ΑΫΠΝΙΕΣ

....αλλά όχι αυτές τις ανιταπάνιας, αλλά οι δικές μου.

Δίπλα κοιμάται το καμάρι μου, αλλά δεν έχει πάρει χαμπάρι τι περνώ.


   Γυρίζω από τη δουλειά κουρασμένο νιάτο και η αγάπη αναλαμβάνει τα σάζια (μα-σάζια) και τα γούτσα.
 Τη λατρεύω όταν με παραλαμβάνει και μου κάνει τα αυτά που μου κάνει και μετά παίρνω μπροστά και γίνεται τόσο της πουτάνας σπίτι, που ο σπιτονοικοκύρης ετοιμάζεται να μου κρεμάσει κόκκινη λάμπα και να ζητάει νταβατζοφράγκα από περαστικούς αυτάκηδες.


   Σήμερο όμως ήτο διαφορετικά.
Πέφτουμε τέζα στο διπλό, αλλά εμένα πονούσαν τα πόδια, ο καρπός μου ο δεξής τραβούσε αγκυλώσεις λες κι άρμεγα γίδες όλη μέρα και ΟΛΗ η δεξιά μπάντα των δοντιών μου (και μιλάμε για πάνω-κάτω) ήθελε να ξεκολλήσει από τα ούλα μου, αλλά όχι πριν νιώσω πως είναι να τρως απανωτά μπουνίδια από πρωταθλητή του μποξ.


   Μαλάκες μιλάμε για πόνο αρκετό ώστε να σε κρατάει ξυπνητό και να μετράς ένα Ψηλορείτη πρόβατα μπας και νυστάξεις.


...όταν τελείωσαν όλα, μετρούσα μυρμήγκια....μιλάμε για ξηρασία στον εγκέφαλο.

 ....ανοίγω υπολογιστή

ξεκινάω μπουρουμπούρου με ΚΚ και τους συν αυτοίς, διότι είναι αμαρτία να ξυπνήσεις το μωρό και να τραβάει κουτουλίδια στις κολόνες την άλλη μέρα, επειδή εσένα η ουλίτιδα σου έκανε επίσκεψη.....ωραίος ο ΚΚ


(μαλάκες, όσοι έχετε αντέξει διάβασμα ως εδώ πρέπει να τρώτε γερή φρίκη. Είναι από τα πιο σαπισμένα πράγματα που έχω γράψει)

  Πέφτω ξανά στο κρεβάτι απαλά, μην την ξυπνήσω, όχι από φόβο μη μου φέρει το τεφάλ στο κεφάλ', ούτε μην -κατα τύχη- ανάψει και με βιάσει ακοίμηστο άθρωπο και.....


.....ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ.......


.....ας πούμε ότι μόλις τώρα (ήδη 7 το πρωί) ΔΕΝ σκέφτηκα ότι αν με είχε βάλει κάτω θα ήμουν τόσο πτώμα και θα κοιμόμουν αντί να κάθομαι να γράφω σαν τον κατάδικο... τέλος πάντως


   Κάπου γύρω στις 4μιση σηκώθηκα και έπλυνα τα δόντια. Αυτό ανακούφησε κάπως τον πόνο.

Κατά τις 5 ένιωσα μέσα μου ένα κλανίδι να θέλει να βγει....ήταν σαν πελάτης εστιατορίου που χτυπάει ντριν-ντριν την πόρτα και του φέρνουν το παλτό να φύγει.....τόσο απαλά και όμορφα βγήκε από το άντερο. Τις λατρεύω αυτές τις κλανιές που δεν είναι τεράστιες και δεν χρειάζεται να σφιχτείς. Δεν έχουν μυρωδιά αγριόσκατο. Αντίθετα αυτές είναι πιο βελουτέ. 
Όταν τελικά τη μύρισα μου έβγαλε μια εσσάνς από χταπόδι βραστό, σαπισμένο, 10ήμερου από στρατόπεδο.

....για μια στιγμή φοβήθηκα και κόλλησα το αυτί μου στο στόμα του μωρού να δω αν ανάσαινε ή είχε πεθάνει.
Ευτυχώς όταν κοιμάται, δεν μυρίζεται.


   Κατά τις 5 βάζω οδοντογλυφίδα και έβγαλα τρεις σερβιέτες αίμα και ξανά πλύσιμο τα δόντια.
Μάλλον αυτή η ιεροτελεστία με το αίμα φαίνεται να κατεύνασε λίγο ακόμα την ουλίτιδα.

   Στέλνω μήνυμα στο μπράδερ ότι αύριο (σήμερα), δεν πατάω στο γραφείο γιατί δεν παλεύεται.

Δεν μου απάντησε και υποψιάζομαι ότι ακόμα κοιμάται.


Η ουσία είναι ότι, όλη νύχτα στο κρεβάτι γύριζα σαν το αρνί το πάσχα

Καλημέρα και καλό ύπνογαμώτημπουτάναμου