ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟ

 
   Το δωρο στην κορη του ηταν ενα εισιτηριο για να γυρισει τον κοσμο.

Ποτε πριν δεν την ειχε αφησει απο κοντα του, και μεσα του ελιωνε χιλιες φορες...καθε στιγμη οσο ανοιγε τα χερια του και εφευγε απο τα δαχτυλα του αυτο το καταραμενο κομματι χαρτι που θα την επαιρνε μακρια του. 
Ομως δεν μπορουσε να κανει αλλιως. 
Της το ειχε υποσχεθει ενα απογευμα που γυρισε απο το γυμναστηριο εχοντας σηκωσει δυο τραχτερ δικεφαλους μαζι και τη φρεζα, σπαζοντας το προηγουμενο του ρεκορ που ητανε τρια μοσχαρια κι ενας κροκοδειλος.

"...τι χαζος που ημουν γαμω τα χιλια βαρακια της κολασεως" 

Ειχε γυρισει σπιτι με τα μπρατσα πρησμενα λες και τα ειχε τρομπαρει με πλουτωνιο. Ηταν λες και ειχε βυζια σε ολο του το σωμα.
Βυζια στα τρικεφαλα, μασταρια στους γλουτους, μπομπονια στις πλατες, ακομα και η γενειαδα του ηταν ολοπρηστη σαν αρκουδα ειχε γινει το γαμιδι.

Εκει τον "χτυπησε" η πιτσιρικα.
Τον βοηθησε και καλα με το ζορι να χωρεσει να περασει απο την εισοδο και του εφερε την αγαπημενη του καροτσα νταλικας με ορθοπεδικα μαξιλαρακια να καθισει να ξαποστασει ο γιγαντοτεραστιος. Εφερε κλαρκ να του βγαλει τα αθλητικα και του εδωσε να φορεσει τις φουρφουλιαστες του παντοφλιτσες με τα κουνελισια αυτακια που τοσο ενοχα του αρεσαν. Του εκανε με τον εκσκαφεα μασαζ στην πλατη και του σερβιρε το αγαπημενο του φαγητο, τοτρελ...τορετλ...τορτρελ...κρεατοπιτα.

-Παπακο σε λιγες μερες εχω τα γενεθλια μου!!
-το ξερω αγαπη μου και εχω κανονισει πολλες εκπληξεις!
-και τι δωρο θα μου κανεις;!
-ξερεις οτι ειμαι διαολος και δεν σου λεω και φυσικα δεν θα το βρεις ποτε, οσα κανακεματα και να μου κανεις;
-τρια διαφορετικα φορεματα, γοβες, τεηζερ καινουριο, σπρεϊ πιπεριου καινουριο γιατι ξερω ποσο σε ενδιαφερει η ασφαλεια μου, τριετη εγγραφη σε γυμναστηριο, καινουριο κινητο...
-χρφμγναγαμ....
-μετα απο τοσα χρονια λες να μην ξερω;!
-χρφμγναγαμ×2...
-ΠΑΠΑΚΟ, φετος θελω κατι διαφορετικο, κατι να σπασει τα συνηθισμενα και που θα με κανει να νιωσω πιο ευτυχ...
-ΜΙΛΑ ΠΕΣ ΠΩΣ ΤΟΝ ΛΕΝΕ ΤΟΝΕ ΚΑΡΗΓΙΟΛΗ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΟΥΝΕ ΤΙΜΠΟΥΚΤΟΥ ΝΑ ΦΤΥΑΡΙΖΕΙ ΣΚΑΤΑ ΕΛΕΦΑΝΤΑ;;;;;;
-οοοοχι οχι παπακο δεν προκειται για αγορι!! Δεν με νοιαζουν αυτααα, ειμαι ακομα πολυ μικρη για τετοια!
-ααα...(σιγα σιγα η πιτα και η χαλαρωτικη δυναμη του μασαζ και τα Πνευματα του Χαους, του Ψοφου και των Μνημονιων Μεχρι Να Σβησει ο Ηλιος αρχισαν να χαλαρωνουν τις αμυνες του)...ωραια, τοτε μπορεις να μου ζητησεις ο,τι δωρο θες!
-Ο,ΤΙ Ο,ΤΙ;!;!;!
-ο,τι...ο,τι
-ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΙ ΕΕΕΕΕΧΠΛΗΧΤΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΔΕ ΘΑ ΠΑΩ ΜΟΝΗ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΠΑΙΡΝΩ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!!!!
-μααααααααΑΑΑΑΑΑ....
-παπακο ΕΙΠΕΣ Ο,ΤΙ ΟΤΙ
-χρμγφμουγαμησωτοο,τιο,τι.....



Τρεις μερες μετα τα γενεθλια της τον χτυπουσανε δεκα με ατσαλοσωληνες να ξεκολλησει τα χερια του απο το αεροπλανο για να πεταξει. Μια τουρμπινα μπουκωσε και αναγκαστηκαν να φυγαδευσουν τους επιβατες σε αλλο αεροπλανο.
Η γενειαδα του μυριστηκε το κολπο αλλα ηδη ηταν πολυ αργα...


      


............................................................................
   

