "Hale to England" με το επικό εξώφυλλο με τα μέλη της μπάντας να είναι στουπί στη βροχή και καρούμπαλα απ' το χαλάζι (όποιος έπιασε το αστείο είναι και πολύ φύτουκλας ναούμ').
Ο Σάκης δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά κι αφού πήρε την ευχή της μάνας του κι ένα ταπεράκι ντολμάδες και κεφτεδάκια έφτασε στα θρυλικά στούντιοζ των Μάνογουωρ και ηχογραφήσανε το -ιστορικό πλέον- άλμπουμ.
Η απέραντη φωνή του Eric Adams έδεσε αρμονικά με πρωτόλειες κορώνες του Σάκη που αντηχούσαν παλμό και καθαρό και στιβαρό μέταλο. Το ντουέτο τους στο κομμάτι "Chill with power (Klein-mein)", θα μείνει για πάντα χαραγμένο στις καρδιές των φανατικών οπαδών της μπάντας.

   Τότε ήταν που ΚΑΙ το χόλλυγουντ άνοιξε τις πύλες του στο τεράστιο αυτό ταλέντο, αποσκοπώντας να τον καθιερώσει και σαν ηθοποιό.
Πριν την επική του ερμηνία στο Alter Ego (όπου υποδύονταν έναν κατα-φαντασίαν νάρκισσο με σύνδρομο μερικής απώλειας μαλλιών), η οποία απέσπασε όλα τα Όσκαρ σε όλες τις κατηγορίες, έλαβε μέρος στις εξής ταινίες:

• Cocktail: σαν πρώτη του ταινία έπρεπε να πάρει έναν μικρό ρόλο για να δούνε τις δυνατότητές του, οπότε ο Σάκης υποδύθηκε το milf στην αρχή της ταινίας που κάνει καμάκι στον Τομ Κρουζ
• Ροζ Πάνθηρας: η επιτυχία του στην προηγούμενή του ταινία του εξασφάλισε εδώ το ρόλο του κινέζου βοηθού του Κλουζώ, που είναι μαυροζωνάς σε τουλάχιστον 15 εικαστικές τέχνες
• Σαββατοκύριακο στου Μπέρνυ: όπου ο Σάκης ανέλαβε με επιτυχία τον απαιτητικό ρόλο της παραλίας που ήταν το σπίτι του Μπέρνυ
• Dangeons and Dragons: η ταινία θα πήγαινε άπατη αν δεν την έσωζε ο Σάκης, υποδυόμενος τον δράκο που ξερνούσε φλόγες από τη μήτρα του
• ΔΕΝ υποδύθηκε τελικά τον Χατζηστεφάνου στην ταινία για τη ζωή του, λόγω του ότι ο άνθρωπος ακόμα ζει και μάλλον δεν έχει πεθάνει
• ΔΕΝ ασχολήθηκε τελικά με τον πειραματικό Μογγολικό κινηματογράφο, όπως τον προέτρεψαν κάποιοι φανατικοί του θαυμαστές (Θωμάς ο Μπαρμπέρης της γειτονιάς)

Σε κάποια φάση της ζωής του και ενώ είχε εδραιωθεί σαν σύμβολο της σύγχρονης παγκόσμιας κληρονομιάς, ο Σάκης άρχισε να γράφει και αυτή τη φορά όχι νότες, αλλά κανονικά γράμματα....άρχισε να αποτυπώνει τις ιδέες και τις απόψεις του στο χαρτί και εξέδωσε μια σειρά βιβλίων στα οποία

• ΔΕΝ ασχολήθηκε με το πόσο αντρίκιο είναι να φοράς μπλουζάκια V ("Ω" στα ελληνικά βρε πρωτόζωα που θέτε και λατινικά, ενώ δεν ξέρετε πόσο κάνει IV+III)
• ΔΕΝ ασχολήθηκε με τη λογοτεχνική ανάλυση των σχολίων που κάνουν κάτι σχολιαστές των δημοτικών σχολείων στο μπλογκ του Χωστήρα και μετά πετάνε κάτι εξυπνάδες και ευλογούν ο ένας τα γένια του άλλου για το πόσο γαμάτοι είναι, καθώ και ΔΕΝ assholeήθηκε με το πόσα κιλά ναρκωτικά πρέπει να πάρει ο Χωστήρας για να καταλάβει το τι στο μπούτσο εννοούνε στην τελική
• ΔΕΝ ασχολήθηκε καν με τα ίδια τα κοκτέηλ ψυχοτροπικών που παίρνει ο Χωστήρας για να μπορέσει να βγάλει άκρη "με αυτές τις μαλακίες"
• και σίγουρα ΔΕΝ ασχολήθηκε με ΚΑΝΕΝΑΝ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΥΠΟ ΣΑΓΙΟΝΑΡΑΣ και με κανέναν τρόπο.....ίσως λίγο με το παρεό....και λίγο swag

