Λοιπον, ακου.
Το ελληνικο ροκ...δεν ειναι και τοσο σκατα. Θα μπορουσε ομως να ηταν καλυτερο ΑΝ ΔΙΑΧΩΡΙΖΑΜΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΡΟΚ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ!!
κατσε να σου τα πει ο Ροκυ, το σκυλι-θρυλος
Αυτο που θελω να πω ειναι οτι ολοι οι παρακατω, σε καποια φαση της καριερας τους θεωρηθηκαν "ροκ"!!
μαντεψε ποιος απο τους δυο θεωρουνταν μια εποχη "τρελη ροκου για την ηλικια της"
ΑΝΤΕΓΑΜηθελωντας ομως να φανω κακος, θα προσπαθησω να αποδειξω το επιχειρημα μου με το να δειξω σε τι κοινο απευθυνονται.
φωτο: το κοινο που τραγουδαει το "ενας Τουρκος στο Παρισι"
1.μια μικρη ιστοριουλα: λοιπον, οταν ημουν περιπου 7 χρονων (317 π.Χ.), η θεια μου η Βαλια μου εκανε δωρο στα γενεθλια μου τα "Χαιρετισματα" του Παπακωνσταντινου! Ηταν η εποχη που ειχα κοψει να χεζω τα βρακια μου τοτε και 35 μερες και το ξαναρχισα στα 7 μου! Σιγουρα δεν καταλαβαινα τι στο μπουτσο εννοουσαν οι στιχοι, αλλα ΜΑΔΕΡΦΑΚΕΡ αυτο το γρετζο στη φωνη του Βασιλη, λες και του 'χανε καρφωσει στο λαρυγγα ελαιοραβδιστικο, σε συνδιασμο με τις ηλεκτρικες κιθαρες, γεματες βρωμικη παραμορφωση...δεν θα πω ψεμματα...ηταν το "καλεσμα" για μενα. Απο τοτε περασαν περιπου 8 χρονια (υπολοιπο δημοτικο και ολο το γυμνασιο), οπου κανενας στο σχολειο δεν ηξερε τι μουσικη ακουει ο αλλος. Μιλαμε, ακομα και με το Σαββα και τον Παυλο, που σε καποιο σημειο, καποιο μεσημερι ειχαμε ολοι κατεβασει τα βρακια μας και καναμε πως πηδουσαμε τις κουφαλες ενος δεντρου με τα υποαναπτυκτα τσουτσουνακια μας...ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΝΕ (ο Παυλος υποψιαζομαι οτι ακουγε τιποτα και ο Σαββας πηγε 35 για να ακουσει Μελα και Καρρα). Δεν προσδιοριζομασταν λοιπον απο τα ακουσματα. Δεν μας ενοιαζε...και ειλικρινα, εκεινη την εποχη σαν παρεα στα παπαρια μας η μουσικη. Το ιδιο και στο γυμνασιο: Τρια χρονια με τραμπουκιζαν τα ιδια ατομα και, να 'ναι καλα τα παιδια, ποτε δεν με εβαλαν να ακουσω Βισση και Νιου Κιντζ Ον Δε Μπλοκ.
Ολα εγιναν στο λυκειο. Μεχρι εκεινη την εποχη εγω μαζευα τις κασετες του Βασιλη, και με ενα ξαφνικο μπαμ το καλοκαιρι πριν το λυκειο εμαθα και τους Μεταλλικα!
Ηταν η εποχη που η φωνη μου αρχισε να κανει αυτα τα γαμημενα κοκορακια που πας να μιλησεις στους γονεις σου ασκημα που δεν σε καταλαβαινουν κι ακουγεσαι σαν ο πιο γκεη δαιμονας.
Στο νεανικο μου μυαλο, που εψαχνε τροπο να εξεγερθει εναντια στην Εξουσια (μην μπερδευεστε, μια συμπλεγματικη κοτα ημουν, αλλα καπως καπου εψαχνα να βρω κατι που να εκπροσωπει τα συναισθηματα μου, αρα Βασιλης-Μεταλλικα), στο νεανικο μου λοιπον μυαλο, θεωρουσα οτι ο μονος τροπος να φανει η οργη εναντια στο συστημα, ηταν με σκληρες φωνες και βρωμικες κιθαρες. Το ιδιο ελεγαν ολοι: στην ταξη, στα διαλειμματα, στις κοπανες---> ροκ!!!