   Ηταν μολις 12 χρονων.
Ενα νευρικο και αμιλητο αγορι που μετα το σχολειο γυρνουσε στο χωριο και πηγαινε στα προβατα του πατερα του.
Κουβαλουσε μαζι του τη σακα με τα βιβλια και στο χερι τη κλιτσα να οδηγει το κοπαδι, οταν ξεκινουσε η ανοιξη και τα εβγαζαν απο τη στανη που ξεχειμωνιαζαν.
   Ηταν, για την ηλικια του, ιδιοφυϊα στα μαθηματικα, στη γραμματικη και στην εκθεση, αλλα εκει που ηταν αξεπεραστος ηταν στο αρμεγμα, στο κουρεμα και στο πεταγμα πετρας κατευθειαν στο κερατο καμιας κατσικας που πηγαινε να ξεστρατισει.
Οι δασκαλοι του ειχαν να λενε γι' αυτον το λιγομιλητο και μοναχικο μαθητη που μυριζε βουνο και προβατσουλί.
Τα πραγματα δεν αλλαξαν και οταν πηγε στο γυμνασιο στο μεγαλοχωρι.
Απιστευτος στα αρχαια ελληνικα, αλλα επηζε και κατι τυρια που γινοταν αναρπαστα.
Φυσικη, χημεια, Νευτωνες, Γαλιλεους, Ντεκαρτ τους επαιζε στα δαχτυλα ΑΛΛΑ ΚΑΙ εσφαζε κι εγδερνε προβατο μεχρι να πεις το "πατερημων".

   Οταν εφτασε δευτερα λυκειου ειχε ηδη φτιαξει μια καλη περιουσια για τους δικους του, ωστε να μπορουν να βαλουν αγγελια για να προσλαβουν βοσκους και να αφοσιωθει στο ονειρο του να σπουδασει.
Μπορει το κοφτερο του βλεμμα και το ανικητο μυαλο του να δουλευαν συνεχεια, αλλα ακομα δεν ειχε αποφασισει τι επαγγελμα θα ακολουθησει στη ζωη.

Αυτο ομως εμελλε να αλλαξει με τον πιο απροσμενο τροπο.

   Ενα βραδυ γυρνωντας απο τη στανη, περπατουσε αναμεσα στα κοφτερα βραχια του βουνου και περνωντας μεσα απο γκρεμους που τα γαλαζια ματια του εβλεπαν οπως βλεπουν οι γατες στο σκοταδι. 
Ηξερε τα μονοπατια. 
Καθε βημα του ηταν χιλιοπατημενο και σιγουρο. 
Καμια δρασκελια δεν ηταν αρκετα δυσκολη που με ενα στηριγμα της κλιτσας να μην μπορουσε να την κανει...

Τα Πνευματα του Συμπαντος ομως ειχαν αλλα σχεδια.

Μια χαλαρη ξερολιθια και το σωμα του βουλιαξε αποτομα προς τα δεξια. Δεν προλαβε να αντιδρασει. Το δεξι του γονατο χτυπησε πλαγια με βια πανω στο βραχο και τον εριξε δυο μετρα πιο κατω να ρουθουνιζει απο τους πονους...

Στο βουνο το βραδυ δεν πρεπει να κανεις δυνατους θορυβους γιατι ποτε δεν ξερεις ποιος ακουει. Ουτε κλαμα, ουτε ουρλιαχτο. Ρουθουνιζεις τον πονο σου και προχωρας.
Ευτυχως δεν ειχε σκιστει το δερμα του.

Εφτασε στο σπιτι αργα. Οι δικοι του κοιμοταν ηδη βαρια κι αυτος μπηκε κατω απο το ζεστο νερο. Πηρε ενα τουβλο και καυστικη σοδα και αρχισε να τριβει απο πανω του τη μυρωδια των προβατων και να χτυπα με το σφυρι το ποδι του να ξεπονεσει.

Στο δρομο μεχρι να φτασει στο σπιτισο, ο πονος σιγα-σιγα ημερευε, αλλα με το που ξαπλωσε στο κρεβατι ακινητος, ο πονος επεστρεψε και του λεηλατουσε το κορμι αλυπητα. Καποια στιγμη αργοτερα εξαντληθηκε και καταφερε να κοιμηθει.

Το επομενο πρωι που σηκωθηκε εσπασε τρεις ταβλες στα μουτρα του μεχρι να παει να πιει καφε.

...οσο περπατουσε, χανοταν ο πονος. Οταν σταματουσε να ξαποστασει, αυτος επεστρεφε και τον διελυε. 

Αυτο συνεχιστηκε για βδομαδες, για μηνες...
Καθε μερα στο μαθημα και στο βουνο, οταν καθοταν, παλευε με το κορμι του, αλλα συγκεντρωνονταν και συνεχιζε.
Ηταν οπως ο καρχαριας, που μονο οσο κολυμπαει μπορει να αναπνεει, αν σταματουσε εστω και λιγο ο πονος ερχοταν και τον ποδοπατουσε και οσο πλησιαζαν οι Πανελληνιες, τοσο πιο πολυ εμπαινε στο μυαλο του τι σχολη να ακολουθησει. Κατι που να αξιζει το μυαλο που κουβαλουσε, αλλα παραλληλα να μην μενει ακινητος.



To be continued....