Όμως η αγάπη του για τον τραγούδι τον έφερε ξανά πίσω στη μητρόπολη του πολιτισμού και της καλιέργειας, στην Ελλάδα, εκεί που και η τελευταία σαβούρα ξέρει τι σημαίνει Μπρεχτ και το πιο πατόμοθνο έχει πάρει μπάτσελορ από 3 κολλέγια. Στο μέρος που περπατάς στο δρόμο και τα γούφερ του κατζετακιαρισμένου αμαξιού παίζουν Μότσαρτ στη διαπασών για να ξεκινήσει το ερωτικό κάλεσμα του αρσενικού προς το θυληκό....
Ελλάδα....εδώ θα ξεκινούσε την σόλο του καριέρα, χωρίς να έχει ανάγκη κανένα καργιόλη για να λάμψει. Θα έκανε αυτή τη χώρα το σύμβολο του πανσυμπαντικού πολιτισμού.

Ο Sakis, όπως ήταν πλέον το νέο του καλλιτεχνικό όνομα, μάζεψε τους καλύτερους μουσικούς κάθε οργάνου και άρχισε να χτίζει άλμπουμ που θα βρωμούσαν και θα έζεχναν βαργιά κουλτούρα. Το ένα άλμπουμ διαδεχόταν το επόμενο:

• Ride the Lighter: καθαρόαιμο βρώμικο συμφωνικό μέταλ, όπου η χαρακτηριστική φωνή του Sakis -ειδικά στα βραχνά από φλέμμα φωνητικά- σηματοδοτεί τη γέννηση ενός νέου είδους, του λεγόμενου "βουνίσιου μέταλ" ή "βοσκομέταλ"
• Led Zeppelin I+I: αραχνοΰφαντο και τεχνικό, σαν Μόνα Λίζα, αυτό το άλμπουμ ισορροπεί ανάμεσα στην τελειότητα και την αυτοϊκανοποίηση. Η θεσπέσια φωνή του Sakis στην μελωδική μπαλάντα "Scream Bloody Gore", όρισε τον τρόπο που πρέπει να τρώγεται η μυζίθρα στα διαλείμματα ανάμεσα στις ηχογραφήσεις
• Pasaleiftika (the black arloumb): για πολλούς ένα αμφιλεγόμενο άλμπουμ, καθώς στις ηχογραφήσεις θάφτηκαν τα κοντραμπασα και τα ομπόε για χάρη του μαλάκα που παίζει αυτά τα τεράστια μεταλλικά πιάτα μια φορά κάθε δυόμιση ώρες σε κάθε κονσέρτο. Αλλά και πάλι η ανδιαμφισβήτητη αξία του Sakis κατεύνασε τα πνεύματα, καθώς έθεσε τις βάσεις για ένα ακόμα είδος μουσικής, το "oriental metal" ή "baglametal"
• Appetite for Souvlaction: η κορωνίδα των άλμπουμ, για αυτούς που αρέσκονται στα πιτογυριστά και αξιοτζατζίκιστα φωνητικά που εισήγαγε ο καλλιτέχνης με αυτό το δίσκο. Να θυμήσουμε ότι το τραγούδι "Welcome to the Mitsaras", το οποίο ο Sakis το αφιέρωσε σε γνωστό σουβλατζίδικο στην Τρίπολη
• You Thanasi: με τον αξεπέραστο Τζον Τρομπόνε στην παραγωγή του δίσκου και τη συμβολή του σε κομμάτια "έχω έητζ τρία σ' ένα" και "βρέχει βροχή και κάνω ντουζ". Αυτό φυσικά αποτέλεσε απαρχή σε μια νέα μορφή μουσικής που πήρε το όνομα "εβραιομέταλ" ή "μέταλ με τη μύτη και κοτσίδια στο αυτί"

   

Επίλογος:

Ο Σάκης Ρουβάς δεν αναλώθηκε με τίποτα άλλο, πέρα από την τέχνη και τον πολιτισμό. Δεν έκατσε ν' ασχοληθεί "μ' αυτές τις μαλακίες -όπως ο ίδιος τις χαρακτηρίζει- που στερούν από τον κόσμο την ηθική ανύψωση και μας κάνουν ζαγάρια για παστουρμά".