Οταν λοιπον ηρθε η ωρα της πρωτης καταληψης και ηρθαμε ολοι οι "καλλιτεχνες" με τις κιθαρες και πιασαμε ποστα σε παρεες, την ωρα που ξεντεριαζα το "μια κλουβα αραγμενη" για 2-3 φιλαρακια, στην αποπισω αιθουσα ακουω ενα γκλινγκ-γκλινγκ-γκλονγκ "ναμαγαπαααααας...(παυση για μυσταγωγια)...οσομπορειιιιιιις.....ναμααααγαπαααας"
Εδω, ο Νικος που εκανε δυο πακετα καμελ απο το μαιευτηριο, τρελος ροκας, μεγαλος αλητης, σκληρο γαμηδι, πρωτος που επαιξε το "να μ' αγαπας" στο 6ο λυκειο Κατσαμπα
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ;;; Πως αυτο
ειναι στην ιδια κατηγορια;;;;
Αν μη τι αλλο ειμαι εντυπωσιασμενος!!!!
2.προδοτ....εεεε....ωριμοι καλλιτεχνες:
κοιτα, ειναι πολλες οι περιπτωσεις ελληνων καλλιτεχνων που, ενω ξεκινησαν ΣΩΣΤΑ και πανω στις γερες βασεις που ειχαν θεσει οι μεγαλοι πατερες του ροκ στο εξωτερικο, εντουτοις, δεν θελω να πω οτι προδωσαν τη μουσικη για να βγαλουν κι αλλα φραγκα, αλλα ας πουμε οτι οι εποχες γινοταν οικονομικα δυσκολες και επρεπε να επιβιωσουν, οποτε προσαρμοσαν και προσαρμοστηκαν ωστε τα τραγουδια τους να απευθυνονται και σε ανθρωπους που υπο αλλες συνθηκες θα κλωτσουσαν ενα μικρο σκυλακι στο ακουσμα ενος αυθεντικου ροκ κομματιου.
2α.ροκ μπαλαντες:
Το ορθιο σεξ, το ερωτιrock που λενε και στα Γκραβαρα
Με αυτο το μηνυμα, θελω να πω οτι ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΥΧΑΙΟ, αλλα και δειγμα ωριμοτητας ολων των Ελληνων ροκ καλλιτεχνων, το γεγονος οτι περασαμε απο το "μια μπαλαντα σε καθε δισκο" στο "ολος ο δισκος μια ατελιωτη μπαλαντα".
2β.οι ντιβες:
Γνωστος καλλιτεχνης, αποφοιτος σχολης πολιτικων μηχανικων Αθηνων
Γνωστοι καλλιτεχνες, αμφιβολου ροκ ποιοτητας, απαιτουν απολυτη ησυχια την ωρα του λαηβ, και ετσι και τολμησεις να μιλησεις/να αναπνευσεις στραβα/να κουνησεις ματοτσινορο, εχουν διακοψει το λαηβ με "ΤΙ ΕΙΠΑ;;; ΤΙ ΣΑΣ ΕΙΠΑ;;;ΣΑΣ ΕΙΠΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΗΣΥΧΙΑ" και φευγουν σπαζοντας την κιθαρα στο σανιδι (οχι, παραειναι φραγκομπασταρδοι για να σπασουν εστω και μια χορδη καταλαθος).
