ΣΚΛΗΡΟ Ή ΜΑΛΑΚΟ

Δεν ειμαι καλος στο να διηγουμαι αληθινες ιστοριες. Αυτο μπορουν να σας το βεβαιωσουν ολοι αυτοι που με ξερουν καλα (εγω). 
    Νιωθω οτι αχρηστευω τα πιο ουσιαστικα σημεια διηγησης, γιατι εχω μια εμφυτη μετριοπαθεια και μια φυσικη απεχθεια στους κλαψομουνηδες που διογκωνουν τα γεγονοτα.
   Μπορω ομως να σκαρφιστω μια ιστορια απ' το γκωλο μου (το εχω κανει πολλες φορες, ο κωλος μου ειναι εφευρετικος) και να τη διογκωσω με υπερβολες και φανταστικα στοιχεια (εχω φανταστικο κωλο).

   Αυτο που θα προσπαθησω  να κανω τωρα ειναι να αναμειξω πραγματικα γεγονοτα με φανταστικα και ειναι εξαιρετικα επικινδυνο, ανιερο και απεχθες, γι' αυτο αν δεν ειστε αρκετα εξοικιωμενοι με το μπλογκ αυτο, απομακρυνθειτε απο την οθονη ΤΩΡΑ.

Η παρακατω περιγραφη εχει στοιχεια σατανολατρειας, μαζοχισμου, αυτοτραυματισμους, τραμπουκισμο, χεσιμο πανω σε παιδικα ονειρα, οδυνη και τεραστια μα ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΕΞ. Αν παρολες τις παραπανω προτροπες να κλεισετε αυτο το μπλογκ για να ασχολειθειτε με κατι ακομα πιο ανοητο -αλλα σιγουρα πιο ακινδυνο- οπως ειναι το facebook, ο φιλελευθερισμος ή/και η πρεζα, τοτε κακο δικο σας. Εγω παντως...προειδοποιησα.


Αυτη ειναι η ιστορια πως ξεκινησα το καπνισμα.

Ηταν ήταν μια Τριτη σαν ολες τις Τριτες, ισως Παρασκευη του 1997.
Τριτη Λυκειου τοτε και ο μικρος Γουλβεριν (εγω) εκανε τα μαθηματα του την ωρα του διαλειμματος και γυρω του πετουσαν σαϊτες, τετραδια, ενω μια χορωδια αυτοκτονικων ξωτικων με ακμη ή δυσλειτουργικων εφηβων (δεν θυμαμαι τι απο τα δυο) τραγουδουσε στα πισω θρανια τα τελευταια ρεκβιεμ των πρωτοεμφανιζομενων τοτε Πυξ-Λαξ και κατι επικηδειους των Κατσιμηχαιων ("γελα πουλι μου-γελα").

   Σε καποια στιγμη ερχεται ο Μπαμπης, που εκτος απο κολλητος μου τοτε, καθοταν και στο ιδιο θρανιο μαζι μου.
Ο Μπαμπης ηταν ενα αμαλγαμα στοιχειων: λιγο φλουφλης, λιγο μορτακος, λιγο γκομενιαρης, λιγο φυτο, λιγο μουνοπανο, λιγο ρουφχιανος, λιγο αρχιδι και λιγο φιλοτιμος, αλλα σιγουρα πολυ εξωστρεφης και με αρκετο αυτοπεπειθηνγκ, γεγονος που τον εκανε αρεστο σε πολλες και ετεροκλητες παρεες.

   Ο φιλος μου καπνιζε εδω και καιρο και βλεποντας με που ημουν περιθωριοποιημενος και κλειστος στον εαυτο μου και δεν μπορουσα να παω κι εγω με τα υπολοιπα κουλ παιδια στις τουαλετες για να καπνισουμε, λυποταν πολυ. Με εβλεπε που ενιωθα υποτιμημενος και παραμελημενος, επειδη δεν εκανα τρακα τσιγαρα και σπαραζε το Ειναι του και το Δεν Ειναι του.
Ετσι, ορμωμενος απο αλτρουιστικα κινητρα (και ουχι επειδη εψαχνε εναν ακομα μαλακα να του κανει τρακα τσιγαρα καθε διαλειμμα), ξεκινησε ενα θεαρεστο φιλανθρωπικο εργο ωστε να αλλαξει αυτο το ασχημοπαπο και να το μετατρεψει σε ενα καταλευκο μελαχρινο ξανθο πρασινοματη κυκνο (ειδατε το λογοτεχνικο τεχνασμα που δεν εβαλα κομματα αναμεσα στα επιθετα;) που ξεροβηχει σα γαϊδουρι και φτυνει σα φυματικος καθε πρωι με τον καφε.