Οι θαυμάστριές του έχουν αυτονομαστεί "elven dolls" ή "cougars of death", ανάλογα με την ηλικία τους, ενώ οι άρρενες οπαδοί του έχουν ιδρύσει το σύλλογο "Rouvamaniacs" με μασκότ το τριζόνι που δαγκάνει τον σκίουρο της εξουσίας

'TSAP MPITSEZ?

 διεξάγεται ψηφοφορία και γράψ'τε στα σχόλια με τι θέμα θέλετε ν' ασχοληθώ σήμερα το βράδυ μετά τη δουλειά.
Επίσης, ζητάω από τα παιδιά που σχολιάζουν ανώνυμα στο μπλογκ, που δεν ξέρω στην προαγματικότητα πόσα είναι, να ρίχνουν και κανένα ψευδώνυμο....έτσι για το χαβαλέ ρε

ΑΫΠΝΙΕΣ 4-ΜΙΣΩ ΤΗ ZUMBA

(το μωρό μου κοιμάται μέσα, γι' αυτό κάντε ησυχία μην την ξυπνήσετε)



αλήθεια μισώ αυτή τη μαλακία

η zumba είναι ό,τι πιο ηλίθιο έχει εφευρεθεί στο μοντέρνο χορό.
Υποτίθεται ότι είναι ένα είδος γυμναστικής-χορού που κάτι γκόμενες κουνιούνται στους ρυθμούς του λάτιν και νιώθουν ευεξία και σεξουαλικότητα.


Αφού λοιπόν ο σκοπός της zumba είναι έτσι διιτός, θα σας αποδείξω ότι αξίζει περισσότερο να μαζεύεις βρούβες πλήρως μολυσμένες απ' όξω από το Τσέρνομπιλ παρά να κουνιέσαι στους ρυθμούς της.



   Κατ' αρχήν, είναι γυμναστική η zumba;
ΟΧΙ
γυμναστική σημαίνει ότι κάνεις κάτι δύσκολο, το οποίο σε κάνει να ιδρώνεις και να κουράζεσαι σωματικά και πνευματικά και όταν τελειώνει η μαλακία, νιώθεις ότι μπορεί να πέρασαν δυο τρένα αράπηδες από πάνω σου, αλλά ο καθρέφτης σου θα πάρει χρώμα ροχαλί από το πολύ "φτούσου κοπελάρα μου/γκαβλιάρη μου, έχεις ομορφύνει επικίνδυνα τελευταία"

στη ζούμπα, το πολύ-πολύ να κλάσεις δυο πορδίτσες σε κανένα στριφογυριστό σπάσιμο της μέσης.



Είναι χορός η zumba;
Και πάλι όχι, εκτός αν η κλοπή διαφόρων ειδών χορού, όπως είναι λάτιν, οριεντάλ, τράιμπαλ,χαβάιαν, κουλουπού και η ενσωμάτωσή τους σε ένα uberμπάσταρδο μιξ θεωρείται χορός.
Με το ίδιο σκεπτικό και τα μάρμαρα του Παρθενώνα στο μουσείο του Λονδίνου, μαζί με ότι άλλο έκλεψαν οι Άγγλοι από γύρω-γύρω αποτελεί πολιτιστική κληρονομιά της Αγγλίας.
Ξέρεις τι είναι η πολιτιστική κληρονομιά της Αγγλίας;;;;
Το μουνί της βασίλισσας με ένα βασιλικό σκίουρο να προβάλλει από μέσα από τα βασιλικά μουνόχειλα και να λέει με φλεγματικό ύφος "five 'o clock, it's tea-time your Highness".
Χορευτικό στυλ λοιπόν δεν είναι με την καμία και ούτε πρόκειται η ζούμπα να επιβιώσει για πολύ.