3.η δευτερη γενια του ροκ:
κοιτα. Εγω ημουν τυχερος που προλαβα στα καλα του τυπαδες οπως το Παπακωνσταντινου, το Τσακνη, το Μπιγαλη με κιθαριστα το Μικι Ρουρκ. Τυπαδες που πηραν τους Ζεπελιν, τον Ντεμπεργκ, το Μουρ και αλλους και επαιξαν σκληρα χωρις μαλακιες. Οταν ομως η φαση αρχισε να φθινει, επειδη η γενια μου δεν ηξερε, τ' αρχιδια μας ξεραμε, εμφανιστηκε το "νεο κυμα" οπου πρωτοστατησαν 3 συγκροτηματα: οι Τρυπες, τα Σπαθια και τα Υπογεια Ρευματα. Τα οποια το κοινο τους χαρακτηριστικο, εκτος του οτι καταντησαν ολοι να παιζουν πιο ακινδυνα κι απο εντεκαδα Πανιωνιου που εβαλε κωλοφαρδιστικο γκολ στη Τοτεναμ και τσιμεντωθηκαν μπροστα στο τερμα για να κερδισουν, εκτος λοιπον του οτι καταντησαν ακινδυνοι, δεν ηταν καν ροκ!! Ηταν ολοι πανκαδες (στην περιπτωση των Υπογειων Ρευματων, μαγεμενα ξωτικα που τριπαρανε με αλβανικο μαυρο στις εξοχες της Ιρλανδιας). Οποτε, εκτος απο "ναμαγαπας" ετρωγα στη μαπα και "μαρεσειναμηλεωπολλα" καθως και τους, πρωτοεμφανιζομενους τοτε Πυξ-Λαξ που επαιζαν ενα "Τζονι Κας τρωει ηλιοσπορους στο παρκινγκ του σκυλαδικου".
Ηταν μια δυσκολη εποχη, οπου, αν καποιος ηθελε να ακουσει σωστο ροκ με ελληνικο στιχο, θεωρουνταν -και οχι αδικα- ηλιθιος (ο ορος "πρεζακι" δεν ειχε ακομα εφευρεθει για τετοιες περιπτωσεις).
Μετα την συντομη πορεια και την ευτυχως πιο αποτομη πτωση της δευτερης γενια, ακολουθησε η Αλωση της Κωνσταντινουπολης, οπου πλεον ο καθε ταλαιπωρος δηλωνε ροκας, με αποκορυφωμα το Στελιο το Ροκκο, που λογω ονοματος, τα ελληνικα ΜΜΕ τον ειχαν για τον πιο σκληρο καργιολη που εβγαλε ποτε αυτη η γαμιολα μουσικη ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ.
4.το outsider: εχετε ακουσει την εκφραση "υπαρχει μια βλαβη (κολλημα) στο Matrix"....δεν κρατιεμαι, θα το πω
ΜΑΛΑΚΕΣ
Ο ΝΙΚΟΣ Ο ΖΙΩΓΑΛΑΣ ΣΑΣ ΓΑΜΑΕΙ!!
Ο μπαμπας σας
4α. Πειστηριο 1: την εποχη που ολη η ελληνικη ροκ σκηνη τραγουδουσε ποσο γαματοι ηταν που γεννηθηκαν πριν το Πολυτεχνειο και ολα τα κουλ τυπακια ηταν γραμμενα στην κνε, ο Νικος ειχε ηδη χωρισει με την τριτη χειροτερη καργιολα του Συμπαντος, καπνιζε γυψοσανιδες και πηδουσε τον Σμογκ καθε δευτερη βδομαδα ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ, ΤΙ ΓΙΑΤΙ;;
Αποτελεσμα αυτης της κωλοζωης ηταν ο απολυτος ροκ υμνος "σαν σταρ του σινεμα", ενα τραγουδι που ειπε με τη χαρακτηριστικη φωνη του που μοιαζει σαν αντιτορπιλικο που το σταμπαρανε 10 υποβρυχια και το απειλουνε με ολοκαυτωμα κι αυτο πουτσα του ολα γιατι ολος ο πλανητης το ενα του αρχιδι. Ενα τραγουδι που ξεχωρισε απο τα αναλατα σκατα, γιατι τολμησε να πει οτι η γαμιολα προκαλει και θα φαει μπουνιδι.
4β. Πειστηριο 2: την ιδια εποχη που ολοι λεγανε ποσο μαχητες ηταν στο Πολυτεχνειο, ο Νικος εσπερνε την Κολομβια με εητζ γιατι η κανονικη πρεζα δεν του εφτανε και την ηθελε ενισχυμενη
ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΓΑΜΑΕΙ Ο ΝΙΚΟΛΑΣ. Αποτελεσμα ολης αυτης της καυλαντας ηταν το ΑΣΜΑ "περναει ο καιρος", οπου αφηγειται πως την ωρα που γινοταν της πουτανας στην Αθηνα και το τανκ εριχνε την πυλη και σκοτωνε φοιτητες, ο Νικολας κυνηγουσε ενα μουνακι!!!