Ο Μπαμπης ηξερε επισης την καψουρα του μικρου Γουλβεριν (εμου) για τη Μαρινα, τη συνομηλικη, ατιθαση αμαζονα της διπλανης ταξης, που καθε βδομαδα ταϊζε κι απο ενα παιδακι του σχολειου, ζεστη, φρεσκοβρασμενη χυλοπιτα.
Ο μικρος Γουλβεριν ειχε ηδη φαει δυο τετοια γευματα αγαπης πριν δυο χρονια και ντρεποταν να παει για τριτο μην τον νομιζει για λιγουρη, ψωμολυσσα.
Ο μικρος Γουλβεριν ειχε μαθει και κιθαρα για παρτη της και επαιζε ηδη στις σχολικες παραστασεις μπας και του ριξει ενα βλεμμα, αλλα η μικρη καργια ηταν μαλλον λεσβια γιατι μιλουσε συνεχεια με τις καργιες φιλες της για καποια Παν. Ελληνι S και ολο φυσουσε και ξεφυσουσε και ελεγε οτι πηγαινε και φροντιστηριο για να την περασει (;;;;)

Ο Μπαμπης λοιπον, σαν καλος φιλος, προσφεροταν συνεχεια να τον βοηθησει να κερδισει την καρδια της κι ας ητανε λεσβια. Δεν αντεχε να βλεπει το φιλο του να μαραινεται σα χοιρινη πετσα στο φουρνο χωρις ζουμακι.

"Ελα ρε μαλακα, παρε ενα τσιγαρο. Οι γκομενες στο σχολειο γουσταρουνε μονο μεγαλυτερους, οπότε αμα εσυ καπνιζεις θα γουσταρουνε και τοτε θα βγαλεις γκομενα τη Μαρινα"

Η λογικη του Μπαμπη μπορει να ειχε τεσσερις γωνιες.
Αλλωστε ειναι γνωστον οτι οι γκομενες μολις μπουν στην εφηβεια θεωρουν τα συνομηλικα αγορια ανωριμες μαζες κρεατος, γεματες μυξες, φλεμμα και σπυρια που πετανε αθελα τους κοκορακια καθε δευτερη λεξη γιατι η πουτανα η φυση επρεπε να βρει ενα τροπο να κανει τον εφηβο αντρα τοσο αντισεξουαλικο, γαμωντας του ασαλιωτα τις φωνητικες χορδες, ωστε να μη σηκωσει κεφαλι μεχρι να γινει τριαντα και να ξεκουμπηστει απο το σπιτι των γονιων του με ψυχικα τραυματα.

Η λογικη του Μπαμπη μπορει να ειχε και τεσσερις ΟΡΘΕΣ ΓΩΝΙΕΣ.

...γιατι ειναι αλλωστε γνωστο οτι οι γκομενες ειναι μαλακισμενες.

Η λογικη του Μπαμπη μπορει να ειχε και τεσσερις παραλληλες πλευρες.
Γιατι ολοι ξερουμε ποσο καυλωνουν τα κοριτσακια με φανταρους και εξωσχολικους με τζιλερα, φραντζα και μπουφαν-φλαη "3fast and furious 5you".

Ομως ΣΙΓΟΥΡΑ η λογικη του Μπαμπη δεν ηταν τετραγωνη και σιγουρα εμπαζε απο τοσα σημεια που εμοιαζε με ορθογωνιο σουρωτηρι.

Το φυσικο ενστικτο αυτοσυντηρησης του μικρου Γουλβεριν χτυπουσε κοκκινα και αρνουνταν το τσιγαρο.
Ηταν σαν Σπαηντερμαν με νυχια και σπυρακια.
Ομως ο Μπαμπης ειχε το φυσικο χαρισμα της Χρυσης Γλωσσας και με το πολυ μπιρι-μπιρι τον επεισε...

- τουλαχιστον στην πολυημερη θα κανεις ενα τσιγαρο
-ενταξει

...ηταν τοσο απλο.
Ο χρονος εδινε στο μικρο Γουλβεριν την δυνατοτητα να εξοικιωθει με την ιδεα του τσιγαρου, αλλα και να καταστρωσει ενα τολμηρο σχεδιο για να κερδισει την καρδια της Μαρινας νηστικος, αποφευγοντας παραλληλα, με τρομετα θαραλεους λεονταρισμους, να σερβιριστει το ντροπιαστικο ζυμαρικο της Αποτυχιας.