    Πάμε λοιπόν ξανά: δίνει ευεξία;;;
Αρχίδια δίνει. Βάλε να γαμήσεις ξενέρωτη γκόμενα μετά από μισή -σου λέω εγώ- ώρα ζούμπα. Το ίδιο νούλα θα ήταν όπως και πριν.
Βάλ' την να πλύνει πιάτα, βάλ' την να ζωγραφήσει, να χέσει. Όλα θα τα κάνει το ίδιο όπως πριν, γιατί στο κάτω-κάτω ζούμπα χόρεψε, δεν σνίφαρε κόκα.


   Δίνει σεξουαλικότητα;;;;
Νομίζω ότι από το προηγούμενο επιχείρημα, δίνει ακριβώς τα ίδια δύο αρχίδια.


    Αλλά ας ξεκινήσουμε τη συζήτηση με τον ελέφαντα που βρίσκεται ήδη στο δωμάτιο και κάνουμε πως δεν τον βλέπουμε.


Η ζούμπα είναι ένας "χορός" που σαν σκοπό έχει να τραβήξει τα βλέμματα και τις πούτσες των αντρών....αυτό...δεν χρειάζεται να πάω παρακάτω.



   Τα μουνιά όμως δεν ρωτάνε το αυτονόητο: το βρίσκουμε ενδιαφέρον; Μας τραβάει την προσοχή; Μας αρέσει σαν κίνηση; Μετά τη ζούμπα θα σε βάλω κάτω και θα σου γαμήσω το ταμ-τιριρίμ όπως ποτέ πριν;


Η απάντηση σε όλα είναι όχι.
Αν ένας άντρας κάτσει να δει ομαδικό γυναικών στη ζούμπα και έχει γκόμενα, σίγουρα θα κοιτάζει ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΓΚΟΜΕΝΑ ΕΚΤΟΣ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥ. Εξακριβωμένο.
Θα τσεκάρει -και καλά- τη δικιά του που-και-που και μόλις γυρίζει λίγο το βλέμμα της, έχει περάσει αξονικό τομογράφο όλες τις υπόλοιπες και στη φαντασία του έχει προκαλέσει ολική ρήξη τραχήλου της μήτρας τουλάχιστον στις μισές. Επίσης εξακριβωμένο.
Ο μέσος άντρας δεν βρίσκει τη ζούμπα μαγευτική, πάρ' τε το χαμπάρι, ούτε καν σέξυ. Ο άντρας βλέπει τη ζούμπα με το ίδιο ενδιαφέρον που η γυναίκα παρακολουθεί ποδόσφαιρο. Μόνο για να τσεκάρει κώλους και φάτσες. Τέλος. Αν σας πει ο δικός σας ότι ο χορός σας ήταν μυστικιστικός/μαγευτικός/σέξυ, θα μείνετε αρραβωνιασμένοι για τουλάχιστον 20 χρόνια και παιδιά δεν θα δείτε ούτε απ' όξω από νηπιαγωγείο, γιατί τέτοιο είναι το ψέμα.


   Η ζούμπα είναι για το μπούτσο τον κίτρινο τον ακάβλωτο με έλλειψη βιταμινών και ενζύμου.
Αν είσαι ινστρακτόρισσα ζούμπας είσαι καρναβάλι και τράβα μάθε συρτό στα 4 να μη σε λένε άσχετη βλαχάρα.
Αν είσαι άντρας ινστρακτορας ζούμπας, μαγκιά σου που είσαι γκέι κι εγώ μαζί σου ρε φίλε, αλλά προτιμώ κλαρινογαμπρό, στην παραλία με τέρμα λαδορίγανη στο κορμί παρά το παρεό σου.


Και ρωτάω τη μέση ζούμπαινα τι της προκαλεί ο τελετουργικός πολεμικός χορός των Μαορί ώστε να καταλάβει πως νιώθω όταν βλέπω ζούμπα. Να δες:

τρελή κάβλα έτσι;
Ακριβώς το ίδιο φαντάζετε στα μάτια μας.

