Οταν γεννιεται ενα παιδακι ειναι ανημπορο και υποαναπτυκτο και αυτο ειναι μια παγκοσμια αληθεια.
Μεγαλωνοντας ομως, αυτο το παιδι αρχιζει και αναπτυσει τις δυναμικες του μεχρι να γινει επιτελους ενηλικας και να μπορει να αγοραζει μονος του ρουχα, παπουτσια και πρεζα, χωρις το χαρτζιλικι του μπαμπα.
Τι γινεται ομως στην περιπτωση που ενα παιδι τυγχανει να εχει γονεις που θελουν να το βγαλουν απο νωρις στην αγορα εργασιας επειδη βαρεθηκαν να το συντηρουν μεχρι τα 12;;; χμμμμμμμ;;;;;
Ενα παιδι που το πλακωνουν απο νωρις στα ωδεια και τις σχολες χορου, επειδη ο μπαμπας ηθελε να μαθει μπουζουκι και η μανα του απορριφθηκε απο τα Μπολσοϊ γιατι τα κανια της ηταν στραβα;;; Γονεις που θελουν να κανουν τα παιδια τους αυτο που δεν μπορεσαν οι ιδιοι να γινου; Ή ακομα χειροτερα: οι γονεις ειναι οι ιδιοι φτασμενοι καλλιτεχνες;
Ειναι απλο: το παιδι τη ΜΠΟΥ-ΤΣΙ-ΣΕ
Και αναφερομαι πολυ συγκεκριμενα στο καλλιτεχνικο επιπεδο, διοτι στον επιστημονικο τομεα, αν ενα παιδακι εχει κλιση και με την καταλληλη παρακινηση, μπορει οντως να φερει αποτελεσματα ικανα ωστε να προχωρησει η τεχνολογικη μας εξελιξη και επιτελους καποιος καριολης πρεπει να φτιαξει και αυτα τα γαμημενα διαστημοπλοια να σηκωθουμε να φυγουμε απο αυτον τον κωλοπλανητη. Η Τεχνολογια εχει αυτο το καλο, δεν εχει συναισθηματισμους, πιρουετες και διπλοπενιες που σταζουν δακρυ. Η Τεχνολογια βασιζεται σε δεδομενα και ψυχρους υπολογισμους. Αν το παιδακι σας θελει να φτιαξει ενα πυρηνικο αντιδραστηρα, ειστε υποχρεωμενοι να του κανετε δωρο μισο κιλο ουρανιο που σας πουλησε πρωην σοβιετικος πρακτορας διπλα στα σκουπιδια του Λιντλ.
Το καλλιτεχνικο ομως κομματι ρε γαμημενοι ειναι ψυχικο.
Εχει να κανει με βιωματα, πονο, δακρυα, χαρα, δεκατονταδες χυλοπιτες και διασυρμο. Εχει να κανει με ξυδια, ναρκωτικα και διαλογισμο. Δεν εχει αποστειρωθει οπως η επιστημη.
Δεν ειναι μαθηματικα.
Ειναι να ζεις και να πεθαινεις ταυτοχρονα στην καθε στιγμη.
Οταν λοιπον ενα παιδι, που μην τα ξαναλεμε, ειναι υποαναπτυκτο και συναισθηματικα καθυστερημενο, δεν εχει ολα αυτα τα εχεγγυα ωστε να μας δωσει Πραγματικη Τεχνη, γιατι το γαματε ετσι στεγνα; Γιατι το βγαζετε στο κλαρι των media; Τι μπορει να μου προσφερει εμενα ενα ταλαντουχο σκατιαρικο; Επειδη βγαζει νοτα-νοτα το Τζιβαερι ή μπορει να παιξει ολα τα τυμπανα του Through the never ή βγαζει ακριβως ενα τριπλο αξελ;;;
Ολα αυτα ειναι γαμημενες αντιγραφες καποιου ο οποιος οραματιστηκε και πονεσε. Καποιου ο οποιος σηκωθηκε και εφυγε απο την χωρα του χωρις λεφτα για να κανει το ονειρο του πραγματικοτητα και τα καταφερε.
Δεν μου δινει ο πιτσιρικας σου κανενα ερεθισμα να ταυτιστω μαζι του και να νιωσω αυτο που νιωθει, γιατι τα μικρα σκατιαρικα ΔΕΝ ΝΙΩΘΟΥΝ, ποσες φορες θα το πω;
Ακομα και το πιο γνωστο παιδι-θαυμα στην Ιστορια της Τεχνης, ο Μοτζαρτ, που συνεθετε απο τα 5 του, τι συνεθετε;;;
ΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΟΥ ΣΥΝΕΘΕΤΕ.