4γ. Πειστηριο 3: την εποχη που ολοι οι βλαχοροκερς κατεβαιναν Αθηνα για καριερα και προσπαθουσαν να ξυσουν με αλυσοπριονο ολη τη μπλετσα απο πανω τους να μην τους λενε χωριατες, ο Νικος πηγε με το Μηλιωκα στο χωριο και αφου σφαξανε και φαγανε ο,τι ειχε 4 ποδια και επαιρνε επιδοτηση, στο τελος εκατσε μονος του και εγραψε το "Βασιλικη" που ειναι μπεησικαλλυ ενα τραγουδι-σταθμος και μιλαει για μια μουνιτσα που αντι να μετακομισει στην Αθηνα μαζι με τον παρανομο δεσμο, ηπιε δηλητηριο (και γαμαει).
4δ. Πειστηριο 4: ολα τα τραγουδια του Ζιωγαλα. ΟΛΑ. Ολα του τα κομματια μιλανε για καποιο ψυχοπαθη (συνηθως, γκομενα): θα σου φανερωθω, μη μου μιλατε σημερα, στον πατο της καρδια σου. Ολα για ψυχοπαθεις πουτανες!! Ακομα και το "σ' αυτο το σπιτι που 'ρθαμε" που ειναι ενα τραγουδι χαρουμενο, μιλαει βασικα για μια παρεα που πηγε χριστουγεννιατικα σ' ενα σπιτι και απειλουν τον ιδιοκτητη για να τους δωσει να πιουν!!!
4ε. Πειστηριο 5: περα απο την πλακα ομως, ο Νικος Ζιωγαλας ειναι κλασσεις ανωτερος απο ολους οσοι αναφερθηκαν παραπανω και για εναν επιπλεον λογο. Βλεπετε, δεν ειναι μονο τα τραγουδια του που ειναι αντισυμβατικα, αλλα ειναι και ο ιδιος ο καλλιτεχνης αντισυμβατικος και σκληρος καριολης σε σχεση με τις "μη με αγγιζεις αν δεν εχεις μουνι" πριμαντονες που αναφερθηκαν παραπανω, ενας καλλιτεχνης που τους γαμαει την πιατσα και τους τσαλακωνει το προφιλ της αποστασης μεταξυ καλλιτεχνη και κοινου: ηταν Χριστουγεννα του 2006 κι εγω θα δουλευα σερβιτορος σε ενα μεγαλο μαγαζι που εκεινη τη μερα θα εφερνε ζωντανα το Ζιωγαλα. Ειχαμε μολις τελειωσει τις προετοιμασιες και ειχαμε μαζευτει μερικα ατομα και λεγαμε τις μαλακιες μας μεχρι να ερθει για να στησει μαζι με τους μουσικους του τα οργανα. Σε καποια φαση ακουμε καπου στο βαθος ενα "καλησπερα παιδια, καλα Χριστουγεννα" και πριν προλαβουμε να δουμε τι γινεται, εχει φτασει στην παρεα μας ο Νικος με την εντυπωσιακη του ινδιανοκοτσιδα, σαν Παντελης Θαλασσινος αλλα στο πιο ομορφο και λιγοτερο βυζαντινο και μας χαιρεταει εναν-εναν με δυνατη χειραψια και να εχουμε μεινει ολοι μαλακες....γιατι βλεπετε....ειχαμε συνηθισει με τους μαλακες που δεν μας μιλαγανε....ξερετε τωρα, κατι Σαββοπουλοι, κατι Οναρ και Πασχαλιδηδες και το να βλεπεις ενα ζωντανο θρυλο να ερχεται μονος του να σε χαιρετα....ηταν σοκ.
Σοβαρα ομως, το "ριξε κοκκινο στη νυχτα" ειναι η γαμηστεροτερη ροκ διασκευη που εκαναν οι Forever Never