Παρόλο που δεν συμπαθώ τον χορό σαν τέχνη -και ας μη γελιόμαστε, η πλειοψηφία των μοντέρνων στυλ χορού είναι για τις χωματερές- η ουσία του είναι το τέλειο πάντρεμα μουσικής και θεάτρου και η μυστικιστική τελετή που κάνει έναν άντρα/γυναίκα αρεστό στο ταίρι του ή υποψήφιο ταίρι του.
Αν εσύ θεωρείς το νυμφοπάζαρο μορφή τέχνης ή έκφρασης τότε μάλλον είσαι βαθιά νυχτωμένη και μάθε πρώτα να πηδιέσαι και μετά κάνε τον περιστρεφόμενο δερβίση.

ΑΫΠΝΙΕΣ 3

4:36 το πρωί.....ας φτιάξω μια ιστορία να περάσει η ώρα




είχα μόλις σχολάσει από τη δουλειά και έπαιρνα το δρόμο το μοναχικό, το νυχτερινό να πάω σπίτι.

   Περπατούσα στον παραλιακό, έρημο δρόμο....τον δρόμο της παραλιακής μοναχικότητας, θα έλεγα, όπου όλα είναι παραλιακά και μοναχικά.


   Ήδη το άντερό μου με είχε κόψει και ζητούσε -σαν μικρό μπάσταρδο παιδάκι- ένα λαχταριστό πιτόγυρο με μπόλικη χοληστερίνη και κορεσμένα λιπαρά, αλλά εγώ δεν είχα να του δώσω τίποτα, παρά μόνο αέρα κοπανιστό και ηλεχτρονικό τσιγάρο με γεύση μπαγιάτικιας φέτας με χταποδάκι άβραστο.

   Και ξέρεις ε; Άμα πεινάς γίνεσαι πολύ μαλάκας και έρχεσαι σ' επαφή με το πρωτόγονο ζώο που κρύβεις μέσα σου που βγαίνει από το στομάχι σου σαν πόκεμον. Και στην προκειμένη περίπτωση διαλέγω εσένα Σαβουροφαγόσαυρε....άσχετο, αλλά είχα διαβάσει κάπου μια ιστορία που ένας πήγε στη γκόμενά του με σώβρακο Πόκεμον κι όταν αυτή τον ξεβράκωσε έμεινε για ένα λεπτό ακίνητη και μετά έπεσε κάτω απ' τα γέλια. Ανάμεσα στο νευρικούς σπασμούς που έκανε καθώς χτυπιόταν υστερικά από τα γέλια, έπαιρνε μια βαθιά ανάσα και φώναζε: "I CHOOSE YOU DICKACHU AHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAA!!!"


  
    Αλλά στη δικιά μου περίπτωση δεν υπήρχε τίποτα το αστείο. Μόνο ένας άδειος παραλιακός δρόμος και ούτε μισό γυράδικο να πουλάει έστω και μια υποψία καλοψημμένου αρουραίου με μια χούφτα άψητες πατάτες και λίγο γιαούρτι σκατζόχοιρου να σπάει το χέβυ-μέταλ της μπίχλας.



   "μήπως να βουτήξω στο νερό να πιάσω καμιά χελώνα;" σκέφτηκα....αλλά ποιός κάνει τον Alza βραδιάτικα;
Δε γαμιέται, θα περίμενα μέχρι να φτάσω το σπίτι, που το μωρό μου θα μου είχε μαγειρέψει το αγαπημένο μου φαγητό: κορνφλέιξ με σως γάλα και μέλι ή σαλάτα χωριάτικη χωρίς ελιές κι αλάτι....και χωρίς αγγούρι.
Κι εγώ ήθελα κρέας ρε!!!
Τσιτσί, μιαμ-μιάμ, έστω κι ένα αυγό βραστό μαζί με τη μαμά του κοτόσουπα!!!

   Ο δρόμος δεν ήταν πολύ μακρύς....ίσως 25 λεπτά με τα πόδια, αλλά κάθε βήμα ήταν κι ένα μαρτύριο. Κι από πάνω το φεγγάρι-τέρμα πανσέληνος να με φωτίζει σαν λυκάνθρωπο που ψάχνει θήραμα.



