ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΓΑΝ ΜΗΤΣΑΡΑ

Ο θηλυκός Μητσάρας έχει αλλεργία στο ροζ μανό και στον Κωστόπουλο, εκτός κι αν του ρίξουν roofie-α στο ποτό. Ένας μικρός Καβλανίνι του μπλόγκινγ κι έτσι θέλει να τον θυμούνται.

Μπέμπτη δεκάξε Δεκεμπρίου το δυοχι λιάδες δεκατρία

Βασανίζομαι

Κάπου είχε πάρει το μάτι μου έναν τύπο στο ίντερνετ, ονόματι "Χvστήρα". Έτσι σταμάτησα για λίγο να αυνανίζομαι με μανάρια-διασταύρωση Ταρζάν με Χωσέ Καρέρα (εγώ το θεό μου τον θέλω μακρυμάλλη και να τραγουδά όπερα την ώρα που καλουπώνει τη σκάλα του Μιλάνου) και αποφάσισα να επισκεφτώ το μπλογκ του.

 Με το που πατάω το κλικ, τι να δω; -Τι να δεις;- Μια μαυρίλα, αλλά όχι αυτή την κανονική που έχουν τα νύχια του γκοθά, που στην true-ίλα του απάνω τα έβαλε στο λούκι πόρτας νταλίκας την ώρα που έκλεινε (μην το κάνετε, ήταν περίεργες εποχές τότε).

 Όχι αυτή τη μαυρίλα, αλλά μια άλλη πιο σάπια: Ήταν το ηλεκτρονικό μαύρο του ίντερνετ που δηλώνει -και καλά- "ο γαμιάς της καμιάς" ή "σκοτεινοth shατανιστήsh" ή "άγριος σαν κατσίκι".

 Αυτά τα δύο νανοσεκόντ -τόσο χρειάστηκε για να φορτώσει η υπόλοιπη σελίδα- ανέβασαν την καλτίλα, που είχα φάει για μεσημεριανό, μέχρι τις αμυγδαλές. Ευτυχώς πρόλαβα να βάλω μια ξεφλούδιστη μπανάνα στο στόμα ολόκληρη, για να ανακόψω τον εμετό.

Δυστυχώς τα πράγματα δεν έγιναν καλύτερα. 

Ατμοί βιολετί-της-κηδείας έντυσαν με μυστήριο (;;;) το φόντο, λες και από κάτω έβραζε μια κατσαρόλα με μνημόσυνο και η χήρα ετοιμαζόταν να χαμηλώσει το μάτι μην της καεί.

Και μετά Ο ΓΟΥΛΒΕΡΙΝΓΑΜΩΤΟΘΕΟΤΟΥ.

Μιλάμε είδα το Γούλβεριν ψηλά και κόντεψα να πάθω Οξεία Πρωτοτυπία στο δεξί μάτι.

Πόσες φορές ακόμα θα δούμε τον κάθε άντραsh να βάζει στη μαρκίζα του μαγαζιού του τον κάθε αρούγκανο που θα του καθότανε άμα ήτανε γκέης; (βέβαια, το να βάζεις αρκούδια, βατράχια και πουλάκια τσίου στο δικό σου δεν δείχνει και ΤΗΝ διαφοροποίηση από τα πρότυπα του "αυτού" που έχεις ανάμεσα στα πόδια σου, αλλά δε γαμιέται, γράφω γαμάτα και εξισορροπώ).     

 οφσάιντ σφύριξε ο μαλάκας....

Ομολογώ ότι βλέποντας δεξιά τη φωτό του Xvστήρα μπόρεσα επιτέλους να γελάσω λιγάκι!!!

Πού βγαίνεις έτσι έξω μωρή κελεμπία;;;

Πώς είναι έτσι τα μαλλιά σου μωρή ΚλεοΠάρτα;;;

Και σου κόλλησε και το καλαμάκι του φραπέ στο μαλλί επειδή έπαιρνες πίπες του καφετζή για να σου βάλει ζάχαρη;

Μπλουζάκι Rotting Christ εποχής "Triarchy...", για να δείξεις ότι κι εσύ κάποτε φώναξες "Σάκιιιιιιιιιη" στις συναυλίες τους;

...και φυσικά καπέλο στα μούτρα για να κρύψεις ότι είσαι αλήθωρος.

Κομπλέ το πακέτο. Τυλίξτε το με σκατί κορδέλα και στείλτε το στη διεύθυνση "Δήμος Φυλής, έναντι εργατικών κατοικιών "Γεννηματάς ΙΙ", Νέα Αττική"....ναι, ναι, στη Χωματερή.

 +CWAG+

 Προσπερνάω τα υπόλοιπα στυλιστικά στοιχεία και πάω στο ζουμί.

Ξεκινάω να διαβάσω μερικές αναρτήσεις του, προτού το γυναικείο ένστικτο αυτοσυντήρησης με αποτρέψει από το να ξαναμπώ στο μπλογκ του αν δεν πάρω πρώτα μια γερή τζούρα Άμστερνταμ από τα καλύτερα φυτώρια της Ευρώπης. Θέλω πρώτα να νιώσω την αυτοκαταστροφή.