Πρωτη μερα φτανουμε στον Πειραια για Θεσσαλονικη και οι καθηγητριες βλεποντας οτι τα παιδια που καπνιζαν τις εγραφαν κανονικα στα θλιβερα και σπυριαρικα παπαρακια τους, δινουν εντολη οι καπνιζοντες να καθονται στον κατω οροφο του εκδρομικου λεωφορειου και οι μη-καπνιζοντες στο αποπανω, αλλα ολοι ΜΑ ΟΛΟΙ θα πρεπει να καθονται καθε φορα στις ιδιες θεσεις για να μην χαθουμε και ψαχνουμε κανενα νυχτιατικα με τους μπατσους στα Λαδαδικα.

Ηταν τρομερη συμπτωση οτι μπροστα στο μικρο Γουλβεριν και το φιλο του τον Μανωλη καθοταν η Μαρινα με την καργια τη φιλη της, την Αννα (που ηταν πιο μαζεμενη καργια απο τις υπολοιπες τις μπορντελιαρες τις φιλες της) και που κατα διαβολικη συμπτωση, την Αννα τηνε σιροπιαζε ο διπλανος μου!!!

Το πρωτο μερος του σχεδιου δουλευε ρολοϊ.

Φτανουμε στο ξενοδοχειο

Η Μαρινα γελουσε με τις φιλες της και μαλακιζοταν γενικως με ο,τι μαλακιζονται συνηθως οι εφηβες καργιες που σκεφτονται τις Πανελληνιες, δηλαδη ΟΧΙ ΜΕ ΓΚΟΜΕΝΟΥΣ.

Ο μικρος Γουλβεριν εβλεπε αυτο το θεαμα.

Ο μικρος Γουλβεριν εδινε χαστουκια νοητα στον εαυτο του που απο Πειραια μεχρι Θεσσαλονικη δεν της ειχε πει ουτε μια κουβεντα.
Ο μικρος Γουλβεριν ενιωθε ανεπαρκης και ευνουχιστικα επιθετικος (πασιβ-προβατοαγκρεσιβ).
Ο μικρος Γουλβεριν επρεπε να δειξει οτι μπορει και αυτος να δειχνει ωριμος.
Ο μικρος Γουλβεριν επρεπε να δειξει κι αυτος οτι περναει μεγαλο λουκι οπως τα κουλ παιδια που ακουνε Πυξ-Λαξ και Κατσιμηχα.

Ο μικρος Γουλβεριν ζει στη Κολαση, ζει την Κολαση και ο ιδιος ο Διαβολος ανακατευει την Ανθρωποσουπα που κολυμπαει ο μικρος μας Ηρωας.

Τον μικρο Γουλβεριν δεν τον νοιαζει πια. Ξερει οτι δεν θα ειναι ποτε δικη του η Μαρινα. Ειναι ενας αποτυχημενος.

Ο μικρος Γουλβεριν παει σε μια συμμαθητρια του και του ζηταει τσιγαρο...δε γαμιεται, δωσε δύο, δωσε τρια...καλα εισαι, μη σε γαμησω στη τρακα. Μετα θα παω περιπτερο να αγορασω πακετο να στα δωσω πισω.

Ο μικρος Γουλβεριν αναβει το τσιγαρο και παιρνει μια βαθια τζουρα.
Ο μικρος Γουλβεριν δεν βηχει σαν τους υπολοιπους σκατιφλωρους μπινεδες γιατι ο μικρος Γουλβεριν ειναι ο Ηρωας που ειναι παθητικος καπνιστης και ενεργητικος ποτης ήδη απο τα εξι του, οταν ολο του το σοϊ καπνιζε διπλα του και του εδινε ρουφιες μπυρα και κρασι.

Ο μικρος Γουλβεριν παει και καθετε στο πατωμα, επιδεικτικα απεναντι στη Μαρινα. Καπνιζει και την κοιταει και επειδη ειναι και πολυ μεγαλος αλητης, τιναζει τη σταχτη πανω στη μοκετα του διαδρομου.

Η μικρη Μαρινα δεν του εδωσε ποτε καμια σημασια.




Επιλογος
Γυρω στα δεκαπεντε χρονια αργοτερα, ο μικρος Γουλβεριν καταφερε να κερδισει την καρδια της Μαρινας αλλα αποδειχτηκε το πιο μεγαλο του λαθος.
Τουλαχιστον ομως εμαθε οτι μια εποχη στο λυκειο, ο κολλητος του ο Μπαμπης την ειχε πεσει στη Μαρινα και ειχε σερβιριστει σκετο χυλοπιτοζουμο γιατι ηταν ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥΝΟΠΑΝΟ.    

Αυτη η αναρτηση, επειδη ειναι πολυ προσωπικη, δεν θα συνοδευτει με τα συνηθισμενα (και πολυ επιτυχημενα) σχολια σας απο την προηγουμενη. Ομως στην επομενη επιστρεφουμε σε κανονικους ρυθμους!

Thanx!!!