    Αυτή πάλι τη μαλακία με τους λυκάνθρωπους δεν την καταλαβαίνω. Δηλαδή γιατί σώνει και καλά πρέπει ο λυκάνθρωπος να γίνεται έτσι μόνο κάθε πανσέληνο ε;;;
Και τι είναι η πανσέληνος; Η καλύτερη δυνατή θέση της σελήνης σε σχέση με τη γη, όπου φωτίζεται ολόκληρη η ορατή της επιφάνεια. Κοινώς, ο ήλιος είναι αυτός που κάνει μάγκα τη σελήνη και από σκέτη κωλοφαρδιά πέφτει κάθε 24 μέρες.
Και αφού ο ήλιος είναι που φωτίζει τη σελήνη, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΥΚΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΛΗ ΤΗ ΜΕΡΑ, Ε;;;; Ή μήπως είναι βολικό να βγαίνουν τα "κουτάβια" και να λένε ότι "το φως του ήλιου που αντανακλάται στη σελήνη είναι που μας κάνει έτσι" και άλλα μπαρμπούτσαλα;;;;

   Και το άλλο με τους βρυκόλακες;;; Που λιώνει -λέει- στο φως του ήλιου....ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΣΤΟΥΡΝΟ ΔΕΝ ΛΙΩΝΕΙΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ;;;;; Εκεί τώρα τα βαμπίρια φωνάζουν "δεν πλέη" σαν μικρά παιδιά που κάπου έγινε η μαλακία και μαλώνουν.

   Ξέρεις τι λέω;;;;;
Να στείλουμε όλα τα κωλόζωα που την έχουν ακούσει λυκάνθρωποι στη σελήνη και να τα αφήνουμε να τρέχουν σαν τα ζαβά όλη την ώρα στη φωτισμένη της πλευρά και να ουρλιάζουν εκεί....πρωί-βράδυ.

Τους βρυκόλακες να τους κλείσουμε στο βόρειο πόλο που έχει 6 μήνες νύχτα κι όταν φωτίζει η μέρα να κλείνονται τους άλλους 6 στα ιγκλού σαν τις αρκούδες....αυτό.....γαμιέστε.....



   Με αυτές τις σκέψεις προχωρούσα το μακρύ -σαν μαλαπέρδα αλόγου- δρόμο της επιστροφής.
Αυτή η έκρηξη οργής μου είχε κατευνάσει λίγο την πείνα, αλλά μου είχε σηκώσει την αδρεναλίνη σαν κάβλες έφηβου. Κι όταν καβλώνω-πεινάω ρε πούστη μου.
"Λίγο υπομονή ρε Χώστη" έλεγα στον εαυτό μου. "Εδώ πάλεψες με ύαινες, θανατηφόρες αράχνες, κουνούπια, είδες την Κρήτη στο κρεβάτι σου και γλύτωσες με μια ουλή στα μάγουλα καθώς το πουλί σου πέρασε ξυστά από το πρόσωπό σου πριν αυτοπαλουκωθείς, είδες το Νίνο λάηβ, άκουσες ευχάριστα 2 τραγούδια του Παντελίδη, πίνεις υποβρύχια σαν φάλαινα, βάζεις μπλουζάκια V σε ροζ χρώμα και νιώθεις πιο άντρας από ποτέ, στη λίγη πείνα θα κωλώσεις;;;;"

   Ήμουν πολύ απορροφημένος σ' αυτή την αυθυποβολή και το mantra μου είχε φτάσει κορυφαία ύψη. Το chi μου βρισκόταν σε φάση nirvana κέτσι και τα chacra μου έπιναν φραπέ με άπαχο γάλα και στέβια παίζοντας τάβλι πάνω στους κοιλιακούς μου.


Τέτοια εσωτερική ρέκλα είχα να τη νιώσω καιρό και άφησα τον εαυτό μου αφρούρητο και τότε ξεκίνησε ένα ντόμινο γεγονότων που......αλλά ας μην αποκαλύψω το τέλος....


Περπτώντας μερακλαντάν και χαμένος στις σκέψεις μου, φτάνω κοντά σε μια στροφή...γύρω στα 200 μέτρα.
Άξαφνα....ένα αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού εμφανίζεται μπροστά μου με τέρμα αναμμένους τους προβολείς κι ερχόταν καταπάνω μου, σαν ααααροπλάνο.
Σε κλάσματα δευτερολέπτου αντιλαμβάνομαι τον κίνδυνο: ο οδηγός του δεν ήξερε ποιος ήμουν. Δεν ήξερε και γι' αυτό πήγαινε να με στραβώσει με τα κωλοφάναρά του.