Θα σας παραθέσω μερικά κομμάτια που με καθήλωσαν

Η Αγγλία (εξαιρώ Ουαλία,Σκωτία,Ιρλανδία), έχει 5 πολύ ωραία τυπάκια. Τον Τζων, το Μάικ, τη Τζάνετ, τον Νικ και τον Σκοτ και τους γνώρισα όλους φέτος το καλοκαίρι στο ξενοδοχείο (μύρισε τόση παρτούζα και έητζ που ένα αφρικανάκι του χάρισε ένα προφυλακτικό). Κι εδώ τελειώνει κάθε καλό που έχω να πω για την πουστοχώρα (ενώ ασπούμε το ελλάντα έχει τόσο στρέητ που με αγορά ένα μπουκάλι λάδι δίνουμε δώρο και δυο δράμια τεστοστερόνη χωριάτικη). Ας δούμε anal-υτικά γιατί έχω τόσο άχτι για το βρωμόνησό τους....

και πιο μετά

Περπατάω στο δρόμο ή είμαι σε μπαρ (πελάτης,όχι πίσω από τη μπάρα), ή είμαι στο γυμναστήριο, ή σε δημόσια υπηρεσία (γενικά ρε παιδί μου...είμαι κάπου κι είσ' εκεί) και σε κοιτάξω με το "βλέμμα" (ξέρεις ποιο εννοώ), καταλαβαίνεις ΑΜΈΣΩΣ ότι γουστάρω που είσαι έτσι όμορφη (πες ρε μαλάκα αστείε ότι θες να γαμήσεις, μην το ζαλίζεις και μου πρήζεις την κλειτορίδα). Αμέσως σε  περνάω ακτινογρ....αξονική τομογραφία ώστε να ξέρω ότι έχεις κορμάρα,βυζάρες/κια και όλα τα καλά του θεού, μέσα σε εκατοστά του δευτερολέπτου.
Όλα αυτά τα ξέρεις. Καλά ως εδώ;;;; Ωραία...
Μετά θα με κοιτάξεις κι εσύ για κλάσματα του δευτερολέπτου για να δεις καλύτερα το μαλάκα που σε κοιτάει (μπααα....τοση ώρα που μιλάς ψάχνω τουαλέτα ν' αλλάξω σερβιέτα). Αμέσως τα αρχέγονα μου ένστικτα χτυπάνε υπέρυθρο και στη φαντασία μου έχεις αρπάξει ροπαλιά στο δοξαπατρί για να σε σούρω στη σπηλιά μου και να σου κάνω ασύγκριτο σεξ σου σκάω το χαμόγελο το στραβό το αντρίκιο, ναι αυτό του Gerard Butler  που καβλώνει ακόμα και ροφό, χαιρετώντας σε παράλληλα με τα μάτια μου. (ο Τζέραρντ μπορεί να με καβλώσει ακόμα και χέζοντας πάνω σε νεογνό, εσύ γάμα το ροφό σου)

....

....

....

Δηλαδή θεε μου. Τέτοια αφηγηματικότητα και παρρησία είχα να διαβάσω από το τελευταίο της Χρυσηίδας Δημουλίδου και τότε κόντεψα να φάω πριονίδια για να μην ξεράσω. Εσύ αγόρι μου την έκανες να φαντάζει νομπελίστας καλλιτέχνης μπροστά σου.

Τέτοια πρωτοτυπία είχα να δω από την εποχή που ο Μικέιους έγραφε και τον αντιγράφανε άλλοι πενήντα κι εσύ αντέγραψες από τους αντιγραφείς.

Τόσο βαθιά διείσδυση μέσα στη γυναικεία ψυχολογία είχα να δω από το τελευταίο gangbang με πρωταγωνιστές αράπηδες με πούτσες τόσο μεγάλες που μάζευαν χόρτα σαν τους ελέφαντες και τα χώνανε στον κώλο τους.

Κι επειδή βαριέμαι τα βαρετά κατεβατά, ας κάνουμε μια σούμα του Xvστήρα:

ΓΑ-ΜΙΕ-ΣΑΙ

γαμιέσαι

ΓΆ-ΜΙΕΣΑΙ

 γαμάει ο Χvστης, ε;;;

 νομίζω ότι δεν θα αντέξω άλλο. Πάω να αυνανιστώ με το μικρό γιο του Πλάσσιντο Ντομίνγκο, τον Πέδρο Χωσέ Κιάλλοθ Ντομίγκο.

 Δεν γράφω συχνά καλά λόγια για κάποιον....όχι, εντάξει, συνήθως γράφω, αλλά η σημερινή μπλόγκερ "ο Μικρός Μπετόβεν" είναι μια μεγάλη μορφή που ευτυχώς ή δυστυχώς λίγοι ξέρουν, κυρίως από το γεγονός ότι δεν συστήνεται σαν κοπέλα, αλλά σαν "Βαγγέλης" και "Μικρός Μπετόβεν". Το τι την διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους; 

Ότι δεν είχα ποτέ συναντήσει έναν θηλυκό Διπρόσωπο και να σκάω στα γέλια σαν μαλάκας και η μάνα μου να νομίζει ότι βλέπω πάλι κοπρίτες στο youtube. Όλοι όσοι διαβάζετε αυτό το μπλογκ εδώ και καιρό, ξέρετε ότι θεωρώ τον Διπρόσωπο ό,τι καλύτερο μετά τον Master G και λίγο καλύτερο από τον Mikeius της προ-τηλεόρασης περιόδου. Φανταστείτε την ευχάριστή μου έκπληξη όταν διάβασα αυτό το μπλογκ----> εδώ. 

Σας εύχομαι μια ευχάριστη ανάγνωση και να θυμάστε πάντα ότι η μαμά μας είναι -συνήθως- το πιο αγαπητό μας πρόσωπο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν καβάλησε κάποτε και με μανία το μπούτσο του μπαμπά.