ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ

....ποιος πεθανε και ποιος πεθανε...
Οι μπλογκερ που ειναι εδω δεξα πεθαναν, να ποιος πεθανε.
Κι εγω ακομα που, παλιοτερα το μπλογκ το ειχα καταντησει πορνοπεριοδικο, πεθανα.

Στη Δραπετσοντα πια δεν εχουμε ζωη.

Το ιστολογιο που διαβαζετε εχει περασει πραγματικα απο παρα πολλες νεκραναστασεις, σε μια ατερμονη προσπαθεια να ξεφυγει με χιλιους δυο τροπους απο μια ολοϊδια μερα της μαρμοτας.

Οσοι το διαβαζετε ολα αυτα τα χρονια με εχετε δει να οργιζομαι
να εξοργιζομαι
να κλανω αναποδα
να προσπαθω να κλασω στα μουτρα αλλων αλλα γυρισανε τα μποφορια και τη μυρισα εγω
να φτυνω το κατεστημενο
να φτυνω το ανεστημενο
μουναρες
βυζια
χταποδια
κωλαρες
βυζια με χταποδια
ο Μπρους Λι
ο Τζονι Ντεπ
ο Μπρους Λι με κωλαρες
ο θεος
οι φεμινιστριες
οι φεμινιστριες με κωλαρες
τα μπουζουκια
ο Κατελης
και αλλα πολλα.

Με εχετε δει ποτε νευριασμενο;;;;
Αν πετυχετε κανενα στο δρομο να βριζει ολη την ιπταμενη πανιδα που του εχεσε εν πτησει το αμαξι του/το κασκολ του/τη μουρη του σκυλου του, αυτος ειμ' εγω.

Γι' αυτο λοιπον, δραττομαι αυθαιρετα της ευκαιριας να σας πω μια ιστοριουλα που μου συνεβη σημερα.

Εχω λοιπον τελειωσει το γυμναστηριο και μπαινω στο αμαξι για να παω τραπεζα να βαλω κατι λεφτα (στο να δινω φραγκα ειμαι καταπληχτικος, ισως ο καλυτερος που ξερω). Μπαινω λοιπον στο αμαξι. Εξω 26256544552 χιλιαδες βαθμους θερμοκρασια. Μεσα στην καμπινα αλλους τοσους, συν ολα τα καταλληλα πλαστικα χημικα που λιωνουν απο τη ζεστη και μπορουν να δημιουργησουν μια μικρη τρυπα του οζοντος, καποια ελαφρα εγκαυματα και μια υποθαλπτουσα δυσφορια λογω της αποπνιχτικης ατμοσφαιρας που θυμιζει την Αφροδιτη, ή καποιο αλλο συμπαντικο γαμηδι που ειχε την ατυχια να φυτρωσει εκει ακριβως που η ηλιακη πουτσα ειναι στο ζενιθ της.
   Αναστεναζω λοιπον σα μοσχαρι που το πανε στο χασαπη και αναβω τη μηχανη.
Ανοιγω και τα παραθυρα αλλα, τραγελαφος. Ολο μου το κορμι να βραζει σαν προβατομακαροναδα και το αριστερο χερι αποξω αραχτο να τσιλαρει λες και ειναι Γερμανος σε μπυραρια. Εμπα 'συ περιφτωση, φτανω στον προορισμο μου και παρκαρω το οχημα κατω απο μια ταλαιπωρημενη μουρια ή καποιο αντιστοιχο αιωνοβιο δεντρο που οι παναρχαιοι καρποι του πεφτουν με φορα και λασπουριαζουν, βαθουλωνοντας τις λαμαρινες. Μπορει τα μουρα να μου κανουν το αμαξι να μοιαζει με υπερβατικο οχημα τυπου Mad Max μετα απο καταδιωξη απο σμηνη περιστεριων με διαρροια, αλλα τουλαχιστον, οταν θα ξαναμπω, η γλυκεια δροσια της σκιας θα με τυλιξει με τη μητρικη στοργη ενος κλιματιστικου φουτζιτσου την ωρα που γυρω μου θα καιγεται η καπιταλιστικη κοινωνια απο το κυμα της ιμπεριαλιστικης, ηλιακης ακτινοβολιας.
   Φτανω λοιπον στην τραπεζα και ετοιμαζομαι να πατησω το κουμπι που ανοιγει την ασφαλεια της πορτας εισοδου, οταν με την ακρη του ματιου μου αντιλαμβανομαι μια περιεργη παρουσια πισω μου. Ανοιγοντας την πορτα γυριζω και τον κοιταζω. Ηταν ενας τυπος ψηλος, γυρω στα πενηντα, με γκριζαριστη φραντζα, σακιδιο στον ενα ωμο και μαυρα γυαλια φλιπ-φλοπ που τα σηκωνεις σαν πορτ-παγκαζ κι απο κατω εχουν γυαλια πρεσβυωπιας. Το ενστικτο μου ουρλιαξε "ειναι τουριστας".
...για χιλιοστα του δευτερολεπτου ιδρωσα και μου κοπηκε η ανασα...το μετατραυματικο σοκ...πυροβολισμοι, εκρηξεις, κραυγες αγωνιας, μεθυσμενοι Γερμανοι να γερνουν παραπατωντας πανω στο μπαρ και να παραγγελνουν σοβαροτατα με υφος κυβερνητικης εξαγγελιας "αην μπιαγ μπιττε", Ρωσσοι να ξερνανε στις τουαλεττες και Πολωνοι να πηδανε απο τα μπαλκονια νομιζοντας πως απο κατω ειναι πισινα.
   Σας ορκιζομαι πως για αυτα τα λιγα νανοσεκοντ περασα μια κολαση. Μαζεψα ομως ολη μου την καλη διαθεση κι αφου επνιξα το ενστικτο μου μεσα στο βαρελι με τα βρωμονερα, του λεω σε απταιστα ελληνικα