   Καμπουριάζω ελαφρά και μισοκλείνω τα μάτια σα νίτζας στις ταινίες, ξέρεις ε, εκεί μωρέ που είναι τόσο γρήγορος που αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο και τα μάτια του αστράφτουν σαν αστραπή και κάνουν αυτό το λαμπερό αστεράκι στο κέντρο για να δείξει πιο γαμάουα και καλά και τότε και ο κακός νίτζας κάνει το ίδιο, αλλά έχει άλλο χρώμα αστεράκι στα μάτια και τους δείχνουν σε παράλληλα πλάνα και μετά ο καλός νίτζα φωνάζει "ΣΙΤΖΟΥΝΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ".


(ξεκινάει δραματική νιτζίστικη μουσική με σφύριγμα ανέμου και μια σκέτη νότα από προγκρέσσιβ κινέζικο μονόχορδο που έχει 2 χορδές)

Ισιώνω ξανά το κορμί μου και σφίγγω τα μάτια μου να γίνουν σαν του αητού και να στείλουν στο οδηγό το μήνυμα ότι δεν έχει να κάνει με ένα κοινό θνητό και τις καγκουριές του είναι θέμα ζωής και θανάτου να τις κόψει.


Το βλέμμα μου πρέπει να ήταν τόσο αστραποβόλο, που ο οδηγός χαμήλωσε αμέσως τους προβολείς, σαν νεαρή μαθήτρια που ρίχνει χάμω το βλέμμα της μπροστά στο δάσκαλο.
Είχα νικήσει για άλλη μια φορά, ή έτσι νόμιζα καθώς έβλεπε τον οδηγό μέσα στην ταπεινωμένη του Μερσεντέ κομπρέσο να κατευθύνεται προς την αντίθετη πλευρά του δρόμου, όταν η καριόλα η μοίρα ξαναχτύπησε:

όλο αυτό το σκηνικό δεν είχε περάσει απαρατήρητο από τα ζώα της φύσης που εκείνη την ώρα είχαν ξυπνήσει απότομα από αυτήν μου την έκρηξη πνεύματος και εξουσίας και έεεεεενα μαλακισμένοοοοοο τζιτζικάκι πέταξε προς το μέρος μου....κανείς δεν ξέρει γιατί τα μαλακισμένα τα τζιτζίκια όταν κάποιος τα τρομάζει πετάνε προς το μέρος του....ΚΑΝΕΝΑΣ....Αν εγώ ήμουν τζιτζικοφάγος, όλη μέρα θα τρόμαζα τζιτζίκια με ανοιχτό στόμα, αυτό.

Το τζιτζίκι αυτό πέταξε προς το μέρος μου, την ώρα που είχα νικήσει, με ταχύτητα φωτονίου φωνάζοντας παράλληλα "ΤΖΙ-ΤΖΙ-ΤΖΙ-ΤΖΙ"

Όλο μου το Είναι ταράχτηκε: το mantra πλάνταξε και έκλασε κάτι σαν σκόρδο, το chi μου έπαθε αμέσως καρδιακό και ψόφησε -ευτυχώς- χωρίς πόνους. Τα chacra μου έπαθαν τέτοιο πανικό που έφτυναν φραπέ από τη μύτη το ένα στ' άλλο.....μπουρδέλο λέμε....

Αυτό είχε άμεσο αντίχτυπο και στο κορμί μου καθώς, με μια απότομη κίνηση, κινήθηκα σαν αίλουρος ζιγκ-ζαγκ.
Με είδε έγκαιρα ο οδηγός της Μερσεντέ κομπρέσσο και νόμιζε ότι ήθελα να του κάνω τσαμπουκά και να τον ξεφτυλίσω εντελώς και γρήγορα έκανε ένα τετακέ μαρσάροντας μακριά μου στο ερημικά ερημικό δρόμο.



Έφτασα σπίτι....ευτυχώς το μωρό μου είχε ψήσει  καροτόσουπα χωρίς αλάτι....βασικά δεν είχε ψήσει....ήταν ωμά καρότα