Κατσε να ακουσεις τα πρωτα του εργα (εκκλησιαστικοι υμνοι μπαδεγουεη) και θα ακουσεις τρουυ-τρρρουυ-πλινκ-πλινκ-νιαου. Το δε, δευτερο γνωστοτερο παιδι-θαυμα, ο Μπετοβεν, το εβαζε ο πατερας του ο Λεοπολδος (που το μουνι της μανας που τονε πεταγε κιαφτονανε) να κανει την εξασκηση του Καρβελα (25 ωρες τη μερα, 8 μερες την εβδομαδα, 5 εβδομαδες το μηνα, 13 μηνες το χρονο) και παλι μεχρι να φτασει τα 17 ηταν για κλαμματα. Παρεμπιπτοντως ο πρωτος πεθανε στην ψαθα και ο δευτερος κουφος με μισοτελειωμενη την τελευταια του συμφωνια.
Το παιδι σου δεν μπορει να βγαλει συναισθημα. Ειναι ενα ζωντανο φωτοτυπικο ΜΗΧΑΝΗΜΑ και μαλιστα ελαττωματικο μπροστα στα πραγματικα εργα Τεχνης.
Βαλε π.χ. τη ζουζουνα να τραγουδησει σε κοινο γεματο χαρντκορ εναλλαχτικιαρηδες το Uninvited της Αλανις και θα φαει organic ντοματα μεχρι να γεμισει νταλικα.
Δωσε στο μπομπιρα την ευκαιρια να παει Γουντστοκ να τραγουδησει στη σκηνη το Hurt του Τζονι και θα το βρεις πεταμενο στον καδο αναμεσα σε μπουκαλια Τζιμ Μπιμ και καποτες.
Λαδωσε καμια δεκαρια θεατρανθρωπους να παει η κορουλα σου πριμα μπαλαρινα στη Μοσχα να χορεψει την Οντιλ στη Λιμνη των Κυκνων και θα σηκωθει ολο το τμημα πνευστων να την κοπαναει με τα τρομπονια και τα ομποε, ενω οι αρσενικοι χορευτες θα της πετανε ιδρωμενα κολλαν και θα τη δερνουνε με τα σπασουαρ που φορανε στο μπουτσο.
Γιατι;
Μα γιατι το παιδι σου δεν εχει καμια πολιτισμικη και συναισθηματικη συνδεση με αυτα τα εργα. Ειναι μια λοβοτομημενη κολωνα παγου που ξερει απλα να εκτελει.
Ενα ρομποτακι.
Δεν μπορει να με συγκινησει.
Δεν μπορει να μου δωσει τη χαρα του να ξανανιωσω κατι για πρωτη φορα.
Δεν μπορει ουτε καν να μου εξαψει την περιεργεια να δω πως θα μπορουσε να ερμηνευτει το εργο εναλλακτικα ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΓΑΜΗΔΙ ΑΠΛΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΤΟ ΠΩ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ;;;
Και φυσικα δεν φταιει το παιδακι...
Οχι, μαλακα γονιε, εσυ φταις που θελεις απο νωρις-νωρις να βγαλεις λεφτα και δοξα απο το παιδι σου για να καμαρωνεις και να φορτωσεις χρημα. Δεν σε νοιαζει αν το μπουμπουκι σου δεν μεγαλωσει κανονικα, χωρις να εχει και τα δικα σου αγχη. Δεν σε νοιαζει η παιδικοτητα του. Θες ενα γαμημενο μουσειακο εκθεμα που θα το παρουσιαζεις σε φιλους και εχθρους σαν δειγμα προσωπικης σου επιτυχιας.
Διαφερεις ελαχιστα απο αυτους που εκπορνευουν τα παιδια τους ή τα πουλανε για παντρεια ή τα χωνουν σε ενα εργοστασιο αναγκαστικης εργασιας σε καποια τριτοκοσμικη χωρα. Ειναι η γαμημενη σου χηνα με τα χρυσα αυγα.
Το ταλεντο ειναι ταλεντο, δωρο ενος εγκεφαλου που με την εξασκηση, συνδεει καταλληλα τους νευρωνες ενος παιδιου ωστε να μπορει να κανει καποια πραγματα καλυτερα απο καποιους αλλους. Οφειλεις λοιπον σαν γονιος να δωσεις στο παιδι σου το χρονο να το εξασκησει, χωρις να το βαζεις με το ζορι να σου βγαλει λεφτα και οταν ερθει η ωρα, αφου το βλασταρι σου θα εχει περασει εμπειριες, να του δωσεις την ευκαιρια να επιλεξει μονο του τι θα κανει στην ζωη του ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΜΑ θελει να γινει καλλιτεχνης, πιστεψε με θα γαμησει και θα δειρει.