Ελατε παρακαλω, εχει χωρο για δυο!

No, no, this is exit only
...μου λεει με σπαστα αγγλικα

(Ψηλε, δις ιζ γκρις) both doors are entrance AND exit, του λεω σε απταιστα αγγλικα Νεου Δελχι.

Και για να του αποδειξω του λογου το αληθες, παταω το κουμπι διπλα στην πορτα, την ανοιγω και μπαινω μεσα κρατωντας του την ανοιχτη.

(παρενθεση τυπου Memento)

Υπαρχει ο Αγραφος Κανονας της Μουναρας, που λεει πως αμα η αλλη πισω σου ειναι μουναρα, της ανοιγεις την πορτα να περασει πρωτη και μετα την κοιτας επιμονα στον κωλο και στα βυζια για αυτα τα λιγα δευτεροπτα που ειστε στριμωγμενοι στον θαλαμο. Οταν το φωτακι γινει πρασινο κολλας την πουτσα σου πανω στο κωλομερι της και ανοιγεις την πορτα να βγει, σπρωχνοντας την σε ερωτογενεις ζωνες οπως μπουτια, πλατη, αφαλο, τσαντα. Καποιες μουναρες ΙΣΩΣ και να το παιξουν ενοχλημενες και καποιες μουναρες ΙΣΩΣ να καλεσουν τα σεκιουριτι της τραπεζας ή καποια διμοιρια μπατσων, αλλα μην πανικοβληθειτε, καθως εχετε αποτυπωσει, και μαλιστα 3-D ολη την κορμαρα της, ωστε να την απολαυσετε μονος σας στο σπιτι παρεα με την παλαμη σας και ενα βαζακι αρωματικου λιπαντικου.
   Τι γινεται ομως αν στο θαλαμο δεν ειναι μουναρα, αλλα ο Χανς απο το Αμβουργο που πιθανον θελει να βγαλει λεφτα για να αγορασει σπιτακι στην Κρητη; Χα...εδω σε θελω μαστορα!!! Τραβας την πορτα προς το μερος σου και καθως πισωπατας ευχεσαι να μην ακουμπησει η δικη του πουτσα πανω στο δικο σου κωλαρινο και μετα ποιος θα ειναι ο μαλακας; Αυτος που θα την παιζει με το λιπαντικο ή εσυ;

Τραγελαφος δικε μου, αλλα τα χειροτερα δεν ειχαν καν ξεκινησει.

Μπαινω μεσα και παιρνω θεση στην ουρα, ενω ο Χανς περπατα, εμφανως ηδονισμενος, προς το γραφειο καποιου ειδικου για αγοραπωλησιες ακινητων.
  Στην ουρα περιμεναν αλλοι 15 ταλαιπωροι σαν κι εμενα, στεκοντας και ελπιζοντας για το καλυτερο, οταν ξαφνικα ξεκλειδωσε η Πρωτη Σφραγιδα της Αποκαλυψης: μια γιαγια, κρατωντας ενα 3χρονο σγουρομαλλικο σιχαματακι μπαινει μεσα και αντι να παει πισω οπως ολοι μας, καθεται διπλα στο ταμειο δηθεν ψιλοαδιαφορα ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΞΕΚΛΕΙΔΩΣΕ ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ. Μια απο αυτες που περιμεναν στην ουρα και μαλιστα αυτη που περιμενε πρωτη-πρωτη, της εδωσε τη θεση της "να μην περιμενει στην ουρα και ταλαιπωρειται και το παιδακι"... Στο μυαλο μου επαιζαν ηδη σεναρια πως θα ειναι η ζωη στη φυλακη μετα απο καταδικη για απλο φονο, φονο μετα βασανιστηριων ηλικιωμενου και παιδοκτονια και οσο η γιαγια απλωνε τρακοσες χιλιαδες εγγραφα πανω στον γκισε της υπαλληλου ΞΑΝΑΞΕΚΛΕΙΔΩΝΕΙ ΚΙ ΑΛΛΗ ΓΑΜΙΟΛΑ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ!!! Μια εγκυος μπαινει στην τραπεζα και αυτη με τη σειρα της παει διπλα στον γκισε, αγνοωντας πληρως την ουρα και αρχιζει και τριβει προκλητικα την φουσκωμενη της κοιλια να μας δειξει που την εχυσε ο λεχρας ο αντρας της. Ηδη στο μυαλο μου ημουν ο βασιλιας της φυλακης με δολοφονια εγκυου και οι συγκρατουμενοι μου φερνανε τσιγαρα ή διναν κωλο για δυο γραμμαρια πρεζα ή καρτα για το κινητο.

ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΑΠΑΝΩΤΑ ΠΕΝΤΕΞΙΕΦΤΑ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ

Την ωρα που η γιαγια εδινε πεντακοσα εγγραφα στην ταμια, τοσα που να θες ασαλιωτα δυο αιωνιωτητες να τα διευθετησεις, η πουτανα η εγκυος βγαζει ενα τεραστιο χαρτινο...βιβλιαριο (;;;;) με σελιδες μεγεθους Α1 που ηταν γραμμενοι αριθμοι σε στηλες, λες και ητανε το βιβλιαριο τραπεζης του Τζουκεμπερκ.
"Πουτανα Τσιπρα..." λεω απο μεσα μου "...να ερθεις εδω τωρα να τα δεις αυτα, να μας καρφωνεις αριστερα μνημονια μεχρι να αδειασουν οι θαλασσες της Γης".
Οι γαμιολες χρησιμοποιησαν ξεδιαντροπα τα παιδια για να κανουν τη δουλεια τους, χωρις καν να σταθουν στην ουρα και η ωρα περνουσε και οι καημενοι οι ταμιες να μην ξερουν τι να πρωτοπιασουν. Αν αυτο δεν ειναι παιδικη εκμεταλευση τοτε τι ειναι;;;
 Κατηγορουν τις ζητιανες που βγαινουνε στο δρομο με το παιδι για να βγαλουν λιγα ψιλα, που στο κατω-κατω δεν ενοχλουν κανενα, την ιδια στιγμη που οι πορνες της Βαβυλωνας ταλαιπωρουν τον κοσμο επαιτωντας και απαιτωντας προνομιακη μεταχειρηση.

ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΚΑΙ ΟΥΡΛΙΑΞΑΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ΚΑΘΩΣ ΕΠΕΦΤΑΝ ΣΑΝ ΠΑΝΩΛΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ

...η πορτα ανοιγει και μπαινει μεσα ενας γερακος κρατωντας κατι χαρτια και χαμογελωντας σαρδονια για την πουτσα που επροκειτο να σπρωξει μεσα στον πρωκτο των Αλυτρωτων...

...ααα, να, κοιτα Μανωλακι, ηρθε ο παππους!!! λεει η γιαγια, καθως ο γερο-διαολος παραμεριζε τον κοσμο μπροστα για να φτασει στον γκισε διπλα στη γρια-πουτανα του και το μικρο σκατο.
  Ο κοσμος αρχισε να χανει την ψυχραιμια του και οι πρωτες χριστοπαναγιες αρχισαν να κανουν την εμφανιση τους, κρυμμενες πισω απο τυχαια γκουχου-γκουχου. 
   Η εγκυος να δειχνει στην υπαλληλο τα καταστιχα ενα-ενα και να της λεει οτι κατι δεν αντιστοιχει με κατι αλλο καθως χαϊδευε φιληδονα την κοιλια της, η γιαγια να παιζει με τον Μανωλακη βγαζοντας κι αλλα χαρτια απο την τσαντα της, ο Μανωλακης να βαραει την οθονη ηλεκτρονικης υπογραφης, ο παππους να ψωλαρει boss-mode και να δινει κι αλλα χαρτια στη γιαγια και εμεις οι υπολοιποι να εχουμε εκτισει ηδη τα 3/4 της ποινης μας.

...σε καποια φαση εφτασε και η σειρα μου και πηγα να υπογραψω απο τον εκνευρισμο μου με κανονικο στιλο πανω στην οθονη ηλεκτρονικης υπογραφης, η ταμιας με κοιτουσε σαν ουφο και εφυγα φανερα τσακισμενος.

Η ιστορια αυτη δεν ειχε καποιο ηθικο συμπερασμα, αλλα αν βρειτε, να μου το πειτε κι εμενα.